واضح آرشیو وب فارسی:صاحب نیوز: یکی از مباحثی که در همین مهمانی های دسته جمعی روستای برزآباد در نوروز مطرح شد، در رابطه با عنوان امسال یعنی «اقتصاد مقامتی، اقدام و عمل» بود، اینکه ما در رابطه با عملی کردن اقتصاد مقاومتی، نبایستی منتظر دولت باشیم و خودمان بایستی اقدام کنیم.به گزارش صاحب نیوز به نقل از کاشان اول نوروز امسال مهمان فامیل و اقوام همسرم در روستای برزآباد از روستاهای شهرستان کاشان بودم. تصمیم دارم آنچه را که مشاهده کرده ام، از رسم و رسوم این روستا، چه در موقع تحویل سال و چه بعد از آن، بنویسم. چرا که واقعاً زیبا بود و این قابلیت را داشت، تا برای همه ی ما در سایر جاها نیز الگو قرار گیرد. البته این را بگویم که ما سال های قبل، موقع تحویل سال به منزل پدر و مادر و بزرگ ترها می رفتیم و دور هم بودیم، هم صله رحم بود و نهایتاً یک وعده غذا هم آنجا می ماندیم و بعد رفع زحمت می کردیم. اما اتفاقی که امسال در این روستا شاهد آن بودم، فراتر از یک دید و بازدید فامیلی، آن هم فامیل های درجه یک بود. دید و بازدید در شهر، ناشی از ناچاری و رودربایسی بود و اینکه اگر اینجا نرویم، کجا برویم؟! خیلی وقت ها هم با دوستان، درست موقع تحویل سال به سفر می رفتیم، چرا که مسافرت، بیشتر به ما حال می داد تا مهمانی های سرد و بی روحی که صرفاً به این خاطر برگزار می شود که بایستی سالی یک مرتبه برگزار شود تا بری الزمه شوند! أسف بارتر اینکه چند سالی است که حتی فامیل های درجه اول ما -درجه دوم به بعد که خیلی وقت است- مهمانی نمی دهند چرا که خرج مهمانی سنگین در می آید و آنها توان سفره انداختن و پذیرایی به سبک معمول را ندارند، که شامل آجیل، شیرینی، میوه، غذا، عیدی و … می شود. به حاشیه نروم، در رابطه با روستای برزآباد صحبت می کردم و کار زیبایی که در ابتدای سال انجام می دهند. بعد از تحویل سال همه ی اهل روستا بر سر خاک شهدا و اموات خود آمدند و پس از ذکر فاتحه و دید و بازدید و تبریک تحویل سال، همه دسته جمعی به خانه های روستائیان سر می زدند و برای شهید آن خانه و یا تازه گذشته ی آنها فاتحه و صلواتی هدیه می کردند. تاکید کرده بودند که وقتی اهالی روستا به خانه ی شما می آیند، خیلی ساده پذیرایی کنید و واقعاً هم خیلی ساده بود، بعضی جاها فقط در حد یک شکلات بود. بعضی خانه ها که کوچک بود و گنجایش مردم را نداشت، همانجا در حیاط ایستاده و عید را تبریک می گفتند. بعضی ها هم که مثلاً از اعیان و اشراف و زمین داران بودند، کمی رنگ و لعابش را بیشتر کرده و میوه و چای هم می آوردند. اما خوبی اش این بود که همه به هم دیگر سر می زدند و به طور دسته جمعی از خانه ای به خانه ی دیگر، چه فقیر یا غنی، می رفتند و عید را تبریک می گفتند. نکته ی دیگری که خیلی برای من جالب بود، این بود که وقتی برای چند دقیقه ای در خانه ای می نشستند، اینطور نبود که همین طور ساکت نشسته و به همدیگر نگاه کنند و لحظه شماری کنند تا هر چه زودتر تمام شود! بلکه روحانی روستا و یا دیگر ریش سفیدان و بزرگان، چند کلمه ای در رابطه با مسائل جاری مملکت و یا خود روستا، حرف می زدند. برای مثال یکی از مباحثی که در همین مهمانی ها مطرح شد، در رابطه با عنوان امسال یعنی «اقتصاد مقامتی، اقدام و عمل» بود، اینکه ما در رابطه با عملی کردن اقتصاد مقاومتی، نبایستی منتظر دولت باشیم و خودمان بایستی اقدام کنیم. در بعضی از روستاها مردم، زمین و حیوانات خود را فروخته اند و پولش را بانک گذاشته و ماهانه از سود آن می خورند و همین طور بیکار در خانه های خود خوابیده اند. بزرگ ترها در جمع اهالی روستا می گفتند: ما نباید بگوییم که چون آب کم است، نباید کار کنیم بلکه با همین آب کم هم می توان کار کرد و به روستا رونق و آبادی داد. از افتخارات روستا می گفتند و اینکه تیم والیبال روستا در سطح روستاهای شهرستان اول شده و اینکه بایستی به جوانان بها بدهیم! چرا که ریش سفیدان، بزرگ ترین پشتوانه و جوانان موجب نشاط و رونق در روستا می شوند؛ و جوانان از این مهمانی ها، عکس و فیلم می گرفتند. خلاصه اینکه به من خیلی خوش گذشت، و با خود گفتم اگر در یک محله، تمام اهل محل، سالی یک مرتبه اینگونه به خانه های هم، بدون تشریفات، سر بزنند چقدر زیباست و موجب نزدیک شدن دل ها به همدیگر می شود. از حال هم با خبر می شوند و تمام آن آثار و فوایدی که انبیاء و امامان برای صله رحم ذکر کرده اند، نصیب اهل محل می شود. سراهای محله، پایگاه های مسجد محله و خود مسجدها بایستی در این امر خیر پیشقدم شوند و این سنت حسنه را ترویج دهند. دریافت آخرین اخبار ایران و جهان در کانال تلگرام صاحب نیوز
پنجشنبه ، ۵فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صاحب نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]