واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش بین الملل؛
مواجهه اروپا با بحرانهای جدید/پناهجویان در سایه اختلافات قاره سبز
شناسهٔ خبر: 3582434 - یکشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۵ - ۰۰:۱۵
بین الملل > اروپا
اروپا سالی جنجالی را پشت سر گذاشت، سالی پر از تنش و نگرانی، سالی پر از جنجال و هیاهو که توأم با اتفاقات مختلف بود که بعضا به چالشی بزرگ برای آنها بدل شد. خبرگزاری مهر، گروه بین الملل- شقایق لامع زاده: در حالی که جهانیان برای تحقق آرامش و امنیت دست و پنجه نرم کرده و هر راهی را آزمون و خطا می کنند، اما شواهد نشان دهنده آن است که در برخی موارد آرامش به رویایی دست نیافتنی تبدیل شده است. اروپا نیز در این میان مستثنی نیست. اروپایی ها هنوز بر مشکلات اقتصادی گسترده شده در سطح قاره فائق نیامده بودند که با بحران دیگری روبرو شدند. در عین حال در سال گذشته رویدادهایی نیز مانند توافق هسته ای با ایران پیش آمد که سبب روحیه دهی به آنها شد. بحران پناهجویان، توافق هسته ای با ایران و سرانجام عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا از جمله مواردی است که اروپا را با چالش های جدی روبرو کرده است. بحران پناهجویان سازمان بین المللی مهاجرت در گزارشی با اشاره به بحران پناهجویان اعلام کرد که در سال گذشته حدود ۵۹۳۴۳۲ پناهجو به اروپا وارد شده اند. یونان میزبان ۴۵۳۹۱۲ و ایتالیا نیز ۱۳۶۴۰۸ پناهجو را در خود جای داده است. در این گزارش آماری شمار زیادی از پناهجویان از کشور سوریه بوده اند. بحران پناهجویان به عنوان چالشی بزرگ توان مدیریتی در اروپا را دچار ضعف کرد. اختلاف نظر میان دولتمردان تا جایی پیش رفت که بعضا در مواردی منجر به درگیری لفظی میان آنها شد. آلمان میگوید: «بیخیال قوانین. بگذارید همه شان وارد شوند.» سوئد هم همین موضع را دارد. برخی کشورهای اروپای شرقی میگویند: «اروپا فقط جای پناهجویان مسیحی است؛ آن هم نه خیلی.» ایتالیا و یونان که مملو از پناهجو شدهاند، خواستار کمک شرکایشان هستند. اتریش و فرانسه هم همچنان بر سر دو راهی هستند. دانمارک نیز بر این باوراست که اگر همه اروپا به یک نتیجه واحد مبنی بر توزیع عادلانه پناهجویان برسد، ما هم می توانیم در راستای همراهی با اتحادیه اروپا سهم تعیین شده خود از پناهجویان واقعی که در اردوگاههای کشورهای همجوار سوریه و عراق فقیرانه سکنی گزیده اند را به کشورمان بیاوریم نه پناهجویانی که حاضر به ماندن در نخستین منطقه امن نیستند.
بریتانیا همچون همیشه تلاش میکنند که با قوانین خودش با قضیه برخورد کند.
شمال در برابر جنوب، شرق در برابر غرب، بریتانیا در برابر بقیه، رهبری آلمان یا سلطه آلمان. بحران پناهچویان شبیه به یک تست استرس شیطانی شده که همزمان همه معضلات اخلاقی و سیاسی اتحادیۀ اروپا را آشکار کند. توجه به این نکته مهم است که بدانیم اتحادیه اروپا با دشواری به دنیا آمد. در طول شش دهه گذشته، سیاستهای آن اغلب مولود حل مناقشات میان کشورهای عضو بوده است.
با این وجود، بحران تازه به نظر عمیقتر، شدیدتر، پیچیدهتر، و ملموستر از همۀ بحرانهای پیشین است. این بار بحث بر سر ارز یا کمک مالی یا یارانۀ کشاورزی نیست، بلکه به مسائل اساسی نظیر انسانیت و یکپارچگی بازمیگردد، که اتحادیۀ اروپا مدعی هر دوی آنهاست.
بحران پناهجویان با دیگر چالشهای موجود همزمان شده و این خطر وجود دارد که آنها را پیچیدهتر سازد، چالشهایی از قبیل: بدهی یونان و حفظ ناحیۀ یورو؛ اصلاحات اتحادیۀ اروپا و رفراندوم بر سر باقی ماندن یا رفتن بریتانیا از این اتحادیه که قرار است در سال آینده برگزار شود.
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، معتقد است: «جهان در حال نظاره ماست. اگر اروپا در مسئله پناهجویان ناموفق باشد، پیوند نزدیک آن با حقوق بشر همگانی نابود خواهد شد و دیگر اروپایی که رویایش را داشتیم نخواهد بود.» این که اتحادیه اروپا را به خاطر پنچندصداییپم مقصر بدانیم خنده دار است. در همه کشورهای اروپا، و بسیاری از احزاب سیاسی و بسیاری از خانوادهها در این موضوع که شیوه برخورد با بزرگترین بحران پناهجویان در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم چگونه باید باشد، تفاوت نظر وجود دارد. جواب سادهای برای این مسئله وجود ندارد. این معضل در ماهها و سالهای پیش رو حتی از این هم بزرگتر خواهد شد. اتحادیه اروپا چطور میتواند که در مسئلهای به این اهمیت دچار چنددستگی نشود؟ کشورهای اتحادیه اروپا برای برخورد با افراد خواستار پناهندگی دارای یک چارچوب حقوقی هستند: کنوانسیون دوبلین که در سال 1990 به امضا رسیده و در سال 1997 اجرایی شد. به طور خلاصه، در این کنوانسیون آمده است که هر پناهجویی که وارد خاک اتحادیه اروپا شود، باید در اولین کشور عضو این اتحادیه که در آن پا میگذارد، درخواست پناهندگی کند. هدف از این فرآیند این بود، که پناهجویان برای گرفتن پناهندگی در کشورهای اتحادیۀ اروپا دوره نیافتند. کشورهای جنوبی و شرقی اتحادیه اروپا از این که قوانین کنوانسیون دوبلین تقریباً تمام بار پناهجویانی که از طریق مدیترانه به اروپا میآیند را به گردن آنها میاندازد، شکایت دارند. کشورهای شمالی اروپا با این موضوع ابراز همدردی کردند، اما اقدام چندانی در این مورد انجام ندادند. توافق هستهای ایران بدون هیچ اغراقی توافق هسته ای ایران از مهمترین رویدادهایی بود که کشورهای اروپایی از آن بهره زیادی بردند. این توافق مهر پایانی بر 13 سال مناقشه هسته ای ایران و غرب زد. توافقی که میان ایران و قدرتهای جهانی در روز چهاردهم جولای (23 تیر) بدست آمد. انتظارات طرفین در این توافق تاریخی در سندی به نام برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) ثبت شد و چند روز پس از آن شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه پیشنهادی آمریکا در خصوص جمعبندی مذاکرات ایران و گروه 1+5 را به اتفاق آراء تصویب کرد. تمامی 15 عضو این شورا به قطعنامه رأی مثبت دادند و مخالفت هایی هم که از سوی جمهوری خواهان صورت گرفت، بی نتیجه ماند. صاحبنظران سیاسی بر این باورند این مذاکرات نشان داد که وقتی ارادۀ سیاسی وجود دارد و دولت ها می خواهند برای رفع مشکلات راه حل سیاسی بیابند، می توانند بر دشواری ها فائق آیند و از همین رو امضاء این توافق پیش از هر چیز پیروزی دیپلماسی است. آنچه حصول این توافق را ممکن ساخت نیاز دو طرف به بیرون رفت از موقعیتی است که تاکنون بستر روابط آنها را تشکیل می داد. اجرایی شدن توافق هسته ایران نه تنها برای ایران که برای اروپایی ها از اهمیت بسزایی برخودار بود. اروپایی ها اجرایی شدن برجام را بهانه ای برای ورود به ایران و گسترش سطح همکاری های دوجانبه اعلام کردند. قضیه تا آنجایی برای آنها از اهمیت برخوردار شد که هر کدام برای ربودن گوی سبقت از دیگری برنامه و پیشنهادی خاص تر را به ایران ارائه می دادند که همچنان نیز این رویه ادامه دارد. اروپایی ها بخصوص کشورهایی که بیشتر مطرح هستند و بعضا خود را در مسند رهبری اروپا می دانند یک به یک برای ایجاد فرصت های همکاری بویژه در عرصه اقتصادی روانه ایران شدند. در همین راستا بانک جهانی گزارشی را منتشر کرد که در آن اعلام رشد اقتصادی اروپا در سایه همکاری با ایران را نمی تواند بطور دقیق درغالب اعداد آمار ارائه دهد. عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا چندی است که انگلیسی ها داعیه جدایی از اتحادیه اروپا را سر می دهند. انگلیس در سال 1993 میلادی به اتحادیه اروپا پیوست و به نهمین عضو این اتحادیه تبدیل شد. امروز اتحادیه اروپا 28 کشور عضو دارد و در مجموع با 500 میلیون جمعیت بزرگترین بلوک اقتصادی جهان است.
بطور تاریخی انگلیسیها حامی باقی ماندن در اتحادیه اروپا بودند. ماه اکتبر سال گذشته میلادی یک نظرسنجی موسسه ایپسوس نشان داد 56 درصد از انگلیسیها به باقی ماندن در اتحادیه اروپا رای مثبت میدهند و تنها 36 درصد حامی خروج از اتحادیه اروپا هستند.
با وجود آنکه عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا مزایایی نظیر دسترسی نامحدود به بازار 15 و نیم تریلیون دلاری این اتحادیه را دارد اما شرایطی را نیز ایجاد میکند که بسیاری از انگلیسیها آنها را دشوار میدانند. یکی از نگرانیهای اصلی انگلیس مربوط به یکی از اصول اساسی اتحادیه اروپا است که تصریح می کند: «شهروندان هریک از کشورهای اتحادیه اروپا میتوانند در هر یک از دیگر کشورهای عضو این اتحادیه زندگی و کار کنند.» پس از گسترش اتحادیه اروپا و در برگرفتن کشورهای کمونیست سابق اروپای شرقی در سال 2004، انگلیس ناگهان با موجی از مهاجران مربوط به این کشورها که به دنبال پیدا کردن کار بودند، مواجه شد.
در حال حاضر نظرسنجیها نشان میدهند حزب استقلال انگلیس که زمانی یک حزب کم اهمیت بود در انتخابات 7 مه بیش از 10 درصد از آرا را به دست خواهد آورد که علت این مساله تمرکز این حزب بر مساله مهاجرت و اتحادیه اروپا بوده است. «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس در حال آماده سازی زمینه های لازم برای برگزاری همه پرسی در این کشور برای ادامه حضور و یا خروج از اتحادیه اروپاست و این احتمال وجود دارد که در صورت رای مردم این کشور، انگلیس در سال آینده میلادی با اتحادیه اروپا خداحافظی کند.
درصورت تأیید مردم این کشور، انگلیس اقدام به جدا کردن سیاستهای خود از اتحادیه اروپا خواهد کرد و بر اساس پیش بینیها این کار تا پایان سال 2016 به اتمام خواهد رسید.
قرار بود حزب برنده در انتخابات اخیر انگلیس در سال 2017 همه پرسی حضور در اتحادیه اروپا را برگزار کند. با وجود آنکه اتحادیه اروپا موضعی سرسختانه در قبال خروج انگلیس از این اتحادیه اتخاذ کرده اما خود این اتحادیه نیز در صورت این اتفاق متحمل خساراتی خواهد شد زیرا لندن به عنوان مرکز مالی برجسته اروپا محسوب میشود. از طرف دیگر انگلیس بعد از آلمان دومین اقتصاد بزرگ اتحادیه اروپا است و سال گذشته نیز به عنوان اقتصادی که بیشترین رشد را در جهان تجربه کرد، معرفی شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]