تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804396018
پدیده ای جدید در فضای مجازی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>این روزها همه در کار لب خوانی هستند شما چطور؟ لب خوانی که از قدیم تا الان بوده، اما هیچ وقت نه کسی به آن دابسمش می گفت و نه اینقدر ماجرا برای ایرانی های همیشه حاضر در صحنه تکنولوژی جدی شده بود.به گزارش شفا آنلاین ، حالا ماجرا آنقدر تبش بالا رفته که حتی برخی سریالهای تلویزیونی از مخاطبان درخواست کرده اند که تیتراژ برنامه نوروزی را آنها بخوانند و برای عوامل سریال بفرستند. ملت آنقدر پای کارند که یکی از تلویزیون های اینترنتی با توجه به همین استقبال مسابقه بهترین دابسمش را آن هم با داوری یکی از کمدین های ایرانی برگزار کرده است. اما ماجرا فقط به این جا محدود نیست. بلکه اینستاگرام این روزها در تصرف بی چون و چرای انواع و اقسام دابسمش ایرانیهاست. بعضی ازآنها هم آنقدر خوب هستند که شاید نمونه خارجی مثل آنها را نتوانیم پیدا کنیم و آنقدر دوست داشتنی هستند که چندین بار آنها را ببینیم و بشنویم. همه چیزشان عالیست، از بازی گرفته تا لب خوانی و کارهای دسته جمعی!حالا واقعاً برای خیلی ها سؤال است که ماجرای علاقه ایرانی ها به این نمایش کم هزینه چیست؟ نمایشی که هر کسی هم هنرش را درآن به نمایش می گذارد و هم می خواهد استعدادش را شکوفا کند. البته این شکوفایی بتدریج رنگ مد گرفته. طوری که پای آدم های مشهور را هم به این ماجرای جالب باز کرده است . دابسمش فرصتی برای نمایش، ایرانی عقب نمی ماند! پدرام پوررشیدی، جامعه شناس و استاد دانشگاه درباره این استقبال جالب ایرانیان از تکنولوژی و محتواسازی نسل جوان در این فضا می گوید: طبیعی است که این مسأله یعنی دابسمش مثل همه جای دنیا در ایران هم باب شود. چرا که به هر صورت این مسأله موج جهانی ایجاد کرده و ایرانی ها هم مثل همیشه نمی خواهند عقب بمانند. دابسمش ها مکان خوبی برای نمایش استعدادهایی هستند که شاید خیلی از جوان های ایرانی فکر می کنند دیده و شناخته نشده. در واقع دابسمش این فرصت را به هر کس می دهد که با توجه به فرصت های محدود اجتماعی خود را نشان دهد ومورد توجه قرار گیرد. حتی نخبگان و افراد مشهور هم برای تجربه کردن قلقلک می شوند. پس می توان گفت که کاربر ایرانی با یک موج مجازی همراه شده که در ابتدای امر چندان هم بد به نظر نمی رسد. این همه خلاقیت در دابسمش ایرانی در این میان نکته جالب اینجاست که تنوع و ایده های موجود در این دابسمش ها آنقدر زیاد است که وقتی مخاطب وارد صفحه اینستاگرام آنها می شود با دیدن یکی از آنها علاقه داردتا به تماشای تعداد زیادی از آنها بنشیند. پوررشیدی درباره این مسأله خاطرنشان می سازد: این مسأله بیانگر آن است که در جامعه ایرانی فرصت و پتانسیل زیادی وجود دارد. هر حوزه ای از فضای مجازی که مخاطب به آن علاقه داشته باشد خیلی سریع برجسته می شود و ایده های خاصی درآن شکل می گیرد. این استاد دانشگاه می افزاید: مهم ترین چیزی که این دابسمش ها در بین ایرانی ها ایجاد کرده فضای سرگرمی است. به طوری که بسیاری از مخاطبان تنها به دلیل این مسأله به سوی این ماجرا گرایش دارند. خودشان دابسمش می سازند، خودشان صفحه اینستاگرامش را فعال می کنند. خودشان ایده می دهند. موضوعی که نشان می دهد سرگرمی و خندیدن از اولویت های مهم فضای مجازی برای کاربران است. تلاش برای ایجاد گفتمان شادی متفاوت پوررشیدی دراین باره خاطرنشان می کند: جامعه ایران امروز بیش از هر زمان دیگری به سرگرمی نیاز دارد. همین نیاز در دابسمش ها و تولید آنها بشدت دیده می شود. ضمن اینکه آنها سعی می کنند یک نوع گفتمان جدید را به وجود آورند؛ گفتمانی که شادی از مهم ترین برجستگی های آن است. درواقع گفتمانی که این نسل با چیزهایی مانند دابسمش برای ایجاد آن تلاش می کند از حوزه های سخت اجتماعی و فرهنگی فراری است. می خواهند که دور هم باشند و با هم از طریق تولید شادی ارتباط برقرار کنند. به نوعی یک گفتمان ارتباطی مبتنی بر شادی و البته بی تفاوت نسبت به مسائل سخت حوزه سیاست و جامعه شکل گرفته است. محیطی که مال خود خود آنهاست در این بین فرزانه الماسی، روانشناس و استاد دانشگاه براین مسأله تأکید دارد که حضور این حجم از جوانان در چنین فضایی وتولید این فیلم ها نشان از یک انرژی نهفته قابل توجه دارد. انرژی که هرجا جوانان احساس کنند آن محیط ازآن خودشان است آن را خرج می کنند. به تعبیر این روانشناس این محیط از سوی جوانان جدی گرفته شده و آنان درآن تولید می کنند، به دلیل اینکه نوعی احساس مالکیت روی آن دارند. پس این نشان می دهد که اگر می خواهیم در فضای مجازی جوانان را به مسیر درستی هدایت کنیم باید فضایی به وجود آورد که آنها در آن احساس غریبی نکنند. این موضوع دقیقاً پیامی برای مدیرانی است که دائماً از تولید محتوا در فضای مجازی می گویند. این استاد دانشگاه می افزاید: البته دابسمش یک نوع اعلام نیاز به خوشحالی هم محسوب می شود. خوشحالی عمومی در جامعه کمتر وجود دارد و برای همین به این شکل در فضای مجازی بازتاب پیدا می کند. همه این دابسمش ها برای خلق لحظات شادتری است که کاربران دوست دارند این لحظات را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. این مسأله می تواند در نزدیک شدن بیشتر اعضای جامعه کمک کند. یک همکاری مشترک برای خندیدن به هم فرزانه الماسی همچنین درباره نقش چنین فضایی در دابسمش که به تعبیر او به اشتراک گذاشتن لحظات شاد با دیگر اعضای جامعه است در کاهش تنش های اجتماعی می گوید: هرچقدر این شادی و خوشحالی بیشتر به اشتراک گذاشته می شود، ذهن افراد جامعه نسبت به یکدیگر مثبت تر می شود. یعنی نگاه های منفی نسبت به هم کمتر می گردد. چرا که به هر صورت هر کدام از این کاربران که دابسمش ها را تولید می کنند سبب خنده دیگری می شوند و به این صورت افراد یک نوع همکاری مشترک برای خنداندن همدیگر دارند و این نکته مثبتی دراین ماجراست. از سوی دیگر برخی از صاحب نظران این اتفاق را از سوی جامعه ایرانی نشانی از میل شدید به مدرنیته تلقی می کنند. به شکلی که نسل جوان ایرانی با استقبال گسترده از این فضا علاقه خود را به همراه بودن با اتفاقات جدید فضای مجازی نشان می دهد. آن چنان که دابسمش خیلی سریع و دقیقاً از همان روزهایی که در فضای مجازی کاربران غربی می چرخید به ایران راه پیدا کرد و آن چنان از سوی کاربران ایرانی جدی گرفته شد که حالا می توان ایرانی ها را یکی از دابسمش بازهای قهار فضای مجازی دانست. پوررشیدی با اشاره به این آمادگی نسل امروز برای همراه شدن در هر اتفاق جهانی، براین باور است که حضور همه جانبه جوان ها و حتی والدین در این دابسمش ها نشان از این می دهد که فضای مجازی در جامعه ایرانی بسیار جدی گرفته شده. آن چنان که برای آن بشدت وقت می گذارند. هرچند که به تعبیر این استاد دانشگاه پیدا کردن شکل اعتیاد گونه به این نوع کارها در فضای مجازی می تواند سبب آسیب شود. چرا که این مسأله در این صورت به یک موضوع وقت گیر مبدل می شود که هر روز میزان زیادی زمان را تلف می کند. حالا فعلاً همه دابسمش می سازند. شاید همان هایی هم که می گویند ما اهل این کارها نیستیم روزی در اثر این موج ناخودآگاه دابسمش خود را بسازند.ایران دابسمش فرصتی برای نمایش، ایرانی عقب نمی ماند! پدرام پوررشیدی، جامعه شناس و استاد دانشگاه درباره این استقبال جالب ایرانیان از تکنولوژی و محتواسازی نسل جوان در این فضا می گوید: طبیعی است که این مسأله یعنی دابسمش مثل همه جای دنیا در ایران هم باب شود. چرا که به هر صورت این مسأله موج جهانی ایجاد کرده و ایرانی ها هم مثل همیشه نمی خواهند عقب بمانند. دابسمش ها مکان خوبی برای نمایش استعدادهایی هستند که شاید خیلی از جوان های ایرانی فکر می کنند دیده و شناخته نشده. در واقع دابسمش این فرصت را به هر کس می دهد که با توجه به فرصت های محدود اجتماعی خود را نشان دهد ومورد توجه قرار گیرد. حتی نخبگان و افراد مشهور هم برای تجربه کردن قلقلک می شوند. پس می توان گفت که کاربر ایرانی با یک موج مجازی همراه شده که در ابتدای امر چندان هم بد به نظر نمی رسد. این همه خلاقیت در دابسمش ایرانی در این میان نکته جالب اینجاست که تنوع و ایده های موجود در این دابسمش ها آنقدر زیاد است که وقتی مخاطب وارد صفحه اینستاگرام آنها می شود با دیدن یکی از آنها علاقه داردتا به تماشای تعداد زیادی از آنها بنشیند. پوررشیدی درباره این مسأله خاطرنشان می سازد: این مسأله بیانگر آن است که در جامعه ایرانی فرصت و پتانسیل زیادی وجود دارد. هر حوزه ای از فضای مجازی که مخاطب به آن علاقه داشته باشد خیلی سریع برجسته می شود و ایده های خاصی درآن شکل می گیرد. این استاد دانشگاه می افزاید: مهم ترین چیزی که این دابسمش ها در بین ایرانی ها ایجاد کرده فضای سرگرمی است. به طوری که بسیاری از مخاطبان تنها به دلیل این مسأله به سوی این ماجرا گرایش دارند. خودشان دابسمش می سازند، خودشان صفحه اینستاگرامش را فعال می کنند. خودشان ایده می دهند. موضوعی که نشان می دهد سرگرمی و خندیدن از اولویت های مهم فضای مجازی برای کاربران است. تلاش برای ایجاد گفتمان شادی متفاوت پوررشیدی دراین باره خاطرنشان می کند: جامعه ایران امروز بیش از هر زمان دیگری به سرگرمی نیاز دارد. همین نیاز در دابسمش ها و تولید آنها بشدت دیده می شود. ضمن اینکه آنها سعی می کنند یک نوع گفتمان جدید را به وجود آورند؛ گفتمانی که شادی از مهم ترین برجستگی های آن است. درواقع گفتمانی که این نسل با چیزهایی مانند دابسمش برای ایجاد آن تلاش می کند از حوزه های سخت اجتماعی و فرهنگی فراری است. می خواهند که دور هم باشند و با هم از طریق تولید شادی ارتباط برقرار کنند. به نوعی یک گفتمان ارتباطی مبتنی بر شادی و البته بی تفاوت نسبت به مسائل سخت حوزه سیاست و جامعه شکل گرفته است. محیطی که مال خود خود آنهاست در این بین فرزانه الماسی، روانشناس و استاد دانشگاه براین مسأله تأکید دارد که حضور این حجم از جوانان در چنین فضایی وتولید این فیلم ها نشان از یک انرژی نهفته قابل توجه دارد. انرژی که هرجا جوانان احساس کنند آن محیط ازآن خودشان است آن را خرج می کنند. به تعبیر این روانشناس این محیط از سوی جوانان جدی گرفته شده و آنان درآن تولید می کنند، به دلیل اینکه نوعی احساس مالکیت روی آن دارند. پس این نشان می دهد که اگر می خواهیم در فضای مجازی جوانان را به مسیر درستی هدایت کنیم باید فضایی به وجود آورد که آنها در آن احساس غریبی نکنند. این موضوع دقیقاً پیامی برای مدیرانی است که دائماً از تولید محتوا در فضای مجازی می گویند. این استاد دانشگاه می افزاید: البته دابسمش یک نوع اعلام نیاز به خوشحالی هم محسوب می شود. خوشحالی عمومی در جامعه کمتر وجود دارد و برای همین به این شکل در فضای مجازی بازتاب پیدا می کند. همه این دابسمش ها برای خلق لحظات شادتری است که کاربران دوست دارند این لحظات را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. این مسأله می تواند در نزدیک شدن بیشتر اعضای جامعه کمک کند. یک همکاری مشترک برای خندیدن به هم فرزانه الماسی همچنین درباره نقش چنین فضایی در دابسمش که به تعبیر او به اشتراک گذاشتن لحظات شاد با دیگر اعضای جامعه است در کاهش تنش های اجتماعی می گوید: هرچقدر این شادی و خوشحالی بیشتر به اشتراک گذاشته می شود، ذهن افراد جامعه نسبت به یکدیگر مثبت تر می شود. یعنی نگاه های منفی نسبت به هم کمتر می گردد. چرا که به هر صورت هر کدام از این کاربران که دابسمش ها را تولید می کنند سبب خنده دیگری می شوند و به این صورت افراد یک نوع همکاری مشترک برای خنداندن همدیگر دارند و این نکته مثبتی دراین ماجراست. از سوی دیگر برخی از صاحب نظران این اتفاق را از سوی جامعه ایرانی نشانی از میل شدید به مدرنیته تلقی می کنند. به شکلی که نسل جوان ایرانی با استقبال گسترده از این فضا علاقه خود را به همراه بودن با اتفاقات جدید فضای مجازی نشان می دهد. آن چنان که دابسمش خیلی سریع و دقیقاً از همان روزهایی که در فضای مجازی کاربران غربی می چرخید به ایران راه پیدا کرد و آن چنان از سوی کاربران ایرانی جدی گرفته شد که حالا می توان ایرانی ها را یکی از دابسمش بازهای قهار فضای مجازی دانست. پوررشیدی با اشاره به این آمادگی نسل امروز برای همراه شدن در هر اتفاق جهانی، براین باور است که حضور همه جانبه جوان ها و حتی والدین در این دابسمش ها نشان از این می دهد که فضای مجازی در جامعه ایرانی بسیار جدی گرفته شده. آن چنان که برای آن بشدت وقت می گذارند. هرچند که به تعبیر این استاد دانشگاه پیدا کردن شکل اعتیاد گونه به این نوع کارها در فضای مجازی می تواند سبب آسیب شود. چرا که این مسأله در این صورت به یک موضوع وقت گیر مبدل می شود که هر روز میزان زیادی زمان را تلف می کند. حالا فعلاً همه دابسمش می سازند. شاید همان هایی هم که می گویند ما اهل این کارها نیستیم روزی در اثر این موج ناخودآگاه دابسمش خود را بسازند.ایران
سه شنبه ، ۱۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها