محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830001950
برنامه های مسعود کیمیایی برای سال ۹۵
واضح آرشیو وب فارسی:صدای ایران: مسعود کیمیایی در هفتادوپنجمین بهار سال های عمرش، سی امین ساخته بلند سینمایی اش را کلید خواهد زد. پس سالِ پیشِ رو برای خالق «قیصر» و «گوزن ها» و «اعتراض» و «تیغ و ابریشم» چون با یک خلق تازه مصادف است، سال مهمی هم هست. با مسعود کیمیایی در آستانه نوروز، سالی که گذشت را مرور کرده ایم و از سالِ پیش رو گفته ایم. نوروز امسال، هفتادوپنجمین نوروزی است که مسعود کیمیایی تجربه می کند. نوروزی که با سینما هم گره خورده و بناست فیلم تازه شما پس از آن کلید بخورد. نوروز هفتادوپنجم عمر شما، چه حال وهوایی دارد؟ «قاتل اهلی» سی امین فیلم بلند من است که دارم آن را شروع می کنم و شعفی برایم در پی دارد؛ شعفی که اگر فیلم هزارم را هم بسازم، فرقی نمی کند، باز با من است. همیشه این شعف موقع شروع یک کار تازه، به سراغم می آید و همراه می شود با آن گرما و سرمایی که آن اثر با خود می آورد. این گرما و سرما، ازآن روست که در سینما، با مردم روبه رویی. فیلم ساختن کاری نیست که در خلوت و تنهایی انجام دهی و مثلا فقط بزنی به دیوار و عده ای بیایند و بگویند خوب است یا بد. در سینما با توده مردم کار داری. اولین بار که آنها فیلمت را می بینند، حس وحالی یگانه رخ می دهد. روبه روشدن با مردم از طبقات مختلف، حس وحالی دارد که همیشه موقع اولین نمایش یک فیلم با آدم هست؛ حس وحالی که اصلا فکر آدمی را تغییر می دهد؛ البته منظورم سپهر فکری نیست. این مواجهه با طبقات مختلف مردم به واسطه یک فیلم، ذات فکر را دست کاری نمی کند، اما اجراهای مختلف تخیل و فکر را که در فیلم نمایان شده، تغییر می دهد. در تخیل، مترجمی که وجود دارد و تخیل را ترجمه می کند، مدام در حال تغییر است و با تغییر مردم، تغییر می کند. همان طور که نگاه مردم در سال های ٥٠ و ٦٠ و ٧٠ مدام تغییر کرده ، این تغییر، اجراهای مختلف از فکر و تخیل را هم تغییر می دهد. نسل تازه را که نگاه می کنی، گویش و لباسشان برداشت های اجتماعی شان برخوردهای عاشقانه و شخصی و حتی اعتراض آمیزشان همه متفاوت شده، همه تغییر کرده. پس دیگر باید فیلمی بسازی که همه طبقات و تغییرات را ببیند و از همه مهم تر این است که بشود با نسل تازه و تغییراتشان ارتباط برقرار کرد. ارتباط بین شما و نسل تازه چطور شکل می گیرد؟ ادبیات و شعرش را نگاه می کنم، سلیقه اش را در عام نگاه می کنم و متوجه می شوم نسبت به سال های قبل شکل های متفاوتی دارد. از همه اینها مهم تر این است که من یک مدرسه هم دارم؛ مدرسه ای که مدام جوان ها در آن رفت وآمد دارند. من یک مدرسه هنر دارم که در آن شکل های مختلف زندگی و سلیقه را از نزدیک می بینم. به خصوص که من اهل هنرهای سرد نیستم و همیشه سرخی و گرمی با من هست، کارم برای ارتباط با این تغییرات مشکل می شود. درِِِ آرمان هایم چهارطاق باز نیست که هرکسی واردش شود، پس کارم دشوارتر است. از تخیل حرف زدید و جلوه های مختلف آن، نوروز و بهار در ذهن و جان و تخیل مسعود کیمیایی چه جایگاهی دارند؟ بهار که هر سال هست و مهم تر از همه این است که نوروز، خیلی احترام دارد. چون از سال های دور می آید، کهن است و جای والایی در ذهن آدم ها دارد. بهار هم فصلی شگفت است. انگار که زندگی سرد تمام و زندگی گرم شروع می شود. با خودش شادمانی می آورد و با شادمانی بهار، همه ما هم شادمان می شویم، صاحبِ شعف عید و فروردین می شویم، شعف بهار. سال ٩٤ را چطور ارزیابی می کنید؟ این سال بر شما چطور گذشت؟ ارزیابی من از سال ٩٤ به این بستگی دارد که دوربین را کجا بگذاریم و از کدام منظر این سال را تماشا کنیم؛ از منظر سیاست یا از منظر هنرها؟ به نظرم باید به این فکر کرد که نگاه جهان به هنر در این سال چقدر تغییر کرده و اینجا، در این مملکت، طی این سال چه اتفاقاتی افتاده؟ این سال برای من سراسر با کتاب داریوش شایگان درباره شارل بودلر گذشت، با «جنونِ هشیاری». بهترین اتفاق برای من در این سال، آشنایی با این کتاب بود؛ کتابی که خیلی دوستش دارم. هیچ وقت هم نمی خوانمش از سر تا ته، فقط باز می کنم و چند سطر آن را می خوانم. فکر می کنم احوالات کتاب، خیلی نزدیک است به ما. این نزدیکی، به نظرم همان - به ظاهر- انحطاط گرایی که رخِ دیگرش سیاه نمایی است و در این کتاب این طور مطرح می شود که این ویژگی، بودِ آدمی است؛ او سیاه نمی بیند، بلکه از جایی می آید، از طبقه و تاریخی می آید که رویش تأثیر گذاشته و نگاهش را متأثر کرده است. مثلا نگاه کنید به فیلم های سهراب شهیدثالث یا امیر نادری، راجع به ارزش هنری شان حرف نمی زنم، نگاه جاری در آن را می گویم. نگاهی که در این فیلم ها هست از یک زندگی خاص می آید، از آنچه مؤلفانش از سر گذرانده اند و چشیده اند. برنامه شما برای سال ٩٥ چیست؟ یک مجموعه داستان دارم که در حال نوشتنش هستم و در این سال تمامش می کنم، فیلم «قاتل اهلی» را هم در این سال خواهم ساخت. این فیلم، فیلم مهمی برای من است و خیلی چیزها را باید به من برگرداند. و آرزوی شما در آستانه سال نو؟ سلامتی خودم، پسرم و دخترم که راه دور است و البته سلامتی دوتا نوه هایم، که خیلی دلم برایشان تنگ شده، به خصوص که عید هم در راه است و این دلتنگی با آمدن بهار افزون می شود.
چهارشنبه ، ۲۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای ایران]
[مشاهده در: www.sedayiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]
-
گوناگون
پربازدیدترینها