واضح آرشیو وب فارسی:اتاق نیوز: تصور کنید می توانستید روند پیری، رنگ مو، اندازه قد، میزان انواع هورمون ها، هوش یا دیگر ویژگی های فردی خود را تحت کنترل خود در آورید.اتاق خبر - به عبارت ساده تر می توانستید خود را کدنویسی کنید آن هم بدون اینکه هیچ عمل جراحی ویژه ای نیاز داشته باشید یا حتی لازم به ورزش یا تبعیت از رژیم غذایی خاصی داشته باشید. تصور کنید که بتوانید رشد خود را کنترل کرده و پیری یا رنگ موی خود را خد کنترل کنید. دستیابی به چنین آرزوهایی هنوز امکان پذیر نیست ولی می توان کارهایی شبیه به این را در آینده ای نزدیک طبیعی قلمداد کرد. به شخصه، زمانی که مقاله مربوط به فناوری برش دی ان ای را در مجله ی Nature دیدم، قدری از کاربردهای بالقوه ای که چنین فناوری می تواند در آینده داشته باشد وحشت زده شدم. علوم زیست شناسی و در پایه ای ترین شکل علوم مربوط به ژنتیک همواره یکی از علومی بودند که از دوره ی نوجوانی، ذهن من را به خود مشغول می کردند. اگر بخواهم به زبانی ساده اهمیت این علم (ژنتیک) را برایتان توضیح دهم باید بگویم می توانید تصور کنید که علوم ژنتیک حکم زبان اسمبلی را در دانش رایانه دارند. زبانی که اگرچه کار کردن با آن دشوار و بی نهایت حوصله بر است ولی نتایج کمترین تغییرات در آن به معنی نوشتن یک برنامه ی عالی یا یک برنامه ی بی مصرف خواهد بود. در حقیقت یافته های جدید نشان داده است که بخش بسیار مهمی از شما به عنوان یک موجود هوشمند در دی ان ای شما کد نویسی شده است و شما می توانید با تغییر این کد ها توانایی های جسمی و ذهنی خود را تغییر دهید. قابلیتی که بهره مندی از آن مسئولیت های اخلاقی بسیاری نیز برای صاحبان آن در پی خواهد داشت. البته تاکنون امکان چنین دستکاری هایی برای بشریت وجود نداشته است و در صورت فراهم آمدن چنین امکانی (که امروز راجع به آن صحبت خواهیم کرد) هنوز نیاز است تا با دانش برنامه نویسی و نحوه ی تفسیر کدهای نوشته شده آشنا شویم تا بتوانیم به این زبان اقدام به نوشتن برنامه ای درخور کنیم. فناوری CRISPR-Cas 9 از مطالعه ای بنیادین بر روی سامانه دفاعی باکتری ها آغاز شد، مطالعه ای که در آن تنها به دست آمدن دانش مد نظر افراد بوده است و نه درآمد یا فروش آن! (مشکلی که همواره گریبانگیر کشورهای در حال توسعه است) گذشته از هدف اولیه، طی این پژوهش، پژوهشگران موفق به یافتن سازوکار دفاعی جالبی در بدن باکتری ها شدند که در ادامه آن را به طور خلاصه برایتان بیان می کنیم. طی این فرایند باکتری از طریق کانال های ورودی خاصی و طی فرایندی که نام آن CRISPR گذارده شده است نسخه ای شبیه سازی شده از DNA ویروس را به فرمت! RNA در آورده و سپس پروتئین CAS 9 از این نسخه ی RNA استفاده می کند تا نسخه ی مشابه دی ان ای ویروس را یافته و آن را از DNA اصلی باکتری جدا کند. این روش موجب می شود تا ویروس مهاجم حتی پس از وارد کردن دی ان ای خود به درون سلول و دی ان ای باکتری نتواند نسخه های دیگری از خود را تکثیر و به بیان بهتر کنترل باکتری را به دست بگیرد. حالا که با اساس کار این پروتئین آشنا شدید، تصور کنید که بتوان از چنین پروتئینی در بدن انسان بهره برد. در این صورت شما می توانید بخش های معیوب یا غیردلخواه دی ان ای فرد را جداسازی کرده و با وارد کردن رشته ی دی ان ای دیگری آن را جایگزین کنید. به عبارت دیگر شما با استفاده از این روش قیچی برای بریدن و اصلاح کردن دی ان ای در مقیاس مولکولی در دست دارید. قیچی که اگرچه کاربردهای بسیار مفیدی می تواند داشته باشد ولی کاربردهای مضر آن می تواند به فاجعه ای در نسل بشر بیانجامد. البته در کوتاه مدت جای نگرانی نیست چراکه لازمه ی بهره گیری از چنین ابزاری دسترسی به دانش اصلی کد یا حداقل آشنایی با حروف نوشته شده به این روش است. دانشی که حداقل در مجامع عمومی بشر از آن بی بهره است. بدیهی است، در دست داشتن چنین ابزار نیرومندی محدودیت های اخلاقی زیادی را نیز طلب می کند چرا که چنین ابزارهایی می توانند مسیر آینده ی بشر را به سمت و سوهای متفاوتی بکشانند. دنیایی با اختلاف طبقانی از جنس توانایی های ژنتیکی یا دنیایی بدون بیماری یا مرگ! شما چه تصوری از کاربردهای این فناوری دارید؟ اگر مشتاقید با داستان کشف این روش و آینده ی آن بیشتر آشنا شوید در ادامه به ویدیوی خانم جنیفر دودنا، یکی از پیشروان اصلی این حوزه توجه کنید. دانلود منبع: زومیت 94110
پنجشنبه ، ۵فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]