تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805553271
الویس و نیکسون؛ عکسی که فیلم شد
واضح آرشیو وب فارسی:پویش: «الویس و نیکسون» نام فیلم درام - کمدی آمریکایی است که در روز ۲۲ آوریل امسال در سینماهای جهان به نمایش درخواهد آمد. این فیلم داستان روزی را روایت می کند که خواننده و هنرپیشهٔ مشهور آمریکایی «الویس پریسلی» به کاخ سفید رفته و خواهان یک ملاقات فوری با ریچارد نیکسون شد. او از نیکسون خواست تا به او سمت مأمور مخفی ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر را اعطا کند. لیزا جانسن کارگردانی این فیلم را به عهده دارد. هنرپیشهٔ مشهور هالیوود کوین اسپیسی در نقش ریچارد نیکسون ظاهر شده و مایکل شانن نیز نقش الویس پریسلی را ایفا می کند. سایت اسمیتسونین شرح کامل این ملاقات را به قلم پیتر کارلسون به چاپ رسانده است: به نظر می رسد که این عکس یک شوخی باشد که توسط نرم افزارهای کامپیوتری تهیه شده است یا عکسی از دنیای پس از مرگ که افراد مشهور قرن بیستم همچون ریچارد نیکسون و الویس پریسلی در آنجا دور هم جمع شده اند و با یکدیگر معاشرت می کنند. اما این یک تصویر حقیقی است، عکس رسمی کاخ سفید از یک ملاقات عجیب که در این دنیا رخ داده است: در ۲۱ دسامبر سال ۱۹۷۱ در دفتر رئیس جمهور واقع در کاخ سفید. ماجرا چند روز پیش از این عکس در ممفیس آغاز شد؛ جایی که پدر الویس، ورنون و همسرش پریسیلا به الویس گلایه کردند که برای خرید هدایای کریسمس پول بسیاری خرج کرده است؛ بیش از ۱۰۰ هزار دلار برای خرید ۳۲ اسلحه و ده ماشین مرسدس بنز. الویس که آزرده خاطر شده بود به سمت فرودگاه رفت و بلیت اولین پرواز را که از قضا به مقصد واشنگتن در حرکت بود را خریداری کرد. در آنجا به یک هتل رفت ولی اندکی بعد که حوصله اش سر رفت به سمت لس آنجلس حرکت کرد. «الویس با من تماس گرفت و از من خواست تا در فرودگاه به دنبالش بروم.» جری شیلینگ دستیار همیشگی الویس رأس ساعت ۳ صبح در فرودگاه حاضر شد تا «سلطان» را به ویلایش در لس آنجلس برساند. الویس در حین سفر تعدادی اسلحه حمل می کرد و کلکسیون نشان های پلیس را نیز به همراه داشت. او تصمیم گرفت که نشان «ادارهٔ فدرال مبارزه با مواد مخدر و داروهای خطرناک» را نیز از واشنگتن به دست بیاورد. پریسیلا پریسلی در کتاب خاطرات خود «من و الویس» می نویسد: «نشان مبارزه با مواد مخدر به نوعی برای او نهایت قدرت محسوب می شد. [فکر می کرد] اگر این نشان را به دست بیاورد می تواند با سلاح هایش و انواع مواد مخدر وارد هر کشوری که می خواهد بشود.» او فقط یک روز در لس آنجلس ماند و سپس از شیلینگ خواست تا با او به پایتخت بازگردد. شیلینگ می گوید: «او دلیل این سفر را به من نگفت اما حدس می زدم که به دست آوردن نشان ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر در سفر به پایتخت دخیل باشد.» طی این پرواز شبانه به واشنگتن، الویس نامه ای خطاب به پرزیدنت نیکسون نوشت: «جناب رئیس جمهور، مایل هستم تا هر خدمتی که از من بر می آید را برای کشورم به انجام برسانم.» آنچه که در عوض این خدمت می خواست دریافت نشان ماموران فدرال بود. او اضافه کرد: «مایلم تا با شما دیدار کنم» و به اطلاع نیکسون رساند که در هتل واشنگتن با نام مستعار جان باروز مستقر خواهد شد: «در اینجا باقی خواهم ماند تا تمامی اعتبارات لازم برای یک مأمور فدرال را کسب کنم.» پس از آنکه هواپیما فرود آمد، الویس و شیلینگ با یک لیموزین به سمت کاخ سفید حرکت کردند و الویس حدود ساعت ۶ صبح نامهٔ خود را به در ورودی کاخ سفید ارائه داد. اندکی پس از ورود به هتل، الویس به سمت اداره مبارزه با مواد مخدر و داروهای خطرناک به راه افتاد. او با معاون رئیس اداره دیدار کرد ولی نتوانست تاییدیهٔ نشان را دریافت کند. در این حین نامهٔ او به دست یکی از مشاوران نیکسون - اگیل باد کراگ - رسید، از قضا او یکی از طرفداران الویس بود. کراگ از ایدهٔ ملاقات نیکسون و الویس بسیار خوشش آمد و توانست روسای خود - از جمله باب هلدمن رئیس دفتر نیکسون - را متقاعد کند تا چنین دیداری صورت بگیرد. کراگ با هتل واشنگتن تماس گرفت و طی گفت وگو با شیلینگ این قرار ملاقات را تنظیم کرد. حدود ظهر، الویس به همراه شیلینگ و محافظ شخصی اش سانی وِست ـ که تازه از ممفیس رسیده بود - وارد کاخ سفید شد. او کت و شلوار مخمل بنفش به تن داشت و آن را به یک کمربند با سگک بزرگ طلایی مزین کرده بود و عینک آفتابی کهربایی رنگ نیز به چشم زده بود. الویس یک هدیه نیز به همراه آورده بود: یک کُلت ۴۵ که در جعبه ای به نمایش گذاشته شده بود که آن را از دیوار منزل شخصی اش در لس آنجلس به پایین آورده بود. این هدیه توسط ماموران حفاظتی توقیف شد و کراگ، الویس را - بدون همراهانش - به ملاقات با نیکسون برد. کراگ ملاقات را اینگونه به خاطر می آورد: «ابتدای ورود به دفتر رئیس جمهور کمی ترسیده و متعجب بود ولی اندکی بعد به شرایط خو گرفت و صمیمی شد.» رئیس جمهور و سلطان با یکدیگر دست می دادند و عکاس رسمی کاخ سفید آلی اتکینز این صحنه را ثبت می کرد. سپس الویس نشان های پلیس خود را نمایش داد. سیستم معروف ضبط صوت نیکسون هنوز تعبیه نشده بود، در نتیجه هیچ نسخهٔ صوتی از این گفت وگو در دست نیست. اما کراگ یادداشت هایی از این ملاقات برداشته است: «پریسلی گفت که به نظر او گروه بیتلز عامل اصلی ایجاد روحیات ضدآمریکایی هستند. رئیس جمهور نیز اشاره کرد کسانی که از داروهای مخدر استفاده می کنند سردمداران تظاهرات ضد آمریکایی هستند.» الویس به نیکسون گفت: «من حامی شما هستم» و اضافه کرد که او در زمینهٔ فرهنگ مواد مخدر و شستشوی مغزی توسط کمونیست ها مطالعاتی انجام داده است. سپس از رئیس جمهور درخواست کرد تا نشان ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر و داروهای خطرناک را دریافتکند. نیکسون از کراگ پرسید: «آیا می توانیم یک نشان برای او بیابیم؟» کراگ پاسخ داد که می تواند و نیکسون دستور آن را صادر کرد. الویس سر از پا نمی شناخت. کروگ می نویسد: «طی یک حرکت غیرمنتظره الویس دست چپش را بر دوش رئیس جمهور انداخت و او را در آغوش کشید.» پیش از پایان ملاقات، الویس از نیکسون خواست تا با شیلینگ و وست هم دیدار کند، این دو نفر به داخل دفتر رئیس جمهور وارد شدند. نیکسون با شوخی مشتی به شانهٔ شیلینگ زد و به هر دو نفر دکمه سردست مخصوص کاخ سفید اهدا کرد. الویس گفت: «آقای رئیس جمهور این دو نفر متأهل نیز هستند.» در نتیجه رئیس جمهور دو گل سینهٔ کاخ سفید نیز به آن ها هدیه داد. پس از آنکه کراگ، الویس را به ناهار در کاخ سفید دعوت کرد، الویس هدیهٔ خود را دریافت کرد: نشان مبارزه با مواد مخدر. به درخواست الویس این ملاقات محرمانه باقی ماند. یکسال بعد روزنامه نگاری با نام جک اندرسون این خبر را منتشر کرد: «الویس نشان ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر را دریافت کرد.» اما به نظر می رسید که کسی اهمیتی برای این خبر قائل نیست. در سال ۱۹۸۸، سال ها پس از استعفای نیکسون و مرگ الویس به دلیل سوءمصرف مواد مخدر، یک روزنامه در شیکاگو گزارش داد که آرشیو ملی عکس های این ملاقات را به فروش گذاشته است، در عرض یک هفته هشت هزار نفر خواستار یک نسخه از این عکس شدند. به این ترتیب این عکس پرفروش ترین عکس در تاریخ آرشیو شد. امروزه تی شرت، لیوان، آهن ربای یخچال و حباب های مزین به این عکس در فروشگاه آرشیو ملی به فروش می رسند و کریس دردریان، رئیس فروشگاه آرشیو ملی قصد دارد تا آویزهای مزین به تصویر نیکسون و الویس را نیز به فروش برساند. دلیل شهرت این عکس چیست؟ دردریان معتقد است که عدم تجانس و ناسازگاری این دو شخصیت دلیل محبوبیت این تصویر است: «یک رئیس جمهور متین و موقر در کنار یک خوانندهٔ راک اند رول. این یک عکس بسیار تاثیرگذار است.» کراگ هم با این نظر موافق است: «دیدن این دو نفر کنار یکدیگر بسیار تعجب برانگیز است. در اینجا رهبر دنیای غرب و سلطان راک اند رول کنار یکدیگر ایستاده اند و واضح است که از مصاحبت با یکدیگر لذت می برند. بیننده با خود فکر می کند: چطور چنین چیزی ممکن است؟»
سه شنبه ، ۳۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پویش]
[مشاهده در: www.puyesh.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها