محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827675677
سال ۸۸، اوج نافرمانی با جمهوریت نظام
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: اوج نافرمانی و مقابله با جمهوریت را در سال ٨٨ شاهد بودیم که علی رغم فاصله ١٢میلیونی آراء، جمعی از کارگزاران و اصلاح طلبان نتیجه را نپذیرفتند و فتنه ای بزرگ را سامان دادند که ٨ ماه کشور را درگیر آشوب ساخت.به گزارش قدس آنلاین به نقل از فارس، سیدمحمد حسینی دبیرکل کانون دانشگاهیان ایران اسلامی و وزیر سابق ارشاد در یادداشتی به مناسبت 12 فروردین روز جمهوری اسلامی ایران نوشت: اوج نافرمانی و مقابله با جمهوریت را در سال ٨٨ شاهد بودیم که علی رغم فاصله ١٢میلیونی آراء، جمعی از کارگزاران و اصلاح طلبان نتیجه را نپذیرفتند و فتنه ای بزرگ را سامان دادند که ٨ ماه کشور را درگیر آشوب ساخت و به حیثیت جهانی نظام لطمه جبران ناپذیری وارد کرد. متن یادداشت حسینی به شرح ذیل است: « اولین رفراندوم پس از پیروزی انقلاب اسلامی در فاصله ای کمتر از ٥٠ روز بعد از ٢٢ بهمن سال 57 برگزار شد. معمولا در انقلاب ها گروهی که قدرت را در دست می گیرند براساس نظر خودشان سیستم حکومتی را مشخص و تا مدت ها خود را بی نیاز از رأی مردم می دانند. در آن ایام هم اگر نام گذاری نظام را امام شخصا انجام می داد مردم مسلمان و انقلابی با جان و دل پذیرا بودند، ولی اصرار امام بر اعلام نظر مردم بود. عده ای از مارکسیست ها و ملی گراها یعنی شرق زده ها و غرب زده ها از ابتدا شروع به مخالفت کردند، به ویژه اسلامیت را آماج حملات قرار دادند و با صراحت اسلام را متعلق به ١٤٠٠ سال قبل معرفی کردند که نمی تواند پاسخگوی نیازها و اقتضائات روز باشد. امثال نهضت آزادی هم که متمایل به غرب بودند از «جمهوری دموکراتیک اسلامی» دم زدند تا هم مطالبه مردم و امام را نادیده نگیرند و هم غربی ها را نگران نکنند! به رغم این جوسازی ها و هیاهوی رسانه های بیگانه مانند بی.بی.سی، امام فرمودند «جمهوری اسلامی نه یک کلمه بیش تر و نه یک کلمه کم تر» و مردم یکپارچه بدان رأی دادند. در طول ٣٧ سال گذشته علاوه بر استمرار مخالفت های معاندان، متاسفانه گروهی از خواص که به واسطه انقلاب و امام و رهبری به نام و نوایی رسیدند به انحاء مختلف جمهوریت و یا اسلامیت و یا هر دو را به چالش کشیده اند. در این مجال به ذکر چند نمونه بسنده می شود، تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل! سخنگوی حزب کارگزاران که خود را لیبرال قلمداد می کند اسلام را فاقد نظام اقتصادی، قضایی، سیاسی، بین المللی و... می داند. یعنی اسلام سکولار و نظام لائیک همچون ترکیه مطلوب این جماعت است، که مردم به اسلام فردی و عبادی اکتفاء کنند و در امور اجتماعی کار را به تکنوکرات ها بسپارند تا آن ها طبق الگوهای غربی و نظام سرمایه داری کشورداری کنند! درخصوص جمهوریت نظام هم از سال ٨٤ که انتخاب مردم خلاف نظر حلقه مدیریتی کارگزاران و اصلاح طلبان بود بنای ناسازگاری را گذاشتند و با وجود اینکه انتخابات را دولت موسوم به اصلاحات برگزار کرده بود آقای هاشمی رفسنجانی از تمکین به رأی مردم ناخشنود بود و نتیجه را به خدا واگذارکرد انگار که به ایشان جفا شده است! البته هنوز بعد از گذشت یک دهه سخنگوی دولت از به رسمیت شناختن رئیس جمهور قانونی و مردمی دولت نهم و دهم اکراه دارد! اوج نافرمانی و مقابله با جمهوریت را در سال ٨٨ شاهد بودیم که علی رغم فاصله ١٢میلیونی آراء، جمعی از کارگزاران و اصلاح طلبان نتیجه را نپذیرفتند و فتنه ای بزرگ را سامان دادند که ٨ ماه کشور را درگیر آشوب ساخت و به حیثیت جهانی نظام لطمه جبران ناپذیری وارد کرد. در این حوادث ناگوار درس ها و عبرت های فراوانی نهفته است که لازم است در حافظه ملت باقی بماند و روشنگر راه آینده باشد، نه اینکه مصداق سخن مولا شود که: ما أکثر العبر و أقل الاعتبار!»
جمعه ، ۱۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها