واضح آرشیو وب فارسی:نگاه آزاد: اختر فیزیکدانان به تازگی ترکیبات سیاره احتمالی نهم سامانه خورشیدی را پیش بینی کرده اند و به گزارش همشهری آنلاین، براساس این پیش بینی می توان حدس زد که چرا این سیاره تاکنون مشاهده نشده است.به گزارش نگاه آزاد به نقل از خبر آنلاین، مایک براون، اخترشناسی که پلوتو را از عنوان سیاره بودن ساقط کرد، در ماه ژانویه سال 2016 اعلام کرد که به همراه همکارانش مدارکی به دست آورده است که سیاره ای بزرگ و یخی در حاشیه سامانه خورشیدی و در فاصله 149 میلیارد کیلومتری از خورشید در گردش است. هیچ کس تا به امروز چنین سیاره ای را مشاهده نکرده است، اما براون تخمین زد که این سیاره فرضی نهم هر 10 هزار تا 20 هزار سال یکبار مدارگردی اش به دور خورشید را کامل می کند و 10 برابر سنگین تر و 4 برابر بزرگتر از زمین است.اکنون دانشمندان سوئیسی دانشگاه برن با استفاده از داده های موجود درباره سیاره نهم تلاش کرده اند تا حداکثر و حداقل بزرگی سیاره، درخشش، دما و ترکیبات سازنده این جرم احتمالی را تخمین بزنند. تخمین ها نشان از آن دارند که این سیاره یک مینی اورانوس است که هسته ای از جنس آهن دارد که لایه هایی متراکم از یخ و گاز آن را احاطه کرده اند. محققان تلاش کردند شواهدی که از وجود این سیاره وجود دارد را در مدل های تکاملی سیاره ای موجود بگنجانند. این کار نه تنها به تخمین ویژگی های مختلف این سیاره مرموز کمک می کرد، بلکه می توانست توضیح دهد چرا پس از صد ها سال به تازگی نشانه های وجود چنین سیاره ای مشاهده شده است. براساس این حقیقت که محکم ترین شواهد از وجود این سیاره براساس رفتارهای غیرعادی برخی از اجرام کمربند کویپر به دست آمده است، محققان به این نتیجه رسیدند که این سیاره 10 بار سنگین تر از زمین است و از آنجایی که رصد های فروسرخ تاکنون هیچ اثری از این سیاره به دست نیامده است، احتمال داده می شود این سیاره نمی تواند بیش از 10 برابر بزرگتر از زمین باشد. همچنین با دانستن فاصله تخمینی این سیاره از خورشید براساس فاصله اجرام عجیب کمربند کویپر، دانشمندان توانستند حقایق بیشتری را به این جرم کیهانی فرضی تعمیم دهند. این سیاره احتمالا شعاعی برابر 3.7 برابر زمین داشته و دمای اتمسفر بالایی آن منفی 226 درجه سلسیوس است. این اطلاعات براساس بررسی اطلاعات احتمالی درباره مدار چرخش سیاره به دور خورشید و سن سامانه خورشیدی به دست آمده است. همچنین احتمالا این سیاره درحدود 4.6 میلیارد سال پیش از متراکم شدن مواد درون صفحه پیش سیاره ای خورشید ایجاد شده است. مدل ها نشان می دهد درصورتی که تنها ستاره این سیاره خورشید باشد، دمای آن باید به شدت پایین باشد. توانایی تخمین دمای یک سیاره به این معنی است که می توان شدت درخشش آن را نیز برآورد کرد. به گفته محققان زمانی که سیاره ای شکل می گیرد، حجم زیادی انرژی گرانشی درون هسته آنها ذخیره می شود که می تواند هسته ها را برای میلیارد ها سال در حالت مذاب نگه دارد، و این گرما می تواند بر دمای کلی سیاره نیز اثرگذار باشد. از این رو برای اینکه محاسبه دمای منفی 226 درجه در فاصله 149 میلیارد کیلومتری از خورشید درست از آب دربیاید، محققان پیشنهاد داده اند که انرژی ذخیره شده درونی این سیاره هزار برابر بیشتر از انرژی است که در ابتدا ذخیره کرده است. همچنین دانشمندان پیش بینی کرده اند که این سیاره باید بیشتر از نور مرئی، در نور فروسرخ درخشان دیده شود زیرا میزان تشعشعات خورشیدی در اطراف آن بسیار کم است. دانشمندان براین باورند این سیاره از هسته ای آهنی، گوشته ای سیلیکاتی، لایه ای یخی، لایه ای گازی و در نهایت اتمسفر تشکیل شده است و به این دلیل تاکنون کسی موفق به دیدن این سیاره نشده است که در رصد های اخیر، همه به دنبال جرمی با وزنی 20 برابر زمین بوده اند. اما ساخت تلسکوپ های جدید می تواند به رصد اجرام کوچکتر درون سامانه خورشیدی و در نتیجه کشف این جرم فرضی کمک کند.
دوشنبه ، ۲۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نگاه آزاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]