تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804613793
ادعای مذاکره ایران و آمریکا درباره سرنوشت عراق
واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: مقامات ایران و آمریکا پیش از حمله ایالات متحده به عراق و سرنگونی صدام حسین به صورت محرمانه درباره آینده این کشور با هم مذاکره کرده بودند. این ادعایی است که زلمای خلیل زاد در کتاب تازه خود با عنوان «فرستاده» مطرح کرده است.به گزارش پارس نیوز ، تجربیات او در عراق گسترده و درخور توجه است؛ زیرا درست پیش از حمله نیروهای آمریکا به این کشور - در سال ٢٠٠٣ - در رأس هیأتی برای شرکت در نشست مخالفان دولت صدام به مناطق کُرد نشین شمال عراق سفر کرده بود. خلیل زاد که ۲۱ ژوئن ۲۰۰۵ کارش را به عنوان سفیر آمریکا در عراق آغاز کرد و از ۲۰۰۷ سفیر آمریکا در سازمان ملل شد، اکنون در کتاب تازه خود مدعی شده است که آمریکا پیش از حمله به عراق و سرنگونی صدام حسین با مقامات ایران به صورت محرمانه مذاکره کرده و قول گرفته که ارتش ایران به جنگنده های آمریکایی در صورت وارد شدن به حریم هوایی ایران شلیک نکند. این آمریکایی افغانی الاصل بالاترین مقام مسلمان در دولت جورج دبلیو بوش بود که با طرح برنامه بلند پروازانه تغییر منظر سیاسی خلیج فارس و آسیای مرکزی به چهره ای شاخص تبدیل شد و پیشرفت کرد؛ پیشرفتی که به نقش او در سال های ۱۹۸۰ و اوایل دهه ٩٠ میلادی - به عنوان مشاور عمده وزارت خارجه و پنتاگون در جنگ ضد شوروی در افغانستان و مسائل منطقه- نیز بستگی داشت. این خلیل زاد بود که در دوران حکومت بیل کلینتون با تهیه سندی به نام «کتاب سفید درباره افغانستان» خواستار دخالت مجدد آمریکا برای تغییر وضع در این کشور شد. پس از ١١ سپتامبر و سقوط طالبان نیز مهم ترین چهره دولت آمریکا در سیاست های مربوط به افغانستان به حساب می آمد و موضع سختی در قبال بقایای طالبان اتخاذ کرد. او در آخرین سمت خود به عنوان سفیر آمریکا در افغانستان، نقشی کلیدی در تحکیم دولت حامد کرزی بازی کرد و علاوه بر این یکی از مشاوران اصلی بوش در حذف صدام حسین از عرصه سیاسی عراق بود. نشستی در ژنو با ظریف خلیل زاد در کتاب خود مدعی شده که این نشست های افشا نشده در ژنو برگزار شده و نماینده ایران در آن زمان، محمدجواد ظریف، سفیر پیشین ایران در سازمان ملل و وزیر خارجه فعلی ایران بود. به گفته او این مذاکرات محرمانه حتی پس از اینکه نیروهای آمریکایی در آوریل ٢٠٠٣ بغداد را تصرف کردند، نیز ادامه داشت. خلیل زاد مدعی است ظریف با تعهدی که آنها می خواستند – شلیک نکردن ارتش ایران به هواپیماهای آمریکایی در صورت ورود تصادفی به حریم هوایی ایران- موافقت کرده و آنها امیدوار بودند که ایران شیعیان عراق را به مشارکت در تأسیس دولت جدید تشویق کند؛ اما دو کشور درباره چگونگی شکل دادن به دولت جدید عراق اختلافات اساسی داشتند که ادامه پیدا کرد. براساس آنچه خلیل زاد در این کتاب نوشته است، بعد از آنکه دولت بوش در سال ٢٠٠٣ ایران را به پناه دادن به رهبران القاعده متهم کرد، این گفت وگو ها متوقف شد. او که شکست در حفظ کانال های باز ارتباطی با ایران را بزرگ ترین اما و اگرهای جنگ عراق می داند، مدعی است که «اگر ما مشارکت دیپلماتیک را با اقدامات تندتر همراه می کردیم، می توانستیم رفتار ایران را شکل دهیم». به هرترتیب این کتاب پس از یک دهه و درست زمانی که ایران و آمریکا در جریان مذاکرات هسته ای چندین بار با یکدیگر مذاکره کرده اند، منتشر شده است و تصویر تازه ای از سیاست های آمریکای دوران بوش در برابر ایران ارائه می دهد. نیویورک تایمز در گزارشی بر مبنای کتاب تازه خلیل زاد به مطرح بودن مباحث زیادی درباره پتانسیل واقعی گفت وگوی ایران و آمریکا درباره مسائل عراق اشاره کرده و به نقل از رایان کروکر، دیپلمات آمریکایی، نوشته است: «با اینکه مقامات دو کشور پس از حملات ١١ سپتامبر ٢٠٠١ رایزنی های سازنده ای درباره افغانستان داشتند، پس از اینکه جورج بوش، رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی ژانویه ٢٠٠٢ خود ایران را عضو محور شرارت دانست، دور نمای مباحث مشابه درباره عراق پس از جنگ به شدت کم رنگ شد». تصمیم به جایگزینی ابراهیم جعفری کروکر که به عنوان فرستاده آمریکا در عراق، افغانستان و دیگر کشورهای منطقه خدمت کرده بود، دراین باره می گوید: «فرصت گفت وگوهای جدی که ممکن بود واقعا به جایی برسد، تقریبا با محور شرارت پایان یافت. با این حال خلیل زاد مشتاق بود که ببیند آیا ایالات متحده پیش از تهاجم ماه مارس ٢٠٠٣ به عراق می تواند همکاری ایران را جلب کند و کاخ سفید به او مأموریت داد تا با ظریف دیدار کند». براساس این گزارش خلیل زاد و کروکر به ظریف اطلاع دادند که کابینه بوش می خواهد یک دولت دموکراتیک در بغداد ایجاد کند تا با همسایگانش در صلح باشد. خلیل زاد در کتاب خود مدعی است: «ظریف ایده های خود را درباره اینکه عراق پس از جنگ چگونه باید اداره شود، داشت. او انتقال سریع به عراقی های تبعیدی را ترجیح می داد و استدلال کرد که مؤسسات امنیتی عراقی باید از پایه بازسازی شوند و خواستار پاکسازی گسترده اعضای حزب بعث صدام حسین شد و با اشغال آمریکا به مخالفت پرداخت. زمانی که مسئله تروریسم در جلسه ماه می ٢٠٠٣ در دستور کار قرار گرفت، ظریف از ایالات متحده خواست تا رهبران مجاهدین (منافقین) را تسلیم کند که صدام حسین به آنها پناهندگی داده بود». خلیل زاد ادعاهای خود را این طور ادامه می دهد که «ایران به مقامات القاعده، از جمله پسر اسامه بن لادن پناه داد و این موضوع به ایرانیان کمک کرد تا درباره امکان تبادل مستقیم رهبران مجاهدین (منافقین) در ازای رهبران القاعده صحبت کنند. کابینه بوش این ایده را رد کرد و پس از ارتباط دادن حملات تروریستی در ریاض به رهبران القاعده در ایران این مجرای دیپلماتیک را بست». این دیپلمات آمریکایی مدعی است که پس از منصوب شدن به عنوان سفیر در عراق - سال ٢٠٠٥- به تلاش برای بازکردن کانال ارتباطی با ایران به صورت پنهانی ادامه داده و مقامات عراقی که به ایران سفر کرده بودند، به فرستاده آمریکا خبر دادند که ایران آماده گفت وگو است و در سال ٢٠٠٦ موقعیتی به وجود آمد که سیاست های آمریکا و ایران هم پوشانی داشته باشند. بنا به ادعای خلیل زاد در این کتاب، هر دو کشور به این نتیجه رسیدند که ابراهیم جعفری به عنوان نخست وزیر باید جایگزین شود و او در خلال نشستی در شورای امنیت ملی، جورج بوش را متقاعد کرد که مسئول آغاز گفت وگو با ایرانیان باشد. او می افزاید: «با وساطت عبدالعزیز الحکیم، رهبر یکی از احزاب شیعه، قرار شد که گفت وگوها از سر گرفته شده و ایرانیان تیمی را متشکل از وزارت خارجه و آژانس های امنیتی به بغداد بفرستند؛ اما بنا به دلایلی که برای من روشن نیست، واشنگتن در لحظات آخر عقب نشینی و این نشست لغو شد. حکیم به من اطلاع داد که مقامات عالی ایران از این حادثه نتیجه گرفته که به آمریکا نمی توان اعتماد کرد». خلیل زاد در کتاب خود ادعاهایی مطرح کرده که می تواند برگ های جدیدی از تاریخ دیپلماسی منطقه ای ایران و آمریکا را روشن کند؛ اما باید منتظر پاسخ مقامات دیپلماتیک وقت به این ادعاها ماند. برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید
سه شنبه ، ۱۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[مشاهده در: www.parsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها