محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827270707
وقتی خدا همه چیز را می داند چرا باید با دعا از او درخواست کنیم؟
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: حجت الاسلام قاسمیان در دومین شب مراسم عزاداری فاطمیه هیات الزهراء(س) دانشگاه شریف به موضوع «دعا» پرداختند.به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری دانشجو، متن سخنرانی حجت الاسلام قاسمیان شب دوم مراسم عزاداری فاطمیه هیات الزهراء(س) دانشگاه شریف به شرح ذیل است: طبق بحثی که دیشب مقدمه چینی کردیم و در آن بحث اخلاقی راجع به دعا و ارتباط با خدا داشتیم عرض می کردیم یکی از عوامل استجابت دعا و با رابطه خوبی برقرار کردن در روایات ما باب اجتماع در دعا است. اجتماع در دعا یعنی این که عده ای در کنار همدیگر قرار بگیرند و خدا نظر رحمت به جمع بکند. عده ای در کنار هم قرار بگیرند و آن ها دعا کنند برای یک چیزی. آن دعا، بیشتر در مظان استجابت است تا دعاهای فردی. حالا من یک نکته ای هم قبلش بگویم. چون بعضی ها سوال کردند که خداوند که همه چیز را می داند پس برای چه ما باید دوباره از طریق دعا از او بخواهیم و درخواست کنیم؟ نکته این است که با اینکه خداوند همه چیز را می داند در روایات ما آمده است که خداوند می پسندد که "یبث الیه الحوائج" یعنی حوائج و سفره ی دل پیش خدا باز شود. از بحث دعا خدا می خواهد که ما ارتباطمان با حق شکل بگیرد و ما با حق مرتبط بشویم. این را خدا می خواهد. اجتماع در دعا مثل همین جمعی که ما در آن هستیم خیلی خوب است. به خصوص وقتی که خانم ها و بچه ها در جمع باشد. باز این در روایات ما آمده است که امام صادق می فرمایند: کان ابی علیه السلام اذا حزنه امر جمع النساء و الصبیان ثم دعا و امن. وقتی که پدرم کار مهمی داشت و می خواست دعا بکند زن ها و بچه ها را جمع می کرد و آن ها آمین می گفتند. این داستان را فکر کنم قبلا تعریف کرده ام. در جنگ بدر وقتی که کمک ویژه ی الهی آمد و جنگ به نفع اسلام شد پیغمبر خدا وقتی خواستند غنایم را تقسیم بکنند، به آن رزمنده های جنگاور و قدرتمند در صحنه همان مقداری دادند که به ضعفا و پیران دادند؛ کسانی که اصلاً در جنگ، کار خاصی نتوانسته بودند انجام بدهند. بعضی آمدند و به پیغمبر اعتراض کردند در مورد این تقسیم بندی غنایم. گفتند که اتعطی فارس القوم الذی تحمیهم مثل ما تعطی الضعیف؟ آیا شما دارید به آدم های جنگنده و رزم آور و فارس القوم همان مقداری می دهید که به ضعفا می دهید؟ جواب پیامبر را باید دقت کرد. این جواب معصوم است مال آدم عادی نیست. ایشان فرمودند: و هل ترحمون الا بضعفاءکم؟آیا این کمک ها و وعده هایی که از جانب خدا آمد، غیر از این است که به خاطر این ضعفا است؟ خداوند خیلی وقت ها ملاحظه ی این ضعفا را می کند. خیلی اوقات خداوند رزق ضعفا را می دهد ولی اغنیاء آنها را به ضعفا نمی دهند. این با صراحت در روایات بیان شده است که خداوند قوت فقرا را در اموال اغنیاء گذاشته است. ان الله تعالی جعل قوت الضعفاء فی اموال الاغنیاء. این یک بحث ریشه ای در اسلام است. در روایات باب زکات اگر نگاه بکنید مطالب عجیبی آمده است که خداوند به ازای هر 1000 نفر 20 یا 25 نفر محروم می آفریند. تا این کسانی که محروم نیستند از محرومین دستگیری بکنند و هم رحمت و شفقت متبلور بشود. و همچنین رزق و روزی محرومین به اغنیاء داده شده است تا آن ها به محرومین بدهند تا پیوند اجتماعی مستحکم بماند. بحث من درباره مسئولین و حاکمان و مدیران دولتی نیست. بحث سر مردم است. مردم آنجاییکه توان خودشان را وسط می آورند هنگامه به پا می کنند. مثل محرم و صفر. شما بفرمایید آیا یک روز محرم و صفر را یک دولت می تواند اداره کند؟ این همه هزینه و تشکیلات. این که معروف شده است که مدیریت هیأتی. این ظلم به هیأت است. اتفاقا هیأت ها یکی از قوی ترین سبک های مدیریتی را دارند. از پیرمرد تا بچه را در کار وارد می کنند. و کلا اینکه در این ابعادی که هیأت ها در کشور برگزار می شود، از عهده ی هیچ دولتی برنمی آید. این جاست که عزم جهادی مردم که به امری تعقل بگیرد می تواند تمام امور را تحت تأثیر قرار دهد. این جاست که اهمیت عزم مردم می آید وسط. الان خیلی از مردم پاشون را از مسائل اجتماعی کشیدند کنار؛ ایتام را سپردند به بهزیستی و فقرا را سپردند به کمیته امداد و ازدواج را سپردند به دولت. امروز ما مسئولیم. ما از حضرت صدیقه ی طاهره ای می گوییم که وقتی که مستمندی به در خانه شان آمد و درخواست کمک کرد حضرت به سلمان گفتند که والله دو روز است که ما چیزی نخوردیم و حسن و حسین از شدت گرسنگی خواب شان برده است. اما حضرت پیراهن شان را از پشت در به سلمان دادند و گفتند که این پیراهن را به عنوان عاریه به شمعون یهودی بده و مقداری آرد و خرما بگیر. شمعون پیراهن دختر پیامبر را که دید، گریه کرد و مسلمان شد. حضرت آردها را نان کردند و دادند به مستمند. گفتند که حداقل برای حسن و حسین چیزی بردارید. گفتند که ما چیزی که در راه خدا دادیم پس نمی گیریم. این ها دست نیافتنی هستند. پس هوای ضعفا را داشتن نکته ای است که ما نباید هیچوقت فراموش بکنیم.
جمعه ، ۲۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها