واضح آرشیو وب فارسی:صدای ایران: آغاز فروردین که طبیعت زیباترین شعرهایش را زمزمه می کند و مردم ایران بیش ترین شعرها را برای تبریک نوروز و رسیدن بهار رد و بدل می کنند، «روز جهانی شعر» است، که البته در ایران از آن غفلت کرده ایم. به گزارش ایسنا، یونسکو در سی امین اجلاس کنفرانس عمومی خود که در سال ۱۹۹۹ برگزار شد، به اتفاق آرا، روز ۲۱ مارس برابر با دوم فروردین را به عنوان «روز جهانی شعر» نام گذاری کرد و هرسال این روز را گرامی می دارد. یونسکو از کلیه کشورهای عضو، نهادهای دولتی و غیردولتی، شهرداری ها، مدرسه ها، انجمن ها، موزه ها، ناشران و... خواسته است تا فعالیت هایی را به مناسبت این روز پیش بینی و اجرا کنند. در ایران اما چندان توجهی به این موضوع نمی شود. هرچند در این روزها طبیعت به زبان شعر در سخن است و مردم بیش تر از هر زمان دیگری از شعر استفاده می کنند، با زبان شعر سال نو و آغاز بهار را به هم تبریک می گویند و به حافظ تفأل می زنند، اما در برنامه های رسمی هیچ توجهی به این نام گذاری نمی شود و حتی نامی از آن برده نمی شود. برای مثال، امسال شاید تنها برنامه ای که به مناسبت روز جهانی شعر برگزار شد در شیراز بود. شاید بُدو بُدوهای آخر سال و بعد هم فرورفتن در رخوت تعطیلی آغاز سال نو مجالی برای توجه به این روز و عنوانی که بر خود دارد باقی نمی گذارد؛ اما باز هم این دلیلی نمی شود حالا که جهان 21 مارس را - که برای ما ایرانیان آغاز سال نو است - به نام شعر می شناسد، نهادهای دولتی و غیردولتی در ایران از این موضوع غفلت کنند و از این فرصت برای جلب توجه آگاهانه به شعر و تلاش در جهت بالابردن سواد شعری مردم استفاده نکنند. البته ناگفته نماند روزی هم که در تقویم رسمی کشور به نام «روز شعر و ادب فارسی» (27 شهریور هم زمان با روز بزرگداشت شهریار) نام گذاری شده و مختص خود ایران است تقریبا هر سال در بی توجهی می گذرد و جدی گرفته نمی شود. مطالعات یونسکو درباره وضعیت شعر نشان می دهد که با وجود تکثر و تنوع فعالیت های شعری و افزایش تعداد شاعران و توجه ملت ها و جوامع به حفظ سنت ها و بیان شفاهی، هنوز شعر به عنوان یک وسیله اصیل بیان فرهنگی و هنری در رسانه ها و نظام های آموزشی جایگاه واقعی خود را نیافته است. اهمیت شعر در نظر یونسکو تا آن جا است که مدیرکل یونسکو در پیام چند سال پیش خود به این موضوع اشاره می کند که با کشف ظرفیت های بزرگ زبانی، آفرینش شعری به «غنی کردن گفت وگوی بین فرهنگی» و «تضمین صلح جهانی» می انجامد. ایرینا بوکووا در پیام خود می نویسد: در جهانی که به شکلی باثبات در حال گسترش است، جهانی که به سرعت تغییر می کند و تغییرات اجتماعی را تجربه می کند، شاعران در جنبش های مدنی حضوری دائمی دارند و می دانند که چگونه موجب هوشیاری وجدان ها در برابر بی عدالتی های جهانی شوند و چگونه به تشویق قدردانی از زیبایی های جهان کمک کنند. ما همچنین می توانیم ظرفیت های شعری را در تکنیک های جدید و پیام های کوتاهی که در شبکه های اجتماعی در گردش است ببینیم که در عین حال زندگی جدیدی به شعر می بخشند، خلاقیت را بارور می کنند و شعرها و بیت هایی را به اشتراک می گذارند که می توانند به ما کمک کنند تا بیش از پیش متعهدانه به جهان عمل کنیم. او همچنین می افزاید: ما باید مطمئن باشیم که این روح پرتپش را زنده نگه می داریم و چشم هایمان را برای دیدن این که چگونه شعر می تواند به نزدیک شدن مردم به هم کمک کند، باز نگه داریم.
یکشنبه ، ۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]