واضح آرشیو وب فارسی:عیارآنلاین: مرکز پژوهش های مجلس با تاکید بر اینکه زیان افزایش قاچاق بنزین بیش از هزینه نگهداری سامانۀ هوشمند سوخت است، دو راهکار تعیین نرخ اضطراری بنزین با کارت جایگاه ها و اخذ عوارض انتشار آلایندگی و عوارض ترافیکی از پرمصرفی بنزین برای تداوم استفاده از این کارت ها پیشنهاد شده است.به گزارش عیارآنلاین ، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی با انتشار گزارشی با عنوان «دستاوردهای کارت هوشمند سوخت و راهکارهای حفظ و ارتقای آن»، ضمن تاکید بر دستاورد ۷۵ میلیارد دلاری کارت سوخت در ۸ سال، بر ضرورت تداوم استفاده از کارت های سوخت با وجود قطع سهمیه بندی بنزین و تک نرخی شدن آن تاکید کرد. در این گزارش مرکز پژوهش های مجلس درباره ضرورت حفظ کارت سوخت در شرایط فعلی آمده است: «فارغ از اینکه دولت قصد دارد، «سهمیه بندی بنزین» را در آینده اجرا نماید یا آن را متوقف کند، در هر حال باید از زیرساخت کارت سوخت صیانت شود؛ به این معنی که باید عرضۀ سوخت به گونه ای باشد که اغلب مردم انگیزه کافی برای استفاده از کارت شخصی خود را داشته باشند و استفاده از کارت جایگاه ها به حداقل برسد. حداقل فایدۀ حفظ سامانۀ هوشمند، حتی بدون سهمیه بندی بنزین، این است که از قاچاق این فراوردۀ ارزشمند جلوگیری به عمل آید. به علاوه، در صورت افزایش مجدد قیمت نفت (و به تبع آن افزایش فاصلۀ قیمت بنزین داخلی با کشورهای همسایه) و یا وقوع هر اتفاقی از قبیل حوادث طبیعی و یا تحریم، می توان عرضۀ بنزین را بهتر مدیریت نمود. با حفظ این زیرساخت، اطلاعات سامانۀ هوشمند نیز به روز باقی می ماند». مرکز پژوهش ها در این گزارش ضمن تاکید بر اینکه پیش از هر اقدامی، لازم است دولت تمامی وسایل نقلیه را به کارت سوخت مجهز نماید و برای دریافت درخواست های جدید و صدور کارت های المثنی به اندازه کافی مهلت قانونی تعیین نماید، دو پیشنهاد زیر را برای حفظ سامانه هوشمند سوخت و افزایش انگیزه مردم به استفاده از کارت سوخت شخصی و تأمین هزینه های مربوطه ارائه کرده است: ۱- تعیین نرخ اضطراری بنزین برای سوختگیری با کارت جایگاه ها (همانند گازوئیل): با اجرای این طرح، همۀ مردم با استفاده از کارت سوخت شخصی خود به بنزین ۱۰۰۰ تومانی دسترسی دارند؛ اما اگر از کارت جایگاه دارها استفاده کنند، باید علاوه بر هزینۀ بنزین، عوارض استفاده از کارت جایگاه را نیز بپردازند. درنتیجه مردم برای حفظ و استفاده از کارت مخصوص خودروی خود انگیزه دارند و سامانه حفظ می شود. با اخذ این عوارض، هزینه های نگهداری و تعمیرات سامانۀ هوشمند نیز تامین می گردد. ۲- اخذ عوارض انتشار آلایندگی و عوارض ترافیکی و استفاده از زیرساخت های جاده ای از مشتریان پرمصرف بنزین: بر اساس این پیشنهاد، عوارض آلایندگی، ترافیکی و استفاده از از زیرساخت های جاده ای صرفاً از مشتریان پرمصرف بنزین اخذ می شود. درنتیجه برای تشخیص مشتریان پرمصرف و کم مصرف نیازمند کارت هوشمند سوخت هستیم. بنابراین اگر اخذ این عوارض نیز اجرایی شود، سامانۀ هوشمند سوخت حفظ خواهد شد. در بخشی از این گزارش مرکز پژوهش ها با اشاره به اینکه اصلی ترین دلیل مخالفان کارت سوخت برای اتمام اجرای این طرح، هزینه های نگهداری و تعمیر تجهیزات سامانه هوشمند است، آمده است: «گرچه به اذعان مسئولان دولتی، هزینه های جاری حفظ سامانه در قیاس با صرفه جویی های حاصل از کنترل قاچاق و مصرف بنزین ناچیز است». با این وجود، مرکز پژوهش ها ضمن تاکید بر اینکه از نظر هزینه های نگهداری سیستم نیز نگرانی وجود ندارد و نباید به بهانۀ هزینه بر بودن سامانه، آن را از دور خارج کرد، این راهکارها را برای تامین این هزینه ها پیشنهاد داده است: ۱- اختصاص عوارض استفاده از کارت جایگاه به تعمیر، نگهداری و ارتقاء سامانه ۲- افزایش نرخ اضطراری گازوئیل و اختصاص مابه التفاوت قیمت، به تعمیر و نگهداری سامانه. در بخش چکیده این گزارش درباره کاربردهای کارت های هوشمند سوخت نیز آمده است: «به اذعان مسئولان ستاد مدیریت حمل ونقل و سوخت، وزارت کشور و وزارت راه و شهرسازی، از اطلاعات سامانۀ هوشمند سوخت برای برآورد تعداد انواع خودروهای فعال کشور، شناسایی خودروهای فرسوده، کسب اطمینان از عدم قاچاق در جایگاه های سوخت، محاسبۀ نرخ کرایۀ حمل ونقل عمومی در شهرهای مختلف و همچنین اصلاح اطلاعات ترددشمارهای جاده ای برای برآورد تقاضای سفر و پیش بینی مصرف سوخت در زمان های اوج سفر استفاده می شود. بر همین اساس نیز ضرورت دارد در شرایط فعلی (تک نرخی شدن بنزین) هم استفاده از این کارت ها تداوم یابد». در بخش های ابتدایی این گزارش، شرایط اجرای طرح توزیع بنزین با کارت هوشمند سوخت و تفاوت این کارت ها با سامانه های مشابه در جهان و همچنین دستاوردهای اجرای این طرح و دلایل موفقیت آن بیان شده است. در قسمتی از این بخش آمده است: «با ادامه روند سریع افزایش میزان واردات بنزین در سال ۱۳۸۵ و قوت گرفتن زمزمه های تصویب طرح تحریم فروش بنزین توسط آمریکا در این سال و از طرف دیگر با توجه به شکل گیری زمینه های لازم برای سهمیه بندی بنزین با استفاده از سامانه هوشمند سوخت، مجلس شورای اسلامی در بند «و» تبصره «۱۳» قانون بودجه ۱۳۸۶، این موضوع را مصوب کرد. با اجرای این طرح، روند فزایندۀ قاچاق و مصرف بنزین متوقف شد و واردات نیز کاهش یافت. منفعت اقتصادی مستقیم و غیرمستقیم ناشی از اجرای این طرح در مدت ۸ سال، حدود ۱۰۰ میلیارد دلار برآورد شده است که ۷۵ میلیارد دلار آن به طور مستقیم ناشی از کاهش مصرف و واردات بنزین است». گفتنی است که مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی اوایل مردادماه امسال، با انتشار گزارشی با عنوان «درباره گام سوم هدفمند کردن یارانه ها: دلایل اجرا و کسری احتمالی منابع» در زمینه حذف کارت سوخت به صورت جدی هشدار داد و این تصمیم احتمالی دولت را «اشتباه بزرگ» خوانده بود. در این گزارش با اشاره به برخی دستاوردهای استفاده از کارت سوخت مانند شفافیت نظام توزیع سوخت، کاهش واردات و قاچاق سوخت به خارج از کشور و نیز مدیریت بر مصرف سوخت آمده بود: «کارت های سوخت بستر و ابزار مناسبی برای اعمال سیاست های انرژی و جمع آوری اطلاعات با ارزش از میزان سوخت مصرفی در کشور است؛ لذا استفاده از کارت های سوخت باید، تداوم یابد و حذف آن یک اشتباه بزرگ بوده و باعث کاهش شفافیت نظام توزیع سوخت و کاهش ظرفیت مدیریت بر مصرف سوخت خواهد شد». منبع: فارس
دوشنبه ، ۱۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عیارآنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]