واضح آرشیو وب فارسی:آذرقلم: آذرقلم: تعطیلات نسبتا طولانی عید نوروز هم به پایان رسید و مردم ایران بعد از دو هفته تعطیلی و گشت و گذار و عیددیدنی و خستگی، از ۱۴ فروردین کوفته و خواب آلود به سر کار و تحصیل خود بازگشتند.آذرقلم : تعطیلات نسبتا طولانی عید نوروز هم به پایان رسید و مردم ایران بعد از دو هفته تعطیلی و گشت و گذار و عیددیدنی و خستگی، از ۱۴ فروردین کوفته و خواب آلود به سر کار و تحصیل خود بازگشتند. به گزارش آذرقلم، در این حال و اوضاع، احوال بعد از عید را با خوانش دو قطعه شعر از زنده یاد آرش آزاد مرور می کنیم: شعر ملمع: بودا بایرامیمیز ایندی کی، آیلیق دا، بایراملیق دا اولموش ناپدید «ابر آزادی بر آمد، باد نوروزی وزید» بعضی لر پالتار آلانمیر، بعضی لرده سویله ییر: «وجه مِی می خواهم و مطرب. – که می گوید رسید»؟ بیر تزه ائولنمیش اوغلان، ایندی اولسا کارمند «بار عشق و مفلسی را هر دو می باید کشید»! بورنونا ائتدی عمل آرواد، داها پول قالماییب «باده و گل از بهای خرقه می باید خرید» بیلمیره م هاردان تاپیب اوغلان تاراققا بیر چووال «از کریمی گوییا در گوشه ای بویی شنید»! دوز اوچ هفته، هر گئجه بس کی تاراققا پارتلامیش «من همی کردم دعا و صبح صادق می دمید»! «پول»- دئییب، هئی چکدیلر محکم یاخامدان، جیردیلار «جامه ای در نیکنامی نیز می باید درید»! آی خانیم! سن وار- یوخو وئردین بوتون باش رنگینه «این تطاول کز سرِ زلف تو دیدم من، که دید»؟! بیلمیره م «آرش» نه لر چکمیش بو بایرام آخشامی «این قَدَر دانم که از شعرِ ترشی خون می چکید» «تیر عاشق کش ندانم بر دل «حافظ» که زد» مئیوه بیزدن یئی لره چاتمیش، اونا بیر بوش سبد! بایرام دان سوْنرانین احوالاتی! شعر طنز حمید آرش آزاد بو ایل قار آلتدادا قالسا بیزیم بو عید سعید «رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید» ائوین کرایه سینی گؤرمور آیلیغیم، دئییره م: «وظیفه گر برسد، مصرفش گل است و نبید»! گؤروب آری- کپه نک چوْخ چوْخ شولوق سالیب باغدا «فغان فتاد به بلبل،- نقابِ گل که کشید؟!» اصول رعایت اوْلور باغ دا، اوْلمایین نگران «به گرد عارضِ بُستان، خط بنفشه دمید» یقین کی، بیزکیمی بیر کارمندایمیش، پولسوز «هر آن که سیبِ زنخدانِ شاهدی نگزید» علف دویونله مه ین «سیزده»ده، یار تاپماز «به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید»! گئده نده ائلچی لیگه، قوْی آنان دا گلسین، اوْغول! «که گم شد آن که در این ره به رهبری نرسید» خیال ائتمه کی، چوْخ آزدیر ائولی لیک خطری «که پیشِ آهویِ این دشت، شیرِ نر بدوید»! باهارین ایلک آیی، پولسوز گؤزونده، چوْخ اوزانار «که نیست بادیه ی عشق را کرانه پدید» نه بوْرج وئریر بیزه دوستلار، نه نسیه اصناف لار «مگر نسیمِ مروّت در این چمن نوزید؟!» ساتیلدی هر زادیم، اگنیمده کؤهنه شالوار وار «که پیرِ باده فروشش به جرعه ای نخرید» دئیه نده: «پولسوز اوْلور شاعر آی داداش! اینانین «که رفت موسم و، «حافظ» هنوز مِی نچشید»! «شراب نوش کن و جامِ زر به «حافظ» بخش» بئله کرامتی، «آرش» ائده ر کاغیذلارا نقش
شنبه ، ۱۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آذرقلم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]