واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
ثبات در مذاکرات سوریه عزم جدی میطلبد وبلاگ > تاجیک، نصرت اله - پیدایش و ایجاد نقشه راه برای رسیدن به صلح در یک کشور و همچنین عینیت بخشیدن به خواستههای مردم آن کشور مانند سوریه، امری مقبول به شمار میرود. باید توجه داشت که چیزی حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار نفر طی چهار سال گذشته در سوریه کشته و میلیونها نفر آواره کشورهای دیگر شدهاند. اما به دلیل جهتگیری عربستان وحتی اردن و قطر در پرونده سوریه متاسفانه نه تنها خبری از ایجاد وحدت و صلح شنیده نمیشود، بلکه سناریوهای مختلفی برای سرنگونی بشار اسد در این بین طرحریزی میشود. عربستان به دلیل اینکه یکی از عناصر مهم و اصلی در به وجود آوردن چنین بحرانی در سوریه و منطقه بوده است، نمیتواند ادعا کند که نقش میانجی را در این بین بازی کند. چراکه عربستان در مدت چهار سال گذشته تاکنون نقش تخریبی در سوریه بازی کرده است و وضعیت را به این حالت کشانده است.
به نظر میرسد که این بازی و مدل اقدامهای مذکور به سعودیها مربوط نمیشود. درست است که این موضوع توسط عربستان پیگیری و اجرا میشود اما حداقل اینگونه روش و برخورد به روش انگلیسیها نزدیک است و در حقیقت آنها قصد دارند از میان نیروهای مخالف اسد، روی یکی از آنها سرمایهگذاری کرده و یک جانشین مناسب برای اسد در نظر بگیرند. به گونهای که آنها به دنبال مصالحه در سوریه نیستند بلکه بزرگ کردن یک جناح خاص را در دستور کار خود قرار دادهاند. جمع کردن مخالفان سوری به هیچ وجه در دستور کار نشست وین نبود و باتوجه به بدبینی که به عملکرد تخریبی سعودیها در سوریه وجود دارد، برگزاری نشست معارضان در عربستان کاملاً با هدفی صورت پذیرفت که بتوانند یک آلترناتیو و جانشینی برای اسد پیدا کنند.
باید توجه داشت که نشست ریاض را نمیتوان در چارچوب نشست وین قبول داشت و تنها به عنوان یک خط موازی با وین به حساب میآمد. برای چرایی به وجود آمدن این خط موازی باید نگاهی به تحولات اخیر منطقه داشت. سعودیها با بنبستی که در سیاست خارجی خود و مسائل منطقه و به خصوص در سوریه ایجاد شد، سرمایهگذاری خود روی داعش را کاملاً مخدوش و مردود دیدند و برای اینکه بتوانند شکست خود را پوشش بدهند، چنین حرکتی را آغاز کردند که در گذشته چنین سناریویی توسط آمریکا و انگلیس پیگیری شده بود که در اصل سرمایهگذاری روی نیروهای به اصطلاح معتدل مخالف بشار اسد بود.
نتیجه وین خیلی مورد علاقه و توجه سعودیها نبود و به این دلیل به دنبال انشعابی هستند تا سرمایهگذاری خود را از سمت داعش به سوی نیروهای معتدل که از طریق اردن در سناریوی واشنگتن و لندن دخیل بودهاند، منتقل کنند.
هدف اصلی از اقدام سعودیها در جمع کردن مخالفان سوری، در حقیقت یک سرمایهگذاری جدید بود و حتی غربیها درصدد هستند تا با این شکست برخورد کنند تا سعودیها بتوانند روند جدید را به وجود بیاوردند. یکی از اهداف غرب در روند جدید، دستیابی به یک نیروی جدید است که بتواند نمایندگی سرنگونی حکومت بشار اسد را به عهده بگیرند. چراکه آنچه در الفبای غرب مشکل بود، دستیابی به چنین نیرویی بود که دلیل آن هم در محافل مطالعاتی و حتی سیاسی غربیها عدم تکرار دوباره سناریوی لیبی قلمداد شد.
باید توجه داشت که روسیه چنین اجلاسی را قبلاً در مسکو برگزار کرده بود اما تفاوت مسکو با ریاض در این است که سعودیها خلاف جهت نشست وین اقدام به برگزاری اجلاس در ریاض کردند. گزارشی که دیوید کامرون در مجلس بریتانیا مبنی بر حضور ۷۰ هزار مبارز غیر افراطی در سوریه داد و به نوعی تاکید کرد که میتوان به آنها کمک کرد، نشاندهنده این است که کشورهای عربی مخالف بشار اسد به همراه آمریکا و انگلیس به دنبال سازماندهی و هماهنگ کردن این نفرات هستند تا بتوانند آینده سوریه را بر اساس سیاستهای خود تامین کنند. موضوع بسیار مهمی که باید در مورد پرونده سوریه و حتی مذاکرات صلح آن مد نظر داشت، ورود روسیه به زمین بازی سوریه بود. به گونهای که این اقدام توانست وضعیتی که عربستان سعودی برای تروریستها فراهم کرده بود را تا حدود زیادی به هم بزند.
بحث دیگری که در مساله صلح سوریه باید به آن نگاه کرد، ورود سازمان ملل به این پرونده است که با حضور اخضر ابراهیمی و استفان دیمیستورا تلاش شد به این پرونده سر و سامان داده شود و میتوانیم بگوییم که نقش سازمان ملل در این موضوع قدری قویتر شده که بیانیه سازمان ملل مکمل این موضوع بود. اما مشکل دیگر این بود که سه نوع فهرست توسط طرفهایی که در این مذاکرات حضور دارند، ارائه شد. فهرست اول مربوط به روسیه و فهرست دوم مربوط به عربستان است. فهرست سوم هم از سوی گروههای مخالف ارائه شده است که البته دولت سوریه بر روی آن حرف دارد.
موضوع آتشبس که میان روسیه و آمریکا به جمعبندی رسید هم یکی دیگر از موضوعات مهم پرونده سوریه در سال گذشته بود که البته نقض آن را شاهد بودیم و دلیل آن بلاتکلیفی سیاسی در سوریه است. به گونهای که در حالت فعلی پرونده مذکور از دست قطر و عربستان و ترکیه خارج شده و گروههایی که در عرصه میدانی دارای قدرت هستند، کمتر توسط این کشورها و خاستگاه خود قابل هدایت هستند. یک روند، روند بین المللی است که به پایان دادن بحران اشتیاق دارند و روند سوم، روند حکومت و دولت در داخل سوریه است که حد فاصل گروههای تروریستی و معارض را تشکیل میدهند که این سه روند به موازات یکدیگر جلو میروند و به صورتی لازم و ملزوم یکدیگر هستند. به همین جهت واقعاً نمیتوان گفت که آیا این آتشبس به صورت صد در صد محقق میشود یا خیر چراکه یک تحرک کوچک میتواند موجب وارونگی اوضاع شود. به هر حال سوریه در سالی که گذشت بیم و امیدهای زیادی را تجربه کرد. منبع: ایلنا مورخ 15.1.95
چهارشنبه 18 فروردین 1395 - 17:50:56
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]