محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843977205
لاله اسکندری: به خاطر پول بازی نمی کنم
واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان آنلاین: استارت بازی برای لاله اسکندری با سریال «خاک سرخ» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا زده شد. آنطور که خودش می گوید از همان ابتدا در اوج قرار گرفت و همین کار را برایش کمی سخت کرد. چرا که باید انتخاب های به مراتب بهتر انجام می داد علی رغم اینکه در قله کاری قرار گرفته بود، نمی توانست در هر کاری بازی کند. اما نکته ای که لاله اسکندری در طول مصاحبه با ما به آن اشاره می کند و به نظر مهم می آید این است که در دهه هشتاد اگر بازیگری چهره تلویزیونی داشت، چهره تلویزیونی بودن حضورش را در سینما سخت می کرد اما در سال های گذشته وضعیت فرق کرده و اغلب سیمرغ بگیرها بازیگران تلویزیون هستند. به نظر می آید گستره فعالیت بازیگران در سینما افزایش پیدا کرده و در حال حاضر به کیفیت بازی اهمیت داده می شود تا به کمیت. لاله اسکندری این شبها در سریال «شیوع» به کارگردانی محمود معظمی بازی دارد. سریالی که در نگاه اول برای مخاطب خود موضوع مهمی را مطرح می کند در مورد فراز و فرود فیلمنامه و بازیگری و نکات دیگر این سریال با لاله اسکندری گفت وگو داشتیم که از نظر می گذرانید. *خانم اسکندری سال 94 به لحاظ کاری برای شما چگونه رقم خورد؟ به طور کل نزدیک به چند سال که شرایط کاری بر وفق مراد نیست اما در طول این سال ها تمام تلاشم این بوده که ارتباطم را با مخاطب حفظ کنم و از بین پیشنهاداتی که داشتم بهترین ها را انتخاب کنم. *در چه کارهایی حضور داشتید؟ امسال سری دوم مجموعه «بیقرار» را کار کردیم و اتفاقا منتظر پخش این سریال هستم. امیدوارم ماه رمضان سال آینده شاهد پخش این سریال باشیم. چون کاری پر بازیگر با اتفاقات خوب و پرکشش است و داستانی جذاب دارد. همچنین فیلم سینمایی «مالیخولیا» را کار کردم و سریال «شیوع» را. *مدتی می شود فعالیت تان کم شده. این به سخت گیری شما در انتخاب ها برمی گردد یا پیشنهاد کم شده؟ متاسفانه باید بگویم در سال های اخیر تلویزیون به لحاظ آمار مخاطب ریزش داشته است. زمانی که ما سریال «خاک سرخ» را کار می کردیم نزدیک به 80 درصد مخاطبان، سریال ما را دنبال می کردند اما در حال حاضر این آمار به زیر پنجاه درصد رسیده است. البته این مشکل اغلب پروژه های تلویزیون است و تنها کارهایی توسط مخاطب بیشتر دیده می شوند که در ایام مناسبتی پخش شده اند. در حال حاضر تلویزیون هم شرایط بد مالی را سپری می کند و به واسطه اسپانسری که مجموعه ها جذب می کنند، این جذب اسپانسر باعث افت کیفی مجموعه ها شده و معمولا هم مورد پسند مردم نیست. *توقع هم از بازیگری که کار خود را با سریال پرمخاطبی چون «خاک سرخ» آغاز کرده، بالا می رود. کاملا موافقم. وقتی پروند کاری کسی پیش مردم قابل قبول باشد توقع مردم هم از او بالا می رود. خیلی از همکاران من هستند که به این نظر اعتقاد ندارند و به شغل بازیگری نگاه بیزینسی دارند. زمانی که من کارم را شروع کردم، بعد از موفقیت پخش «خاک سرخ» خودبه خود توقع مردم از من و نوع بازیم بالا رفت. این وسواس ها باعث شد که در انتخاب نقش هایم حساسیت بیشتری به خرج دهم اما هر چه که زمان سپری شد و جلو آمدیم شرایط بازیگری در سینما تغییر کرد. آن زمان بازیگر تلویزیونی بودن، حضور در سینما را سخت می کرد اما در حال حاضر به چهره هایی که در چند سال اخیر سیمرغ کسب کردند نگاه کنید، آقای رضا عطاران، سعید آقاخانی، یکتا ناصر، شبنم مقدمی و... به عنوان چهره های سینمایی صرف نیستند و در تلویزیون کار کرده اند. دیگر بازیگر تلویزیونی بودن عیب نیست و یک حسن به حساب می آید. چون تلویزیون به دلیل گسترده بودنش طرفداران بیشتری را به حود اختصاص می دهد. *شما چه نگاهی به این حرفه دارید؟ از ابتدا که کارم را شروع کردم نگاه ایده آلیستی به این حرفه داشتم. از خوش شانسی من بود که شروع کارم را با «خاک سرخ» و فیلمسازی چون ابراهیم حاتمی کیا باشد. سریال موفقی که قدم اول کارم را با آن شروع کردم. شاید هم از بدشانسی باشد که از ابتدا در قله کاری قرار گرفتم حال آنکه خیلی از همکارانم قدم به قدم به این موقعیت می رسند و من از همان ابتدا این مسیر طولانی را به یکباره طی کردم و بهترین کارهایم را در همان پنج سال ابتدایی دوران کاری ام انجام دادم. نه اینکه بگویم توانایی من کم شده، خیر. شرایط و اوضاع تغییر کرده. اتفاقا توانایی من نسبت به گذشته بسیار بیشتر شده اما فرصت ارائه کمتر برایم پیش می آید. اگر همان سریال های گذشته را دوباره از من بخواهند بازی کنم، قطعا با توان چند برابری آنها را بازی می کنم. *به غیر از «خاک سرخ»، «رقص پرواز» هم یکی از بهترین کارهای شما به حساب می آید. نظر لطف شماست. مشق عشق و... قطعا از خوشانسی من در ابتدای مسیر کاری ام بوده است. *قطعا نوع ارتباط در حرفه بازیگری حرف اول را می زند و شاید شما به این مقوله کمتر توجه کردید. همینطور است اما مجموعه عوامل دست به دست هم می دهد تا شرایط خوبی برایمان رقم نخورد و به یک مورد نمی توان بسنده کرد. اما اینکه بتوانی ارتباطات خود را با آدم ها حفظ کنی بسیار حائز اهمیت است. از آنجایی که رشته تحصیلی من گرافیک است از همان ابتدا که کار بازیگری را آغاز کردم. این مساله خیلی برایم حیاتی نبوده در کنار کار بازیگری کارهای دیگری از جمله نقاشی، عکاسی و کارهای گرافیک هم می کردم. نمایشگاه نقاشی برگزار می کردم درکار زیباسازی شهر تهران همکاری داشتم. فعالیت های اینچنینی داشتم و لذا خلأ بازیگری را کمتر حس می کردم. به عنوان نمونه سه ماه درگیر پروژه تجسمی بودم و خودم را برای نمایشگاه آماده می کردم و الان وقتی برمی گردم به پشت سرم نگاه می کنم، می بینم که نیاز بوده ارتباطات حرفه بازیگری خودم را هم حفظ می کردم اما برای من مهم این است که نگاه بیزینسی به این حرفه نداشته ام. *البته فعالیت گسترده شما از جنبه های مختلف حائز اهمیت است. در واقع خلأ های کاری من اینگونه پر می شده اما این نکته را هم دوست دارم بگویم که همواره شاهد هستم و از سال های گذشته هم می دیدم که چگونه همکاران من برای حضور در برخی پروژ های مهم تلاش می کنند اما من هیچ وقت این کار را نکردم چون اعتقادی به آن ندارم. عده ای به واسطه همان ارتباطات این تلاش را می کنند و معتقدند برای این حرفه تلاش می کنیم و حال آنکه اگر موفق نشدیم هم اشکال ندارد. این دوستان من با نگاه من موافق نیستند و می گویند وقتی می توانی در نقشی حضور پیدا کنی چرا این تلاش را نکنیم. من در این سال ها حتی به یاد ندارم به کسی زنگ زده باشم برای اینکه در کاری حضور پیدا کنم. بسیاری از عوامل سینما و تلویزیون از دوستان صمیمی من هم هستند. *در ابتدای صحبت تان به ریزش مخاطب اشاره داشتید این را هم باید در نظر گرفت که تعداد شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای در سال های اخیر افزایش پیدا کرده است. بله با شما موافقم اما ریزش مخاطبان تلویزیونی نکته بسیار مهمی است. یادم می آید مردم در دهه 70 تلویزیون زیاد نگاه می کردند اما در حال حاضر مردم ما با این مدیوم قهر کردند مگر سریال های خاص مناسبتی چون ماه رمضان و عید. در سه دهه گذشته نزدیک به 80 درصد مردم سریال ها را می دیدند یا زمان سریال «نرگس» و «پدر سالار» و... خیابان ها خلوت می شد اما الان شما هیچ مجموعه ای را نمی توانی ببینی که اینگونه بیننده خود را راضی کند. *تعدادی از بازیگران را هم شاهدیم که به شبکه های ماهواره ای پیوسته اند. به نکته خوبی اشاره کردید. به نظر من حق هر بازیگری است که مسیر کاری و زندگی خود را انتخاب کند. در جریان کاری این دوستان قرار داشتم. خانم چمن ماه و اسکویی در شرایط کاری خوبی در سالیان اخیر نبودند و وقتی بازیگری در کشور خودش نتواند کار کند، طبیعی است به جایی می رود که بتواند کار کند. من نمی خواهم بگویم پیوستن این دوستان به شبکه های ماهواره ای خوب است اما قطعا بدانید این دوستان با رغبت به این شبکه ها نرفتند. اگر غم معاش نداشته باشند قطعا به کشور بیگانه برای کار نمی روند. شما به مشاغل دیگر هم نگاه کنید، می بینید در سال آمار مهاجرت به کشورهای آمریکا و کانادا چقدر بالاست همه این مهاجر ها هم تحصیلات بالا دارند. به نظر من هرکسی مسئول زندگی خودش است و خودش بهترین تصمیم را می تواند بگیرد اما آنچه که باعث دلخوری من و تعدادی از همکارانم شد این بود که تعدادی از این بازیگران تازه وارد به این شبکه ها رفتند و بعد بیانیه صادر کردند که چون به خواسته تعدادی از کارگردانان پاسخ مثبت ندادیم ما الان اینجا هستیم. *جوی که هر از گاهی تعدادی بازیگران راه می اندازند. این به نظر من نهایت کم لطفی است و در واقع توهین به ما بازیگرانی است که سال هاست در این حرفه کار می کنیم. تصویر بازیگری خانم ها در اذهان مردم قبل از انقلاب خوب نبود اما خوشبختانه بعد از انقلاب این نگاهها تغییر کرد و خیلی از خانواده ها به فرزندانشان اجازه دادند وارد این حرفه شوند حال این افراد از آن طرف دنیا تصورات غلط و اشتباه به مردم می دهند زحمت همه ما را به کل نادیده می گیرند و همه ما را به راحتی قضاوت می کنند. پرسش من این است که شما خانم بازیگر! شمایی که فیزیک و اندامت برایت خیلی مهم است، چطور پایت به آن طرف مرز رسیده انواع و اقسام عکس های بیحجاب از خودت منتشر می کنی؟ *بگذریم و به سریال «شیوع» بپردازیم. سریالی که در نگاه اول به موضوع بسیار مهمی اشاره دارد. بحث جنگ نرم و حمله زیستی. برای من هم فیلمنامه تازگی داشت اینکه پدافند غیر عامل چیست و وقتی فیلمنامه را خواندم و با دوستان صحبت کردم متوجه شدم در چه دنیای عجیبی زندگی می کنیم و از بسیاری از مسائل و معضلات پیرامون خود بی خبریم. *ویروس های مختلفی که در جریان این حملات به کشور وارد می شوند. تمام این مسائل به صورت سازمان دهی شده و با کمترین هزینه به اهداف و منافع شان می رسند و صحبت از هیچ توپ و تانک و سلاحی هم نیست. *به منافع مالی بالایی هم دست پیدا می کنند. دقیقا. حملات شان به گونه ای است که سعی می کنند راه مداوا تنها از طریق همان کسانی صورت گیرد که این حملات را انجام داد ه اند. تلاش ما در این سریال این بود که کمی آگاهی مردم نسبت به این موضوع بالا رود و به آنها هشدار بدهیم. در عین حال باید گفت که از این موضوع نترسند چون ممکن بود کشور به وحشت بیفتد. به نظر من این مجموعه در قدم اول، گام خوبی برداشته است و بازخوردش هم تا به حال از جانب مردم خوب بوده و سریال را دنبال می کنند. *اما انتقادی که از این مجموعه وارد است اینکه سریال ساختار محکمی ندارد. در بعضی صحنه ها این ضعف عملا به چشم می آید. این به خاطر شرایط سختی است که در تولید داشتیم. امکانات و خدمات ما در این مجموعه زیاد نبود. قرار بود که کار در هفته پدافند از تلویزیون پخش شود. به ما فشار آوردند که کار برای این هفته آماده باشد. به خاطر شرایط سختی که در تولید داشتیم، نتوانستیم کار را به موقع برسانیم. *نابازیگران این کار به واقع نابازیگر بودند. آیا توانستند در مقابل بازیگران حرفه ای از پس نقش هایشان برآیند؟ از آن دست بازیگرانی نیستم که بخواهم پشت کار نباشم و غر بزنم و دوست ندارم ناراضی باشم. اما در شرایط کاری بهتری اگر بسر می بردیم، نتیجه بهتری عاید می شد. * بخشی از ضبط سریال در بیابان انجام شد. بله به سختی در بیابان کار می کردیم. تصاویر گویای این سختی ها بود. *فیلمنامه کامل داشتید؟ خیر اگر فیلمنامه کاملی می داشتیم راحت تر می توانستیم در مورد نوع اجرا در بازی تصمیم بگیریم اما در بخش فنی به نظر من کار قابل قبول ارائه شده و موقعیت ها و التهاب ها در کار در آمده است. *اما بعضی شخصیت ها در این سریال رها هستند. همه به فیلمنامه بر می گردد. از آنجایی که روزانه فیلمنامه به دستمان می رسید این مشکل را داشتیم. خود من انتقاد به نویسنده داشتم که روی بازیگران حرفه ای که در کار حضور دارند بیشتر تمرکز شود قصه این پتانسیل را دارد و باید سرنوشت آدم ها را ببینیم تا ارتباط مخاطب با سریال بیشتر باشد. *معضل آماده نبودن فیلمنامه سریال ها، گریبان بیشتر بازیگران را می گیرد و کارها را در تنگنا قرار می دهد. تلاشم این بود که به هیچ عنوان در سریالی که فیلمنامه آن حاضر نیست، حضور نداشته باشم اما دوباره با چنین پروژه ای همکاری کردم سالیان دور که سریال کار می کردیم اصلا وضعیت اینگونه نبود و ما با فیلمنامه کامل سر کارها می رفتیم. اما زمانی که ساخت سریال های مناسبتی باب شده وضعیت اینگونه شده است. در هر صورت پشت دستم را داغ کردم که دیگر پروژه ای که فیلمنامه کامل نداشته باشد، حاضر نشوم. *روزنامه صبا
یکشنبه ، ۲۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان آنلاین]
[مشاهده در: www.fdn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]
-
گوناگون
پربازدیدترینها