واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفاآنلاین>اجتماعی>نتایج پژوهشی که با عنوان شبکه های اجتماعی و سبک زندگی جوانان، چند سال پیش در همین دهه 90 انجام دادم بیانگر این موضوع بود که 31 درصد پیام های رد و بدل شده توسط جوانان در شبکه های اجتماعی با محوریت دوستیابی است.به گزارش شفاآنلاین ، 30درصد از اعضای شبکه های اجتماعی اعتراف کرده اند که هدف آنها از عضویت در شبکه های اجتماعی پیدا کردن دوستی از جنس مخالف یا همسر و شریکی برای زندگی آینده است. در نهایت بیش از 38 درصد زنان و 40درصد مردان اذعان کرده اند که تجربه قرار ملاقات با جنس مخالف را بر اساس آشنایی حاصل از ارتباطات مجازی و شبکه های اجتماعی دارند. در چنین شرایطی آیا می توان باز هم براحتی از کنار شبکه های اجتماعی عبور کرد و سیاستگذاری و قانونمند کردن فضای مجازی خصوصا شبکه های اجتماعی را به وقت دیگری واگذار کرد؟ من هیچ علاقه ای ندارم که به سبک مرسوم برخی از دوستان این موضوع را برای پند و اندرز دادن به جوانان بهانه کنم. چرا که معتقدم جوانان و نوجوانان دهه 60 به بعد شبکه های اجتماعی را بهتر از نسل های قبل از خود می شناسند و دلیل آن هم این است که نسل مذکور از وقتی که خود را پیدا کرد با اینترنت و فضای مجازی آشنا شد و قبل از آن که نهضت سواد رسانه ای در کشور شکل بگیرد. آنها قربانی فقدان سواد رسانه ای در کشور شدند و با از دست دادن خانواده های خود، یا از هم پاشیدن زندگی شیرینشان، یاد گرفتند که شبکه های اجتماعی چندان هم قابل اعتماد نیست و باید سیاست دوری و دوستی را درخصوص اعضای شبکه های مذکور مدنظر داشت. گرچه این نسل امروز همچنان از شبکه های اجتماعی برای دوستیابی و حتی همسریابی استفاده می کند؛ اما تفاوتی که نسبت به گذشته در نسل سوم و چهارم ایجاد شده، این است که با بدبینی و احتیاط در خصوص روابط ناشی از شبکه های اجتماعی تصمیم می گیرند. همین امر پیشرفت بسیار قابل توجهی است. چنان که نتایج پژوهش شبکه های اجتماعی و سبک زندگی جوانان بیانگر آن است که تنها 16 درصد زنان و 19 درصد مردان عضو شبکه های اجتماعی، روابط ایجاد شده در فضای مجازی را در سطوح بالا قابل اطمینان می دانند و بیشتر افراد به این روابط با تردید نگاه می کنند. در این میان هر چند که بدون داشتن برنامه ای مدون شاهد افزایش سواد رسانه ای اعضای جامعه ایرانی بر اساس تجربه زیسته خود از زندگی در فضای مجازی هستیم. اما سیاستگذاری دقیق و درست در حوزه فضای مجازی، خصوصا شبکه های اجتماعی می تواند باعث کاهش آسیب های ناشی از زندگی در این فضا شود. در حالی که در سایر کشورهای جهان با افرادی که در فضای مجازی برای دیگران مزاحمت ایجاد کنند برخوردهای محکم و قاطعی می شود در ایران شاهد هستیم که قوانین موجود بیشتر ناظر به پالایش محتوای فضای مجازی است و کمتر به برخورد قانونی با متخلفان، مجرمان و دروغگویانی که چوب حراج بر اعتماد دیگران می زنند، توجه شده است. به همین منظور لازم است در کنار گسترش سواد رسانه ای کودکان و نوجوانان و دامن زدن به نهضت سواد رسانه ای، تلاش کنیم نمایندگانی را که دغدغه تدوین قوانینی کارآمدتر در حوزه فضای مجازی دارند. شناسایی کنیم تا با تدوین قوانین کارآمدتر در حوزه فضای مجازی، شاهد کاهش آسیب های ناشی از زندگی در فضای مجازی و خصوصا شبکه های اجتماعی باشیم. به یاد داشته باشیم که فضای مجازی امروزه زندگی دوم ما را شکل داده است و به همین دلیل نباید با تساهل اجازه دهیم برخی سیاسی کاری ها و ملاحظه های عوام پسندانه مانع پرداختن به معضلات فضای مجازی شود چرا که در آینده نه چندان دور فرزندانمان از ما سوال خواهند کرد که در قبال فرصت ها و تهدیدهای فضای مجازی و شبکه های اجتماعی چه اقدامی انجام دادیم و چه قدر سیاستگذاری و قانونگذاری ما در فضای مجازی علمی و دقیق بوده است؟ طرح موضوعات و معضلات مربوط به شبکه های اجتماعی قطعا اولین گام مهمی است که باید برداشته شود و اکنون که اراده رسانه های جمعی خصوصا رسانه ملی بر پرداختن به مسائل شبکه های اجتماعی قرار گرفته است باید منتظر گام دوم ماند.پانا
شنبه ، ۲۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]