تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821027957
عمارت سالار سعید ، بنایی اصیل در قلب سنندج
واضح آرشیو وب فارسی:کرد پرس: سرویس کردستان – عمارت سالار سعید ساختمانی تاریخی است که یکی از بناهای تاریخی استان کردستان بوده و به موزه سنندج تبدیل شده است.به گزارش کردپرس و به نقل از میراث فرهنگی، عمارت سالار سعید ساختمانی تاریخی و محل موزه سنندج است که در شهر سنندج واقع شده است.این موزه در خیابان امام کوچه حبیبی و در بخش برونی عمارت ملا لطف الله شیخ الاسلام قرار دارد و در آن آثار و اشیاء تاریخی کشف شده از استان و سایر نقاط ایران به نمایش گذاشته شده است. اروسی موزه سنندج یکی از نمونه های اروسی سازی و کار استادکاران سنندجی است . تاریخچه : این عمارت به سفارش«ملا لطف الله شیخ الاسلام» ساخته شده که پس از فوت آن توسط نوادگان او به دو بخش جداگانه تفکیک گردید و به فروش رسید.بخش اندرونی به تملک خانواده «حبیبی» و بخش بیرونی به تملک «عبدالحمید خان سنندجی (سالار سعید)» در آمد که از این رو امروز هر بخش از آن بنای یکپارچه با نام مالکان جدید شناخته میشود. «سالار سعید» بخش بیرونی عمارت را در سال 1136به اداره فرهنگ واگذار کرد و تا سال 1351 این بخش در اختیار اداره فرهنگ بود و برای مواردی چون دانشسرا، کتابخانه و خانه پیشاهنگان مورد استفاده قرار گرفت. در همین سال از طرف وزارت فرهنگ و هنر وقت جهت تاسیس موزه تملک شد و پس از مرمت و آماده سازی در مهر ماه 1354 با نام «موزه سنندج» افتتاح گردید . بخش اندرونی نیز تا سال 1371 در مالکیت خانواده «حبیبی» بود و در این سال به تملک میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان در آمد . طراحی عمارت : این ساختمان یکی از بناهای تاریخی استان کردستان است که تبدیل به موزه سنندج شده است. این عمارت در اواخر دوره ناصر الدین قاجار بنا شده است. روش و سبک ساخت آن تحت تاثیر معماری دوره قجر بوده است. زیرزمین این عمارت دارای حوضی می باشد و دارای سقفی گنبدی شکل است که به طرز زیبایی آزین شده است. این بنا از سنگ، آجر و چوب با پشت بام شیروانی ساخته شده است . زیباترین و جالبترین قسمت ساختمان، پنجره های ارسی بزرگ هال می باشند که هفت در دارند و به خودی خود یک شاهکار هنری می باشند. (لطفا در مورد عکس قدیمی موزه ومنبع آن توضیح دهید. میراث فرهنگی کردستان ) موزه سنندج که در مرکز شهر سنندج در خیابان امام خمینی واقع شده از جمله این موزه هاست که در مجاورت آن بناهایی چون عمارت آصف وزیری، مسجد جامع و خانه مجتهدی قرار دارد. این موزه از ابتدای تأسیس دارای 2 بخش باستان شناسی و مردم شناسی بوده است. در بخش باستان شناسی آن اشیا دوره های مختلف از ماقبل تاریخ تا دوره قاجار نگهداری می شود که بخشی از این اشیا متعلق به استان کردستان و برخی متعلق به استان های همجوار و برخی دیگر متعلق به استان های دیگر یا مکشوفه از قاچاقچیان است . بخش مردم شناسی موزه در قبل از انقلاب به صورت نمایشگاه موقت اداره می شد و هر چند مدت یک بار اشیای یکی از استان های کشور را در این بخش به نمایش می گذاشتند، لیکن پس از انقلاب این بخش صرفاً به نمایش آثار مردم شناسی کردستان اختصاص داده شد و با تأسیس خانه کرد در سال 1382 اشیای مردم شناسی موزه به عمارت آصف وزیری (خانه کرد) منتقل شد و تمام فضای موزه به نمایش اشیای باستان شناسی و تاریخی اختصاص یافت . بخش پیش از تاریخ : این بخش در راهرو ورودی و یکی از اتاق های جنب سالن اصلی قرار گرفته است. در بخش پیش از تاریخ یک مجموعه ظروف سفالی نگهداری می شوند که مکشوفه از مناطق کردستان و بخصوص شهرستان بانه هستند. تعدادی از ظروف نیز مربوط به کنگاور هستند. در میان اشیا این بخش پیه سوزهای مکشوفه از بانه بسیار قابل توجه هستند . بخش عص‍ر تاریخ : اشیا دوران تاریخی عمده ترین اشیا موزه را تشکیل می دهند. سالن اصلی یکی از اتاق های جنب سالن و راهرو خروجی به نمایش این اشیا اختصاص یافته است . مهم ترین آنها اشیا مکشوفه از تپه زیویه یعنی مهم ترین تپه تاریخی استان کردستان است. اشیا تپه زیویه عبارتند از، اشیا طلایی: شامل چند قطعه زیورآلات زنانه، اشیا سفالی، انواع ظروف سفالی به رنگ های خاکستری، قرمز و نخودی(که زیباترین آنها تنگ کوچک لعابدار منقوشی است که لعاب آن فیروزه ای و سفید و زرد بوده و نقش گل های آن به شکل گلچه است) اشیا مفرغی شامل ظروف، انواع تبر، سنجاق های تدفینی، سوزن های دوخت و حلقه ها، اشیایی از جنس استخوان و عاج، شامل قطعات تصاویری از شکار و نبرد نقش های اسطوره ای، گل های رزت، نقوش هندسی و سرپیکان و اشیا سنگی: شامل سردوک ها، حلقه ها و مهره ها. علاوه بر اشیا زیویه مجموعه ای از اشیای فلزی و سفالی دیگر شامل انواع سرنیزه، خنجر، حلقه های گوناگون، مجسمه های کوچک و ظروف سفالی با اشکال مختلف و بعضاً با نقوش کنده یا ترسیم شده به رنگ های قرمز، خاکستری، نخودی و همچنین ظروف شیشه ای شامل انواع پیاله و عطردان در این بخش وجود دارد که با توجه به توفیقی بودن آنها، محل دقیق کشف شان معلوم نیست، قسمت دیگری از اشیای بخش دوران تاریخی، خمره های سفالی هستند که اصطلاحاً به خمره های تدفینی مشهورند. این خمره ها به علت حجم بزرگشان در فضای باز موزه نگهداری می شوند و تعدادی از آنها که کوچک تر هستند در فضای داخلی موزه قرار داده شده اند. آخرین اشیای این بخش اشیایی هستند که از حفاری های غار کرفتو به دست آمده اند و بعضاً قابل مقایسه با اشیای زیویه هستند . بخش دوران اسلامی : اشیای این بخش به 2 قسمت سفالی و فلزی تقسیم شده اند. در سالن سفال اشیای زیبایی از هنر سفالگری هنرمندان دوره اسلامی نگهداری می شود این اشیا که عبارتند از تنگ، کاسه، قدح، بشقاب و مجسمه و ریتون که به طرز استادانه ای ساخته شده و با لعاب و نقوش و خطوط تزئین یافته اند بخش بسیار کمی از این اشیا متعلق به کردستان است و بیشتر آنها مربوط به نقاط دیگر کشور و مخصوصاً ری، کاشان و نیشابور هستند. در قسمت اشیای فلزی انواع کاسه و بادیه تنگ، سینی، سنگابه، دیگچه و انواع پیه سوز نگهداری می شود . بخش نمایش موقت : این بخش در حقیقت زیرزمین ساختمان یا همان حوض خانه است و اکنون به نمایش هنری خارجی اختصاص یافته و از اشیای مهم این بخش می توان به مجسمه های برنزی و ظروف شیشه ای اشاره کرد. اشیای این بخش برحسب برنامه های موزه تعویض می شوند. علاوه بر بخش های عنوان شده و اشیای آن، تعدادی سنگ نوشته که عبارتند از کتیبه ها و سنگ قبرها در فضای باز نگهداری می شوند .
پنجشنبه ، ۵فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرد پرس]
[مشاهده در: www.kurdpress.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها