محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802825162
عکس/ آرزوی شهید مدافع حرم لبنانی
واضح آرشیو وب فارسی:جبهه جهانی مستضعفین: «عماد آرزو داشت برای زیارت امام رضا(ع) به ایران برود و در حال پس انداز برای زیارت عتبات عالیات بود. او یک فرشته پاک بود و خداوند پاداش او را با شهادت داد».به گزارش جبهه جهانی مستضعفین به نقل از خبرگزاری اعزامی تسنیم به لبنان، اینجا قلب ضاحیه است؛ جایی که شهدای حزب الله آرام گرفته اند. «روضة الشهیدین» که گلزار شهدای حزب الله است همه روزه افرادی را به خود می بیند که برای غبارروبی و قرائت فاتحه به آنجا می آیند، زن و مرد، و جوان و سالخورده. کنار برخی مقبره ها عودی روشن است که در کنار فضای معنوی، رایحه ای مطبوع بر آنجا می بخشد. اکثر قبرها در اینجا شبیه هم ساخته شده اند و در بالای هر قبر حداقل یک عکس از شهید جای گرفته است. فقط قبر شهید عماد مغنیه و فرزندش جهاد مغنیه کمی متفاوت است و در مرکز آن خودنمایی می کند. عماد مغنیه که معروف به «حاج رضوان» بود از فرماندهان و مغز متفکر نظامی حزب الله لبنان بود که در 12 فوریه 2008 و برابر با پنجم صفر در سالروز شهادت حضرت رقیه(س) در انفجاری در دمشق به شهادت رسید. سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان پس از شهادت مغنیه گفت: «خون حاج عماد مغنیه موجودیت اسرائیل را نابود می کند». نزدیک آنها و کمی آنطرف تر، آقازاده ای را می بینی که شهید شده است. او کسی نیست جز سید هادی نصرالله، فرزند سید حسن نصرالله. او که به تازگی ازدواج کرده بود در عملیاتی که در منطقه اقلیم التفاح از توابع منطقه جبل الرفیع انجام شد به همراه چند تن دیگر از همرزمانش در سپتامبر سال 1997 در حالی که تنها 18 سال سن داشت به شهادت رسید. یک مرد جوانی وارد روضة الشهیدین می شود. از ظاهرش مشخص است که اهل ضاحیه است و از طرفداران حزب الله. به هنگام ورود به گلزار شهدا و در بخش ورودی ابتدا به نشان احترام تعظیم می کند و در حالی که زیر لب چیزی زمزمه می کند به سراغ چند قبر می رود و فاتحه می خواند. از «روضة الشهیدین» که بیرون می آیی و پس از کمتر از 5 دقیقه پیاده روی و در داخل یک کوچه «روضة الحوراء زینب» را می بینی که ساختمان آن هنوز در حال تکمیل است و دیوار سیمانی دارد. در اینجا رزمندگان حزب الله و مدافعین حرم که در مبارزه با تروریست ها در سوریه به شهادت رسیده اند، دفن شده اند. به روی هر قبر چندین عکس از یک شهید مشاهده می شود. به روی برخی قبرها علاوه بر قرآن، برگه ای هم هست. برگه برای آن هست که هر کسی که سوره ای یا آیاتی از قرآن را بر سر مزار آن شهید قرائت کرد، در برگه یادداشت می کند تا مشخص باشد کدام سوره ها خوانده شده و کدام باقی مانده. نفر بعدی هم می تواند آن موارد را ببیند و آن را ادامه دهد. اکثر شهدا در «روضة الحوراء زینب» جوان هستند. یکی از آنها مشهورتر از بقیه هست و ایرانی ها هم او را می شناسند و او را به یاد دارند؛ «سمیر قنطار». سمیر قدیمی ترین اسیر لبنانی دربند رژیم صهیونیستی بود که در سال 2008 بعد از سپری کردن حدود 30 سال اسارت در جریان تبادل اسرای لبنانی با اسرائیل آزاد شد. او سال گذشته در حمله جنگنده های اسرائیلی به شهر "جرمانا" در حومه جنوبی دمشق به شهادت رسید. اما در اینجا «روضة الحوراء زینب» که تازه تأسیس است، هنوز کارهای بنایی و تکمیل ساختمان ادامه دارد. به هنگام ورود و در سمت چپ کارگران داربستی را نصب کرده مشغول کار هستند. نوای قرآن با صوت «عبدالباسط عبدالصمد»، قاری معروف مصری طراوت خاصی را به فضای «روضة الحوراء زینب» داده، اما هر از گاهی صدای چکش کارگران هم شنیده می شود. با وجود اینکه هنوز ساختمان «روضة الحوراء زینب» مثل «روضة الشهیدین» تکمیل نشده و سیمان و خاک مشاهده می شود، اما فضای رنگارنگ قبرها توجه ها را به خود جلب می کند. از گلهای رنگارنگ گرفته تا بادکنک های رنگی و نوشته های «تولدت مبارک» و «دوستت دارم» بر روی قبرها فراوان موجود است. صندلی های پلاستیکی هم در آنجا قرار داده اند تا اگر کسی به آنجا آمد و خواست قرآن بخواند، بتواند روی صندلی بنشیند. قبل از اینکه آنجا را ترک کنم، می بینم که دو خانم آمده اند و قبر یک شهید را غبارروبی می کنند و برایش فاتحه می خوانند. مونا و الهام، عمه های شهید هستند و هر از گاهی به آنجا سر می زنند. چند ردیف جلوتر خانمی با شور و احساس مشخصی، مهربانانه دستش را به روی سنگ قبر می کشد و آن را نوازش می دهد و سپس لحظاتی به عکس شهید خیره می شود و آن را نگاه می کند. روی سنگ قبر، قالیچه ای کوچک گذاشته است. روی قالیچه دو جلد قرآن و تعداد زیادی گل و دسته گل و چند تا عکس از شهید گذاشته است. احساس می کنم که مادر شهید است. جلوتر می روم تا با او صحبت کنم، تا می پرسم «مادر شهید هستید؟»، چشمانش مانند ابر بهاری خیس می شود و اشک بر گونه هایش جاری می شود. می خواهم درباره فرزند شهیدش و اینکه کجا شهید شده بپرسم، هنوز پرسیدن سؤال را شروع نکرده ام، خودش شروع به حرف زدن از فرزندش می کند. این مادر شهید که نامش «هدی ابراهیم فقیه» است به ما می گوید: «من مادر شهید «عماد محمد بلّوط» هستم که پنج ماه پیش در آخرین کیلومتر باقی مانده از منطقه زبدانی در رویارویی مستقیم به شهادت رسید. سه ماه باقی مانده بود تا او 17ساله شود». بغض گلویش را می گیرد، دوباره اشک می ریزد و با صدای محزون و آغشته به گریه می گوید: «درست است که عماد کوچک بود اما کار بزرگی انجام داد. یعنی افرادی که پنجاه سال دارند نیز کارهایی را که او کرده است انجام نداده اند. او در ادلب، زبدانی، تدمر، قلمون، حمص و تقریباً تمام جبهه های سوریه مبارزه کرد». هدی از فرزندش می گوید و از آرزویی که در سر داشت: «آرزو داشت که برای زیارت امام رضا(ع) به ایران برود و در حال پس انداز برای زیارت عتبات عالیات بود. می خواهم بگویم که او یک فرشته پاک بود و به شدت به جهاد علاقه مند بود که خداوند نیز پاداش او را با شهادت داد». همزمان که صحبت می کند، دنبال چیزی هم می گردد، متوجه می شوم که به دنبال تلفن همراهش است. منتظر می مانم ببینم چه می خواهد بگوید. به محض باز کردن تلفن همراه سریعاً عکسی را نشان ما می دهد که تصویر فرزندش است. از سریع پیدا کردن عکس مشخص است که بارها و برحسب عادت وقتی دلتنگ پسرش می شود، به این عکس خیره می شود، به عکس نگاه می کند و دوباره در حالی که اشک می ریزد برای ما توضیح می دهد: «ببینید، اگر عکسش را ببینید متوجه می شوید که او یک فرشته است. شبکه المنار نیز از او به شهید نور یاد کرد. عماد در وصیت نامه اش ما را به دنبال کردن خط جهاد توصیه کرد. و ما در این مسیر قدم گذاشته ایم زیرا این خط دفاع از مقدسات، ناموس و دین است و این خط پاکی و شرافت است». مادر شهید عماد ادامه می دهد: «زمانی که عماد 11ساله بود کوله بار خود را بست و به جهاد رفت، اما این گونه نبود که مستقیماً سلاح در دست بگیرد بلکه در زمینه های مختلف از جمله فقه تحصیل علم کرد».
دوشنبه ، ۲فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جبهه جهانی مستضعفین]
[مشاهده در: www.mwfpress.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها