تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836422133
ایران و آینده مذاکرات صلح افغانستان
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: دو نکته حائز اهمیت در این خصوص، از یک سو اهمیت بهره مندی و دریافت حمایت ایران به عنوان یکی از همسایگان تأثیرگذار افغانستان در روند صلح و ثبات در این کشور است و دیگر، لزوم پیوستن گروه های مختلف معارض داخلی به این مذاکرات است.به گزارش بلاغ ، دور سوم مذاکرات چهار جانبه «صلح افغانستان» با حضور افغانستان، پاکستان، آمریکا و چین، روز 6 فوریه 2016 برابر با 17 بهمن 1394 در پاکستان برگزار شد. در صورت تداوم این مذاکرات با حضور نیروهای معارض داخلی دولت وحدت ملی افغانستان «طالبان» به عنوان یکی از بازیگران اصلی داخلی این کشور و همچنین پذیرفتن نقش همسایگان افغانستان به خصوص ایران، در حل بحران ناامنی و بی ثباتی این کشور، می توان به آینده این مذاکرات امیدوار بود. اساساً اشتراک منافع ایران و افغانستان، از وجود ثبات و امنیت در داخل و خارج مرزهای خود، دلیل مهمی بر نقش تأثیرگذار ایران در روند صلح افغانستان است. مذاکرات چهار جانبه صلح افغانستان، باهدف یافتن «نقشه راه صلح» و بررسی موانع صلح دولت وحدت ملی افغانستان و طالبان، در راستای دیگر مذاکرات صورت گرفته طی چند سال گذشته، برای برقراری صلح و ثبات در افغانستان برگزار می شود. به رغم سقوط طالبان و حضور نیروهای ائتلاف در این کشور، انعقاد پیمان امنیتی- استراتژیک افغانستان با امریکا و تداوم حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان، این کشور هم چنان با بی ثباتی و ناامنی رو به رو است. بحران امنیتی در افغانستان در حدی است، که جان کمپل فرمانده کل نیروهای ناتو در این کشور، اخیراً مطرح کرد، که باید هرچه سریع تر برای برقراری صلح در افغانستان اقداماتی جدی صورت گیرد، در غیر این صورت، سال 2016 نیز همانند 2015، سال بحرانی و خونین خواهد بود. علاوه براین، فعالیت داعش در افغانستان نیز به معضلات امنیتی این کشور افزوده است. داعش در ژانویه 2015، تشکیل «ولایت خراسان» را که منطقه ای گسترده ای شامل افغانستان، پاکستان و بخش هایی از خاور میانه و آسیای میانه می باشد، اعلام کرد. این موضوع نگرانی هایی جدی در پی داشته است. نگرانی عمده در این خصوص حتی میان رهبران طالبان، ایجاد تفرقه میان نیروهای طالبان و جذب نیروهای ناراضی طالبان به داعش است. رهبران طالبان مخالف شکل گیری نیروهای موازی در کنار خود در این کشور هستند و به داعش در خصوص افزایش نفوذش در منطقه ای تحت کنترل خود، هشدار نیز داده اند. فعالیت داعش در افغانستان سبب گسترده شدن ناامنی و بی ثباتی در این کشور و به تبع آن گسترده شدن ناامنی و تهدیدات تروریستی در منطقه خواهد شد. بر همین اساس است که مذاکرات صلح به صورت جدی در حال پیگیری است و در طی یک ماه، سه دور مذاکرات برگزار شده است. دور نخست نشست چهارجانبه صلح افغانستان، 11 ژانویه 2016 در اسلام آباد و دور دوم آن نیز، 18 ژانویه در کابل برگزار شد. دور چهارم این مذاکرات نیز قرار است که 23 فوریه در کابل برگزار شود. اما مسایلی آینده این مذاکرات را تحت شعاع قرار داده است. نخست، عدم حضور نمایندگان طالبان؛ طی این سه دور مذاکره، نماینده ای از طالبان به عنوان اصلی ترین نیروی معارض داخلی دولت ملی افغانستان و یک سویه اصلی مذاکرات صلح، حضور نداشته است. طالبان شروطی برای ورود جدی به روند مصالحه ملی اعلام کرده است؛ خروج نیروهای خارجی از افغانستان، خارج شدن آن از لیست گروه های تروریستی سازمان ملل و حذف تحریم های رهبران طالبان. اگر چه بر اساس اظهارات مقامات افغان و پاکستانی، احتمال حضور نمایندگانی از گروه های مختلف طالبان در نشست سوم وجود داشت، اما این دور از مذاکرات نیز بدون حضور نماینده ای از طالبان برگزار شد. در دور سوم مذاکرات، از طالبان خواسته شد، که به مذاکرات صلح بپیوندد. در حقیقت یکی از بزرگترین موانع بر سر راه این مذاکرات به گفته یکی از دیپلمات های حاضر در این نشست، تعیین این مساله است که کدام گروه ها از طالبان درباره توافق صلح در کشور، صادقانه رفتار می کنند و کدام یک اصلا مسوولیت پذیری ندارند. در این راستا، سرتاج عزیز مشاور امنیت ملی و امور خارجی نخست وزیری پاکستان گفته است، که باید تعداد زیادی از گروه های طالبان به روند مذاکرات صلح ملحق شوند. ایران در 15 سال اخیر، از روند دولت سازی در افغانستان و رفع بی ثباتی و ناامنی در این کشور حمایت کرده است. دوم، عدم حضور ایران به عنوان یکی از مهم ترین همسایگان افغانستان؛ مطمئناً حضور ایران در این مذاکرات می توانست در روند مذاکرات صلح مثبت باشد. بدون تردید، ایران به عنوان یکی از مهم ترین همسایگان افغانستان که دارای مرز سرزمینی طولانی، اشتراکات فرهنگی- زبانی- قومی و مذهبی و تهدیدات مشترک است، می تواند نقش بسیار مهمی در روند صلح و ثبات افغانستان داشته باشد. ایران در 15 سال اخیر، از روند دولت سازی در افغانستان و رفع بی ثباتی و ناامنی در این کشور حمایت کرده است. در دیدار عبدالله عبدالله رئیس اجرایی دولت افغانستان با مقامات ایرانی در 5 و 6 ژانویه 2016 در تهران، مقامات ایرانی از روند گفتگوهای بین الافغانی با رهبری دولت افغانستان حمایت کرده و بر گسترش همکاری های انتظامی و امنیتی به منظور مبارزه قاطع با تهدیدات مشترک، تاکید نموده اند. در حقیقت، نگرانی های امنیتی ایران، ناشی از افراطی گری های طالبان در افغانستان و فعالیت داعش در این کشور از یک سو و حضور نیروهای خارجی در همسایگی ایران از سوی دیگر است. از نگاه ایران، حضور نیروهای خارجی در افغانستان، حتی به شکل غیر مستقیم سبب تقویت تنش های داخلی و قومی افغانستان، افزایش اقدامات خشونت آمیز و به تبع آن کند شدن روند دولت سازی و در نهایت تداوم بی ثباتی و ناامنی در مرزهای طولانی شرقی ایران، می شود. بدون تردید، ایران و افغانستان منافع مشترکی از عدم وجود بی ثباتی و ناامنی در داخل و خارج مرزهای خود دارند. همین موضوع، دلیل مهمی بر نقش تأثیرگذار ایران در روند صلح افغانستان است. به طوری که مقامات افغانستان نیز نقش ایران در زمینه تحکیم صلح و برقررای ثبات و امنیت در این کشور را، مثبت توصیف کرده اند. نتیجه آن که، برگزاری مذاکرات صلح، اقدام مثبتی جهت برقراری ثبات، امنیت، کاهش خشونت و ایجاد صلح پایدار در افغانستان و به تبع آن در منطقه و جهان است. بی ثباتی و ناامنی موجود در افغانستان پس از گذشت 15 سال از سقوط دولت طالبان، لزوم حل مشکل طالبان با دولت از طریق سیاسی – مذاکرات وحل اختلافات از طریق تفاهم- را فراهم کرده است. اما دو نکته حائز اهمیت در این خصوص، از یک سو اهمیت بهره مندی و دریافت حمایت ایران به عنوان یکی از همسایگان تأثیرگذار افغانستان در روند صلح و ثبات در این کشور است. از سوی دیگر، لزوم پیوستن گروه های مختلف معارض داخلی به این مذاکرات است. در واقع این احتمال وجود دارد که در صورت عدم پیوستن طالبان به روند مذاکرات صلح و همچنین عدم کنترل ناامنی در افغانستان، فعالیت داعش در این کشور گسترده تر شود. همین موضوع تداوم شورش هاو بی ثباتی در افغانستان را سبب خواهد شد/م
چهارشنبه ، ۱۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها