واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: این برای من از عجایب بود که چگونه ممکن است فردی ندانسته و نفهمیده موضوعی را قبول کند، حتی برایش مهم نبود که ممکن است معلم او را پای تخته بخواهد، البته در تهران مسئله ای نبود، می گفتند ولیعهد است و نمی شود او را ناراحت کرد، ولی در سوئیس که توجهی نداشتند که ولیعهد کیست.به گزارش بلاغ ، روایت دوران پهلوی و به خصوص محمدرضا پهلوی در آئینه خاطرات اطرافیانش بسیار خواندنی و جذاب است. در این میان می توان کتاب «ظهور و سقوط پهلوی»؛ خاطرات ارتشبد حسین فردوست از همه قابل تامل تر است. در ایام بهمن ماه سعی خواهد شد تا بخش هایی از خاطرات رجال پهلوی را برای مخاطبین خود منتشر نماییم: محمدرضا در ریاضیات بسیار ضعیف بود و اصولا حوصله فکر کردن نداشت. او از همان کودکی اهل تفکر عمیق و همه جانبه نبود، زود خسته می شد و بیشتر علاقه داشت پیشنهادات را بپذیرد، چون قبول پیشنهاد زحمتی نداشت، آنهم بدون مطالعه که این پیشنهاد چیست! نمی گویم بدون هیچ مطالعه ای، ولی اگر پیرامون پیشنهاد مطالعه ای هم می کرد، سطحی و بدون در نظر گرفتن دورنما و نتیجة آن بود. این از مسائل بسیار مهمی است که در زندگی آینده اش بسیار مؤثر بود و در شیوه کشورداری اش تأثیر عمیقی گذارد. این خصوصیت را همیشه داشت. در زمینه تاریخ و ادبیات، مسائلی که احتیاج به تفکر عمیق نداشت و حفظ کردنی بود نمرات خوبی می آورد، ولی، چه در تهران و چه در سوئیس، وقتی می خواستم برایش شرح دهم که این مسئله ریاضی را به این دلیل و به این ترتیب باید حل کرد، گوش کنید که یاد بگیرید، مسئله ساده ای است که می توانید حل کنید، گوش نمی کرد. می گفت: نه، همین را که نوشتی به من بده! این برای من از عجایب بود که چگونه ممکن است فردی ندانسته و نفهمیده موضوعی را قبول کند، حتی برایش مهم نبود که ممکن است معلم او را پای تخته بخواهد، البته در تهران مسئله ای نبود، می گفتند ولیعهد است و نمی شود او را ناراحت کرد، ولی در سوئیس که توجهی نداشتند که ولیعهد کیست و به او به عنوان یک شاگرد نگاه می کردند، کرارا اتفاق افتاد که معلم ریاضی از او بپرسد این مسئله را چگونه حل کرده ای؟ برو پای تخته و همین مسئله را از آغاز حل کن و شرح بده که از کجا شروع کردی که به اینجا رسیدی؟ در اینجا بود که محمدرضا درمی ماند و معلم می پرسید: حل مسئله را چه کسی به تو داده است؟ او نمی گفت و من دست بلند می کردم و می گفتم: من! محمدرضا در علوم طبیعی نیز همین ضعف را داشت، ولی نه به شدت ریاضی، زیرا ریاضی به علت مشکلاتی که دارد، تماما ذهنی است، ولی در شیمی و فیزیک می شود چیزهایی را نشان داد و محمدرضا هم نمرة متوسطی بدست می آورد. خلاصه، طی مدت تحصیل، چه در دبستان و چه در سوئیس، تمام مسائل ریاضی را من برای خودم حل می کردم و محمدرضا آن را کپی می کرد. بسیاری از شاگردان بودند که نزد من می آمدند و برای حل مسئله کمک و توضیح می خواستند، اما آنها به چگونگی حل مسئله علاقه نشان می دادند و می پرسیدند که چگونه از «الف» شروع کردی و به «ی» رسیدی؟ ولی محمدرضا نه! در شیمی و فیزیک هم به همین ترتیب بود. آنچه را که دیدنی بود و در آزمایشگاه نشان می دادند، می دید، ولی آنچه را که به درک مطلب مربوط بود، چرا ترکیبات شیمیایی به این شکل است، این فرمول از کجا آمده، در اینجا درمی ماند/م
سه شنبه ، ۱۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]