محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844164178
روایتی از ماجرای عملیاتِ استشهادی «نادر طالب زاده» در جنگ بوسنی
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: تصمیم گرفته شُد که یکی از خبرنگارانِ ایرانی دست از جان بشوید و به بهانهء مُصاحبه خودش را به «رادوان کارادزیچ» برساند و در فُرصتی مناسب و با انفجارِ بُمبی که داخلِ دوربین اش بود او را به درک و هزارنفر انسانِ بی گناه و دستِ خالی را به آزادی و آرامش و خود را به شهادت رساند.به گزارش بلاغ ، حسین دهباشی کارگردان مستند انتخاباتی حسن روحانی در انتخابات سال 92 نوشت: امشب بالاخره حُکمِ «دادگاهِ جنایتکارانِ یوگسلاویِ سابق» در موردِ «قصّابِ بالکان» اعلام شُد. انکار نمی کُنم که ترجیح می دادم تا «رادوان کارادزیچ» به بدترین و دردناک ترین روشِ مُمکن «زجرکُش» می شُد تا این جوری سوسولی و مسخره محکوم به چهل سال حبس! نه! زندان برای امثالِ او اصلا مجازاتِ عادلانه ای نیست موجوداتی بی نهایت پست و رذل و کثیف و به همان تعبیرِ «قرآن» از جنسِ «أُوْلَـئِکَ کَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ» رییس جمهورِ سابقِ صربسکا گرچه برایِ خودش کُلّی*شاعرپیشه و روان پزشک و روشنفکر* بود و تحصیلکردهء دانشگاهِ مشهورِ کُلمبیا در منتهنِ نیویورک و شاید اگر جنگِ داخلی در «بوسنی وهرزگوین» رُخ نمی داد الان در صفحاتِ مجازی اش شونصدهزار فرندِ نادیده و دل خسته داشت که در پایِ نظراتِ «اولترافمینیستی» اش جان فدا می کردند. و البته... تا قبل از دستورِ او برایِ تجاوزهایِ دست جمعی و کُشتارِهمهء همهء هشت هزار زن و کودکِ تنها و غیرِ مُسلح در «سربرنیتسا» شهری مُسلمان نشین که کلّیه مردانِ بالایِ چهارده سال اش با اعتماد به آتش بسِ پیشنهادیِ شورایِ امنیت و قولِ کُلاه آبی هایِ سازمانِ ملل از آن بیرون رفته بودند تا تنها چندساعتِ بعد خبرِ «بزرگ ترین و فجیع ترین نسل کشی تاریخِ مُعاصرِ اروپا» به گوش شان برسد. آن روزها مثلِ همین الان نیروهایِ داوطلبِ بسیجی و سپاهیِ اعزامی از ایران و خیلی بی تجربه تر و کم امکانات تر از حالا جزء معدود یاری رسانان به مُسلمانان و کروات ها شُدند پیش از آنکه آمریکایی ها یک جورهایی مُتّحدِ دولتِ ما شوند در جنگِ با «چتنیک»هایِ صرب که از اوّل تا آخرش مستظهر به حمایتِ بی دریغِ ارتشِ روسیه بودند. راستی! حالا شُما یادتان نمی آید همین آقایِ «احمدِجنّتی» که الان خیلی ها از ایشان دل خورند و از بابِ همین دل خوری به انبوهِ شوخی هایِ در مورد ایشان حسابی می خندند و دل خُنک می کُنند از جُمله نگارنده! (در انتخاباتِ اخیرِ مجلسِ شورایِ اسلامی، ردِ صلاحیّت ام فرمودند خُب!) آن موقع ها تا چه حدِ محبوبِ دلِ قحطی زده و محاصره شدهء بوسنیایی ها بود به جهتِ سفری که به آنجا داشت و کمک هایِ گرچه ناچیز امّا دل گرم کُننده ای که از جانبِ مردمِ مظلوم نوازِ ما برایشان بُرد. و امّا بعد که اکنون شاید وقتِ افشاکردنِ «راز»ی باشد! که صاحبِ این قلم تا امشب در نهانی ترین زاویهء دلِ خود پنهان کرده بود و نه جایی گفته و نه نوشته! می دانید؟ روزهایِ سختی بود روزهایی خیلی سخت سخت تر از آنکه فکرش را بکُنید صرب ها قدم به قدم جلو می آمدند و با اطمینان از سُکوت و همراهیِ پنهانِ همسایگانِ اروپایی در هر قدم جنایت هایی می کردند که زبان از گفتن و قلم از نوشتن اش شرم دارد در سفر و به همراهِ آقایِ جنّتی چندنفر خبرنگارِ ایرانی هم آمده و بعد از رفتنِ او هم مانده بودند از جُمله خانُمِ ثقفی، محمدصدری، رضا بُرجی، شهید سیّدابراهیمِ اصغرزاده و یکی دیگر که اسم اش را آخر می گویم! در یکی از همان شب ها و روزهایِ سخت که به گمانم همان وقتی بود که دُخترکِ زیبارویِ شانزده سالهء تازه فرار کرده از اردوگاهِ اُسرا که به قولِ پزشکانِ بدون مرز بیش از هزاربار به او تجاوز شده بود خودش را پیشِ چشمِ همه و جلویِ قرارگاهِ نیروهایِ موسوم به پاسدارِ صُلح آتش زد آری همان شب تصمیم گرفته شُد که یکی از خبرنگارانِ ایرانی دست از جان بشوید و به بهانهء مُصاحبه خودش را به «رادوان کارادزیچ» برساند و در فُرصتی مناسب و با انفجارِ بُمبی که داخلِ دوربین اش بود او را به درک و هزارنفر انسانِ بی گناه و دستِ خالی را به آزادی و آرامش و خود را به شهادت رساند. آب در دهانِ همه خُشک شُده بود! و هیچ کس دل اش را نداشت و تنها یکی بود که پا پیش گذاشت و برایِ اینکه دیگران شرمندهء ترس شان نشوند دلیل آورد که تنها کسی در میانِ جمع است که چهره ای با پوستِ سپید و چشمانِ آبی و مویِ بور و شبیهِ غربی ها دارد و انگلیسی به لهجه و اصطلاحاتِ فاخرِ شرقِ آمریکایی صحبت می کُند و تازه تحصیلکرده «کُلمبیا» و هم دانشگاهیِ «رادوان کارادزیچ» است. آن طرحِ ماجراجویانه و مومنانه و بشردوستانه البته و شاید که چه بهتر هرگز اجرا نشد و همینکه خبرش به تهران رسیده و گویا شخصِ آقایِ خامنه ای اجازه نداد لغو و دیگر کسی از آن سُخنی نگفت تا امشب که یادِ همهء فداکاری هایِ بی دریغی و بی چشمداشتی که همه ما ایرانیان یکی کمتر و دیگری بیشتر برایِ هم کیشانِ خود داشته ایم . اُفتادم و تنها داوطلبِ آن عملیاتِ محرمانه: «نادرِ طالب زاده»!
جمعه ، ۶فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها