محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830820183
نوروز ایرانی ها تابستانی بود نه بهاری
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: نوروز ایرانی ها تا پیش از تقویم جلالی و زیج سنجری تابستانی بود نه بهاری. این آغاز گفته های شنیدنی «احمد محیط طباطبایی» پژوهشگر برجسته کشور و رئیس ملی ایکوم(شورای بین المللی موز ه ها) است.به گزارش شفا آنلاین ، به گفته او هنوز هم نوروز دریایی ایران در سواحل جنوبی کشور در تیرماه جشن گرفته می شود. روایت جالبی هم از چهارشنبه سوری دارد که خیلی چیزها را تغییر می دهد. در حالی که بسیاری چهارشنبه سوری را متعلق به ایران باستان و پیش از اسلام می دانند و برخی هم همین مسأله را مبنای مخالفت خود با «چهارشنبه سوری» ذکر می کنند، محیط طباطبایی می گوید: «تا پیش از اسلام ما روز داشتیم نه هفته. هر روز یک نام داشت وقتی نام روز و ماه یکی می شد، آن را جشن می گرفتند. » تا این سؤال پیش بیاید که آیین چهارشنبه سوری قبل از اسلام و در ایران باستان هم وجود داشته است یا خیر؟ پای جلال الدوله ملکشاه سلجوقی در میان است احمد محیط طباطبایی نوروز را یک ظرفیت بسیار مهم فرهنگی می داند که متعلق به جغرافیای تاریخی ایران است و می گوید: «امروز تمام ملل و کشورهایی را که به این عید پایبند هستند «جهان نوروز» می نامند.» به اعتقاد او نوروز را نمی توان فقط یک عید در مقام تحویل سال یا یک عید همانند اعیاد دیگر دانست. به گفته او نوروز یک روز معین نیست که ما آن را بر اول برج حمل یا فروردین اطلاق کنیم، بلکه نوروز مجموعه ای از رسوم و سنت هایی است که با خداحافظی با سال کهنه و سلام به سال جدید و حرکت به سوی آینده شکل می گیرد: «فرهنگی که در طول تاریخ خودش را حفظ کرده است.» او برخلاف خیلی از پژوهشگران پنجه (5 روز) آخر سال را آغاز مراسم نوروز می داند که تا 19 فروردین یا عید فروردین گان ادامه می یابد. او پای جلال الدین ملکشاه سلجوقی را به میان می آورد که گفته علاقه به بهار باعث می شود تا نوروز ایرانی ها از تابستان به بهار برسد: «این نوروز که امروزه در اول برج حمل برگزار می شود و به «نوروز جلالی» شهرت دارد در زمان جلال الدوله ملک شاه سلجوقی شکل گرفت و تثبیت شد.» به گفته او جشن نوروز در دوره «ساسانیان» در تیرماه برگزار می شد: «کبیسه تقویم ساسانی هر 120 سال انجام می گرفت، آخرین بار هم توسط «یزدگرد سوم» انجام گرفت. بعد از آن دیگر انجام نگرفت و همین آغاز جابه جایی نوروز از تیرماه به فروردین شد.» 120 سال زنده بمانی! پاسخ این سؤال که چرا ایرانی ها در تولد ها و جشن ها آرزوی 120 سال زندگی را برای یکدیگر دارند، به گفته محیط طباطبایی باید در تقویم قدیمی ایرانیان تا زمان ساسانی جست و جو کرد. براساس این تقویم، ایرانی ها هر 120 سال یک کبیسه داشته اند. در آن سال زندگی به جای 12 ماه 13 ماه داشت. محیط می گوید: «ماه سیزدهم در واقع تکرار یکی از ماه ها بود که به نام همان ماه هم اسم گذاری می شد.» کبیسه برای اصلاح تقویم است. به گفته محیط طباطبایی کبیسه می کنند که مشکلات اعشار آخر سال و جا به جایی که پیش می آید، از بین برود: «جابه جایی که در تقویم قمری اتفاق می افتد به دلیل همان کبیسه ای است که انجام نمی شود. بنابراین در سال قمری ماه ها مدام در حال جا به جایی اند.» آن طور که او می گوید: «تقویم فعلی کشور هم هر چهار یا پنج سال در زمان های مختلف برای آن کبیسه انجام می شود.» او راز 120 سال آرزو برای هر ایرانی را هم در همین جا می گشاید و می گوید:«به دلیل همان کبیسه بود که در جشن تولد برای هر فردی آرزوی 120 سال عمر می کنند.یعنی فرد باشد و آن سال 120 را ببیند زیرا آن ماهی (ماه سیزدهم) که کبیسه می شد در آن مردم فقط جشن می گرفتند و به هیچ کار دیگری مشغول نبودند.»بعد از یزدگرد سوم کبیسه به فراموشی سپرده می شود تا به گفته محیط، نوروز جا به جا شود و از اول تیرماه به خرداد ماه بیاید. ملکشاه 480 سال بعد از آخرین کبیسه ایرانی ها به عنوان ولیعهد در شهر اصفهان حضور دارد که نوروز با جشن های آغاز بهار یکی می شود. محیط می گوید:«این امر باعث خوشحالی بسیار زیاد ملکشاه می شود. زمانی هم که ملکشاه به سلطنت رسید دوباره نوروز به اواخر اسفند می رسد.» همین جاست که شاه سلجوقی به منجمان دستور می دهد که به خاطر «تثبیت نوروز» تقویم را اصلاح کنند. نوروز دریایی اجرای دستور شاه و اصلاح تقویم، 7 سال منجمان از جمله مشهورترین آنها یعنی «عمر خیام نیشابوری» را به خود مشغول می کند:« این زیج را به نام «ملکشاه» تقویم جلالی نامیدند.» اما هنوز هم جشن های نوروز دریایی ایران در تیرماه و در سواحل کشور برگزار می شود. پای یک منجم دیگر هم به نام «عبدالرحمان خازنی» در میان است. تقویم «خازنی» به گفته «محیط طباطبایی» براساس گردش ستاره «مشتری» است:« او 50 سال رصد می کند و وقتی زیجش کامل می شود، علمی ترین تقویم را تا آن زمان به جامعه آن روز ارائه می دهد.» این تقویم همزمان با سلطنت «سنجر شاه» کامل می شود و به نام «تقویم سنجری» شهرت می یابد. نسخه خطی آن امروزه در کتابخانه سپهسالار(مدرسه عالی شهید مطهری) موجود است. به گفته رئیس ملی ایکوم، این تقویم مبنای تغییر تقویم اروپایی ها هم می شود: «تنها رهاورد علمی ایران که همچنان باقی است و همچنان هیچ کس برای آن نمونه بهتری ایجاد نکرده،تقویم شمسی است و علت و مبنای اصلاح آن نوروز بود.» چهارشنبه سوری بعد از اسلام حال زمان پاسخگویی او به سؤالی است که در ابتدای مطلب پرسیده می شود: آیا چهارشنبه سوری متعلق به ایران باستان است یا ایران بعد از اسلام؟ او شک ندارد که چهارشنبه سوری بعد از اسلام در میان ایرانیان رواج می یابد. چند دلیل هم دارد:«تا پیش از اسلام ما هفته نداشتیم. هر روز یک نام داشت وقتی نام روز و نام ماه یکی می شد مردم آن روز را جشن می گرفتند. بنابراین هرجا که اسمی از شنبه یا یکشنبه می آید بدانید که آیینی بعد از اسلام است مثل همین چهارشنبه.» اما مسأله به همین جا ختم نمی شود. آیا چهارشنبه سوری را «مختار ثقفی» به ایران آورد؟ چهارشنبه سوری، چهارشنبه آخرسال و شب چهارشنبه سرخ. بحثی در میان مخالفان و موافق تعلق چهارشنبه سوری به ایران بعد از اسلام و یا قبل از اسلام وجود دارد. محیط، چهارشنبه سوری را متعلق به ایرانیان پس از اسلام می داند. او هم ارتباطی می بیند بین چهارشنبه سوری و آخرین قیام «مختار ثقفی» و می گوید:« چهارشنبه آخر سال همزمان با آخرین قیام مختار بوده است. به این علت شیعیان چهار شنبه آخر سال را جشن می گرفتند.» مختار، برای آنکه مخالف را از موافق تشخیص دهد، فرمان داد تا شیعیان راستین حضرت امام حسین(ع) بر بام خانه ها آتش بیفروزند که شب آن فرمان با شب چهار شنبه آخر سال نیز مصادف بوده است. این مسأله حتی زمانی که آخرین قسمت سریال «مختارنامه» پخش شد که در آن یاران مختار روی پشت بام آتش روشن کردند دوباره نقل محافل شد. «دکتر مجید حیدری» از تاریخ پژوهان دانشگاه، نسبت بین چهارشنبه سوری و آتش افروختن برای اعلام رسمی قیام مختار را براساس قرائن و شواهد تاریخی یکی می داند و می گوید: «در متون تاریخ ذکر شده که زمان رسمی اعلام قیام مختار به وسیله بر افروختن آتش بر پشت بام های کوفه در آخرین چهارشنبه از سال شمسی بوده و به دلیل حضور ایرانیان در سپاه مختار از آن پس روز چهارشنبه آخر هر سال به عنوان جشن آتش آفروزی و آغاز قیام غلبه بر قاتلان امام حسین(ع) نام برده می شود.» با وجود این حجت الاسلام و المسلمین محمدهادی یوسفی غروی، عضو کمیته علمی، تخصصی تاریخ در مدارج حوزوی اعتقاد دارد: «ارتباط چهارشنبه سوری با قیام مختار که در میان برخی ها به آن پرداخته می شود، تنها یک احتمال ضعیف است که عده ای به دنبال ایجاد چنین ارتباطی هستند، اما هیچ سند و مصدر معتبر یا حتی غیرمعتبر در این زمینه وجود ندارد. در متون تاریخی حتی یک متن مستند تاریخی که اعلام کند در فلان سال یا در فلان جا در شب چهارشنبه آتش روشن می کرده اند، وجود ندارد و در سالشمار های تاریخ هجری چنین چیزی نیست.» اما این مسأله که ایرانیان تا پیش از اسلام «هفته » نداشته اند همچنان به قوت خود باقی ست. حول حالنا «احمد محیط طباطبایی» نوروز را فراتر از تحویل سال می داند. او اعتقاد دارد که همه گروه ها، فرهنگ ها و قومیت ها به نوعی خودشان را در نوروز می یابند. می گوید:« به همین علت است که مسلمانان، زرتشتیان، کلیمیان هر کدام به فراخور خود مهم ترین رویداد هایی که به آن اعتقاد و باور داشتند از هبوط آدم از بهشت گرفته تا کشتی نوح که به ساحل می رسد و یا پیدا شدن انگشتر حضرت سلیمان و... را منسوب به «نوروز» می دانند. حتی عید غدیرخم هم همزمان با برج حمل (فروردین) است.» به گفته او مشهور است که حضرت امام جعفر صادق(ع) فرموده اند:«ایرانیان نوروز را زنده نگاه داشته اند و اعراب آن را از یاد برده اند.» او درباره دعای تحویل سال هم می گوید: «این دعا منسوب به امام جعفر صادق(ع) است.» عید نوروز به گفته او مثل سایر اعیاد اسلامی غسل، نماز ویژه و دعای مخصوص دارد. محیط، نوروز را متعلق به همه می داند و می گوید: «به همین علت است که حتی امروز سازمان ملل روز شعر و ادب و روز طبیعت را اول فروردین یا حمل می داند.»ایران به گزارش شفا آنلاین ، به گفته او هنوز هم نوروز دریایی ایران در سواحل جنوبی کشور در تیرماه جشن گرفته می شود. روایت جالبی هم از چهارشنبه سوری دارد که خیلی چیزها را تغییر می دهد. در حالی که بسیاری چهارشنبه سوری را متعلق به ایران باستان و پیش از اسلام می دانند و برخی هم همین مسأله را مبنای مخالفت خود با «چهارشنبه سوری» ذکر می کنند، محیط طباطبایی می گوید: «تا پیش از اسلام ما روز داشتیم نه هفته. هر روز یک نام داشت وقتی نام روز و ماه یکی می شد، آن را جشن می گرفتند. » تا این سؤال پیش بیاید که آیین چهارشنبه سوری قبل از اسلام و در ایران باستان هم وجود داشته است یا خیر؟ پای جلال الدوله ملکشاه سلجوقی در میان است احمد محیط طباطبایی نوروز را یک ظرفیت بسیار مهم فرهنگی می داند که متعلق به جغرافیای تاریخی ایران است و می گوید: «امروز تمام ملل و کشورهایی را که به این عید پایبند هستند «جهان نوروز» می نامند.» به اعتقاد او نوروز را نمی توان فقط یک عید در مقام تحویل سال یا یک عید همانند اعیاد دیگر دانست. به گفته او نوروز یک روز معین نیست که ما آن را بر اول برج حمل یا فروردین اطلاق کنیم، بلکه نوروز مجموعه ای از رسوم و سنت هایی است که با خداحافظی با سال کهنه و سلام به سال جدید و حرکت به سوی آینده شکل می گیرد: «فرهنگی که در طول تاریخ خودش را حفظ کرده است.» او برخلاف خیلی از پژوهشگران پنجه (5 روز) آخر سال را آغاز مراسم نوروز می داند که تا 19 فروردین یا عید فروردین گان ادامه می یابد. او پای جلال الدین ملکشاه سلجوقی را به میان می آورد که گفته علاقه به بهار باعث می شود تا نوروز ایرانی ها از تابستان به بهار برسد: «این نوروز که امروزه در اول برج حمل برگزار می شود و به «نوروز جلالی» شهرت دارد در زمان جلال الدوله ملک شاه سلجوقی شکل گرفت و تثبیت شد.» به گفته او جشن نوروز در دوره «ساسانیان» در تیرماه برگزار می شد: «کبیسه تقویم ساسانی هر 120 سال انجام می گرفت، آخرین بار هم توسط «یزدگرد سوم» انجام گرفت. بعد از آن دیگر انجام نگرفت و همین آغاز جابه جایی نوروز از تیرماه به فروردین شد.» 120 سال زنده بمانی! پاسخ این سؤال که چرا ایرانی ها در تولد ها و جشن ها آرزوی 120 سال زندگی را برای یکدیگر دارند، به گفته محیط طباطبایی باید در تقویم قدیمی ایرانیان تا زمان ساسانی جست و جو کرد. براساس این تقویم، ایرانی ها هر 120 سال یک کبیسه داشته اند. در آن سال زندگی به جای 12 ماه 13 ماه داشت. محیط می گوید: «ماه سیزدهم در واقع تکرار یکی از ماه ها بود که به نام همان ماه هم اسم گذاری می شد.» کبیسه برای اصلاح تقویم است. به گفته محیط طباطبایی کبیسه می کنند که مشکلات اعشار آخر سال و جا به جایی که پیش می آید، از بین برود: «جابه جایی که در تقویم قمری اتفاق می افتد به دلیل همان کبیسه ای است که انجام نمی شود. بنابراین در سال قمری ماه ها مدام در حال جا به جایی اند.» آن طور که او می گوید: «تقویم فعلی کشور هم هر چهار یا پنج سال در زمان های مختلف برای آن کبیسه انجام می شود.» او راز 120 سال آرزو برای هر ایرانی را هم در همین جا می گشاید و می گوید:«به دلیل همان کبیسه بود که در جشن تولد برای هر فردی آرزوی 120 سال عمر می کنند.یعنی فرد باشد و آن سال 120 را ببیند زیرا آن ماهی (ماه سیزدهم) که کبیسه می شد در آن مردم فقط جشن می گرفتند و به هیچ کار دیگری مشغول نبودند.»بعد از یزدگرد سوم کبیسه به فراموشی سپرده می شود تا به گفته محیط، نوروز جا به جا شود و از اول تیرماه به خرداد ماه بیاید. ملکشاه 480 سال بعد از آخرین کبیسه ایرانی ها به عنوان ولیعهد در شهر اصفهان حضور دارد که نوروز با جشن های آغاز بهار یکی می شود. محیط می گوید:«این امر باعث خوشحالی بسیار زیاد ملکشاه می شود. زمانی هم که ملکشاه به سلطنت رسید دوباره نوروز به اواخر اسفند می رسد.» همین جاست که شاه سلجوقی به منجمان دستور می دهد که به خاطر «تثبیت نوروز» تقویم را اصلاح کنند. نوروز دریایی اجرای دستور شاه و اصلاح تقویم، 7 سال منجمان از جمله مشهورترین آنها یعنی «عمر خیام نیشابوری» را به خود مشغول می کند:« این زیج را به نام «ملکشاه» تقویم جلالی نامیدند.» اما هنوز هم جشن های نوروز دریایی ایران در تیرماه و در سواحل کشور برگزار می شود. پای یک منجم دیگر هم به نام «عبدالرحمان خازنی» در میان است. تقویم «خازنی» به گفته «محیط طباطبایی» براساس گردش ستاره «مشتری» است:« او 50 سال رصد می کند و وقتی زیجش کامل می شود، علمی ترین تقویم را تا آن زمان به جامعه آن روز ارائه می دهد.» این تقویم همزمان با سلطنت «سنجر شاه» کامل می شود و به نام «تقویم سنجری» شهرت می یابد. نسخه خطی آن امروزه در کتابخانه سپهسالار(مدرسه عالی شهید مطهری) موجود است. به گفته رئیس ملی ایکوم، این تقویم مبنای تغییر تقویم اروپایی ها هم می شود: «تنها رهاورد علمی ایران که همچنان باقی است و همچنان هیچ کس برای آن نمونه بهتری ایجاد نکرده،تقویم شمسی است و علت و مبنای اصلاح آن نوروز بود.» چهارشنبه سوری بعد از اسلام حال زمان پاسخگویی او به سؤالی است که در ابتدای مطلب پرسیده می شود: آیا چهارشنبه سوری متعلق به ایران باستان است یا ایران بعد از اسلام؟ او شک ندارد که چهارشنبه سوری بعد از اسلام در میان ایرانیان رواج می یابد. چند دلیل هم دارد:«تا پیش از اسلام ما هفته نداشتیم. هر روز یک نام داشت وقتی نام روز و نام ماه یکی می شد مردم آن روز را جشن می گرفتند. بنابراین هرجا که اسمی از شنبه یا یکشنبه می آید بدانید که آیینی بعد از اسلام است مثل همین چهارشنبه.» اما مسأله به همین جا ختم نمی شود. آیا چهارشنبه سوری را «مختار ثقفی» به ایران آورد؟ چهارشنبه سوری، چهارشنبه آخرسال و شب چهارشنبه سرخ. بحثی در میان مخالفان و موافق تعلق چهارشنبه سوری به ایران بعد از اسلام و یا قبل از اسلام وجود دارد. محیط، چهارشنبه سوری را متعلق به ایرانیان پس از اسلام می داند. او هم ارتباطی می بیند بین چهارشنبه سوری و آخرین قیام «مختار ثقفی» و می گوید:« چهارشنبه آخر سال همزمان با آخرین قیام مختار بوده است. به این علت شیعیان چهار شنبه آخر سال را جشن می گرفتند.» مختار، برای آنکه مخالف را از موافق تشخیص دهد، فرمان داد تا شیعیان راستین حضرت امام حسین(ع) بر بام خانه ها آتش بیفروزند که شب آن فرمان با شب چهار شنبه آخر سال نیز مصادف بوده است. این مسأله حتی زمانی که آخرین قسمت سریال «مختارنامه» پخش شد که در آن یاران مختار روی پشت بام آتش روشن کردند دوباره نقل محافل شد. «دکتر مجید حیدری» از تاریخ پژوهان دانشگاه، نسبت بین چهارشنبه سوری و آتش افروختن برای اعلام رسمی قیام مختار را براساس قرائن و شواهد تاریخی یکی می داند و می گوید: «در متون تاریخ ذکر شده که زمان رسمی اعلام قیام مختار به وسیله بر افروختن آتش بر پشت بام های کوفه در آخرین چهارشنبه از سال شمسی بوده و به دلیل حضور ایرانیان در سپاه مختار از آن پس روز چهارشنبه آخر هر سال به عنوان جشن آتش آفروزی و آغاز قیام غلبه بر قاتلان امام حسین(ع) نام برده می شود.» با وجود این حجت الاسلام و المسلمین محمدهادی یوسفی غروی، عضو کمیته علمی، تخصصی تاریخ در مدارج حوزوی اعتقاد دارد: «ارتباط چهارشنبه سوری با قیام مختار که در میان برخی ها به آن پرداخته می شود، تنها یک احتمال ضعیف است که عده ای به دنبال ایجاد چنین ارتباطی هستند، اما هیچ سند و مصدر معتبر یا حتی غیرمعتبر در این زمینه وجود ندارد. در متون تاریخی حتی یک متن مستند تاریخی که اعلام کند در فلان سال یا در فلان جا در شب چهارشنبه آتش روشن می کرده اند، وجود ندارد و در سالشمار های تاریخ هجری چنین چیزی نیست.» اما این مسأله که ایرانیان تا پیش از اسلام «هفته » نداشته اند همچنان به قوت خود باقی ست. حول حالنا «احمد محیط طباطبایی» نوروز را فراتر از تحویل سال می داند. او اعتقاد دارد که همه گروه ها، فرهنگ ها و قومیت ها به نوعی خودشان را در نوروز می یابند. می گوید:« به همین علت است که مسلمانان، زرتشتیان، کلیمیان هر کدام به فراخور خود مهم ترین رویداد هایی که به آن اعتقاد و باور داشتند از هبوط آدم از بهشت گرفته تا کشتی نوح که به ساحل می رسد و یا پیدا شدن انگشتر حضرت سلیمان و... را منسوب به «نوروز» می دانند. حتی عید غدیرخم هم همزمان با برج حمل (فروردین) است.» به گفته او مشهور است که حضرت امام جعفر صادق(ع) فرموده اند:«ایرانیان نوروز را زنده نگاه داشته اند و اعراب آن را از یاد برده اند.» او درباره دعای تحویل سال هم می گوید: «این دعا منسوب به امام جعفر صادق(ع) است.» عید نوروز به گفته او مثل سایر اعیاد اسلامی غسل، نماز ویژه و دعای مخصوص دارد. محیط، نوروز را متعلق به همه می داند و می گوید: «به همین علت است که حتی امروز سازمان ملل روز شعر و ادب و روز طبیعت را اول فروردین یا حمل می داند.»ایران
جمعه ، ۲۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها