تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833631230
وحشت جمهوریخواهان از ترامپ
واضح آرشیو وب فارسی:الف: وحشت جمهوریخواهان از ترامپ
برزین جعفرتاش
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۲۵
ترامپ با پیروزی در سه شنبه بزرگ یک قدم دیگر به نامزدی حزب جمهوریخواه نزدیک شد. پیروزی نهایی ترامپ در انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان از چند بعد برای تشکیلات جزب جمهوریخواه فاجعه خواهد بود. اولا همه نظرسنجی ها نشان از شکست ترامپ در برابر هر کدام از نامزدهای دمکرات می دهد. آگاهی کم، رفتار عامیانه و تندرو بودنش همانطور که در انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان به کمک اش آمده، میتواند در انتخابات ریاست جمهوری تبدیل به نقطه ضعف اش شود. از طرفی، حتی با پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری هم کابوس جمهوریخواهان تمام نخواهد شد. عدم وابستگی او به تشکیلات جمهوریخواهان، نظرات بعضا عجیب و حتی تندروتر از مواضع حزب (ممنوعیت ورود مسلمانان به کشور، ساختن دیوار در مرز مکزیک و ...)، و عدم آگاهی اش نسبت به روابط بین الملل، حتی برای حزب جمهوریخواه هم قابل قبول نیست. وضعیت رقابت در حزب جمهوریخواه تا امروز به شکل زیر می باشد. مارکو روبیو نامزد اصلی تشکیلات حزب جمهوریخواه، همانطور که در شکل میبینید شرایط مناسبی ندارد. نیویورک تایمز به حزب جمهوریخواه پیشنهاد کرد که حداقل تد کروز را که در روز شنبه توانسته پا به پای ترامپ رای کسب کند، مورد حمایت قرار دهند. مشکل اینجاست که تد کروز هم دارای مواضع گاها عجیبی بوده و مورد اعتماد حزب جمهوریخواه نیست.در طرف دیگر دمکرات‌ها سه‌شنبه و شنبه بزرگ را پشت سر گذاشته‌اند. سه‌شنبه در ۱۱ ایالت و در روز شنبه در ۴ ایالت رای‌گیری انجام شد. کلینتون به لطف رای سیاهپوستان پیروزی راحتی در سه‌شنبه بزرگ داشت (۷ ایالت کلینتون ۴ ایالت سندرز). اکثر رسانه‌ها کار سندرز را تمام‌شده یا بسیار سخت توصیف کرده و خبر از اتمام کابوس کلینتون میدادند. ولی در شنبه بزرگ، سندرز در سه ایالت کانزاس، نبراسکا و مین به پیروزی رسید و خواب کمپین کلینتون و حزب دمکرات را دوباره آشفته ساخت.تمایل آمریکاییان آفریقایی‌تبار به کلینتون یکی از تلخ‌ترین اتفاقات ریاست جمهوری آمریکا بود. با اینکه سناتور سندرز هزینه کمپین خود را نه از لابی های بزرگ که از مردم عادی با متوسط ۲۳ دلار تامین کرده و به عنوان چهره‌ای مستقل و پیشرو، امید را در بین ترقی‌خواهان آمریکا و حتی دنیا برانگیخته، رای اکثریت سیاهپوستان به کلینتون برای بسیاری ناامید کننده است. بخصوص برای آنهایی که با تاریخ ترقی‌خواهانه و مبارزات مدنی این قشر در آمریکا آشنا هستند. سیاهپوستانی که به رهبری مارتین لوتر کینگ، جیمز فارمر، مالکوم ایکس و دیگران؛ نماد آگاهی سیاسی و مبارزه رادیکال با وضع موجود (status quo) بوده اند، امروزه در حال رای دادن به نامزد تشکیلات حزب دمکرات و نماد حفظ وضع موجود می‌باشند.پرداختن به چرایی گرایش سیاهپوستان به کلینتون نیاز به نوشته جداگانه‌ای دارد، اما همانگونه که نویسنده کتاب "جیم کرو جدید" (The New Jim Crow) در مقاله‌ای طولانی در نشریه the nation به دقت توضیح داده، هیلاری کلینتون به هیچ عنوان شایسته رای سیاهپوستان نیست.با این حال خبر خوب برای سندرز و بد برای کلینتون این است که انتخابات درون حزبی در ایالت‌های دارای جمعیت سیاهپوست قابل توجه، تقریبا به پایان رسیده است. این بدین معنی است که روزهای خوب و پیروزی های نسبتا راحت کلینتون به پایان رسیده و روزهای پر چالشی پیش رو خواهد بود.در طرف دیگر، کار سندرز هم به هیچ عنوان آسان نیست. تقریبا تمامی تشکیلات حزب دمکرات و وابستگان به آنها، غول های رسانه ای آمریکا و لابی های اقتصادی و سیاسی این کشور، حامی کلینتون هستند. جدا از فقدان وجود حامیان حکومتی، بسیاری از شخصیت های ترقی خواه و روشنفکر هم سندرز را تنها گذاشته‌اند. دلایل متفاوتی را می‌توان برای حمایت نکردن آنها از سندرز حدس زد. در نظر اول شاید حمایت یک روشنفکر یا فعال اجتماعی از یک کاندیدای ریاست جمهوری و درگیر شدن در یک کمپین انتخاباتی خوشایند نباشد. برای بعضی هم ضعف سندرز در اتخاذ سیاست خارجی مترقی، از جمله مسئله فلسطین، فقدان مواضع محکم ضدجنگ و ضدمداخله جویانه دلیل این بی تفاوتی است. بعضی دیگر، هم راستا بودن بسیاری از رای های سندرز در سنای آمریکا با دمکرات ها را نشانه ای از حکومتی بودن سندرز میدانند و او را جزئی از تشکیلات حاکم محسوب میکنند. به هر صورت، آنچه که مسلم می‌نماید این است سندرز از حمایت اکثریت چهره‌های مترقی کشورش برخوردار نیست. برای مثال چامسکی برای او شانسی در سیستم فعلی قائل نیست و حتی در صورت پیروزی هم بر این باور است که در بروکراسی و سیستم سیاسی فعلی نمیتواند برنامه هایش را پیاده کند. کریس هجز، خبرنگار شهیر آمریکایی هم سندرز را بخشی از دستگاه حاکم و فاقد کیفیت یک رهبر تحول آفرین واقعی بحساب آورده است. در چنین شرایطی سندرز صرفا با تکیه بر حمایت جریان مردمی و تعداد انگشت شماری از چهره‌های برجسته در حال مبارزه با یکی از قدرتمندترین سیاستمداران تاریخ معاصر ایالات متحده، تشکیلات حزب دمکرات و وابستگان آنها است.وضعیت فعلی رای های نمایندگی در اردوگاه دمکرات به شکل زیر است دلیگت یا رای‌های نمایندگی بر اساس رای مردم هر ایالت به نامزدها تعلق میگیرد. برای کاندیدای نهایی شدن نیاز به کسب ۲۳۸۳ دلیگت است. همانطور که میبینید اختلاف سندرز با کلینتون زیاد به نظر می‌رسد. این مسئله در اکثر رسانه‌های اصلی آمریکا به شکل زیر نمایش داده می‌شود و اینطور القا میکند که اختلاف زیاد بوده و سندرز شانسی برای پیروزی ندارد. اما وضعیت دمکرات ها در واقع به شکل زیر است. دلیل این اختلاف، سیستم غیرعادی سوپر دلیگیت یا نمایندگان خاص است. جریان از این قرار است که حدود ۸۲۰ رای دلیگت بر اساس نظر افراد خاص حزب دمکرات و نه رای مردم در انتخابات تعیین می‌شود. از آنجایی که این حزب حمایت تمام قد از کلینتون را در دستور کار قرار داده، تا امروز ۵۹۶ سوپر دلیگت به کلینتون و حدود ۲۰ سوپر دلیگت به سندرز رای داده‌اند. اما ذکر دو نکته در اینجا ضروریست. نکته اول اینکه سوپر دلیگت‌ها میتوانند رای خود را تا روز آخر تغییر دهند و نکته دوم اینکه بعید است سوپردلیگت‌ها بر خلاف رای اکثریت مردم، شخص دیگری را با رای خود برنده این رقابت کنند. اگر این دو نکته را در ذهن داشته باشید، پیروزی سندرز آنقدرها هم دور از انتظار نیست. روزهای آتی، بخصوص ۱۵ مارچ (هفت روز دیگر) با رای گیری در ایالت‌های بزرگ فلوریدا (۲۱۴ دلیگت)، ایلینویز (۱۵۶ دلیگت)، میسوری (۷۱ دلیگت)، کارولینای شمالی (۱۰۷ دلیگت) و اوهایو (۱۴۳ دلیگت) تا حد زیادی تکلیف انتخابات درون‌حزبی دمکرات‌های آمریکا و پدیده سندرز روشن خواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
سیاسی
پربازدیدترینها