واضح آرشیو وب فارسی:تیترنیوز: سیدمهدی طباطبایی عضو شاخص جامعه روحانیت مبارز تعابیر متفاوتی از آنچه در تاریخ انقلاب مطرح شده بازگو کرده و برخی ناگفته ها درباره وقایع مختلف تاریخ انقلاب اسلامی ایران و به خصوص وقایع رخ داده در سال های اخیر را بازگو کرده است.به گزارش پایگاه خبری تیتر نیوز، سیدمهدی طباطبایی عضو شاخص جامعه روحانیت مبارز تعابیر متفاوتی از آنچه در تاریخ انقلاب مطرح شده بازگو کرده و برخی ناگفته ها درباره وقایع مختلف تاریخ انقلاب اسلامی ایران و به خصوص وقایع رخ داده در سال های اخیر را بازگو کرده است. سیدمهدی طباطبایی عضو شاخص جامعه روحانیت مبارز که جزو نمایندگان مجلس دوم شورای اسلامی بود، به بهانه حضور در این مجلس، گفت وگویی در ویژه نامه اعتماد داشته اما این گفت و شنود صرفاً به این دوره خلاصه نشده است. «تابناک» بخش هایی از این گفت و گو را گزیده نموده و تقدیم می کند: - (برای مجلس دوم) نظارت استصوابی هنوز نبود اما شرایط نمایندگی بررسی می شد، حتی وزارت کشور هم بررسی می کرد. هرچند هنوز وزارت اطلاعات نداشتیم اما سازمان اطلاعات بود. آن موقع کنترل خیلی زیاد صورت می گرفت اما در دوره اول این گونه نبود. - مرحوم امام هم سعی داشتند که نظارت دوری بر کار مجلس داشته باشند، به این معنا که به همه مذاکرات گوش می دادند. گاهی حرف های اول جلسه یعنی همان نطق های قبل از دستور مجلس را گوش می کردند. گاهی اگر مسائلی مطرح می شد که امام را ناراحت می کرد، فوری به احمدآقا پیام می دادند که او نیز آن پیام را به صورت نوشته به مجلس می دادند تا در جلسه خوانده شود. - امام نظرش بر این بود که به قم بازگردند. چون می خواست بر مردم تنها نظارت دینی داشته باشد، نه نظارتی اینگونه بلکه نظارتی جامع، نه اینکه دین را از سیاست جدا کند، آنها یکی هستند لذا برای سیاست دینی باشند اما حکومت اجتماعی، اقتصادی، صنعتی و... با متخصصان باشد. خوب نظری داشتند... . - (صدور برخی حکم های اعدام صادر شده بلافاصله پس از پیروزی انقلاب توسط مرحوم خلخالی) امام خمینی خودشان خیلی موافق این حکم ها و اعدام ها نبودند از طرف دیگر منتظر بودند که کارها هم پیش بروند که انقلاب شکست نخورد. در واقع گاهی اوقات ناچار بودند که برخی افراد را اعدام کنند که انقلاب به بن بست نرسد. اما این حدی که انجام شد تندروی بود و امام هم راضی نبودند. آقای خلخالی و محمدی گیلانی و..... گاها حکم های سختی دادند. شاید اگر تجربه بر رفتارها حاکم بود خیلی از اعدامها ضروری نبود - من بحثهایی داشتم که نمی خواهم نقل کنم اما آنجا حرف هایم را زدم. تفاوت دیدگاه خیلی بود. من همان شب اول با این گروه دعوایم شد و با ناراحتی و قهر از خانه حضرت امام بیرون آمدم. اعتراض کردم که این چنین اقدامات و اعدام ها مناسب نیست... آیت الله بهشتی، آیت الله مطهری و آیت الله هاشمی هم تقریباً مخالف بودند. - آن زمان ما مخالف این رویه ها بودیم؛ حتی خلخالی بعدها دنبال من فرستاد که به دیدنش بروم،خوابی دیده بود و نتیجه ای از خواب گرفته بود. خیلی منقلب بود از حکم های اعدامی که داده بود پشیمان بود. اکثر تندروهایی که آن زمان حکم های تندی دادند اکثرا پشیمان شدند الانم هم افرادی از جنس همان تندروها وجود دارند. - من اولین فردی بودم که نامه ای نوشتم و اعلام کردم که کلیه شکنجه گران خود را به شکرانه انقلاب عفو می کنم. حتی خاطرم هست کمانگر شب 19 ماه رمضان در کمیته ضدخرابکاری من را کتک می زد گفتم بگذار اول افطار کنم بعد کتک زدن را ادامه بده، روی صورت من ادرار کرد و گفت افطار کن. روزهای بسیار سختی بود. آقای محمدی گیلانی بعد از انقلاب به همین کمانگر گفت نظرت درباره طباطبایی چیست گفت او بدتر از من را عفو کرده یقینا من را هم عفو کرده است. آقای گیلانی گفت بله طباطبایی تو را عفو کرده ولی نظام تو را عفو نمی کند. - هرکسی که به پست و مقامی می رسد طبیعتا مزاحمین و مخالفانی خواهد داشت. لذا هر انقلابی هم اینگونه بوده است. در انقلاب ایران هم می بینیم که متاسفانه عده ای پیدا شدند و تلاش دارند افرادی که برای انقلاب جان کندن را کنار بزنند. این را من یک هشدار میدانم اگر خیلی نقش های موثر انقلاب را حذف کنیم و حلقه های مفقودی ایجاد کنیم اثرگذاری تاریخ انقلاب از بین خواهد رفت و فضا برای تهمت به اصل انقلاب باز می شود.
سه شنبه ، ۱۰فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیترنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]