محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845044464
گام محققان ایرانی در راستای بهبود روند درمان سرطان
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
گام محققان ایرانی در راستای بهبود روند درمان سرطان
شناسهٔ خبر: 3607211 - دوشنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۶
دانش و فناوری > فناوری های نوین
محققان ایرانی، حسگری پلیمری را معرفی کرده‌اند که با استفاده از آن می‌توان مقادیر داروی ضد سرطان مصرف‌شده را اندازه‌گیری کرد. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، اثرات نامطلوب بر قلب و کبد، از مهمترین معایب داروهای ضد سرطان به شمار می‌روند. لذا به منظور کاهش اثرات جانبی، تعیین دوز مناسب این دارو پیش از مصرف آن ضروری است. از این رو، پایش داروی مصرف‌شده درون و بیرون بدن جهت تنظیم مقدار دارو و کنترل میزان اثربخشی آن، از مهمترین اهداف دنبال شده در آزمایشگاه‌های آنالیز دارو است. همچنین نظارت بر غلظت داروی ضدسرطان در نمونه‌های زیستی به منظور تعیین یک رژیم درمانی کارآمد از اهمیت بالایی برخوردار است. تاکنون روش‌های متعددی جهت نیل به این هدف ارائه شده‌است که اغلب آن‌ها دارای معایبی از قبیل پرهزینه بودن و زمان‌بر بودن هستند. محمد حسن‌زاده محله، مجری طرح، از داروی «دوکسوروبیسین» به‌عنوان یکی از پرکاربردترین داروهای مورد استفاده در فرایند دارودرمانی سرطان یاد کرد و توسعه یک روش کمی ساده و دقیق را برای بهبود روند درمان سرطان ضروری دانست. وی افزود: در این پژوهش یک حسگر جدید پلیمری جهت تشخیص میزان دقیق داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین در نمونه های بیولوژیکی معرفی شده است که عملکرد آن با بهره‌گیری از نانوصفحات گرافن بهینه شده است. این محقق، حد تشخیص پائین، حساسیت بالا، دقت و سرعت بالای تشخیص و اندازه‌گیری و همچنین تکرارپذیری نتایج را به‌عنوان مزایای قابل توجه این حسگر جدید برشمرد. حسن‌زاده محله، به ارائه توضیحات دقیق‌تری در رابطه با ساختار و نحوه عملکرد این حسگر پرداخت و گفت: در این مطالعه از یک نانوکامپوزیت پلیمری-گرافنی به‌عنوان ترکیب مؤثر در ساخت نانوحسگر الکتروشیمیایی به‌منظور تشخیص و تعیین مقدار داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین استفاده شده است. وی اظهار داشت: تاکنون روش‌های مختلفی همچون کروماتوگرافی، فلوریمتری و ... برای اندازه‌گیری این دارو معرفی شده است؛ با این‌وجود، تعیین مقدار مستقیم داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین که مشتق سازی نشده باشد، ساده نیست؛ در حقیقت مشکل اساسی روش‌های مذکور نیاز به مشتق سازی و حد تشخیص پائین این دارو است، اما روش الکتروشیمیایی مشکل نیاز به مشتق سازی دارو را مرتفع می‌کند. وی افزود: الکترود ساخته شده در این طرح با اکسید کردن داروی مذکور، فرایند شناسایی و تعیین غلظت آن در نمو نه های استاندارد را انجام می‌دهد. همچنین این نانوحسگر قادر است میزان دارو را در مایعات زیستی انسانی از قبیل مایع مغزی-نخاعی، پلاسما و ادرار با هزینه پایین اندازه‌گیری کند. حسن‌زاده محله در خصوص مراحل این طرح گفت: مرحله اول انجام این پژوهش سنتز گرافن اکسید، عامل دار کردن آن و تهیه نانوکامپوزیت پلیمری استایرن-گرافن اکسید مغناطیسی عامل دار بوده است؛ در مرحله بعد نانوکامپوزیت سنتز شده بر روی الکترود کربن شیشه‌ای تثبیت شده و سپس عملکرد الکترود تهیه شده در اندازه‌گیری مقدار داروی ضد سرطان مورد ارزیابی قرار گرفته است. در نهایت نتایج به‌دست‌آمده با استفاده از شاخص‌های FDA معتبرسازی شده است. به گفته وی، این حسگر که عملکرد آن به کمک گرافن اکسید بهبود یافته است، در ساخت تجهیزات پزشکی، داروسازی و صنایع مرتبط کاربرد خواهد داشت. نتایج این کار تحقیقاتی در مجله Materials Science and Engineering C (جلد ۶۱، سال ۲۰۱۶، صفحات ۶۳۸ تا ۶۵۰) منتشر شده است. دکتر ابوالقاسم جویبان، دکتر محمد حسن‌زاده محله، دکتر جمال عیوضی ضیائی و دکتر مریم خوب نسب جعفری، اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، جعفر سلیمانی،محقق و کارشناس دانشگاه علوم پزشکی تبریز، مهدی یدااللهی، دانشجوی دکترای دانشگاه تبریز و دکتر نسرین شادجو عضو هیأت علمی دانشگاه ارومیه در این مطالعه همکاری داشته‌اند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها