محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829365580
نوروز بر دامنه های زاگرس
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>سفرمان را از همدان آغاز می کنیم که می توان آن را دروازه سفر به غرب ایران زمین دانست. به همدان که می روید گنجنامه را از دست ندهید.به گزارش شفا آنلاین ، سنگ نبشته های گنجنامه نوشتارهایی از دوران داریوش و خشایارشای هخامنشی است که بر دل یکی از صخره های کوه الوند در فاصله ۵ کیلومتری غرب همدان حکاکی شده است. مجموعه تفریحی گنجنامه نیز در مجاورت کتیبه های کهن و آبشار گنجنامه واقع شده است. آب و هوای مطبوع کوهستان، دره فرح بخش الوند و چشم انداز زیبای دشت میشان جذابیتی را پدید آورده که گردشگران داخلی و خارجی را به خود جذب می کند. چندین آبشار طبیعی نیز پیرامون آن روان است. دیدنی های همدان آن قدر هست که سفری ویژه را به خود اختصاص دهد. بعد از بازدید از آنها به سمت کنگاور حرکت می کنیم. نیایشگاه ناهید در کنگاور یکی از شگفت ترین بناهای به جا مانده از دوران ساسانی (و احتمالاً با قدمت اشکانی) پذیرای شماست. نیایشگاه آناهیتا با ۴/۶هکتار وسعت، بر پشته صخره ای و مشرف به دشت گنگاور ساخته شده است. این بنا دارای ۲۲۰ متر درازا و ۲۱۰ متر پهنا و کلفتی دیوار محیطی آن به ۱۸/۵ متر می رسد. فراز این اثر تاریخی ردیفی از ستون های سنگی سفید رنگ بر پا بوده که بلندای هر ستون ۲/۵ متر است. ورودی بنا به وسیله پلکان دو طرفه در جبهه جنوبی تعبیه شده و در جبهه شمال خاوری پلکان یک طرفه راه دسترسی به این مکان را ممکن ساخته است. گنبد طلایی امامزاده ای در شمال غربی این محوطه تاریخی نیز از میان ستون ها به چشم می خورد. بیستون: مروری بر تاریخ ایران زمین مسیر را که ادامه می دهید ۳۰ کیلومتر مانده به کرمانشاه اگر خوب و خلاقانه به کوهی که پیش رویتان است نگاه کنید خواهید دید که پیش رویتان زنی (که به خیال فرهاد، شیرین بوده باشد) به پشت دراز کشیده و زانوانش را خم کرده است. زلف هایش پشت سرش ریخته و دست ها ستون بدن شده اند. بیشتر دقت کنید. اجزای صورت شیرین را نیز خواهید دید. بیستون را می توان یکی از مهم ترین محوطه های باستانی ایران زمین دانست چرا که از دوران گردآورنده و شکارچی تا هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان و حتی از دوران صفوی آثاری را در خود جای داده است. غیر از کتیبه بسیار معروف داریوش بزرگ در بیستون تعداد زیادی آثار دیگر از دوره های متعدد پیش از تاریخ تا دوره اسلامی در بیستون هست. اگر محوطه تاریخی بیستون را تا انتها به جلو بروید با منظره مهیبی رو به رو خواهید شد. صفحه ای به طول ۲۰۰ متر و ارتفاع نزدیک به ۵۰ متر تخت و یک دست در کوه تراشیده شده است. این صفحه را فرهادتراش نامیده اند. درباره آن گمانه زنی های بسیار بوده است. احتمالاً قرار بوده روی آن کتیبه بسیار بزرگی نقش شود که به دلیلی نامعلوم نیمه کاره مانده است. ساعتی بعد به کرمانشاه می رسید. پارک جنگلی طاق بستان که در شمال شرقی شهر کرمانشاه قرار دارد شامل کوهستان ها، چشمه ها، فضای سبز، دریاچه های مصنوعی، مجموعه نقش برجسته های ساسانی و شکارگاه خسرو پرویز می شود که به دلیل آب و هوای معتدل مورد توجه پادشاهان ساسانی قرار گرفته است و از آن به عنوان شکارگاه سلطنتی استفاده کرده اند. یک انتخاب به یادماندنی برای ناهار در کرمانشاه دنده کباب است. در واقع باید گفت کرمانشاه را بدون خوردن دنده کباب ترک نکنید. کوه و جنگل و آبشاری که هیچ جا ندیده اید مقصد بعدی سفر ریجاب است. از کرمانشاه به سمت سرپل ذهاب بروید. ۱۵ کیلومتر مانده به سرپل ذهاب دست راستتان جاده بسیار شیبداری از مسیر اصلی جدا می شود که ابتدای آن تابلو مجتمع گردشگری ریجاب خودنمایی می کند. جاده با جنگل های بلوط و باغ های بسیار سرسبز و زیبای گردو و زردآلو احاطه شده است. جاده را تا انتها دنبال کنید تا به جایی برسید که دو دیواره بلند کوهستانی دو طرف آن را گرفته است و رو به رویتان دروازه ای بزرگ از جنس کوه. ۲ دقیقه ای که مسیر را ادامه دهید به شیب تندی می رسید که باید همه سرنشینان خودرو را پیاده کنید و بدون تغییر گاز و دنده، یکسره مسیر را تا بالا بروید. محوطه ای که می بینید بابایادگار نام دارد که از زیارتگاه های مهم دراویش ایران است و طبیعتی که پشت این زیارتگاه است از زیباترین مناطق ایران به حساب می آید. شیب های تند کوه و دیواره های زیبا. درختان سرسبز و راه پرپیچ و هم عجیبی که در میانشان هست. و فضایی معنوی که از نظافت و مهر خاصی سرشار است. بسیار توجه کنید که درختان منطقه بسیار بسیار برای اهالی مقدسند و اهمیت دارند. از شکستن ساقه یا حتی کندن برگی از درختان بشدت پرهیز کنید. پیاده رو سنگفرش شده ای که پشت زیارتگاه هست به جنگلی می رسد که سنجاب ها در میان شاخه هایش بالا و پایین می دوند و چشمه زیبایی که برای اهالی مقدس است در آن جریان دارد. زمانی که از پیاده راه سنگفرش به سمت زیارتگاه بازمی شد از میان درختان قله ای رو به رویتان هست که خرابه های قلعه ای ساسانی از همین فاصله روی آن پیداست. از بابایادگار که به سمت جاده اصلی سرپل ذهاب بر می گردید ۱۰ دقیقه ای که برانید به روستای ژالگه می رسید. جاده آسفالته روستا را تا انتها بروید و پیاده راه سنگفرشی که به آلاچیق هایی کوچک می رسد را دنبال کنید. دست چپتان دره عظیمی هست که اگر تا لبه دره بروید و رو به رو را نگاه کنید تیغه بسیار بلندی به ارتفاع 200 متر می بینید و آبشاری با ارتفاع ۱۲۰ تا ۱۸۰ متر در چشم اندازی باورنکردنی از آن پایین می ریزد. زندگی در قلب کوهستان در ادامه سفر از جاده ثلاث باباجانی به جوانرود و پاوه می رویم. در میانه راه تماشای غار قوری قلعه که گفته می شود بزرگ ترین غار آبی خاورمیانه با پیشینه 65 میلیون سال است را از دست نمی دهیم. در ورودی غار فضای گردشگری مناسبی با امکاناتی مثل پارکینگ، رستوران، سرویس بهداشتی و … نیز فراهم شده و همه افراد از سنین مختلف و بدون نیاز به توانایی خاصی با خرید بلیت می توانند از آن بازدید کنند. مقصد بعدی سفر پاوه است که برایتان تصویری از ماسوله اما بسیار بزرگ تر را ترسیم خواهد کرد. در پاوه جاده نودشه را دنبال کنید تا به یکی از مقاصد اصلی سفرمان برویم: روستای هجیج پس از طی مسیری هیجان انگیز از میان کوه های تند و تیغه ای و تونل هایی که برای دسترسی به سد داریان ساخته اند ناگهان در سینه کش کوه با منظره بی مانندی رو به رو می شوید: سرسبزی بی مانند درختان انار و گردو و روستایی که بام روی بام ساخته شده و تمام پنجره هایش آبی رنگ شده اند. هجیج یکی از روستاهای پلکانی است با کوه های سنگی، مناظرسرسبز، چشمه های خروشان و مسیر پرپیچ و خم. چندین دیدنی تاریخی هم در هجیج هست که با جست و جوی ساده ای می توانید آنها را بیابید. از روستاییان نشانی چشمه بل را بگیرید تا به ادامه سفر برویم. تصوری از این چشمه دارید؟ اغلب به هر فضایی به قطر 40-30 سانتیمتری که در آن آبی از دل زمین بجوشد و قل قل کند می گوییم چشمه... نه؟ آبشاری در دل کوه جاده هجیج را که ادامه بدهید پس از طی 10 دقیقه مسیر به جایی می رسید که غاری با دهانه ای حدود شش متری دست چپتان است و از این دهانه آبی با فشار بسیار بسیار زیاد بیرون می زند: اینجا چشمه بل نام دارد! پله هایی هم در کناره دیواره قرار داده شده تا از آن بالا بروید و از نزدیک چشمه را ببینید. لوله ای هم آب را از ارتفاعی سه متری پایین می ریزدکه می توانید زیر آن سر و گردنی خنک کنید. به فاصله چندمتری از چشمه بل در دل کوه سوراخی حفر شده و در انتهای آن پله هایی هست که بالارفتن از آن اندکی دشواری دارد اما در عوض غاری در قلب کوه را خواهید دید که سکوتی شگفت بر آن حکم می راند و حوضی بسیار آرام از آبی فیروزه ای رنگ در آن جاخوش کرده است. همین آب است که چند قدم آن سوتر آن گونه خروشان از دل کوه بیرون می ریزد. اما برای دیدن این همه فرصت چندانی ندارید. چرا که سد داریان که در منطقه هجیج در حال ساخت است این چشمه را 70 متر به زیر آب خواهد برد. اگر جاده هجیج را به سمت شمال ادامه دهید از کنار روستاهایی دیدنی خواهید گذشت. روستای بلبر که در میانه های مسیر است یکی از بهترین کباب های چنجه ایران را دارد. از پیرزنی که رو به روی کبابی ها نان می پزد بخواهید که برایتان کلانه درست کند. نانی که در آن سبزی و پیازچه هست و در روغن سرخ می شود. بعد از روستای بلبر جاده دوباره آسفالت می شود و به روستای اورامان تخت و معماری مشهور و مراسم پیرشالیار و دیدنی های دیگرش می رسد. همین جاده را دنبال کنید تا به مریوان و دریاچه زیبای زریوار برسید. دریاچه ای از یخ و نی به محض اینکه وارد مریوان می شوید تابلوهای نشانگر راه دریاچه بر سر هر تقاطع و میدانی خودنمایی می کنند. دریاچه تنها دو کیلومتر با خود شهر فاصله دارد و در مسیر آن چندین هتل و هتل آپارتمان هست. پارکینگ و سرویس بهداشتی و فضای مناسب برای برپا کردن چادر نیز در محوطه تفریحی کنار دریاچه فراهم است. این محوطه رستوران هایی با خوراکی های متنوع دارد که اختصاصی ترینش قزل آلاهای بزرگی است که مشابهش را جای دیگری پیدا نمی کنید و اغلب هم بسیار خوشمزه طبخ می شود. تماشای انواع پرندگان متنوع و زیبا در کنار مناظر سرسبز و زیبایی که نیزارهای اطراف دریاچه در طلوع و غروب آفتاب رقم می زنند این دریاچه را به یکی از دیدنی های بایسته ایران زمین بدل می کند. اگر قرار باشد در نوروز فقط و فقط یک مقصد گردشگری را دید و هر سال هم تنها همان یک مقصد را بازدید کرد، شاید بتوان گفت انتخاب هر منطقه ای جز مناطق بختیاری نشین خوزستان در مرز استان چهارمحال و بختیاری اشتباه باشد! سفرمان را از بروجن در چهارمحال و بختیاری شروع می کنیم. از آنجا به سمت ناغان می رویم. در میانه راه از تالاب بسیار زیبای چغاخور بازدید می کنیم که سطح آبی وسیعی روی زمین گسترده است، روی آن پرنده ها به چشم می آیند و زمینه آن را کوه کلار با سپیدی برف گرفته است. از ناغان اندکی در جاده ایذه پیش می رویم تا به جایی برسیم به نام دوپلان. در دوپلان دو رودخانه کوهرنگ و سبزکوه به هم می رسد و رودخانه کارون تشکیل می شود یک پل کوچک قدیمی و شگفت انگیز معلق هم هست که تماشا کردنش می تواند ساعت ها سرگرمتان کند. زیر پایتان دره عمیقی است که دیواره های تیغه ای دو طرفش را گرفته اند و کف دره رودخانه خروشان کوهرنگ جریان دارد. دورتادورتان را طبیعت بی اندازه سبزی گرفته است و بر دیواره های دو سوی پل رد جاده هخامنشی دزپارت بخوبی پیداست. از دوپلان به ناغان بر می گردیم و از آنجا راهی جاده بازفت به اندیکا می شویم. در طول مسیر رودخانه بازفت کنارتان جاری است که با رنگ فیروزه ای آبش بارها و بارها متعجب تان می کند. کنار رودخانه روستاهای بسیار زیبای کوچکی با خانه های کاهگلی و سقف های تیرچوبی نشسته اند که معنای دیرینه روستا و زندگی روستایی را پس از سال ها در ذهنتان بیدار می کنند. به کوه های تاراز که می رسید، در این زمان از سال و این نقطه جغرافیایی کشور برف چند متری دو طرف جاده متعجب تان می کند و بد نیست بدانید درست در مرز استان چهارمحال و بختیاری و خوزستان قرار گرفته اید تا تصورتان از نوروز خوزستان به کلی تغییر کند. اینجا می توانید ساعت ها برف بازی کنید و بعد راهی اندیکا شوید که گاهی در طول مسیر روی تابلوها با نام قلعه خواجه معرفی شده است. جاده از میان کوه های بلند و تیغه ای شکل زاگرس می گذرد که دیواره هاشان پوشیده از درختان کهنسال و زیبای بلوط است. کف دره ای با این دیواره های عظیم تالاب بزرگ و آرامی شکل گرفته است به نام شیمبار (شیرین بهار) که درختچه های گوناگونی سطح آن را با رنگ های قرمز، زرد، بنفش، سبز و زیتونی رنگ زده اند. کبابی های کنار تالاب را از دست ندهید و اگر حتی بیش از یک روز را در کنار تالاب بگذرانید باز زمان برای بازدید از دیدنی های تالاب کم دارید. پشت تالاب آبشاری به نام نگین هست که حاصل تونل دستکند دوره ساسانی است. پایین دست آبشار در فاصله ۳۰۰ متری هم که بایستید غبار آب صورتتان را خنک می کند. در همین دره نگین می توانید به تماشای عشایری بنشینید که در چادر زندگی می کنند. مادری گهواره بچه اش را تکان تکان می دهد و پسری از کابلی آویزان شده و از رودخانه رد می شود. سرانجام به اندیکا که برسید تپه ماهورها و دشت های سرسبز، با گل های رنگی هزاررنگ چشم به راه شماست. زیبایی طبیعت نوروزی اندیکا به دشواری قابل توصیف است. در میان همه این زیبایی ها آثار تاریخی متعدد از دوره هخامنشی، الیمایی، ساسانی و اسلامی قدم به قدم دیده می شود. دشت های سرسبز، براستی سرسبزی را تصور کنید که قدم قدمش شیرسنگی ها نشسته اند و در میانه آن روی تپه ای سبزتر قلعه عظیمی با دیواری بلند و باروهایی سنگی نشسته است و ابرها روی آن سایه انداخته اند. چشم اندازی که شاید فقط در برخی فیلم های اسطوره ای دیده باشید و در باورتان نگنجد که در کشورمان ایران هم می توانستید چنین مناظری را ببینید. از شهر زیبای اندیکا، از راه جاده سد، به سمت ایذه بروید اما نرسیده به ایذه دشت سوسن را ببینید. دشت سوسن را می توان براستی تکه ای از بهشت دانست که دورتادورش را کوه ها گرفته و پنهانش کرده اند. در دشت سوسن جدای از نقش برجسته های تاریخی، روستای پلکانی و زیبای ثریا و آثار هخامنشی و ساسانی و اسلامی، به تماشای کارون بنشینید که پیچ می خورد و به شکل دشت سوسن را احاطه می کند. آب تنی در نقاط مجاز و قایق سواری روی کارون در این دشت می تواند بکرترین و پنهان ترین نقاط زمین را پیش چشمتان بگذارد. بعد می توانید از سوسن به ایذه بروید و سری به اشکفت سلمان بزنید. جایی که اسب های تزیین شده بختیاری چشم به راهتان هستند تا شما را پس از چند قدم اسب سواری پای یک مجموعه تفریحی تاریخی با چند کتیبه و نقش برجسته ایلامی و یک اشکفت و چشمه زیبا ببرند. در مسیر بازگشت مجموعه تاریخی شگفت انگیز، غنی و کمتر شناخته شده کول فرح را هم از دست ندهید که تعدد آثار بی اندازه زیبای دوره ایلامی و شکوه این تمدن بومی ایران زمین هرگز از یادتان نخواهد رفت. سرانجام، می توانید از جاده ایذه به لردگان بازگردید تا از میان جنگل های انبوه بلوط و کوه های زیبای زاگرس پیچ بخورید و اگر خواستید، کنار رود، دریاچه یا در میان درختان استراحتی کنید.ایران نیایشگاه ناهید در کنگاور یکی از شگفت ترین بناهای به جا مانده از دوران ساسانی (و احتمالاً با قدمت اشکانی) پذیرای شماست. نیایشگاه آناهیتا با ۴/۶هکتار وسعت، بر پشته صخره ای و مشرف به دشت گنگاور ساخته شده است. این بنا دارای ۲۲۰ متر درازا و ۲۱۰ متر پهنا و کلفتی دیوار محیطی آن به ۱۸/۵ متر می رسد. فراز این اثر تاریخی ردیفی از ستون های سنگی سفید رنگ بر پا بوده که بلندای هر ستون ۲/۵ متر است. ورودی بنا به وسیله پلکان دو طرفه در جبهه جنوبی تعبیه شده و در جبهه شمال خاوری پلکان یک طرفه راه دسترسی به این مکان را ممکن ساخته است. گنبد طلایی امامزاده ای در شمال غربی این محوطه تاریخی نیز از میان ستون ها به چشم می خورد. بیستون: مروری بر تاریخ ایران زمین مسیر را که ادامه می دهید ۳۰ کیلومتر مانده به کرمانشاه اگر خوب و خلاقانه به کوهی که پیش رویتان است نگاه کنید خواهید دید که پیش رویتان زنی (که به خیال فرهاد، شیرین بوده باشد) به پشت دراز کشیده و زانوانش را خم کرده است. زلف هایش پشت سرش ریخته و دست ها ستون بدن شده اند. بیشتر دقت کنید. اجزای صورت شیرین را نیز خواهید دید. بیستون را می توان یکی از مهم ترین محوطه های باستانی ایران زمین دانست چرا که از دوران گردآورنده و شکارچی تا هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان و حتی از دوران صفوی آثاری را در خود جای داده است. غیر از کتیبه بسیار معروف داریوش بزرگ در بیستون تعداد زیادی آثار دیگر از دوره های متعدد پیش از تاریخ تا دوره اسلامی در بیستون هست. اگر محوطه تاریخی بیستون را تا انتها به جلو بروید با منظره مهیبی رو به رو خواهید شد. صفحه ای به طول ۲۰۰ متر و ارتفاع نزدیک به ۵۰ متر تخت و یک دست در کوه تراشیده شده است. این صفحه را فرهادتراش نامیده اند. درباره آن گمانه زنی های بسیار بوده است. احتمالاً قرار بوده روی آن کتیبه بسیار بزرگی نقش شود که به دلیلی نامعلوم نیمه کاره مانده است. ساعتی بعد به کرمانشاه می رسید. پارک جنگلی طاق بستان که در شمال شرقی شهر کرمانشاه قرار دارد شامل کوهستان ها، چشمه ها، فضای سبز، دریاچه های مصنوعی، مجموعه نقش برجسته های ساسانی و شکارگاه خسرو پرویز می شود که به دلیل آب و هوای معتدل مورد توجه پادشاهان ساسانی قرار گرفته است و از آن به عنوان شکارگاه سلطنتی استفاده کرده اند. یک انتخاب به یادماندنی برای ناهار در کرمانشاه دنده کباب است. در واقع باید گفت کرمانشاه را بدون خوردن دنده کباب ترک نکنید. کوه و جنگل و آبشاری که هیچ جا ندیده اید مقصد بعدی سفر ریجاب است. از کرمانشاه به سمت سرپل ذهاب بروید. ۱۵ کیلومتر مانده به سرپل ذهاب دست راستتان جاده بسیار شیبداری از مسیر اصلی جدا می شود که ابتدای آن تابلو مجتمع گردشگری ریجاب خودنمایی می کند. جاده با جنگل های بلوط و باغ های بسیار سرسبز و زیبای گردو و زردآلو احاطه شده است. جاده را تا انتها دنبال کنید تا به جایی برسید که دو دیواره بلند کوهستانی دو طرف آن را گرفته است و رو به رویتان دروازه ای بزرگ از جنس کوه. ۲ دقیقه ای که مسیر را ادامه دهید به شیب تندی می رسید که باید همه سرنشینان خودرو را پیاده کنید و بدون تغییر گاز و دنده، یکسره مسیر را تا بالا بروید. محوطه ای که می بینید بابایادگار نام دارد که از زیارتگاه های مهم دراویش ایران است و طبیعتی که پشت این زیارتگاه است از زیباترین مناطق ایران به حساب می آید. شیب های تند کوه و دیواره های زیبا. درختان سرسبز و راه پرپیچ و هم عجیبی که در میانشان هست. و فضایی معنوی که از نظافت و مهر خاصی سرشار است. بسیار توجه کنید که درختان منطقه بسیار بسیار برای اهالی مقدسند و اهمیت دارند. از شکستن ساقه یا حتی کندن برگی از درختان بشدت پرهیز کنید. پیاده رو سنگفرش شده ای که پشت زیارتگاه هست به جنگلی می رسد که سنجاب ها در میان شاخه هایش بالا و پایین می دوند و چشمه زیبایی که برای اهالی مقدس است در آن جریان دارد. زمانی که از پیاده راه سنگفرش به سمت زیارتگاه بازمی شد از میان درختان قله ای رو به رویتان هست که خرابه های قلعه ای ساسانی از همین فاصله روی آن پیداست. از بابایادگار که به سمت جاده اصلی سرپل ذهاب بر می گردید ۱۰ دقیقه ای که برانید به روستای ژالگه می رسید. جاده آسفالته روستا را تا انتها بروید و پیاده راه سنگفرشی که به آلاچیق هایی کوچک می رسد را دنبال کنید. دست چپتان دره عظیمی هست که اگر تا لبه دره بروید و رو به رو را نگاه کنید تیغه بسیار بلندی به ارتفاع 200 متر می بینید و آبشاری با ارتفاع ۱۲۰ تا ۱۸۰ متر در چشم اندازی باورنکردنی از آن پایین می ریزد. زندگی در قلب کوهستان در ادامه سفر از جاده ثلاث باباجانی به جوانرود و پاوه می رویم. در میانه راه تماشای غار قوری قلعه که گفته می شود بزرگ ترین غار آبی خاورمیانه با پیشینه 65 میلیون سال است را از دست نمی دهیم. در ورودی غار فضای گردشگری مناسبی با امکاناتی مثل پارکینگ، رستوران، سرویس بهداشتی و … نیز فراهم شده و همه افراد از سنین مختلف و بدون نیاز به توانایی خاصی با خرید بلیت می توانند از آن بازدید کنند. مقصد بعدی سفر پاوه است که برایتان تصویری از ماسوله اما بسیار بزرگ تر را ترسیم خواهد کرد. در پاوه جاده نودشه را دنبال کنید تا به یکی از مقاصد اصلی سفرمان برویم: روستای هجیج پس از طی مسیری هیجان انگیز از میان کوه های تند و تیغه ای و تونل هایی که برای دسترسی به سد داریان ساخته اند ناگهان در سینه کش کوه با منظره بی مانندی رو به رو می شوید: سرسبزی بی مانند درختان انار و گردو و روستایی که بام روی بام ساخته شده و تمام پنجره هایش آبی رنگ شده اند. هجیج یکی از روستاهای پلکانی است با کوه های سنگی، مناظرسرسبز، چشمه های خروشان و مسیر پرپیچ و خم. چندین دیدنی تاریخی هم در هجیج هست که با جست و جوی ساده ای می توانید آنها را بیابید. از روستاییان نشانی چشمه بل را بگیرید تا به ادامه سفر برویم. تصوری از این چشمه دارید؟ اغلب به هر فضایی به قطر 40-30 سانتیمتری که در آن آبی از دل زمین بجوشد و قل قل کند می گوییم چشمه... نه؟ آبشاری در دل کوه جاده هجیج را که ادامه بدهید پس از طی 10 دقیقه مسیر به جایی می رسید که غاری با دهانه ای حدود شش متری دست چپتان است و از این دهانه آبی با فشار بسیار بسیار زیاد بیرون می زند: اینجا چشمه بل نام دارد! پله هایی هم در کناره دیواره قرار داده شده تا از آن بالا بروید و از نزدیک چشمه را ببینید. لوله ای هم آب را از ارتفاعی سه متری پایین می ریزدکه می توانید زیر آن سر و گردنی خنک کنید. به فاصله چندمتری از چشمه بل در دل کوه سوراخی حفر شده و در انتهای آن پله هایی هست که بالارفتن از آن اندکی دشواری دارد اما در عوض غاری در قلب کوه را خواهید دید که سکوتی شگفت بر آن حکم می راند و حوضی بسیار آرام از آبی فیروزه ای رنگ در آن جاخوش کرده است. همین آب است که چند قدم آن سوتر آن گونه خروشان از دل کوه بیرون می ریزد. اما برای دیدن این همه فرصت چندانی ندارید. چرا که سد داریان که در منطقه هجیج در حال ساخت است این چشمه را 70 متر به زیر آب خواهد برد. اگر جاده هجیج را به سمت شمال ادامه دهید از کنار روستاهایی دیدنی خواهید گذشت. روستای بلبر که در میانه های مسیر است یکی از بهترین کباب های چنجه ایران را دارد. از پیرزنی که رو به روی کبابی ها نان می پزد بخواهید که برایتان کلانه درست کند. نانی که در آن سبزی و پیازچه هست و در روغن سرخ می شود. بعد از روستای بلبر جاده دوباره آسفالت می شود و به روستای اورامان تخت و معماری مشهور و مراسم پیرشالیار و دیدنی های دیگرش می رسد. همین جاده را دنبال کنید تا به مریوان و دریاچه زیبای زریوار برسید. دریاچه ای از یخ و نی به محض اینکه وارد مریوان می شوید تابلوهای نشانگر راه دریاچه بر سر هر تقاطع و میدانی خودنمایی می کنند. دریاچه تنها دو کیلومتر با خود شهر فاصله دارد و در مسیر آن چندین هتل و هتل آپارتمان هست. پارکینگ و سرویس بهداشتی و فضای مناسب برای برپا کردن چادر نیز در محوطه تفریحی کنار دریاچه فراهم است. این محوطه رستوران هایی با خوراکی های متنوع دارد که اختصاصی ترینش قزل آلاهای بزرگی است که مشابهش را جای دیگری پیدا نمی کنید و اغلب هم بسیار خوشمزه طبخ می شود. تماشای انواع پرندگان متنوع و زیبا در کنار مناظر سرسبز و زیبایی که نیزارهای اطراف دریاچه در طلوع و غروب آفتاب رقم می زنند این دریاچه را به یکی از دیدنی های بایسته ایران زمین بدل می کند. اگر قرار باشد در نوروز فقط و فقط یک مقصد گردشگری را دید و هر سال هم تنها همان یک مقصد را بازدید کرد، شاید بتوان گفت انتخاب هر منطقه ای جز مناطق بختیاری نشین خوزستان در مرز استان چهارمحال و بختیاری اشتباه باشد! سفرمان را از بروجن در چهارمحال و بختیاری شروع می کنیم. از آنجا به سمت ناغان می رویم. در میانه راه از تالاب بسیار زیبای چغاخور بازدید می کنیم که سطح آبی وسیعی روی زمین گسترده است، روی آن پرنده ها به چشم می آیند و زمینه آن را کوه کلار با سپیدی برف گرفته است. از ناغان اندکی در جاده ایذه پیش می رویم تا به جایی برسیم به نام دوپلان. در دوپلان دو رودخانه کوهرنگ و سبزکوه به هم می رسد و رودخانه کارون تشکیل می شود یک پل کوچک قدیمی و شگفت انگیز معلق هم هست که تماشا کردنش می تواند ساعت ها سرگرمتان کند. زیر پایتان دره عمیقی است که دیواره های تیغه ای دو طرفش را گرفته اند و کف دره رودخانه خروشان کوهرنگ جریان دارد. دورتادورتان را طبیعت بی اندازه سبزی گرفته است و بر دیواره های دو سوی پل رد جاده هخامنشی دزپارت بخوبی پیداست. از دوپلان به ناغان بر می گردیم و از آنجا راهی جاده بازفت به اندیکا می شویم. در طول مسیر رودخانه بازفت کنارتان جاری است که با رنگ فیروزه ای آبش بارها و بارها متعجب تان می کند. کنار رودخانه روستاهای بسیار زیبای کوچکی با خانه های کاهگلی و سقف های تیرچوبی نشسته اند که معنای دیرینه روستا و زندگی روستایی را پس از سال ها در ذهنتان بیدار می کنند. به کوه های تاراز که می رسید، در این زمان از سال و این نقطه جغرافیایی کشور برف چند متری دو طرف جاده متعجب تان می کند و بد نیست بدانید درست در مرز استان چهارمحال و بختیاری و خوزستان قرار گرفته اید تا تصورتان از نوروز خوزستان به کلی تغییر کند. اینجا می توانید ساعت ها برف بازی کنید و بعد راهی اندیکا شوید که گاهی در طول مسیر روی تابلوها با نام قلعه خواجه معرفی شده است. جاده از میان کوه های بلند و تیغه ای شکل زاگرس می گذرد که دیواره هاشان پوشیده از درختان کهنسال و زیبای بلوط است. کف دره ای با این دیواره های عظیم تالاب بزرگ و آرامی شکل گرفته است به نام شیمبار (شیرین بهار) که درختچه های گوناگونی سطح آن را با رنگ های قرمز، زرد، بنفش، سبز و زیتونی رنگ زده اند. کبابی های کنار تالاب را از دست ندهید و اگر حتی بیش از یک روز را در کنار تالاب بگذرانید باز زمان برای بازدید از دیدنی های تالاب کم دارید. پشت تالاب آبشاری به نام نگین هست که حاصل تونل دستکند دوره ساسانی است. پایین دست آبشار در فاصله ۳۰۰ متری هم که بایستید غبار آب صورتتان را خنک می کند. در همین دره نگین می توانید به تماشای عشایری بنشینید که در چادر زندگی می کنند. مادری گهواره بچه اش را تکان تکان می دهد و پسری از کابلی آویزان شده و از رودخانه رد می شود. سرانجام به اندیکا که برسید تپه ماهورها و دشت های سرسبز، با گل های رنگی هزاررنگ چشم به راه شماست. زیبایی طبیعت نوروزی اندیکا به دشواری قابل توصیف است. در میان همه این زیبایی ها آثار تاریخی متعدد از دوره هخامنشی، الیمایی، ساسانی و اسلامی قدم به قدم دیده می شود. دشت های سرسبز، براستی سرسبزی را تصور کنید که قدم قدمش شیرسنگی ها نشسته اند و در میانه آن روی تپه ای سبزتر قلعه عظیمی با دیواری بلند و باروهایی سنگی نشسته است و ابرها روی آن سایه انداخته اند. چشم اندازی که شاید فقط در برخی فیلم های اسطوره ای دیده باشید و در باورتان نگنجد که در کشورمان ایران هم می توانستید چنین مناظری را ببینید. از شهر زیبای اندیکا، از راه جاده سد، به سمت ایذه بروید اما نرسیده به ایذه دشت سوسن را ببینید. دشت سوسن را می توان براستی تکه ای از بهشت دانست که دورتادورش را کوه ها گرفته و پنهانش کرده اند. در دشت سوسن جدای از نقش برجسته های تاریخی، روستای پلکانی و زیبای ثریا و آثار هخامنشی و ساسانی و اسلامی، به تماشای کارون بنشینید که پیچ می خورد و به شکل دشت سوسن را احاطه می کند. آب تنی در نقاط مجاز و قایق سواری روی کارون در این دشت می تواند بکرترین و پنهان ترین نقاط زمین را پیش چشمتان بگذارد. بعد می توانید از سوسن به ایذه بروید و سری به اشکفت سلمان بزنید. جایی که اسب های تزیین شده بختیاری چشم به راهتان هستند تا شما را پس از چند قدم اسب سواری پای یک مجموعه تفریحی تاریخی با چند کتیبه و نقش برجسته ایلامی و یک اشکفت و چشمه زیبا ببرند. در مسیر بازگشت مجموعه تاریخی شگفت انگیز، غنی و کمتر شناخته شده کول فرح را هم از دست ندهید که تعدد آثار بی اندازه زیبای دوره ایلامی و شکوه این تمدن بومی ایران زمین هرگز از یادتان نخواهد رفت. سرانجام، می توانید از جاده ایذه به لردگان بازگردید تا از میان جنگل های انبوه بلوط و کوه های زیبای زاگرس پیچ بخورید و اگر خواستید، کنار رود، دریاچه یا در میان درختان استراحتی کنید.ایران
جمعه ، ۲۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها