واضح آرشیو وب فارسی:ایمنا: به گزارش خبرگزاری ایمنا، دهکده ای که می گویند، بازمانده از دوره هخامنشیان است. این روستا که در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد از توابع شهرستان چابهار است و درناحیه ای کوهپایه ای در شمال غربی چابهار واقع شده است. وقتی گام بر خاک روستا نهادی، قطعا صدایی تو را به سمت خود می کشاند و تو بی اختیار و بی اراده آرام آرام و قدم زنان به سمت صدا خواهی رفت. آری؛ این طنین زیبای موج هایی است که انگار هلهله کنان به سمت ساحل خاموش می آیند تا شاید نوید بخش خبری باشند. به سمت صخره ها که بروی زیبای وحشی، آبی بی کران خود را نمایان می کند و چشمان تو را افسون. گوشه ای دنج و خلوت انتخاب کن و بر روی صخره هایی سنگی که انگار هنوز پسمانده های آفتاب آن را گرم نگه داشته، بنشین و نظاره کن که چگونه خورشید این گوی سرخ و لرزان بی هیچ تقلایی در دریا غرق می شود. صدای موج هایی که انگار شیون می کشند و خروشان به سمت صخره ها می آیند ، تو را به دنیای دیگری قطعا خواهند برد. عجیب دلربا و چشم نواز است این آبی بیکران. بلوچ های سفید پوش دیگر آرام آرام از دل دریا می آیند با دستانی پر. انگار از صبح تا به حال به دنبال روزیشان در پهنای دریا بوده اند. دستانت را بالا ببر و به آنها خدا قوت بگو. سوزن دوزی سوغات روستای تیس اما زنان روستانشین در گوشه و کنار روستا با لباس های رنگارنگ که هر کدام پر است از گل و بوته های سرخ و گلگون به دنبال زندگی خویش هستند. زنان سوزن دوزی می کنند و انگار با هر بار سوزن زدن به دل پارچه آرزوی های رنگین خویش را در قلب آن یک به یک جستجو می کنند. این است، سوغات زیبای روستای تیس. رودخانه بسیار زیبای لاوری از بین روستا می گذرد و خلیج چابهار هم در نزدیکی روستا است.کوه های" شهباز"، "پیلبند" و" لاوری"، دور روستای تیس را احاطه کرده اند. روستای دوهزار وپانصد ساله تیس البته سه قلعه باستانی دارد. روستای دوهزار وپانصد ساله تیس البته سه قلعه باستانی دارد. قلعه اول "تیس" است که مربوط به دوران سلجوقی است. قلعه بعدی "پیروزگیت" است که بازدید از آن جز برای کوهنوردان برای کسی آسان نیست. قلعه سوم هم "بلوچ گیت" است که آن هم بر فراز کوه قرار دارد. رازی مخوف در روستای تیس!؟ در روستای تیس اعتقادات و باورهای مردم بلوچ با رازآمیزی و سکوت ژرفناک طبیعت آن و آثار باستانی بر جای مانده پیوند خورده است و گورستان جن که بلوچ ها به آن «جن سنط» می گویند یکی از این رازهاست. قبرها در کنار هم بر روی سطحی صخره ای حفر شده اند. حفر این گورها بر سطح سنگی، حیرت و پرسش بازدیدکنندگان را بر می انگیزد. چه کسانی این گورها را حفر کرده اند؟ چرا سطح سنگی را برای حفر انتخاب کرده اند؟ این گورها با چه وسیله ای حفر شده است؟ گذر شبانگاه به گورستان و نفرین جن ها! در پاسخ به این پرسش ها و مانند این گورستان جز سکوت و خاموشی چیزی نمی شنویم. شاید به دلیل حفظ مردگان و درگذشتگان از گزند جانوران و خورندگان زیرزمینی اجساد، رنج کندن سنگ را بر خود هموار می کردند و گورها را اینچنین می ساختند. شاید برای احترام به مردگان بوده و شاید هم باور مردم محلی درست باشد که «این گورها متعلق به جن هاست. آنها مردگان خود را در حصار این سنگ ها دفن کرده اند، شب که می رسد، جن ها بر سر گور از دست رفتگان خود حاضر می شوند و به مویه و مرثیه سرایی مشغول می گردند. هر کس که شبانگاه گذرش بر این گورستان بیفتد، مورد نفرین جن ها قرار می گیرد و با عذابی سخت بعد از چند روز می میرد.» این گورستان بر تپه ای کم ارتفاع مشرف بر روستای تیس و در پای کوه پیل بند قرار گرفته است. در کنار این گورستان که به قبرستان شماره یک تیس مشهور است، قبرستان امروزی مردم روستا قرار دارد. اما گورهای این گورستان بر سطح خاکی نرم حفر می شوند. مردم روستا اگرچه درگذشتگان خود را در این گورستان به خاک می سپارند اما مراقبند که شب گذرشان به گورستان جن ها نیفتد!/
پنجشنبه ، ۱۲فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایمنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]