تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820254349
آینه هایی روبه روی جهان
واضح آرشیو وب فارسی:فرصت امروز: هشتم مارس، در تقویم بین المللی روز جهانی زن نامیده می شود. هشتم مارسی که به تاریخ خورشیدی، 17اسفند یعنی سه شنبه ای بود که گذشت. در چنین روزی زنان جهان بدون توجه به گرایشات مختلف فکری، عقیدتی، نژادی و... به یادآوری موفقیت ها و دستاوردهای شان می پردازند. در حقیقت، این روز مجالی است برای توجه به گذشته در مسیر تلاش ها، منازعه ها و فعالیت های پیشین و برای فعالیت های بیشتر برای باز کردن راه ها جهت شکوفایی استعدادها و فرصت هایی که در انتظار نسل آینده زنان است. در واقع روز جهانی زن به هیچ کشور، گروه، دسته، سازمان یا حزب سیاسی خاصی متعلق نیست بلکه نوعی تلاش جهانی نسل بشر برای ایجاد شرایط بهتر و بهبود کیفیت زندگی زنان در سراسر جهان است؛ کیفیتی که در طول یکصد و اندی سال گذشته مبارزات بسیاری برای ایجادش صورت گرفته است. روز جهانی زن بیش از هر چیزی زیرساخت اقتصادی، کاری و پس زمینه های اشتغال را شامل می شود. شرایط بد کاری زنان در کشورهای تازه صنعتی شده حدود 100سال پیش، حضورشان در جبهه های جنگ های جهانی و شانه به شانه دیگر اعضای جامعه حرکت کردن، اما دستمزد برابر نداشتن و حقوق مکفی دریافت نکردن موجی از اعتراضات را به همراه داشت. تا جایی که شناخته شده ترین نماد مبارزه اجتماعی زنان در تاریخ معاصر مربوط به هشتم مارس 1908میلادی و اعتراض به شرایط سخت کاری بود. در این روز گروهی از زنان کارگر در یک کارخانه نساجی در نیویورک آمریکا دست به اعتراض زدند. رئیس کارخانه برای جلوگیری از گسترش اعتراض، آنها را در کارخانه محبوس کرد اما یک آتش سوزی مشکوک باعث شد نزدیک به 129تن از زنان کارگر جان خود را از دست بدهند تا این واقعه همچون شعله ای به انبار باروت اعتراضات بیفتد و در دوره های بعد پایه گذار جنبش های اجتماعی زنان باشد. در ادامه روند روبه رشد رسیدن به حق و حقوق، زنان در چندین کشور حق رأی به دست آوردند. به روایت تاریخ، نیوزیلند نخستین کشور مستقلی بود که در سال 1893 حق رأی زنان در آن به رسمیت شناخته شد. چندی پیش از این تاریخ و در سال 1866 جنبش حقوق زنان در انگلستان مبارزه برای رسیدن به حق مشارکت سیاسی را آغاز کرده بود اما این جنبش در سال 1918 توانست به حق رأی برسد. چیزی که در آمریکا در سال 1920 و در فرانسه به سال 1944 به وقوع پیوست. زنان؛ الهام بخش صلح نخستین بار به همت کلارا سکتین، از اعضای حزب سوسیال دموکرات آلمان، کنفرانسی در سال 1910 با حضور 100نماینده زن از 17کشور دنیا با هدف ایجاد روز جهانی زنان برگزار شد و در 19مارس 1911 (یک سال بعد) روز زن در اتریش، سوییس، دانمارک و آلمان جشن گرفته شد و دو سال بعد در 1913 تصمیم بر این شد که آیین بزرگداشت روز زن به 8 مارس منتقل شود. طی سال های ۱۹۱۳ و ۱۹۱۴میلادی در آخرین یکشنبه ماه فوریه، زنان روسیه تحت عنوان روز بین المللی زن و برای اعلام مخالفت شان با جنگ به خیابان ها آمدند. در اروپا زنان در ۸ماه مارس تجمعی در بزرگداشت این روز برگزار می کردند. در سال ۱۹۱۷میلادی اعتصاب جدیدی توسط زنان روسیه در ۸ مارس برگزار شد. شعار آنها صلح و نان بود.از سال ۱۹۴۵میلادی روز زن در تمام کشورهای سوسیالیستی تحت عنوان روز مادر جشن گرفته می شد و سازمان ملل متحد تجلیل و گرامیداشت روز جهانی زن را در ۸مارس سال ۱۹۷۵میلادی آغاز کرد. دو سال پس از آن بود که مجمع عمومی سازمان ملل در دسامبر ۱۹۷۷، تصمیم گرفت روزی را برای حقوق زنان و صلح جهانی نامگذاری کند تا در این روز، کشورهای عضو سازمان ملل، براساس سنن تاریخی و ملی شان، مقام زن را گرامی بدارند. اهداف و دستاوردها روشن است که تلاش های ابتدایی زنان برای به دست آوردن نیازهای ابتدایی و اساسی و مهم تر از همه اقتصادی خود بود. در بسیاری از جوامع اولیه، زنان مانند کالا خریدوفروش می شدند و ابتدایی ترین حقوق آنها نادیده گرفته می شد. موارد استثنایی هم وجود داشت؛ در کشورهای اسکاندیناوی قبل از قرن 10میلادی و تسلط کلیسای کاتولیک، زنان به ویژه زنان مجرد از آزادی فردی و اجتماعی نسبتا بالایی برخوردار بودند.فراسوی بحث تاریخی در اوایل قرن بیستم نخستین تلاش ها برای کسب دستمزد برابر با مردان انجام گرفت، سپس حق رأی و حق انتخاب با فواصل زمانی در کشورها و مناطق مختلف دنیا به رسمیت شناخته شد. به عنوان مثال این حق در نیوزیلند در سال 1893 رسمیت یافت و در عربستان سعودی در سال 2015میلادی.مهمترین دستاوردهای زنان که متاثر از وجود روزهایی همچون روز جهانی زن و یادآور حق و حقوق شان است، شامل درآمد و مشارکت سیاسی به لطف افزایش سوادآموزی، استفاده از روند پیشرفت وسایل ارتباطی (اینترنت، شبکه های اجتماعی) و توسعه علم و آگاهی عمومی نسبت به حقوق زنان بوده است. همچنین حضور زنان در پارلمان ها (آمار اتحادیه اروپا) بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵میلادی دو برابر شده و به ۲۲درصد رسیده است. هم اکنون50درصد زنان در سراسر جهان شغل پایدار دارند. این رقم برای مردان ۷۵درصد است. 5درصد (۲۵نفر) از مدیران عامل ۵۰۰شرکت برتر جهان در سال ۲۰۱۴میلادی که نام شان در فهرست مجله فورچون آمده است، زن هستند در حالی که در سال ۱۹۹۸میلادی تنها نام یک زن در چنین فهرستی وجود داشت.کشورهای در حال توسعه تقریبا به برابری جنسیتی در مدارس ابتدایی دست یافته اند.حضور زنان در رسانه ها از ۱۷درصد در سال ۱۹۹۵میلادی به ۲۴درصد در سال ۲۰۱۰میلادی افزایش یافت. 20نفر از رؤسای دولت ها (196دولت عضو سازمان ملل) در دنیا را زنان تشکیل می دهند، دو دهه پیش این تعداد تنها هفت نفر بود. در سال ۲۰۰۰میلادی قطعنامه ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل این موضوع را به رسمیت شناخت که جنگ ها تاثیرات مختلفی بر مردان و زنان دارند. این قطعنامه بر اهمیت حضور زنان در مذاکرات صلح تاکید کرد. طی سال های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۱میلادی زنان در ۹درصد مذاکرات صلح حضور داشتند. کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه زنان این کنوانسیون یک معاهده بین المللی است که در ۱۸دسامبر ۱۹۷۹ مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت و در ۳سپتامبر ۱۹۸۱ (30روز پس از تودیع بیستمین سند تصویب یا الحاق) به اجرا درآمد.همان گونه که از نام آن پیداست هدف نهایی این عهدنامه حذف تبعیض علیه زنان است. این کنوانسیون یک مقدمه و 30ماده دارد که 16ماده محتوایی و بقیه اجرایی است و با تشکیل کمیته ای نظارت بر اجرای کنوانسیون و بررسی گزارش ها و پیشرفت های حاصل شده انجام می شود. دولت ها وظیفه دارند هر چهار سال یک بار گزارش خود را به این کمیته ارائه کنند.با این گزارش هاست که مشخص می شود کدام کشور به معنای واقعی در جهت احقاق حقوق زنان و کاهش تبعیض اقدام کرده است.البته برای کشورها حق شرط یا تحفظ پیش بینی شده تا به مرور خود را با مواد کنوانسیون انطباق دهند. ایران به همراه چند کشور دیگر (سومالی، سودان، سودان جنوبی و تونگا) به این معاهده نپیوسته اند. لایحه الحاق ایران به کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان، نخست به پیشنهاد وزارت امور خارجه در جلسه مورخ 28/9/1380 هیات دولت تصویب و به مجلس تقدیم شد که در مجلس تصویب شد اما در نهایت توسط شورای نگهبان به دلیل مغایرت با 9 اصل قانون اساسی و ضروریات دین اسلام، از جمله ارث، قصاص، دیه، طلاق، شهادت، حجاب و تعدد زوجات رد شد. وضعیت داخلی مهم تر از پذیرش کنوانسیون بررسی کیفیت زندگی در کشورهای مختلف نشان می دهد بین امضای این معاهده و ارتقای کیفیت حقوق زنان الزاما ارتباط مستقیمی وجود ندارد و حقوق زنان و به صورت کلی کیفیت زندگی افراد بیشتر با وضعیت اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن کشور مرتبط است. به عنوان مثال در شبکه جهانی کار، 250میلیون نفر زن بیشتر از یک دهه پیش فعالیت دارند هرچند درآمد این زنان به صورت متوسط به اندازه 10سال پیش مردان است و پیش بینی شده به 118سال زمان نیاز است تا این فاصله در پرداخت دستمزد پر شود. شمار افرادی که قادر به خواندن و نوشتن هستند در سراسر جهان از ۷۶درصد در سال ۱۹۹۰میلادی به ۸۵درصد در سال ۲۰۱۳ افزایش یافته است اما همچنان تنها ۶۰درصد زنان جهان از این امتیاز بهره مند هستند. دستمزد یک زن از هر 10زن متاهل بدون اطلاع و رضایت خودش خرج می شود. همچنین طبق آمار سازمان ملل 35درصد زنان در طول دوران زندگی خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه می کنند و نوعی سازوکار الزام آور بین المللی برای پایان دادن به این مشکلات وجود ندارد. در غیاب چنین قوانینی کشورها خود حل مسئله را به دست گرفته اند. به عنوان مثال اتحادیه اروپا برای مبارزه با خشونت علیه زنان قوانینی را به تصویب رسانده که به کنوانسیون استانبول معروف است. چنین قوانینی می تواند آغازگر خوبی برای سازمان ملل در جهت ایجاد نوعی هماهنگی بین المللی الزام آور در جهت ایجاد چتر حمایتی برای زنان باشد. بنابراین انتظار می رود با تلاش کشورها برای سوادآموزی، تهیه قوانین حمایتی و همکاری منطقه ای و بین المللی رفته رفته کیفیت زندگی همه شهروندان از جمله زنان در همه جوامع بهبود یابد. اما نباید از نظر دور داشت که تجارب به دست آمده از توجه به روزهای بین المللی همیشه حقوق افراد را یادآور می شود و مانع از فراموشی تاریخی نوع بشر در قبال مسائل تلخ و شیرین دنیای اطرافش است.
پنجشنبه ، ۲۰اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرصت امروز]
[مشاهده در: www.forsatnet.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها