تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835210645
کوسه گلین، میراث زیبا و منحصر به فرد ایرانی دستخوش فراموشی
واضح آرشیو وب فارسی:نافع: هر ساله هنگامی که کوه الوند پس از گذراندن روزهای سرد و طاقت فرسای پاییز و زمستان با شنیدن صدای پای بهار، آرام آرام دامنه سپید پوش و یخ بسته خود را به دامن پرگل طبیعت می سپرد و جای زخم سرمای سخت زمستان آن را چمن های تازه روییده و سبز بهاری التیام می بخشید، مراسم سنتی "کوسه گلین" در همدان قدیم اجرا می شد.به گزارش نافع ، " کوسه گلین" یکی از زیباترین و فرح بخش ترین آیین های سنتی همدان است که وقتی زمستان، نفس های آخر را می کشید و ننه سرما بار سفر می بست؛ برگزار شده و پیام آور فرارسیدن نوروز بود . این مراسم سنتی ایران که "کوسه بر نشستن" یا "کوسه گردی" نیز نام دارد؛ ریشه در دوران ساسانی یا پیش از این خاندان داشته، اما امروزه و با بروز و ظهور پدیده ها و وسایل تفریحی و سرگرمی دیگر، خبری از آن نیست و تنها در برخی روستاها اجرا می شود . این آیین نمونه آیین هایی بود که مردم ایران از گذشته با اعتقادات ویژه و با هدف دفع شر و بلا و بیماری و اهدا فدیه و قربانی برگزار کرده و امروز از آن به عنوان میراث معنوی و شفاهی فرهنگ ایرانی نام برده می شود . تنوع و جذابیت برخی از این نمایش های آیینی و سنتی تا اندازه ای است که از آن می توان به برای مطرح شدن در سطح جهانی و جذب گردشگران خارجی استفاده کرد . کوسه پیام آور شادی و زندگی این آیین پس از چله کوچک زمستان از طرف دو نفر از اهالی روستا با ساز و دهل اجرا می شد؛ این افراد به در خانه های مردم رفته و نوید آمدن بهار را می دادند و مردم هم برای خیرات پایان سال، اقلامی به این دو نفر می دادند و برای آمدن بهار و تمام شدن سختی های زمستان شادی می کردند . نقش اصلی این مراسم را (کوسه) که شخصیتی پیام آور نوروز، شادی، بهار و زندگی دوباره است به عهده داشت و مردم قدم او را برای خود پرشگون می دانستند . این مراسم در طول زمان تغییراتی کرده و امروزه در برخی از مناطق ایران با نام های گوناگون مانند "کوسه"، "کوسا"، "کوسا چوپانان"، "کوسه گلین" و "کوسه گلدی" اجرا می شود . اجرا کنندگان این مراسم "کوسه"، "زن کوسه" و همراهان هستند و تعداد همراهان در هر منطقه متفاوت است به طوری که در بعضی از نقاط دو کوسه و یا دو زن کوسه مشاهده می شود . در این نمایش از گریم یا صورتک استفاده می شود و اجرای مراسم کوسه گردی توأم با ساز و آواز است . کوسه برای مردم همدان خوش شگون بود در همدان قدیم نیز هر ساله هنگامی که کوه الوند پس از گذراندن روزهای سرد و طاقت فرسای پاییز و زمستان با شنیدن صدای پای بهار، آرام آرام دامنه سپید پوش و یخ بسته خود را به دامن پرگل طبیعت می سپرد و جای زخم سرمای سخت زمستان آن را چمن های تازه روییده و سبز بهاری التیام می بخشید، این مراسم اجرا می شد . دست افشانی، پایکوبی و ترانه خوانی کوسه گلین که با جامه ای سرخ، کلاه بوقی و چهره سیاه کرده و زنگوله به پا به در خانه ها می رفت از آیین های مردم همدان در آستانه سال نو بوده و مردم، بخشیدن پول و شیرینی را به نوروزخوان یا کوسه گلین خوش شگون می دانستند . کوسه و زنش از روستا به شهر می آمدند بر اساس این سنت قدیمی، کوسه و کوسه زن در نقش زن و شوهر چوپان ظاهر می شدند و با ساز و دهل از روستاها به راه افتاده و به شهر می آمدند . تمام اندام این دو پوشیده شده بود و فقط دو سوراخ جلو چشمان و یک سوراخ جلو بینی داشت . روی لباس نمدی کوسه تعدادی منگوله دوخته شده بود که به اطراف آویزان بود و چوب بلندی در دست داشت که یک سر آن برجسته بود و به آن«قورچنگ» می گفتند . زن کوسه نیز روی لباس نمدی خود یک دامن کوتاه از چیت رنگارنگ می پوشید. به این دامن پرچین، «تنبان قری» یا به گویش محلی«تومن قری» می گفتند . کوسه و زنش با ساز و دهل وارد شهر شده و تعدادی از بچه ها به دنبال آن ها راه می افتادند. آن ها به هر خانه ای که درش باز بود وارد می شدند و معمولا وارد خانه اعیان و اشراف می شدند و در محوطه حیاط شروع به حرکات جالب و خنده دار می کردند . صاحبخانه ها نیز در حد وسع و طبع خود، کمکی نقدی یا جنسی به آن ها می دادند. کوسه و زن کوسه همچون حاجی فیروز پیام آوران شادی نوروزی و بهار بودند . سمیه مظاهری انتهای پیام/م
شنبه ، ۲۹اسفند۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نافع]
[مشاهده در: www.nafee.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
گوناگون
پربازدیدترینها