عملكرد تيم ملي در بوته نقد واليبال مربي پروازي نمي‌خواهد

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: عملكرد تيم ملي در بوته نقد واليبال مربي پروازي نمي‌خواهد
جام جم آنلاين: واليبال ايران با تاكيد رئيس سازمان براي جهاني‌شدن، به سراغ «زوران گائيچ» مربي شناخته شده واليبال دنيا رفت تا با اين مربي سرفصل تازه‌اي از حيات خود را آغاز كند. هر چند كه فدراسيون واليبال در اين راه، در بست تمام شرايط گائيچ را براي همكاري پذيرفت تا اين مربي كه در روسيه نيز تصدي يك تيم باشگاهي را عهده‌دار است، به صورت پروازي و تنها در زمان اردوي تيم ملي در خدمت واليبال ايران باشد.

آنچه مسلم است واليبال ايران اگر مي‌خواهد فاصله‌ها را به سرعت طي كند بايد اين مربي را تمام و كمال در خدمت داشته باشد و نتايج به دست آمده در رقابت‌هاي انتخابي المپيك در ژاپن نيز بر اين نكته صحه گذاشت.

حتي پيروزي 3 بر صفر تيم ملي واليبال ايران بر استراليا در آخرين ديدار مقدماتي المپيك 2008 نيز بارقه‌هاي اميد را به اردوي واليبال كشورمان بازنگرداند.

ايران پس از باخت به تيم‌هاي الجزاير، ژاپن، آرژانتين، ايتاليا و كره جنوبي و پيروزي بر تيم‌هاي تايلند و استراليا نتوانست راهي المپيك شود و صعود ايتاليا و ژاپن ميزبان را در حالي به نظاره نشست كه از ابتدا هم برخلاف بيشتر تيم‌هاي حاضر در مقدماتي المپيك، مدعي صعود نبود و زوران گائيچ، هدف خود را تدارك براي كسب طلاي بازي‌هاي آسيايي سال 2010 برشمرده بود.

سيدجواد محتشميان، مدرس دانشگاه و مربي واليبال بشدت عملكرد گائيچ و فدراسيون را مورد انتقاد قرار مي‌دهد و مي‌گويد: آيا فقط هدف ما موفقيت در بازي‌هاي آسيايي 2010 است و كشورهايي نظير ژاپن، چين و كره چنين هدفي را دنبال نمي‌كنند؟

اگر پاسخ منفي است؛ چرا آنها با تمام قوا براي المپيك تلاش كردند؟ آيا آنها واقعيت‌هاي واليبال را نمي‌فهمند و مربي ما مي‌فهمد؟ واقعيت اين است كه گائيچ صرفا به فكر منافع شخصي خويش است و دادن قول موفقيت در سال 2010 صرفا تمهيدي است كه براي تمديد قرارداد خود مطرح كرده است.

او حتي در كنار تيم ملي مي‌نشست و ايستاده با بازيكنان صحبت هم نمي‌كرد تا بگويد تمام توان ايران در همين حد است و كار بيشتري از تيم برنمي‌آيد. پرسش ديگر اين است كه آيا او در كنار تيم ملي صربستان هم همين طور بود يا با تمام توان انرژي مي‌گذاشت؟

در حالي كه اين مربي مرتبا از بازي‌هاي تداركاتي قبلي تيم ملي ابراز رضايت مي‌كرد، مسابقه‌هاي مقدماتي المپيك نشان داد كه نه‌تنها ما به سوي اهداف از پيش تعيين شده حركت نمي‌كنيم، بلكه ضعف‌هايمان نمود بيشتري پيدا كرد؛ چراكه تعدادي بازيكن باشگاهي را در قالب تيم ملي تست كرديم و در بسياري موارد به نتيجه منفي رسيديم.

ما با گذشت اين همه زمان تازه متوجه شديم افشار بازيكني صرفا حمله‌اي است كه در دفاع روي تور و توپ‌گيري ضعف‌هاي زيادي دارد و دريافتي عالي نيز ندارد، چقدر بايد هزينه كنيم تا به چنين نتيجه‌اي درباره برخي بازيكنان برسيم؟ به نظر من گائيچ در اين زمينه هيچ تقصيري نداشت و اشكال در فدراسيون بود كه در نخستين گام يعني گزينش سرمربي دچار اشتباه شد و فردي كه داراي شناخت از تيم ما بود را برنگزيد.

وقتي در رده‌هاي سني نوجوانان و جوانان با استفاده از ترفند صغر سني بازيكنان، مقام‌هاي كاذب به دست مي‌آوريم، براي سرپوش گذاشتن روي اين قضيه مربي مطرحي مثل گائيچ را به خدمت مي‌گيريم.

شما مي‌توانيد بررسي كنيد و متوجه شويد بازيكناني‌مثل سوسن آبادي، بهمن جهانديده، سيدعلي سجادي، رحمان‌ داوودي، عبدالرضا عليزاده و صابر نريمان واقعا چند ساله هستند؟ آنها به سقف سي واليبال رسيده‌اند و به همين دليل از آنها نمي‌توان براي كمك به تيم ملي بزرگسالان دعوت كرد.

اما جوانان آماده‌اي چون شهرام محمودي و آرش كشاورزي واقعا مي‌توانند به تيم كمك كنند. در حالي كه نمي‌فهمم اگر واقعا هدف ما موفقيت در 4 سال بعد است، در آن زمان بازيكنان پا به سن گذاشته‌اي مثل پيمان اكبري، عطار و صادقيان چه كاربردي براي ما خواهند داشت؟

واقعيت اين است كه ما در شناخت جايگاه واقعي خود در واليبال آسيا و جهان در رده‌هاي مختلف سني دچار اشكال شده‌ايم. اگر ما قهرمان واقعي جهان در رده‌هاي نوجوانان و جهان هستيم، در رده بزرگسالان حداقل بايد قهرمان آسيا باشيم. اما اكنون چنين نيست و تيم‌هايي مثل كره‌، ژاپن و چين بالاتر از ما قرار دارند كه خود در ميان 15 تيم نخست دنيا نيستند و اگر قرار نبود قهرمان هر قاره‌اي به المپيك برسد، هيچگاه آسيايي‌ها، المپيكي نمي‌شدند.

مسوولان سازمان تربيت بدني و كميته ملي المپيك بايد مسائل واليبال را كاملا دريابند و همان‌طور كه برخوردي جدي با پديده دوپينگ مي‌كنند از ترفند صغر سني هم بسادگي عبور نكنند.

بايد گائيچ تمام وقت شود

علي شاكري، كارشناس و نويسنده واليبال نيز باوجود اتخاذ موضعي انتقادي، برخورد معتدل‌تري نسبت به نتايج تيم‌ملي در ديدارهاي مقدماتي المپيك مي‌گيرد و شرايط را اين‌گونه تحليل مي‌كند: اين چهارمين حضور تيم ملي در بازي‌هاي انتخابي المپيك بود، در حالي كه بيشتر تيم‌ها با هدف كسب سهميه با همه توان شركت كرده بودند، متاسفانه ايران جزو معدود تيم‌هايي بود كه با هدف كسب سهميه نرفت و در اين مسير با تيمي دگرگون شده و پوست انداخته، فرآيند آماده‌سازي مناسبي را طي نكرد و به دليل نبود برنامه‌ريزي مناسب و در اختيار نداشتن كامل و تمام وقت مربي صاحب نام خود در ايران نتوانست انتظارات را برآورده كند.

با توجه به حضور مقتدرانه 4 سال پيش ايران در رقابت‌هاي مقدماتي المپيك و اين كه آن سال تيم ما با بد اقبالي از صعود به المپيك بازماند، اين تيم حضوري بسيار ضعيف حداقل در بازي‌هاي ابتدايي خود داشت.

تيم ملي طي يك‌سال گذشته چند ديدار را به تيم‌هايي واگذار كرد كه هيچ‌گاه در تاريخ خود به آنها نباخته بود. از جمله باخت به الجزاير در شرايطي كه ايران با قرعه مناسبي در شروع مسابقه‌هاي مقدماتي المپيك مواجه بود. شكست از الجزاير موجب فروكش كردن تمام انگيزه‌هاي تيم شد.

شكست از ژاپن و ديگر شكست‌ها نشانگر اين بود كه تداركي متناسب با شان اين مسابقه‌ها نديده بوديم. پيروزي بر استراليا نيز بر خلاف دوره پيشين، ارزش بالايي نداشت؛ چرا كه اين تيم پس از باخت به كره و ژاپن و از دست دادن اميدها و انگيزه‌هايش در گيم‌هاي اول و دوم بازي با ايران، با ذخيره‌هاي خود به ميدان آمد و وقتي نفرات اصلي خود را آورد كه كار از كار گذشته بود و ايران در گيم سوم كه رويارويي حقيقي 2 تيم بود، با پيروزي 25 بر 23 مرهمي روي زخم‌هاي خود گذاشت.

در مجموع براي اين‌كه تنها نيمه خالي را نديده باشيم، به اين نكته هم اشاره مي‌كنيم كه تيم دگرگون شده ايران در برخي پست‌ها توانست جايگزينان مناسبي براي بازيكنان پرتجربه خود به دست آورد و مهم‌ترين دستاورد اين مسابقه‌‌ها، تثبيت جواناني چون سعيد معروف، سيدمحمد موسوي و محمد محمدكاظم بود؛ 3 بازيكني كه با قرار گرفتن در ميان برترين‌هاي مسابقه‌ها نشان دادند مي‌توانند ستون‌هاي جديدي براي تيم‌ملي در رويدادهاي پيش رو مثل جام ملت‌هاي آسيا 2009 و بازي‌هاي آسيايي 2010 باشند.

اين مسابقه‌ها واقعيت ديگري را نيز براي مسوولان واليبال كشورمان به همراه داشت و آن اين‌كه اگر قرار است مثل سال‌هاي اخير واليبال ايران مدعي قهرماني آسيا باقي بماند، نيازمند حضور يك مربي تمام وقت است.

حالا بر مسوولان فدراسيون است كه با توجه به رسيدن به اين نتيجه، راهكار جديدي را براي دستيابي به موفقيت پيدا كنند. بر همين اساس؛ 1 به گائيچ حضور تمام وقت در ايران را به عنوان يك مربي حرفه‌اي بقبولانند 2 ‌ برنامه‌ريزي مناسب‌تري بر اساس برنامه تعريف شده براي دستيابي به اهداف معيني همچون حضور در ليگ جهاني، كسب طلاي گوانگ ژو و حضور در المپيك 2012 لندن به عمل آيد.

فقط در سايه جمع‌بندي و ارزيابي كارشناسانه، فدراسيون واليبال كشورمان قادر خواهد بود خلا موجود ميان كسب موفقيت در نوجوانان و جوانان را با تشكيل يك تيم مقتدر در رده بزرگسالان پر كند.

ما از برنامه‌ريزي فعلي جواب عكس گرفته‌ايم و بهترين راهكار اصلاحي در تيم ملي استفاده از بخشي از سرمايه‌هاي ذخيره شده در تيم‌هاي نوجوانان و جوانان است.

ايران نشان داده است از لحاظ استعداد از ديگر آسيايي‌ها برتر است، ولي حضور مستمر ديگر رقبا در رويدادهاي بين‌المللي، به همراه استفاده از مربيان تمام وقت با دانش و ورود و خروج منطقي بازيكنان بين تيم‌‌هاي ملي رده‌هاي مختلف سني، امتيازات آنها نسبت به ماست.

مجيد عباسقلي‌
پنجشنبه 23 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 389]