واضح آرشیو وب فارسی:پویش: تلویزیون گزینه ای را برای کپی انتخاب کرده است که نمی تواند در آن مانور لازم را بدهد یک مدرس ارتباطات با اعتقاد بر اینکه این روزها تلویزیون در معرض یک هشدار جدی قرار دارد، مطرح کرد: در حال حاضر شبکه های اصلی تلویزیون در محاق قرار گرفته اند و با همه ی تلاش ها، شبکه نسیم به عنوان پربیننده ترین شبکه تلویزیون محسوب می شود؛ شبکه ای که در کانال های تلویزیون فرعی محسوب می شود. به گزارش ایسنا، سیدرضا خوشرو مدرس ارتباطات در ادامه ی مطلب بالا تصریح کرد: در ایام نوروز شبکه های اصلی یک، دو و سه محو شده بودند و این برای صداوسیما هشدار بزرگی است که شبکه اصلی تان در محاق قرار گرفته است و شبکه های فرعی تر مخاطبان بیشتری دارند؛ در حالی که هزینه های عمده صداوسیما در شبکه های اصلی صرف می شود اما ذائقه های مخاطب به سمت دیگری است و شبکه های فرعی به عنوان شبکه های پرمخاطب محسوب می شوند. او در پاسخ به اینکه تلویزیون در ایام نوروز با وجود تعطیلی مطبوعات و کم رنگ شدن فعالیت دیگر رسانه های کشور، چه اندازه توانست رسالت خود را در بحث اطلاع رسانی و سرگرمی ایفا کند؟ به بحث نیازهای اطلاع رسانی و خبری مخاطبان و نیازهای سرگرمی - تفریحی که در ایام نوروز جدی تر می شوند، پرداخت. این مدرس ارتباطات در بخشی از گفت وگوی خود درباره ی کارکرد تفریحی و سرگرمی تلویزیون در ایام نوروز و اغنای مخاطبان بیان کرد: آنچه درست تر است کارکرد تفریحی سرگرمی است اما باید در فهوای این خندیدن، مختصری هم به سطح سواد رسانه ای و سواد فرهنگی مخاطب اضافه شود که قطعا خیلی بهتر خواهد بود. او در این گفت وگو با اشاره به کمرنگ شدن ذائقه مخاطب به خبر و لزوم دوری رسانه ها از بمباران خبری در ایام نوروز، توضیح داد: معمولا در تعطیلات مناسبتی به ویژه نوروز که معنا و مفهوم تفریح، شادی و رفع خستگی مردم در میان است، مخاطب دلشان نمی خواهد در معرض بمباران خبری که در طول سال به او وارد می شود، قرار بگیرد. مخاطب در این ایام دیگر نمی خواهد استرس مسائل و رویدادهای سیاسی و همچنین حوادث و ... که در طول سال تجربه می کند را ببیند؛ به ویژه مخاطب ایرانی که به واسطه روحیه ی سیاسی که دارد، بیش از سایر مردم دنیا به این اخبار توجه می کند و مدام در حال استرس بابت رویدادهای سیاست داخلی و خارجی است؛ بنابراین در طول سال مخاطبان درگیر هستند و در ایام نوروز است که به یک رفع خستگی نیاز دارند تا کمتر در معرض بمباران خبری اطلاعاتی قرار بگیرند. این مدرس ارتباطات درباره ی نیاز مخاطب در ایام نوروز و کارکردهای رسانه ای توضیح داد: مخاطب عمدتا ذهنش به طور اتوماتیک پیام هایی را دروازه بانی می کند که او را از دنیای پر افت و خیز و پرحادثه بیرونی دور کند. مخاطب یک نوع مخدر ذهنی از رسانه ها توقع دارد و از این طریق سرگرمی، تفریح، دیدن فیلم و سریال و برنامه های ترکیبی را ترجیح می دهد. از سویی دیگر آنچه که در ایام نوروز اتفاق می افتد، ایجاد شبکه های ارتباطی گسترده تر، فعال تر و موثرتر نسبت به دیگر ایام سال است که به واسطه ی یک رسم و سنت ایرانی، دید و بازدید شکل می گیرد. در این شکل، ارتباطات انسانی جای ارتباطات مجازی و ارتباطات غیرمستقیم و رسانه ای را می گیرد و یک رویداد ارتباطاتی جدی شکل می گیرد و این اقدام منجر به این می شود که مخاطب خبر را منتقل کند. حتی اگر اتفاقات مهمی هم رخ داده باشد، در ارتباطات رودررو اجتماعی این اخبار رد و بدل می شود و در این دید و بازدید مرور، تحلیل و تفسیر می شود و مخاطب دیگر نیازی نمی بیند که به یک رسانه خبری مراجعه کند و تحلیل اخبار آن ها را بشنود. خوشرو همچنین کارکرد سرگرمی - تفریحی تلویزیون در ایام نوروز را مهمتر از کارکرد رسانه ای اش عنوان کرد و گفت: بسیاری از صاحب نظران معتقدند مطبوعات و رسانه ها در ایام عید باید فعال باشند و فعالیت های خودشان را داشته باشند، چرا که به هر حال رویدادها و ارزش های خبری پابرجا هستند. اما فکر می کنم تعطیلی رسانه ها در ایام تعطیلات جدا از اینکه یک تعطیلی است که عوامل رسانه خستگی خود را برطرف کنند، از سوی مخاطب هم پذیرفته شده است؛ چراکه نیاز خود را از طریق ارتباط واقعی برطرف می کند. تلویزیون هم ناگزیر است و اقتضا می کند خودش را با این نیاز مخاطب تطبیق دهد. مخاطبان در ایام عید از تلویزیون، سریال، کارهای طنز، برنامه های ترکیبی، موسیقی و برنامه های شاد مفرح می خواهند تا خبر و تلویزیون هم همین کار را می کند. حتی در اندازه ای که اعلام شد در ایام عید برنامه گفت وگوی ویژه خبری را تعطیل خواهند کرد و در صورت نیاز آن را پخش خواهند کرد؛ بنابراین تلویزیون در ایام نوروز کاری می کند که مخاطب خاص و نیاز مخاطب است در عین حال اگر اتفاق مهمی رسانه ای بیفتد به اندازه کافی اطلاع رسانی خبری می کند. او ادامه داد: تلویزیون اگر بتواند در مخاطب تغییر ذائقه ایجاد کند، موفق بوده است، نه اینکه به واسطه ی رقابت رسانه ای با شبکه های ماهواره ای که برخی از مردم به آن ها گرایش دارند، بخواهد خیلی از برنامه های رسانه ای اش را در طول برنامه های نوروزی به حجم قابل توجهی افزایش دهد؛ به طور مثال جریان موسیقی را در هر کانالی که جست وجو می کردیم موسیقی بخش عمده ای از برنامه ها را تشکیل می داد که به کیفیت شبکه های رقیب نمی رسید. با توجه به اینکه رسانه ما محدودیت ها و ضوابط سختگیرانه ای در این قالب برنامه ها دارد، هر چقدر هم که تلاش کند به آن جذابیتی که برنامه های رقیب پخش می کند و برای ما خط قرمز است، نمی رسد. برای همین چون فاکتورهای جذاب برنامه های رقیب را نمی توانیم در برنامه هایمان داشته باشیم، همچنان به صورت ابتر و دست و پا شکسته این نوع برنامه ها را می سازیم و موسیقی هایمان، موسیقی هایی نیست که قشر جوان امروز بپسندند. این اتفاق باعث می شود که تلویزیون بخشی از برنامه ها را به گونه ای تخصیص دهد که نتواند مخاطبی که در معرض رقیب قرار گرفته را جذب کند و حتی در عین حال به خاطر این برخورد، یکسری مخاطبان را هم از دست می دهد. در نتیجه تلویزیون اگر به عنوان رسانه ملی در ایام عید می توانست کارهای سال های گذشته را همچون سریال «پایتخت» و کارهای طنزدار جدی تر و طنزآمیز را دنبال کند موفق تر بود. خوشرو همچنین تأکید کرد: تلویزیون به جای اینکه جریان موسیقی را در همه برنامه ها دنبال کند که مخاطب ماهواره بین را جذب کند، با پخش سریال های جذاب تر در جذب مخاطبان می تواند موفق تر عمل کند. او سپس یادآور شد: تلویزیون گزینه ای را برای کپی انتخاب کرده است که نمی تواند در آن مانور لازم را بدهد، ولی برنامه هایی همچون «خندوانه» ایده خود تلویزیون بوده که بعد از اتاق فکرها شکل گرفته و جا افتاده و به بلوغی رسیده که مخاطبان را هم منتظر خود نگه داشته است؛ بنابراین تلویزیون اگر «خندوانه» را به سمت متعالی تر می برد موفق تر بود و اگر «خندوانه» خودش را ادامه می داد مخاطبان بیشتری را جذب می کرد. این مدرس ارتباطات یادآور شد: گزینه هایی که تلویزیون در ایام نوروز برای کپی برداری انتخاب کرد، گزینه های بدی بودند؛ موسیقی گزینه مناسبی برای کپی کردن نیست. تلویزیون می توانست از برنامه هایی الگوبرداری کند که امکان مانور در آن را داشته باشد نه اینکه با پخش برنامه های موسیقی محور به جایی نرسد و حتی مخاطبان متدین خودش را از دست بدهد؛ به عنوان مثال ما در «خندوانه» پیش از این مخاطبان متدینی داشتیم که آن برنامه را دنبال می کردند، اما در سری جدید این اتفاق نیفتاده است؛ یعنی علاوه بر اینکه مخاطب ماهواره ای را جذب نکرده است مخاطبان متدین را هم از دست داده است. خوشرو همچنین با تاکید بر اینکه تلویزیون در عرصه سریال سازی می تواند در جذب مخاطب موفق باشد، یادآور شد: تلویزیون با ساخت سریال هایی با تعداد قسمت های بالا همچون شبکه های جم، شبکه های ترکیه ای که این کار را می کنند و معمولا هم مخاطب دارند، می تواند موفق تر عمل کند. تلویزیون نقطه قوت اش این است که عوامل خوب، بازیگران خوب، هنرمندان خوب و داستان های جذاب و خوب دارد و همچنین محدودیت های سریال سازی کم دارد. تلویزیون با ساخت مجموعه «کیمیا» با همه ایرادهای وحشتناکی که بر آن وارد بود، کار خود را کرد و توانست مخاطب را با خود همراه کند. در نتیجه آن چیزی که تلویزیون می تواند در رقابت با رسانه های رقیب داشته باشد در حوزه سریال سازی است که می تواند خود را ارتقاء دهد. سیدرضا خوشرو در پایان با اشاره به ساخت سریال هایی همچون «معمای شاه» که برای تلویزیون ضعف محسوب می شوند، یادآور شد: تلویزیون با پول سریالی همچون «معمای شاه» و حذف آن می توانست در طول سال 10 سریال همچون سریال «شهرزاد» داشته باشد. بنابراین همه این مسائل بحث استراتژیک دارد. تلویزیون به جای دنبال کردن 10 برنامه موسیقایی که هیچ کدام از آن ها به درد نمی خورند می توانست سریال های درست و حسابی تری را طراحی کند. اتفاقا سازمان صداوسیما در حال حاضر در موضع بازتری هم قرار دارد. به نوعی که خیلی از مجریانی که فعالیت شان محدود شده بود و ممنوع التصویر بودند در حال حاضر به تلویزیون بازگشته اند. در نتیجه فضای تلویزیون فضای بازی است ولی آن استفاده بهینه ای که باید صورت بگیرد صورت نگرفته است و فکردارتر نبوده است.
یکشنبه ، ۲۹فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پویش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]