تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821237362
غبرایی: جمع عیدی‌هایم در هر نوروز به ۱۰ تا ۱۲ تومان می‌رسید
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نوروز در زادگاه اهل ادب -۴/
غبرایی: جمع عیدی‌هایم در هر نوروز به ۱۰ تا ۱۲ تومان می‌رسید
شناسهٔ خبر: 3578648 - چهارشنبه ۴ فروردین ۱۳۹۵ - ۱۰:۲۲
فرهنگ > شعر و ادب
مهدی غبرایی، مترجم پیشکسوت و زاده شهرستان لنگرود گفت: جمع پول‌هایی که در یک نوروز، عیدی می‌گرفتم، به حدود ۱۰ تا ۱۲ تومان می‌رسید. مهدی غبرایی، مترجم پیشکسوت در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره آئین‌های نوروز در زادگاهش لنگرود و خاطراتش از دوران کودکی در این ایام، گفت: اولین چیزی که از نوروز در دوران کودکی‌ام یادم می‌آید، نوروزخوانی است؛ در محله‌مان کسی بود که در نوروزخوانی قریحه سرشاری داشت و به دمِ در خانه‌ها می‌آمد و در نوروزخوانی خودش هم عید را تبریک می‌گفت و برای هر کسی که به پیشواز او می‌رفت، فی‌البداهه شعری در وصف و تعریف آن فرد می‌سرود و می‌خواند. وی افزود: نوروز که می‌شد، ما بچه‌های محل در اولین روز عید دوره می‌افتادیم و خانه‌های خویشان درجه یک و دو را سر می‌زدیم و بعد هم همسایه‌ها. در هر خانه هم نُقل و شیرینی و پول خُرد و سکه از دوزاری گرفته تا پنج‌زاری و یک تومنی را از آنها عیدی می‌گرفتیم البته به اضافه تخم مرغ پخته سِفت مخصوص عید که معمولاً هم رنگ شده بود؛ حالا یا با پوست پیاز رنگ می‌کردند که به رنگ قهوه‌ای خوشایندی تبدیل می‌شد، یا با رنگ‌های مختلف دستی یا مصنوعی مثل نیلی. غبرایی ادامه داد: خانه ما وسط بازار بود و همسایه، کم داشتیم. اما خانه یک همسایه‌مان را همیشه سر می‌زدیم و یادم می‌آید که همیشه تخم غاز به ما عیدی می‌داد که این برای من یک عیدی فوق‌العاده بود. اما اسکناس را به عنوان عیدی، در سال‌هایی که بزرگتر شده بودیم، دریافت کردیم و تا ۱۰، ۱۲ سالگی خبری از عیدی‌ای به نام اسکناس نبود. آن زمان جمع مبلغ پول‌هایی که در یک نوروز، عیدی می‌گرفتم، می‌شد حدود ۱۰ تا ۱۲ تومن. این مترجم پیشکسوت اضافه کرد: رسم دیگری که در نوروز در کودکی‌ام در لنگرود به یاد دارم، «مرغانه جنگ» (جنگ تخم مرغ) بود که در آن با بچه‌های هم‌سن و سال خودمان قرار می‌گذاشتیم در جایی و در این بازی آئینی، هر کدام تخم‌مرغ‌هایی که عیدی گرفته بودیم، به همدیگر می‌زدیم و تخم مرغ هر کسی که می‌شکست، بازنده بود که گاهی وقت‌ها می‌باختیم و گاهی هم می‌بردیم و طبیعی بود دست آخر دعواهایی هم با همدیگر می‌کردیم. وی گفت: چیدن سفره هفت سین حداقل در خانواده من که خانواده پرجمعیت و پراولادی بود، در دوران کودکی‌ام، چندان رسم نبود اما این اواخر و زمانی که کمی سن و سالم بالا رفت، این آئین هم به رسومات نوروز در خانواده ما افزوده شد. اگر هم سفره‌ای بود، چندان پایبند آن نبودیم که حتماً همه سین‌هایش کامل باشد و یکی دو سین همیشه از قلم می‌افتاد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها