تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835235835
آیا ترکیه پس از سفر داوود اوغلو به تهران تغییر خواهد کرد؟
واضح آرشیو وب فارسی:رامشیر خبر: سفر اخیر داوود اوغلو به ایران، می تواند نشانه ای از فاصله گیری رجب پاشا از دنباله روی سیاست های خصمانه سعودی علیه ایران و تقویت کننده احتمال پیاده سازی راهکار سیاسی در حل بحران سوریه باشد؛ بحرانی که اینک منجر به نابودی یک ملت و تبدیل آن به خطرناک ترین کانون تهدید ژئوپلتیک جهان شده است.به گزارش رامشیر خبر به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سال ۹۴ هجری شمسی رو به پایان است و گویی هر روز که صفحه ای بر دفتر تقویم این سال افزوده می شود، به نسبت ده ها و صدها به میزان کشته شدگان و آوارگان جنگ های اخیر در خاورمیانه افزوده می شود. گویا همین ۴ سال پیش نبود که ملت های عربی با خیزش در برابر عمال آمریکا و غرب، طومار مبارک، بن علی و قذافی را در هم پیچیدند و نوید تشکیل دولت هایی مستقل و با رویکرد اسلامی را برای خاورمیانه ای جدید را به جهان دادند. سرایت این جنبش های مدنی به کشورهای تا بن دندان مستبد و بدوی همچون عربستان سعودی، باعث گردید این دولت های مستعجل و غیردموکراتیک با مقابله درون زای بحران و صادرات برون زای این جنبش ها در کشورهای دیگر، تهدید را از مرزها و حکومت های خود دور کنند. سوریه به عنوان یکی از خطوط محور مقاومت اسلامی و حلقه واسط ژئوپلتیک آن، هدف مناسبی برای آتش افروزی در این کشور بود. صادرات تروریسم سکولار در ابتدای کار اولین استراتژی بود که با شکست در قالب ارتش آزاد، جای خود را به جوانانی مأیوس و سرگشته که سودای خلافت قرون ابتدایی اسلام را در سر می پروراندند کرد. گسترش تروریسم تکفیری و رادیکالیزه شدن این جریان با کشتارهای وسیع و قساوت قلب، باعث شکل گیری ۲ جبهه در مقابل هم و تبدیل شوریه به عنوان کشوری واسطه برای جنگ های نیابتی ابرقدرت های منطقه و جهان گردد. جنگ جهانی نیابتی یک سوی این جریان را ایران، عراق، روسیه، حزب الله لبنان و مقاومت اسلامی به عنوان قطب حامی بشار اسد تشکیل می داند که علی رغم در کنار هم بودن اهداف مختلفی را از این حمایت در سر می پروراندند. ایران و مقاومت اسلامی برای تداوم خط ژئوپلتیک مقاومت و قشار بر علیه رژیم سعودی و عدم شکل گیری حکومتی وابسته به غرب و آل سعود، از بشار اسد حمایت می کردند و روسیه نیز برای تداوم حضور در تنها حیات خلوت خود در مدیترانه، به حمایت از بشار اسد و دولت این کشور پرداختند. در سوی دیگر میدان، آمریکا، اروپا و رژیم های متحجر و واپس گرای منطقه با حمایت از مخالفین بشار اسد و تجهیز آنان درصدد تضعیف قدرت ایران در منطقه، براندازی حزب الله لبنان و نفوذ به حیات خلوت چندین دهه ای ایران در کنار مرزهای اسرائیل برآیند. آوردگاه سوریه در چندین سال اخیر صحنه چنین تقابلی جهانی در سطح ژئوپلتیک محدود این کشور بوده و نشانگر تصمیم جدی دو طرف برای پیروزی در این میدان نبرد هستند، چراکه به زعم بسیاری از تحلیل گران، پیروز جنگ سوریه، تبدیل به قدرت بلامنازع منطقه و رقیبی جدی برای این جریان خواهد بود. تحلیل چرایی چرخش صحنه سوریه در نیمه اول سال از شکست بشار اسد در بسیاری از جبهه های نبرد و پیروزی در نبرد در نیمه دوم سال، مجالی دیگر می طلبد، اما بررسی سیاست های متذبذبانه و ابن الوقتی یک کشور در سوریه حاوی نکات قابل توجهی است. تنش صد با همسایگان! ترکیه به عنوان یکی از کشورهای همسایه سوریه، از زمان آغاز بحران در سوریه پا بر روی بسیاری از اصول تعریف شده در سیاست خارجی حزب اخوانی عدالت و توسعه، در قالب «تنش صفر با همسایگان» گذاشت و با دخالتی آشکار در بحران سوریه از زمان آغاز و تشدیدان در سال های اخیر، مجالی برای نفوذ قدرت خود و تجدید خلافت نوعثمانی خود یافت. اردوغان از آغاز بحران در سوریه بر روابط مستحکم و حسنه خود با بشار اسد پشت پا زد و با حمایت لسانی ودیپلماتیک از نیروهای شورشی و آشوبگر درونی، فضایی سنگین را علیه دولت سوریه پدید آورد. با طولانی شدن بحران در سوریه، گویی میزان دز “تنش صفر” بالا می رفت و ترکیه در ابتدا با حمایت از افسران جدا شده از ارتش سوریه و سکولارهای مخالف حزب سوسیالیست بعث سوریه، تشکیل ارتش آزاد را اعلام کردند و با حمایت تسلیخاتی از این گروه زمینه قدرت یابی آنان را در شهرهای مهمی همچون درعا، حلب و حمص فراهم ساختند. با گذشت زمان، عدم کارایی و نمود میدانی تروریست های سکولار ارتش آزاد بر همگان عیان شد و در نیمه راه ترکیه با زمینه چینی برای حضور نسل جدیدی از تروریست ها، فصل تازه ای را بر تراژدی هولناک یک ملت گشود. در نهایت با ورود نیروهای جهادی و تندروی سنی به سوریه در قالب گروه هایی از قبیل جبهه النصره، داع (داعش بعدی)، جبهه الاسلامیه و سایر بنیادگرایان جهادی، توانستند وزنه معادلات را در سوریه به نفع خود تغییر دهند. سیاست رسمی ترکیه در این مدت در قالب شاهراهی برای نفوذ تروریست ها از شمال سوریه و تجهیز آن ها چیزی نبود که کسی آن را انکار کند. دستگاه امنیتی ترکیه به پیش برنده این سیاست های متوهمانه اردوغان در سوریه بود، اما چندین ماه است که وضعیت در این کشور بحران زده تغییر کرده و با تقویت نیروهای دولتی در سوریه و پیش روی آنان تا نزدیک ترین فاصله از مرز ترکیه، شرایط برای اردوغان و داوود اوغلو سخت شده است. رجب پاشا نادم شده است؟! با تشدید تنش سیاسی ایران و عربستان در چند ماه اخیر و خزیدن ترکیه به اردوگاه آل سعود، شواهد نشانگر همراهی صد درصدی این کشور با عربستان برای برانداختن دولت قانونی بشار اسد دارد، اما در کنار این مسائل، سفر اخیر داوود اوغلو به ایران و آتش بس موقت در سوریه می تواند نشانه های پررنگی بر تغییر معادلات و سیاست تریکه در تقابل با ایران باشد. واقعیت آن است که عربستان سعودی به عنوان مخالف جدی ایران در منطقه در تلاش برای مهار ایران و قدرت گیری محور سلفی-سنی خود در منطقه در تقابل با محور مقاومت شیعه است اما ترکیه به عنوان رقیبی جدی برای ایران بیش از آنکه دارای ریشه های تاریخی نزدیکی به عربستان باشد، خود را به ایران نزدیک می بیند تا عربستان. از سوی دیگر، یکی از مهم ترین عناصر تاثیرگذار بر تداوم حیات رژیم سعودی در منطقه وجود بحران در خاورمیانه و تشدید آن برای تداوم ترویج ایران هراسی و شیعه هراسی در منطقه است. اما حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان به جد به دنبال تجدید خلافت نوعثمانی و تسخیر سوریه به عنوان دروازه ورودی به دنیای عرب است، اما این دروازه می تواند کشوری به جز سوریه با هزینه های فراوان اغتشاش در مناطق مرزی خصوصاً کردنشین آن باشد. یکی از مهم ترین دلایل دیگر بر نرم شدن موضع ترکیه در قبال بحران سوریه، فرصتی هایی طلایی از سوی ایران برای عبور از گذرگاه تحریم ترکیه توسط روسیه و بحران های مالی ناشی از آن است. روابط اقتصادی و تجاری یک میلیارد دلاری ایران و تریکه در سال ۲۰۰۲، یک دهه پس از آن در سال ۲۰۱۲ به ۲۲ میلیارد افزایش یافت. اما عوارض ناشی از تحریم علیه ایران، این مقدار را در سال ۲۰۱۴ به ۱۰ میلیارد کاهش داد و اینک در سال ۲۰۱۶ دو کشور به این توافق دست یافته اند که در عرض دو سال مناسبات تجاری شان را سه برابر کنند و به ۳۰ میلیارد دلار در سال برسانند. سفر اخیر داوود اوغلو به ایران، می تواند نشانه ای از فاصله گیری رجب پاشا از دنباله روی سیاست های خصمانه سعودی علیه ایران و تقویت کننده احتمال پیاده سازی راهکار سیاسی در حل بحران سوریه باشد؛ بحرانی که اینک منجر به نابودی یک ملت و تبدیل آن به خطرناک ترین کانون تهدید ژئوپلتیک جهان شده است.
چهارشنبه ، ۱۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رامشیر خبر]
[مشاهده در: www.ramshirkhabar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها