محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842753925
توکلی: احمدی نژاد خود را منحصر به فرد می دانست
واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان آنلاین: احمد توکلی با بیان اینکه احمدی نژاد خود را منحصر به فرد می دانست می گوید: آقای احمدی نژاد مرد اعداد بزرگ بود. وقتی به او می گفتند 300 ساختمان بسازیم، می گفت 3هزار تا بسازید. از همین رو ابعاد فساد هم بیشتر شد اما پایه برخی انحرافات خیلی پیش از آن گذاشته شده بود. به گزارش فرهیختگان آنلاین (FDN.ir)؛ دوره اول نماینده مجلس بوده و از دوره هفتم تا نهم نیز بر کرسی های پارلمان تکیه زده است، بهترین رئیس مجلس در تمامی ادوار را حدادعادل می داند و می گوید حداد عادل به لحاظ حقوقی در برابر بسیاری از تخلفات احمدی نژاد ایستادگی کرد و برای این کار مکاتباتی با رهبر معظم انقلاب داشته است. احمد توکلی به حداد عادل توصیه می کند که این مکاتبات را کتاب کند. نماینده مردم تهران در مجلس، تاکید دارد که هیچگاه دولت احمدی نژاد را به فساد متهم نکرده است و می گوید: «آقای احمدی نژاد خیلی چیزها برای خودش می گفت و خودش را منحصر به فرد می دانست. اینکه ملاک نیست. من البته هیچوقت دولت احمدی نژاد را به ناپاکی متهم نکردم. شیوه آنها نادرست بوده است.» احمد توکلی یکی از طراحان طرح تثبیت قیمت ها در مجلس هفتم است که بسیاری از اقتصاددان ها منتقد آن بودند و آن را بیشتر از اینکه طرحی اقتصادی باشد، سیاسی می دانستند، اما خودش این انتقاد را وارد ندانسته و می گوید: « وقتی ما تثبیت قیمت ها را داشتیم که احمدی نژادی در کار نبود و مشخص نبود که احمدی نژادی می آید یا خیر و رئیس جمهور می شود یا خیر. ما کار را خیلی زودتر شروع کردم و نتیجه هم گرفتیم، اگرچه صددرصد نبود». احمد توکلی، سخنگوی دولت محمدعلی رجایی و وزیر کار و امور اجتماعی مستعفی کابینه اول میر حسین موسوی نیز بوده و معتقد است ماهیت رفتاری موسوی و احمدی نژاد با هم فرقی ندارد و هر دو لجباز هستند. او می گوید: «درست ترین ایراد آقای موسوی به آقای احمدی نژاد قانون شکنی او بود اما خودش به این امر مبتلا شد. من بعید می دانستم ایشان این کار را بکند چراکه شخصا پیوندهایی با انقلاب داشت ولی متاسفانه لجاجتش منجر به این خیانت شد و در کشور بی ثباتی ایجاد کرد». او البته اگر باز هم دوتایی احمدی نژاد و موسوی شکل بگیرد، به احمدی نژاد رای می دهد چراکه بدنه طرفداران رقیب قابلیت تحرک اجتماعی دارد. رئیس سابق مرکز پژوهش های اسلامی که یک اصولگراست با اصلاح طلبان وصلت فامیلی دارد و عروسش، دختر صادق زیباکلام است. توکلی درباره این وصلت می گوید: «من با اصلاح طلب ها وصلت نکردم، فقط دختر یک اصلاح طلب را گرفته ام. البته قبل از اینکه اینجا با آقای زیباکلام آشنا شوم، در زندان با هم بودیم. همدیگر را می شناختیم. وقتی عاقد می خواست از پسر من بله بگیرد، گفتم آقای دکتر ما با حفظ موضع بله می گوییم. ایشان هم تایید کرد و گفت که من هم با حفظ موضع بله می گویم». احمد توکلی دریکی از روزهای نه چندان سرد زمستانی میهمان کافه خبر در خبرآنلاین شد. او در این گفت وگو به سوالاتی درباره زندگی شخصی اش نیز پاسخ داد، نظیر اینکه گوجه فرنگی از کجا می خرد و چه کتاب و چه فیلم و چه بازیگری را دوست دارد، یا اینکه رابطه اش با خانواده لاریجانی ها چگونه است. توکلی می گوید: «بچه های آقاشیخ هاشم آملی همگی شوخ طبع هستند، از همه شوخ طبع تر جواد لاریجانی است و پس از او علی است. در این بین آقای باقر لاریجانی اصلا شوخ طبع نیست». وقتی توکلی می خواست خبرآنلاین را ترک کند، خانمی برای حل مشکلش به مقابل در خبرآنلاین آمده بود و نماینده کنونی مردم تهران در مجلس نهم به او قول هایی را داد. مشروح گفت وگوی خبرآنلاین با احمد توکلی را در ادامه می خوانید: آخرین باری که به خرید رفتید، چه زمانی بود؟ دو یا سه هفته پیش. چه خریدید؟ سیب زمینی و پیاز. از قم برمی گشتیم و از همانجا هم خریدیم. قیمت ها چطور بود؟ گران نشده بود؟ قیمت سیب زمینی و پیاز همیشه در چرخه است و امسال در چرخه پایین است. 800 تومان بود. گوجه فرنگی چطور؟ نخریدید؟ من نخریدم. گوجه فرنگی را معمولا خانمم می خرند. از محله آقای احمدی نژاد که نمی خرند؟ خیر. از محله خودمان می خرند. وقتی مردم شما را در خیابان می بینند، چه واکنشی نشان می دهند؟ اگر بشناسند، ابراز محبت و احترام می کنند. خاطره ای دارید که در ذهن تان مانده باشد؟ چند شب پیش با خانمم از مازندران برمی گشتیم، برای نماز به مسجد شهر فیروزکوه رفتیم، در حال وضو گرفتن بودم که چند نفری مرا دیدند و پرسیدند که اشتباه نکردیم، شما آقای توکلی هستید؟ گفتم بله. اصرار کردند که شب به خانه شان برویم اما من گفتم حتما باید به تهران برگردیم. چند نفر بودند و همگی اصرار داشتند و ما چند شام را از دست دادیم (می خندد). سینما هم می روید؟ بیشتر در مناسبت ها. مثلا دهه فجر یا برخی فیلم های خاص را می روم. جشنواره فجر امسال را رفتید؟ خیر. به این جشنواره نرفتم. آخرین فیلمی که دیدم محمد رسول الله بود. چطور بود؟ خیلی مرا گرفت. از چه لحاظی؟ حس همزمانی به آدم دست می دهد و آدم را می برد در حال و هوای دوران طفولیت پیامبر اکرم صلی الله. بهترین فیلمی که تاکنون دیده اید چه بود؟ من معمولا فیلم های بهترین را می بینم. فیلم های میرکریمی و حاتمی کیا را خیلی دوست می دارم. مثلا زیر نور ماه خیلی فیلم خوبی بود. هنوز به خاطرش دارم. به بازیگر خاصی هم علاقمند هستید؟ پرویز پرستویی را خیلی دوست می دارم، بسیار طبیعی بازی می کند و حس می گیرد. در عرصه فوتبال چطور؟ به بازیکن خاصی علاقمند هستید؟ فوتبال را بلد نیستم. فقط مسابقات ایران و خارج را نگاه می کنم و وقتی ایرانی ها می برند، کیف می کنم. از ایران و آرژانتین یا ایران و استرالیا، خاطره ای دارید؟ خیر. به خاطر نمی سپارم و همان لحظه ای که می بینم، حس خوبی به من دست می دهد. جنبه مثبت و گیرایی فوتبال به دلیل همکاری بازیکنان است. اگر همکاری خوب باشد، نتیجه هم خوب می شود. تکروی در فوتبال نتیجه بدی دارد و از این لحاظ درست مانند عالم سیاست است. پس بیشتر در لحظه زندگی می کنید؟ برای اینگونه مسائل، بله. در فضای سیاست تکرو چه کسی است؟ همیشه هم ممکن است تکروی بد نباشد. وقتی کسی در موقعیت خوبی است و اگر توپ را بزند، گل می شود باید بزند. در عالم سیاست هم همینطور است، البته اصل بر همکاری است. آخرین کتابی که خوانده اید چه بود؟ به تازگی کتابی را دست گرفته ام. چه کتابی؟ بهای نابرابری. نویسنده اش کیست؟ ژوزف استیگلیتز. و چه کسی آن را ترجمه کرده است؟ آقای اسماعیل رئیسی. شما خودتان کتابی در دست تالیف دارید؟ خیر. البته مطالب آماده تدوین زیاد دارم. شما هنوز تدریس می کنید؟ خیر. در زمانی که تدریس می کردید، خوب نمره می دادید؟ خوب نمره می دادم اما نمره بی حساب نمی دادم. سعی می کردم حق دانشجو ضایع نشود و اگر شک می کردم جواب دانشجو رساست یا نارسا، به نفع دانشجو قضاوت می کردم. آقای احمدی نژاد با رای دادن نمایندگان شوخی می کردند که کلا یک دکمه فشار می دهید. به نظر شما، نمره دادن راحت تر است یا رای دادن در مجلس؟ هر کاری را که بخواهیم خوب انجام دهیم باید دقت کنیم. زمانی، حق یک نفر مطرح است و زمانی دیگر حق یک ملت در میان است و مسلم است که دومی سخت تر است. آقای دکتر، به خاطر وصلت تان با خانواده زیباکلام، از وصلت با اصلاح طلب ها راضی هستید یا خیر؟ من با اصلاح طلب ها وصلت نکردم، فقط دختر یک اصلاح طلب را گرفته ام. البته قبل از اینکه اینجا با آقای زیباکلام آشنا شوم، در زندان با هم بودیم. همدیگر را می شناختیم. و وقتی عاقد می خواست از پسر من بله بگیرد، گفتم آقای دکتر ما با حفظ موضع بله می گوییم. ایشان هم تایید کرد و گفت که من هم با حفظ موضع بله می گویم. کجا عقد کردند؟ منزل آقای زیباکلام. در فضای سیاسی هم حاضرید با چنین چهره هایی وصلت کنید؟ وصلت سیاسی؟ من با هر کسی ضد فساد باشد و خودش فرد سالمی باشد، وصلت دارم. یکی از انتقادات شما به دولت اصلاحات این بود که آنقدر موضوع توسعه سیاسی را مطرح کردند که از عدالت اجتماعی دور شدند، بعد از آن دولتی سرکار آمد که شعار عدالت اجتماعی داد ولی خروجی کارش، با پرونده های فساد متعدد همراه شد. نظر شما درباره این دولت چیست؟ اگر تاریخی به مسئله نگاه کنیم، برخی عیب ها بسیار زودتر از این حرف ها شروع شده ولی زمان آقای احمدی نژاد نمود داشت. آقای احمدی نژاد مرد اعداد بزرگ بود. وقتی به او می گفتند 300 ساختمان بسازیم، می گفت 3هزار تا بسازید. از همین رو ابعاد فساد هم بیشتر شد اما پایه برخی انحرافات خیلی پیش از آن گذاشته شده بود. از نظر ساختاری، وقتی اقتصاد دولتی و نفتی شود، مستعد فساد است. زمانی که آقای موسوی نخست وزیر شد و من وزیر کار شدم، بر سر حوزه دخالت دولت اختلاف داشتیم. آنها اصرار داشتند که حوزه دخالت دولت را زیاد کنند، اما ما مخالف بودیم و می گفتیم یکی از عوامل فساد همین است که مالکیت دولت زیاد شود و مردم برای هر کاری مجبور باشند اجازه بگیرند. در شرایطی که منابع نفتی است، دولت هم توزیع کننده منابع است و هم توزیع کننده جوازها. در نتیجه در آن زمان وقتی کارمندی با 5هزار تومان حقوق می خواست جواز 50 میلیون تومانی صادر کند، یک بار، دو بار، 10 بار، صدبار کارش را درست انجام می داد اما بالاخره سر می خورد. بعد از آن وقتی آقای هاشمی سرکار آمد، مدل نئوکلاسیک صندوق بین المللی پول را دربست پذیرفتند. می خواستند همه امور را به یک بازار پر از فساد و تبانی و انحصار واگذار کنند. نتیجه اش این شد که سیر فساد سرعت گرفت. در زمان آقای احمدی نژاد هم همان مدل اجرا شد و فساد رشد کرد. پیش از انتخاب آقای احمدی نژاد برای ریاست جمهوری، در مجلس هفتم طرح تثبیت قیمت ها تصویب شد و شما یکی از طراحان آن بودید که برخی کارشناسان این طرح را در پیروزی آقای احمدی نژاد موثر می دانند. شما چنین تحلیلی را قبول دارید؟ از سال 72 که من نامزد ریاست جمهوری و رقیب آقای هاشمی شده بودم، برای عدالت خواهی تلاش هایی شده بود و برای عدالت حسابی باز شد. در زمان آقای خاتمی هم شعار من همین بود. آقای احمدی نژاد در چنین بستری فعالیت خود را شروع کرد. درباره طرح تثبیت قیمت ها هم چنین نظری می دهند تا آن را تخریب کنند. می گفتند این طرح سیاسی است در حالی که اصلا سیاسی نبود و یک طرح کاملا علمی و اقتصادی بود. طرح هم تثبیت قیمت ها نبود، تنها به 9 قلم کالای دولتی مربوط می شد که به وسیله شرکت های دولتی عرضه می شد. بر اساس ماده 5 قانون برنامه سوم توسعه می بایست هر سال حداکثر 10درصد قیمت ها افزایش می یافت و حداقل 5درصد به بهره وری آنها افزوده می شد. وقتی مجلس هفتم را آغاز کردیم به مرکز پژوهش ها سفارش دادیم که گزارش دهند چند درصد قیمت ها و چند درصد بهره وری بالا رفته است. مشخص شد که قیمت ها را به صورت بی حساب افزایش می دادند و بهره وری نیز هیچ تغییری نکرده بود. برای اینکه قانون اجرا شود و مردم هزینه کمتری بپردازند و هزینه بی عرضگی مدیران دولتی از جیب مردم پرداخت نشود، اصرار کردیم که تا گزارش بهره وری را نداده اند قیمت ها را بالا نبرند. در برنامه چهارم نیز ماده ای بود که بر اساس آن، قیمت این 9 قلم کالا به خصوص سوخت را یک باره به قیمت بازار خلیج فارس برساند که ما با آن مخالف بودیم، چراکه سوخت کالای کم کشش است. یعنی مثل داروست و افزایش قیمت باعث کاهش مصرف نمی شود. وقتی می توانیم با افزایش قیمت، مصرف را کاهش داده و واردات را کم کنیم که این کالاها جانشین خوب داشته باشند. هر کالایی که جانشین خوب داشته باشد، پرکشش می شود یعنی تغییرات مصرف در برابر تغییرات قیمت بالا می رود. شما تاکید دارید که طرح سیاسی نیست، الان 10 سال از آن زمان گذشته و افزایش قیمت ها در برخی موارد حالت جهشی داشته اند اما هیچگاه طرح مشابهی مطرح نشد. آیا فضای اقتصاد در کشور تغییری کرده بود؟ اتفاقا مطرح شد. به خصوص در سال اول وقتی برنامه چهارم را می نوشتیم، تبصره های 13 و 11 را مخصوص این کار گذاشتیم. وقتی کالایی جانشین خوب داشته باشد، تغییر قیمت آن به کاهش مصرف می انجامد. چراکه مصرف کننده ها سراغ کالای جانشین می روند. ما می خواستیم مردم جریمه نشوند، چراکه بنزین ما بد و با اکتان 84 بود، این بنزین مصرف سوخت را حدود 30درصد بالا می برد و افزایش قیمت ها تاثیری در کاهش مصرف نداشت. وقتی به مردم می گفتیم جز پیکان حق ندارید ماشین دیگری بخرید، مصرف بنزین را بالا می بردیم و وقتی قیمت را بالا ببریم، در حقیقت مردم را جریمه کرده ایم و این سیاست تعرفه ای درست نیست. البته در عمل بنزین با اجرای طرح آزادسازی قیمت حامل های انرژی گران شد. اجازه بدهید، این بحث هنوز مقدماتی دارد. ما برای اینکه کالای جانشین خودروهای سواری ایجاد شود، به تعرفه ها دست زدیم، پیکان های فرسوده را جمع کردیم، تولید این خودرو را متوقف کردیم، برای ناوگان اتوبوسرانی و مترو پول گذاشتیم. پالایشگاه ها را الزام کردیم که وضع اکتان بنزین را اصلاح کنند. تبصره 13 قانون بودجه سال 85 این کار را می کرد. یعنی تمام کارهایی را انجام دادیم که بر اساس آن بتوانیم قیمت را بالا ببریم و فشار اقتصادی به مردم وارد نکنیم. وقتی در سال 86 تصمیم به سهمیه بندی گرفتیم و قیمت را بالا بردیم، ما بخشی از کالای جانشین را تامین کرده بودیم. در نتیجه افزایش قیمت در کاهش مصرف تاثیر داشت بدون اینکه تورم شدید ایجاد کند. البته آقای احمدی نژاد قانون را درست اجرا نکرد و کار به سامان نرسید و یکی از اولین دعواهای ما با او بر سر همین بود. پس این کار علمی بود و نه سیاسی. اصلا وقتی ما تثبیت قیمت ها را داشتیم که احمدی نژادی در کار نبود و مشخص نبود که احمدی نژادی می آید یا خیر و رئیس جمهور می شود یا خیر. ما کار را خیلی زودتر شروع کردم و نتیجه هم گرفتیم، اگرچه صددرصد نبود. شما درباره انتخابات سال 88 گفته بودید که حتی یک روز به صدارت احمدی نژاد راضی نیستید اما چون قدرت تحرک اجتماعی ندارد، به او رای می دهید، امروز اگر به شش سال قبل برگردیم، باز هم کنش سیاسی شما همین خواهد بود؟ با علم امروز به گذشته برگردیم؟ بله. فرض کنیم همین امروز قرار است دوباره آن انتخابات برگزار شود، شما همان رای را می دهید؟ اگر باز هم رقیب آقای احمدی نژاد، آقای موسوی باشد که می تواند تحرک اجتماعی ایجاد کند، بله. چون نمی خواهم رای بی فایده بدهم به کسانی که رای نمی آورند. البته این موضوع را من آن زمان بیان نکردم، بعدها گفتم. آن زمان گفتم که اضطرارا به آقای احمدی نژاد رای می دهم و اضطرار را هم اینگونه توضیح دادم که ماهیتا آقای احمدی نژاد و آقای موسوی با یکدیگر فرقی نمی کنند. از نظر ماهیت رفتاری منظورم است، چراکه هر دو لجباز هستند، هر دو بالاسر مدیرانشان کار می کنند و ضوابط مدیریت را رعایت نمی کنند. احمدی نژاد شخصیتی است که جَنَم وجودی و جسارتش بیشتر است بنابراین ابعاد کارش موثرتر است. چه این تاثیر منفی باشد و چه مثبت که آقای موسوی اینگونه نیست اما او هم از بالاسر مدیرانش کار می کند. او هم بدون اطلاع قبلی معاونش را برداشت. آقای اعتمادیان در آن زمان رئیس اوقاف و معاون نخست وزیر بود. او برای بازدید به اوقاف خراسان رفته و در حالی که در لابی هتل نشسته بود، اخبار ساعت 9 پخش می شد که اعلام کرد، در پی استعفای آقای اعتمادیان، آقای موسوی فلان فرد را به عنوان رئیس اوقاف منصوب کرده است. یعنی بدون اینکه به اعتمادیان چیزی بگوید، جانشین او را اعلام کرده بود، او هم دست از پا درازتر از خراسان برگشت و دفترش را تحویل داد. آقای احمدی نژاد هم این کارها را می کرد، به عنوان مثال عزل هیات مدیره بیمه ایران را که به خاطر می آورید. عرض می کنم چون آقای احمدی نژاد جسورتر بود، دفعات و عمقش بیشتر می شد. بنابراین این دو نفر از نظر مدیریت سیاسی فرق چندانی با هم نداشتند ولی ترکیب اجتماعی طرفداران آقای موسوی به گونه ای است که امکان و توان تحرک اجتماعی علیه نظام سیاسی ایران را دارد ولو اینکه خودش نخواهد. اما ترکیب اجتماعی طرفداران آقای احمدی نژاد این توان را ندارد، ولو اینکه خودش بخواهد. متاسفانه موسوی خواست و شد و احمدی نژاد خواست و نشد. احمدی نژاد در 11 روز خانه نشینی اش همین هدف را دنبال می کرد. بله، من هم همین را عرض می کنم اما نتوانست. اطرافیانش با او همراهی نکردند. در حقیقت شما به طرفداران دو کاندیدا رای دادید و نه به خودشان. خیر. من به ثبات کشور رای دادم. درست ترین ایراد آقای موسوی به آقای احمدی نژاد قانون شکنی او بود اما خودش به این امر مبتلا شد. من بعید می دانستم ایشان این کار را بکند چراکه شخصا پیوندهایی با انقلاب داشت ولی متاسفانه لجاجتش منجر به این خیانت شد و در کشور بی ثباتی ایجاد کرد. من ثبات کشور و امنیت مردم رای دادم. آقای موسوی در دوره ای که رئیس جمهور بودند، مورد حمایت شدید امام قرار داشت. آقای احمدی نژاد نیز چنین حمایتی ازسوی مقام معظم رهبری داشت؟ بله داشت. تا چه زمانی؟ برخی معتقدند این حمایت تا قضیه 11 روز خانه نشینی ادامه پیدا کرد. تا آخر دوره اول این حمایت ادامه داشت و بعد از ماجرای مشایی رویه فرق کرد. شما زمانی گفته بودید که سه وزیر به آقای احمدی نژاد معرفی کرده بودید اما ایشان گفته بودند که در دولت ژنرال نمی خواهند و به دنبال سرباز هستند. آن سه نفر چه کسانی بودند و به نظرتان اگر دولت آقای احمدی نژاد پادگان سربازصفرها باشد، وضعیت این دولت چگونه است؟ بازگو کردن آن ماجرا کمی زود است. ایشان گفت من ژنرال نمی خواهم اما به من نگفت که سرباز می خواهم. من پاسخ دادم که دولت جای ژنرال هاست و یک ژنرال ارشد بقیه را هماهنگ و هدایت می کند. ایشان کسانی را می پسندید که کاملا از او اطاعت کنند و مشارکت لازم را در تصمیم گیری به آنها نمی داد. الان ژنرال های بازنشسته ی بازنشسته در دولت هستند. سن زیاد وزرا و عدم تحرک لازم عیب دولت کنونی است. در چارچوب قانون، وزرا باید با رئیس جمهور هماهنگ باشد و رئیس جمهوری خوب است که به آنها احترام بگذارد و آنها را مشارکت بدهد. اصل 138 می گوید رئیس جمهور مسئول ایجاد هماهنگی بین وزراست و با همکاری وزیران خط مشی را تعیین می کند. هر چه مناسبات قانونی بیشتر اجرا شود اوضاع بهتر می شود چراکه بنابر یک اصل دیگر قانون وزرا نسبت به تصمیم هیات دولت مسئولیت مشترک دارند و حتی اگر رای نداده باشند مسئولیت دارند و باید پاسخگو باشند. شما در بحث هایتان به دولت های مختلف اشاره داشتید. به نظر شما پاک ترین و سالم ترین دولت در ادوار مختلف چه دولتی بوده است؟ درباره دولت ها تاکنون قضاوتی درباره پاکی و ناپاکی نداشته ایم. آقای احمدی نژاد می گفت من پاک ترین دولت را دارم. آقای احمدی نژاد خیلی چیزها برای خودش می گفت و خودش را منحصر به فرد می دانست. اینکه ملاک نیست. من البته هیچوقت دولت احمدی نژاد را به ناپاکی متهم نکردم. شیوه آنها نادرست بوده است. البته ناپاکی موضوع در دوره آقای خاتمی کمتر جلوه کرد. پایه گذاری برخی مصادیق را آقای هاشمی کرده بود. در دولت ایشان قانون شکنی در مدیریت به صورت قاطع پذیرفته شده بود. آقای کرباسچی در شهرداری پدر مردم را درآورده بود و در آن زمان می گفتند تیغه لودر از قانون تیزتر است. در همان زمان من علیه این تفکر یک سرمقاله تند نوشتم. معامله کردن با وکلا در زمان آقای هاشمی پایه گذاری شد، در مجلس اول که من نماینده بودم، از این خبرها نبود. مرحوم آقای پرورش نقل می کرد که آقای هاشمی جلسه ای داشت و ایشان با یکی از وکلا که چند روز قبلش نطق تندی علیه دولت کرده بود، وارد می شود. وقتی وارد سرسرا شدند آقای هاشمی به همراه آقای مرعشی از پله های طبقه دوم پایین می آمد. آقای هاشمی گفت که چرا این حرف های بیربط را زدید و جواب شنید که ما در حوزه انتخابیه هزار گرفتاری داریم اما شما اصلا به ما توجه نمی کنید. آقای هاشمی رو کرد به آقای مرعشی و گفت پنج میلیون تومان به حساب ایشان بریزید تا دیگر از این حرف ها نزنند. در آن زمان برخی کارها مثل قانون شکنی باب شد. این نوع برخورد با وکلای مردم در مجلس در دوره آقای خاتمی ادامه داشت؟ به شکل صریح به خاطر نمی آورم. اما باج دادن فقط پول نقد نیست. وقتی پروژه ای را در منطقه ای بدون مطالعات انجام می دادند همان کارکرد را داشت. در دوره آقای احمدی نژاد چطور؟ به همین شکل بود. یعنی به کدام شیوه؟ یعنی پول مستقیم بود یاپروژه محور؟ احمدی نژاد خودش که پول نمی داد. کمک های 5میلیون تومانی به مساجد را یادتان هست؟ به نام کمک به مساجد به نماینده ها پول می دادند. بله. باعث استیضاح ها شد. بله. روند ادامه داشت. وقتی سنگی کج گذاشته می شود و برای راست کردن آن اقدامی نمی شود، دیوارش تا ثریا کج می شود. در زمان آقای خاتمی شیوه بدی پایه گذاری شد؛ در آخرین بودجه ای که ایشان به مجلس تقدیم کرد، آقای خرم وزیر راه جدولی از 100 پروژه این حوزه را با اعتبار 100میلیارد تومانی وارد مصوبه بودجه کردند که این پول حتی هزینه مطالعات پروژه ها هم نبود. این کار غیرقانونی بود و ما خیلی تلاش کردیم مانع آن شویم اما اگر هر پروژه ای تنها دو شهر را به هم وصل می کرد، دو نماینده راضی می شدند و ما نتوانستیم کاری بکنیم. اکنون وضع چطور است؟ ادامه دارد و به شدت و بدتر از قبل. در دوره آقای احمدی نژاد 100 تا به حدود 400 پروژه رسید. در هر سفر استانی تعدادی پروژه مصوب می کردند. خیر. این جدول با مصوبات سفرهای استانی متفاوت است. این سنگ بنای کج گذاشته شد و در سال های بعد ادامه داشت و من تنها در یک سال توانستم در کمیسیون تلفیق با آماده کردن پاورپوینت و جدول جلوی آن را بگیرم. این روند باعث اغوای مردم می شود و به دموکراسی لطمه می زند، چراکه نمایندگان می توانستند با این کار شهرت کسب کنند و به این ترتیب برابری در انتخابات به هم می خورد و این کار به اتکای تصمیمات غیرقانونی و غلط بودجه اتفاق می افتد. منظور من از فسادهای ساختاری اینهاست. آقای دکتر شما دور اول نماینده بودید و از مجلس هفتم به بعد هم در پارلمان هستید. به نظر شما در دوره های مختلف بهترین رئیس مجلس چه کسی بود؟ از آقای هاشمی گرفته تا الان که آقای لاریجانی رئیس هستند. آقای حداد عادل. بین روسایی که شما تجربه کرده اید یا در همه دوره ها؟ در همه دوره ها. وجه افتراق آقای حداد با سایر روسا، احترام به حقوق نمایندگان بود. عکس این احترام که قاطعیت در مدیریت است را ایشان نداشت. یعنی ایشان روحیه «ببر و برو جلو» را ندارند. این روحیه مدارا شکل قشنگی گرفته بود و حقوق نمایندگان بیشتر رعایت می شد. رئیس مجلس شئونات دیگری هم دارد، و دربرخی شئونات تاثیر آقای حداد کمتر از آقای هاشمی بود. نمایندگان منتقد ایشان معمولا آقای حداد را به مماشات با دولت متهم می کنند. عادلانه نیست. در برخورد سیاسی رسانه ای همانطور که شما می فرمایید بوده و من هم انتقاداتی به آن داشتم که گاهی باید صریح تر سخن می گفت اما در برخورد حقوقی کوتاه نمی آید. یعنی مکاتباتی که ایشان با احمدی نژاد کرد و جلوی برخی کارهای او را گرفت، کم نیست اما ایشان مثل من شخصیت رسانه ای نیست. یعنی به جز موردی که منجر به نامه به رهبری شد سر اینکه می گفتند احمدی نژاد قانون را رعایت نمی کنند، موارد دیگری هم بود؟ بله. من خودم به عنوان رئیس مرکز پژوهش ها نامه می نوشتم که فلان کار غیرقانونی است و شما باید طبق وظیفه خود اقدام کنید و ایشان هم اقدام می کرد و اگر لازم بود موضوع را به آقا می کشید و جلوی کار را می گرفت. مانند تغییر روش در بودجه ریزی که آقای احمدی نژاد می گفت باید دفترچه کنم تا در جیب جا بگیرد، من خیلی خوشحال شدم. چون در مرکز پژوهش ها پژوهشی به مدیریت آقای شبیری نژاد انجام داده و به همین نتیجه رسیده بودیم که باید ردیف ها را کم کرده و جدول ها را حذف کنیم. باید متکی بر قوانین موجود تصمیم بگیریم. در لایحه بودجه قانونگذاری نکنیم. ما با آقای احمدی نژاد در این زمینه توافقاتی کردیم که در عمل اجرا نشد و کار به مکاتبات مکرر کشید. اما جلوی این کار را به وسیله آقای حداد و به کمک رهبری گرفتیم. ما لایحه را اصلاح کردیم و قانون شد. از این دست موارد نمونه ها کم نداریم و اگر آقای حداد مکاتباتش را منتشر کند، اتفاق خوبی می افتد. به ایشان توصیه می کنید که این مکاتبات را منتشر کنند. حالا که گفتم، بله، توصیه می کنم. عرض کردم که هر کدام از روسای مجلس محاسن و معایبی داشتند. برای من بسیار مهم است که مجلس دموکراتیک اداره شود و برای اینکه دموکراسی برقرار شود، باید حقوق نمایندگان رعایت شود. این وجه در ذهن من بسیار برجسته است و از این حیث آقای حداد را ترجیح می دهم. از جهت مراعات مسائل مالی نیز آقای حداد از بقیه منضبط تر بود. البته گفته می شود که سفرهای خارجی نماینده ها در دوره آقای حداد بیشتر از دوره های قبل بوده است. اگر سفرهایی که شرکت های خصوصی نمایندگان را می برند، نتیجه چیز دیگری خواهد شد. تعداد تذکرهای شما در مجلس بالاست و بیشتر آنها از نظر رئیس مجلس که با شما فامیل هم هست، وارد نیست و معمولا آقای لاریجانی در پاسخ طنزی در گفتارشان دارند و معروف ترین آنها ماجرای گوسفندهای بهشهر بود. به نظر می رسد در روابط خانوادگی هم رابطه شوخ طبعانه ای با هم دارید. سخنانی که در مجلس مطرح می شوند در خانواده ها هم نمود دارد؟ من با علی آقای لاریجانی مراوده دارم اما خانواده من ارتباطی با ایشان ندارند. گاهی در مناسبت ها من سری به ایشان می زنم یا ایشان به خانه ما سری می زنند. هم خانم بنده و هم مادر من، دخترخاله آقای لاریجانی هستند. ما خاله زاده یکدیگر هستیم. ولی مراوده سیاسی داشتیم و داریم، زمانی که من وزیر کار بودم، ایشان قائم مقام بنده بودند. شوخ طبعی ایشان همیشه بود. بچه های آقاشیخ هاشم آملی همگی شوخ طبع هستند، از همه شوخ طبع تر جواد لاریجانی است و پس از او علی است. در این بین آقای باقر لاریجانی اصلا شوخ طبع نیست. اما اینکه فرمودید تذکرات به شوخی منجر می شود، همیشه اینگونه نیست، گاهی به دعوا منجر می شود و خیلی از اوقات هم ایشان می پذیرند. حتی من یک بار علیه ایشان و آقای باهنر به کمیسیون اصل 90 شکایت کردم. در موضوعات سیاسی مانند ورود به ائتلاف اصولگراها برای انتخابات مجلس شما با آقای لاریجانی صحبت کردید؟ بله. تشویقش کردم که مشارکت داشته باشد. چرا نپذیرفتند؟ نمی دانم. شاید از راهبرد تبلیغاتی اصولگرایان راضی نبوده است. یک نظر این بود که آقای لاریجانی چطور می تواند با کسانی در لیست باشد که در قم به او مهر پرت کردند. اگر در عالم سیاست اینگونه باشی باید بروی تنها در غار زندگی کنی. عالم سیاست، عالم گذشت، درک مصلحت و زمان است. سیاستمدار کسی نیست که همیشه یک جور حرف بزند. سیاستمدار کسی است که در هر شرایطی درست ترین حرف ممکن را بزند و درست ترین تصمیم ممکن را می گیرد. ما در اقتصاد همیشه می گوییم که عموما بهینه اول اتفاق نمی افتد و بهینه دوم اتفاق می افتد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند که عاقل آن نیست که بین خوب و بد، خوب را انتخاب کند هر بچه ای هم بین خوب و بد، خوب را انتخاب می کند، بلکه عاقل کسی است که بین بد و بدتر را تفکیک کرده و بد را انتخاب کند. اینکه عده ای در قم عصبانی شده و به آقای لاریجانی اهانت کردند که البته نمی بایستی این کار را می کردند، و آقای لاریجانی که یک سیاستمدار باتجربه است بر اساس آن تصمیم بگیرد، مناسب نیست. در گفت و گویی که با هم داشتید، اشاره کردند که تصمیم شان به این موضوع ارتباطی ندارد؟ من اصلا چنین فرضی نداشتم که این ماجرا ارتباط دارد که این سوال را از ایشان بپرسم. چراکه علی القاعده سیاستمدارها سینه بازتر از این حرف ها هستند. مواضع تند در مجلس های مختلف بوده است. در مجلس اول بین ملیون و مذهبیون مقابله هایی بود و گاهی به زد و خورد می رسید، این روند ادامه داشت تا مجلس اخیر که تهدید کردند یک نفر را زیر سیمان دفن می کنند. نظر شما درباره اینگونه موضع گیری های نمایندگان چیست؟ جنس شما با این آدم ها فرق می کند و چطور با این آدم ها در یک لیست قرار گرفتید؟ من نسبت به اینگونه رفتارها و گفتارها نظر خوشی ندارم. ولی توضیحی که در جواب قبلی دادم، اینجا هم به کار می آید. بالاخره ائتلاف، حاصل تنازل است که برای هدف بزرگ تری اتفاق می افتد. اعضای ائتلاف اعضای حزب نیستند و همه مثل هم نیستند ولی هدف مشترک بزرگ تر دارند که اینها را کنار هم می نشاند. حتی اگر یکدیگر را قبول نداشته باشند ولی کار جمعی را قبول دارند. *خبرآنلاین
جمعه ، ۶فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان آنلاین]
[مشاهده در: www.fdn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها