واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: غار ماهی کور در لرستان شگفت انگیزترین گونه ماهی را در دل خود پرورش می دهد، ماهی منحصر به فردی که با بدنی شفاف توانایی دیدن ندارد.به گزارش ذاکرنیوز از خرم آباد لرستان از کهن ترین استان های کشور و دارای جاذبه های گردشگری فراوان است به طوری که جاذبه های لرستان تنها به تاریخ سکونت بشر در این استان بازنمی گردد بلکه داشتن گونه های اندمیک و کمیابی مانند سمندر لرستانی و ماهی کور سبب منحصربه فرد شدن این استان شده است. در این استان آثار شگفت انگیز و منحصربه فردی مانند «غار ماهی کور» وجود دارد، این غار به این علت مشهور شده که درون آن نوعی ماهی زیست می کند که فاقد بینایی و دارای بدنی شفاف است. ماهی کور به طور کامل کور است و هیچ گونه آثاری از چشم خارجی در آن ها مشاهده نمی شود و به دلیل این که در آب های زیرزمینی و در تاریکی غارها زندگی می کنند به ماهی کور غاری معروف است. کشف چندین گونه ماهی کور توسط یک دانمارکی در سال 82 طرح مقدماتی غار ماهی کور به عنوان اثر طبیعی - ملی تهیه و پس از انجام مراحل قانونی در سال 84 در شورای عالی حفاظت محیط زیست مطرح و طی مصوبه شماره 262 در سال 84 به عنوان نخستین اثر طبیعی ملی استان لرستان تصویب و به ثبت رسید چراکه دو گونه نادر و منحصربه فردی از ماهیان کور که در هیچ کجای دنیا مشابه آن دیده نشده در این غار زندگی می کنند. در سال 1308 زمان احداث پروژه راه آهن سراسر تهران - جنوب دو نفر طبیعی دان دانمارکی که به همراه مهندسان این پروژه به لرستان سفرکرده بودند، پس از بررسی در مورد سرشاخه رود سیرم و جویبار کایرود، به یک حفره آبی در نزدیکی روستای لون می رسند و در آنجا با یک نوع ماهی کور مواجه می شوند پس از انتقال چند نمونه از ماهی ها به دانمارک آن ها را به نام «ایرانو سیپریس» به ثبت می رسانند، ولی از ارائه محل کشف ماهی کور خودداری می کنند. لرستان تنها زیستگاه «ماهی کور» در جهان بعداز این کشف یک محقق انگلیسی به نام آنتونی جان اسمیت از طرف دانشگاه آکسفورد، در روز 26 خرداد سال 1330 به دنبال کشف محل ماهی کور به شهر کرمان سفر می کند، اما پس از سه ماه تحقیق با دست خالی به انگلیس بازمی گردد و پس از 26 سال بعد متوجه می شود که ماهی موردنظرش نه در قنات های کرمان بلکه در کوه های زاگرس وجود دارد و بر این اساس در سال 1356 به دنبال رد پای دانمارکی ها به منطقه پاپی لرستان سفر می کند و موفق به کشف محل ماهی کور می شود و چند نمونه از آن ها را با خود به انگلیس می برد. در میان ماهیانی که اسمیت در سفر دوم خود به انگلیس برده است، یک نمونه نظیر همان نوعی که قبلاً دانمارکی ها کشف کرده و به نام ایرانو سیپریس به ثبت رسانده اند و گونه دیگری که توسط اسمیت کشف شده بانام وی تحت عنوان «پاراچوبیتس اسمیتی» به ثبت می رسد. اسمیت چند سال بعد برای بار سوم با یک گروه غواصی زبده به ایران می آید و در داخل حوضچه درون غار به کاوش بیشتری می پردازد و موفق به یافتن تعدادی ماهی کور دیگر می شود اسمیت نیز مانند کاوشگران دانمارکی هیچ نشانی از محل کشف ماهی کور به دیگران ارائه نداد و بعد از چاپ کتاب وی محل زندگی ماهی کور برای همه مشخص شد. مسیر دسترسی به غار ماهی کور غار ماهی کور، از طریق جاده و از طریق راه آهن قابل دسترس است و می توان از بین قطارهای مسیر لرستان، فقط قطار عادی تهران – اهواز و قطار محلی دورود - اندیمشک، در ایستگاه «تنگ هفت» توقف دارند. از این ایستگاه باید پیاده به سمت شمال در راستای رود سزار تا پل سیرم و سپس از آنجا به سمت غرب و روستاهای لون و للری ادامه داد تا پس از حدود چهار ساعت پیاده روی، در نزدیکی روستای لون به غار ماهی کور رسید. برای پیمودن مسیر جاده ای، باید در آزادراه خرم آباد - پل زال، یا جاده قدیم خرم آباد - زیر تنگ، رانندگی کرد و در منطقه «چِمِشْک زیر تنگ» از جاده جدا شد و به سمت شرق رفت؛ تا پیش از احداث سد بختیاری، این جاده فرعی تا روستای «طایی» و «امامزاده سید علی» آسفالت و ادامه اش به سمت شرق، خاکی و جیپ رو بود اما پیمانکار سد بختیاری این جاده را زیرسازی و آسفالت کرده و هم اکنون خودروهای سواری می توانند خود را به 300 متری غار برسانند. این مسیر را در تابستان نیز می توان راحت پیمود و با پانزده دقیقه کوه پیمایی سبک، به غار رسید. زیستگاه ماهی کور در آب های زیرزمینی است و به دلیل اینکه دهانه غار ماهی کور به سطح آب های زیرزمینی اتصال دارد، ماهی کور در طول شب ها به نزدیکی سطح آب در دهانه غار می آید و تنها در روزهای گرم سال در نزدیکی آب های سطحی زمین دیده می شود و دمای آب محل زندگی این ماهی از پنج تا 28 درجه سانتی گراد متغیر است. خطر انقراض ماهی کور دورافتاده بودن غار ماهی کور امتیازی برای این ماهی به شمار می آمد ولی برخی افراد این دردسر را می پذیرند که خود را به دهنه غار رسانده و ماهی هایی که به سطح آب می آیند را صید کنند به این جهت که در آکواریوم نگهداری کنند و برخی نیز آن ها را به قیمت های بالا خریدوفروش می کنند؛ بی خبر از آنکه این ماهی در محلی غیر از زیستگاه اصلی اش، بیشتر از یک ماه زنده نخواهد بود. ماهی کور فاقد ارزش غذایی برای انسان است اما به عنوان منابعی از ذخایر ژنتیکی نادر، در بسیاری از پژوهشکده ها مورد ارزیابی و مطالعه قرارگرفته اند.
چهارشنبه ، ۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]