تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820295499
چشم می گفتند ولی دست به کار نمی شدند!
واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا آنلاین: یک سال ونیم قبل بود که رهبر معظم انقلاب درپی دغدغه ای که درخصوص وضعیت زندگی حاشیه نشینان مشهدی داشتند و همچنین به تبع نگرانی هایی که ازسوی برخی مراجع عظام تقلید در این زمینه به ایشان واصل شد، طی حکمی، آیت ا... سید احمد علم الهدی را به عنوان رئیس ستاد سامان دهی فرهنگی حاشیه شهر مشهد منصوب کردند تا روند رسیدگی به این نقطه کانونی تسریع پیدا کند. به همین منظور، ساعتی را میهمان امام جمعه مشهد شدیم تا درخصوص آخرین اتفاقات موضوع حاشیه شهر گفتگویی داشته باشیم. یکی از بحث های جدی و حساس که روزنامه شهرآرا روی آن تمرکز داشته، موضوع حاشیه شهر و بسترها و ظرفیت هایی است که در این محدوده شکل گرفته است. سؤال مشخص ما از حضرت عالی این است که غفلت و توجه نکردن به مسائل فرهنگی در طول سال های گذشته در کنار بحث های زیرساختی و عمرانی به چه دلیلی بوده است؟ از زمانی که مقام معظم رهبری به من در این زمینه دستور دادند تا الان، یک سال ونیم می گذرد. در آن موقع درواقع به همه ظرفیت های موجود در حاشیه شهر توجه کردیم؛ وضعیتی که درحال حاضر سامان دهی شده است، همان ظرفیت های خود مردم حاشیه شهر بوده و از بیرون نیاوردیم. حرکتی شروع شده و به سرعت هم درحال رشد است. در عرصه تشکل های فعال فرهنگی شاهد بهره برداری از این ظرفیت اجتماعی متدین حاشیه شهر بودیم. خوشبختانه تعداد بسیاری تشکل انقلابی و مذهبی در حاشیه شهر به وجود آمده، توسعه یافته و سامان دهی شده است که عمده ظرفیت فرهنگی حاشیه شهر و ظرفیت اجتماعی آن مربوط به این تشکل هاست. چون فرهنگ دینی با توسعه رفاه، شهوت و لذت سازگار نیست. از زمان پیغمبر نیز همیشه بار اسلام روی دوش طبقه مستضعف بوده است. زندگی در عرصه دین مداری و تامین رضای خدا، باید براساس فرهنگ دینی انجام شود. زمانی که بیش از یک میلیون وصدهزار نفر در حاشیه شهر نادیده گرفته می شوند، چگونه این ظرفیت های عظیم مانند شهدای مدافع حرم و تیپ فاطمیون در این محیط به وجود می آیند؟ جریان حاشیه شهر و اینکه افراد آنجا رفتند، عمدتاً براساس این بوده که مردم از نظر مسکن در مضیقه بوده اند. انقلاب اسلامی به خارج کشور هم صادر شده و بدیهی است، در داخل کشور، انقلاب افراد بیشتری را تحت تاثیر قرار داده است. برای این افراد، «دین» پایه اصلی و استوار در زندگی است و با این تاثیری که از انقلاب گرفته اند، به صورت جامع و کامل درآمدند و مدافعان حرم و فاطمیون را تشکیل دادند؛ یعنی کسی این ظرفیت را به وجود نیاورده و نمی توانیم بگوییم کسی رفته آن ها را تربیت کرده است. حضرتعالی در سال های گذشته، نقدهایی را به نحوه توسعه شهر مشهد از جمله بافت پیرامون حرم رضوی داشتید می توان گفت که یکی از عوامل جدی در توسعه حاشیه شهر طرح هایی همچون بهسازی بافت پیرامون حرم رضوی است؟ بله، یکی از بزرگترین مشکلاتی که باعث ایجاد حاشیه جدید در شهر می شود همین اقداماتی است که در حوزه اطراف حرم امام رضا(ع) در حال اتفاق است. بنده با تمام دستگاه های نظارتی هرچه صحبت کردم در ابتدا همه چشم می گفتند ولی در عمل دست به کار نمی شدند. در سال های ابتدایی دهه 80 با رئیس جمهور وقت در این باره صحبت کردم و اتفاقی نیفتاد. دولت بعدی که تشکیل شد، آقای رئیس جمهور اولین جلسه هیئت دولت را در حرم تشکیل داد. بنده به این آقا گفتم بیا این ویرانه را از اطراف حرم امام رضا(ع) جمع کن و الان با همین کیفیت بیایید این طرح را پیاده کنید. همان جا آقای رئیس جمهور، وزیر مربوطه و مسئول برنامه وبودجه دولت را طلبید و از آن ها خواست در اسرع وقت و ترجیحا تا انتهای همان دولت کار تمام شود. با این حال دولت های نهم و دهم هم گذشت و الان دولت بعدی هم تشکیل شده و وضع به همان شکلی هست که می بینیم. آن روز گفتند با 130میلیارد کار تمام می شود و الان شاید با چندین هزارمیلیارد هم به نتیجه نرسد. همین می شود که عده ای که سال ها در این جا زندگی کرده اند و جزو ساکنان قدیمی این محدوده به حساب می آیند باید لوازم خود را جمع کنند و با ثمن بخسی که گیرشان می آید به حاشیه شهر کوچ کنند. این کار باعث ایجاد شدن حاشیه ای دیگر برای شهر می شود. ما در اطراف حرم شاهد یک لیبرالیسم اقتصادی هستیم. خود اصل طرح مانده روی زمین و فقط از دل این قضیه پول می روید، استفاده می روید و توسعه اقتصادی برای یک مشت گردن کلفت دارد. به این پاساژ هایی که در محدوده حرم درست کردند توجه کنید، ببینید که این ها چندصد برابر مراکز اقتصادی گذشته است. دقت کنید اینجا چه به فروش می رسد و مشتری هایش چه کسی هستند و از کجا می آیند. بنده به فرمانده نیروی انتظامی گفتم مگر شما قول ندادید در خیابان های منتهی به حرم مطهر رضوی زن بدحجاب وارد نشود؛ الان که کنار دیوار حرم زن بدحجاب است. جواب بنده را این گونه داد که وقتی کنار دیوار حرم، هتل پنج ستاره ساخته می شود مطمئنا در این مکان دعای عدیله نمی خوانند؛ بنده بروم دم در هتل بگویم چرا افراد بدحجاب در هتل هستند؟ برخی برج سازی های اطراف حرم را به عنوان بایدهای شهر شیک و مدرن می شناسند. آیا شهر شیک عبارت است از شهری که کانون این شهر یک ربع قرن خرابه باشد؟ از آسمان که نگاه کنید، فقط خاک و آلودگی ببینید؟ این را در کدام فرهنگ، «شیک» می گویند؟ فقط به خاطر اینکه زمین ها خالی بماند و متری یک قِران بشود دهزارتومان، باید این گونه رفتار کرد؟ به صرف این که چهارتا ساختمان کاخ مانند از توی آن در آمده به آن می گویند شیک؟ شما الان همین بالا خیابان را حساب کنید؛ این ساختمان هایی که در بالاخیابان ساخته شده و سربه فلک کشیده شده را ببینید؛ در خیابان شیرازی که راه می روی دو قدم آمده جلو، سه قدم رفته عقب؛ یک گوشه خرابه ، یک گوشه بنایی و .... نیامدند بگویند جناب عالی که ساختمان می سازی اول کل هزینه را بده. نگفتند ما باید در وهله اول به توسعه شهری عمل و ضوابط شهری را اجرا کنیم. یا نگفتند یا طرف آن قدر گردن کلفت است که حریفش نشدند. امام حسین به لشکر عمر سعد گفت شما اگر منطق دین را قبول ندارید حداقل منطق دنیا را قبول داشته باشید؛ کجای دنیا این جور کار می کنند؟ با این حال یک خلأ تئوریک هم وجود داشته است و به نظر می رسد شما خیلی از مواقع تنهایی فریاد زدید.جای مراکز دینی ما الان کجاست و نقش مراکز دینی ما چیست؟ حوزه مشغول به تدریس است و کارش برنامه ریزی برای مملکت نیست و اتفاقاتی که در بافت پیرامونی حرم رضوی رضوی شکل گرفته است، همت ملی می خواهد؛ ساماندهی این وضعیت اطراف حرم در توان مدیریت شهری و مدیران استانی نیست. حاج آقا شما قبلا فرمودید که مشهد دارد دبی می شود. بالاخره باید یک ضریب حساسیت در حوزه وجود داشته باشد. باید ببینیم که واقعاً رسالت حوزه علمیه چیست؟ رسالتش این است که یک مملکت را اداره کرده یا مشکلات کشور را حل کند؟ حوزه علمیه مثل دانشگاه است و نیرو پرورش می دهد. باید یک دستگاه بیاید و از این نیروی پرورش یافته استفاده کند. ما هرجا می رسیم، از روحانی و حوزه مظلوم تر نداریم. طلبه ای که حوزه در سال های بعداز انقلاب تربیت کرده، به توان10 بهتر از طلبه ای است که قبل از انقلاب تربیت می شده است. رسالت ما حفظ دین و خدمت به دین و خدمت به اسلام در همه ابعاد است ولی ساختار تشکیلاتی ما چه کار می خواهد بکند! بنده باید با تمام وجودم برای اسلام خدمت کنم. درحال حاضر، شما خودتان از فعالیت های فرهنگی که در حاشیه شهر انجام می شود، راضی هستید؟ فعالیت های ما درمقابل زمینه و خلأهای فرهنگی موجود در حاشیه شهر بسیار کم است. بااین حال به لطف خدا و به یاری مردم و مسئولان امر، همین حرکت باعث انسجام کارها در حوزه های مختلف شده و پیشرفت های مقبولی نیز کسب شده است. ما در مسائل فرهنگی حاشیه شهر، هزارو یک مسئله حل نشده داریم که پس از مرتفع شدن آن ها، می توانیم بگوییم، پیروز شده ایم. دراین راستا، از شهرداری مشهد و شورای شهر بسیار تشکر می کنم. روز اول که شورای شهر چهارم بر سر کار آمد، سفارش کردم و گفتم شما آدم های متدین باید شیب شهر را عوض کنید؛ شیب شهر به سمت قشر مرفه رفته است و اینجا در حاشیه شهر گنداب یک کوچه خانواده ها را مریض می کند. براندازی این گنداب از نظر اقتصادی، قیمتش به اندازه سه عدد گلدانی است که در خیابان فلسطین گذاشته شده است. شما شیب فعالیت را طرف قشر آسیب پذیر و افراد فقیرنشین حاشیه شهر بیاورید. الحمدا... این کار را کردند. اگر همین شیب با سرعت ادامه پیدا کند، ما دیگر مسئله ای به نام «حاشیه شهر» از نظر مسائل معیشتی و زندگی نداریم. در این صورت، حاشیه شهر به متن شهر می آید و اتفاقات بسیار خوبی رقم خواهد خورد. وقتی که حاشیه شهر بیاید در متن شهر، یک قدم بزرگ در حل بسیاری از مشکلات حاکم بر شهر نظیر اعتیاد، قاچاق، فساد اخلاقی و اراذل و اوباش برداشته شده است. بنیامین یوسف زاده
چهارشنبه ، ۱۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا آنلاین]
[مشاهده در: www.shahraraonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها