واضح آرشیو وب فارسی:پرگون: به گزارش پرگون ؛ نام ایشان فاطمه وحیدیه کلابیه (س) می باشد و نسب او به وحید بن کعب و کلاب بن ربیعه می رسد که از مشاهیر عرب بوده است. آن مخدّره دختر حزام بن خالد بن ربیعه بن وحید بن کعب بن عامر بن کلاب بن ربیعة بن عامر است از قبیله ی «هوازن» است. در تاریخ آمده که شمر ملعون نیز از همین قبیله بوده است لذا در کربلا از ابن زیاد ملعون برای فرزندان امّ النین (س) امان نامه گرفت و خطاب به آنها گفت: یَا بَنی اُختِنا (یعنی ای خواهر زادگان من). اما این فرزندان وفاداری را از مادرشان آموخته بودند و هرگز تن به ذلت امان نامه پذیری ندادند. چرا او را امّ البنین (س) نامیدند؟ نام ایشان فاطمه (س) و کنیه اش امّ البنین (س) به معنای مادر فرزندان بود. امّا چرا این کنیه را برای وی انتخاب کردند؟ در تاریخ آمده است که امیرالمؤمنین علی (ع) به برادرش عقیل که نسب شناس بود فرمود: برای من زنی از شجاعات عرب انتخاب کن تا فرزندان شجاع و سوارکاران دلیر بزاید. پس عقیل فاطمه کلابیه را پیشنهاد کرد. پس از ازدواج چهار فرزند از این بانو به دنیا آمد که ابالفضل العباس (ع) اولین آنها بود. سپس عبدالله ، جعفر و عثمان به دنیا آمدند. و به همین دلیل ایشان را مادر پسرها یا همان امّ البنین نامیدند. امّ البنین (س) در کربلا نبود طبق نقل کُتب تاریخی ایشان در واقعه ی کربلا حاضر نبوده اند امّا هر 4 فرزند خود را برای یاری امام زمان خویش به کربلا می فرستد و همه ی پسرانش نیز به شهادت می رسند. لذا پس از بازگشت اُسرا به مدینه و خبر شهادت بچه هایش شعر معروفی را سروده است: لا تَدْعُوِنِّی وَیْکِ أُمَّ الْبَنِینَ تُذَکِّرِینِی بِلِیُوثِ الْعَرِینِ واى بر تو مرا دیگر مادر پسران مخوان که مرا به یاد شیران بیشه ام می اندازى کَانَتْ بَنُونَ لِی أُدْعَى بِهِمْ وَ الْیَوْمَ أَصْبَحْتُ وَ لا مِنْ بَنِینَ من پسرانى داشتم که به خاطر آنان مرا ام البنین می خواندند ولی امروز دیگر پسری ندارم أَرْبَعَةٌ مِثْلُ نُسُورِ الرُّبَى قَدْ وَاصَلُوا الْمَوْتَ بِقَطْعِ الْوَتِینِ چهار پسر که مانند عقاب های کوهسار بودند و با بریده شدن رگ حیات یکى پس از دیگرى به مرگ پیوستند تَنَازَعَ الْخِرْصَانُ أَشْلاءَهُمْ فَکُلُّهُمْ أَمْسَى صَرِیعا طَعِینَ بر سر نعش آن ها نیزه ها به ستیزه برخاستند و همه آنان از زخم نیزه به خاک افتادند یَا لَیْتَ شِعْرِی أَ کَمَا أَخْبَرُوا بِأَنَّ عَبَّاسا قَطِیعُ الْیَمِینِ اى کاش می دانستم آیا چنان که خبر دادند؛ عباس من دست راستش قطع شده بوده است؟ این اشعار منسوب به حضرت امّ البنین (س) است که شیخ عباس قمی آن را در کتاب مفاتیح الجنان نقل نموده است. امّ البنین (س) روضه خوان کربلا در تاریخ آمده است که ایشان مجالس روضه برپا می نموده و دستگاه خلافت وقت نیز نتوانسته بخاطر عظمت و جایگاه این بانو با وی مقابله کند. این بانو پس از شهادت فرزندانش در واقعه کربلا به قبرستان بقیع می رفت و ندبه میکرد برایشان «اَشجی نُدبَةً وَ احرَقُها». مروان ملعون که از خلفاء بنی امیه بود با جمعی از اهل مدینه در بقیع می آمدند و با او در گریه موافقت می کردند. در تاریخ نقل شده است که امّ البنین (س) پس از شهادت امیرالمؤمنین علی (ع) هرگز ازدواج ننمودند. منابع: کتاب کامل ابن اثیر کتاب شریف خصائص العباسیه کتاب شریف مفاتیح الجنان کتاب شریف مقاتل الطالبین پایان/
چهارشنبه ، ۴فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرگون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]