محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829780988
بانوی ادبیات داستانی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: خانم سیمین دانشور در هشتم اردیبهشت 1300 شمسی در شیراز به دنیا آمد و در 18 اسفند 1390 در تهران از دنیا رفت. او که نشانه های استعداد سرشارش از همان دوره کودکی آشکار شده بود و آینده درخشانی را برایش پیش بینی می کردند، از 16 سالگی قلم به دست گرفت و مشغول نوشتن شد. آثار باقیمانده از او هم به صورت تألیف و ترجمه داستان های کوتاه و بلند است و هم به صورت مقالات علمی در حوزه های مختلف هنری، فرهنگی و اجتماعی. نام برخی از مجموعه داستان های کوتاه و بلند نوشته شده توسط او بدین شرح است: آتش خاموش، شهری چون بهشت، به کی سلام کنم، از پرنده های مهاجر بپرس، جزیره سرگردانی و ساربان سرگردان، ولی شاهکار بی نظیرش بدون تردید رمان ماندگار «سَووشون» است، رمانی که یک نقطه عطف در تاریخ ادب فارسی است و باعث شده است که سیمین دانشور به عنوان «بانوی ادبیات داستانی ایران» شناخته شود. برداشت و تلقی دکتر سیمین دانشور از فلسفه هنر و وظیفه هنرمندان، به ویژه در قلمرو ادبیات، برداشتی است میانه، یعنی ترکیبی بهینه از آزاداندیشی و احساس مسئولیت همزمان. او جهان و مسایل جهانی را بامعنی و هدفمند می دانست، به باورها احترام می گذاشت و برای تجارب واقعی بشری ارزش قایل بود. او اخلاق مدار، صلح طلب و اهل مدارا بود و در نتیجه، بدون درگیرشدن با داعیه های بزرگ و بدون تلاش برای رد و اثبات کسی یا چیزی، می کوشید تا تجربه های گوناگون از واقعیات زندگی و زمانه خویش را بیان کند، البته نه یک «بیان» ساده، بلکه بیانی دعوت آمیز یا فراخواننده، به نحوی که «دنیای واقع» را به سوی «دنیای ممکن» بکشد و باعث تحول و پیشرفت شود. او با اینکه در ایران زندگی می کرد و می دانست که در این قبیل جوامع، معمولاً بخشی از وظایف مطبوعات بر دوش ادبیات می افتد و بار ادبیات را خواهی نخواهی سنگین می کند، اما تحت تأثیر جو اجتماعی غالب قرار نگرفت و از مسیر اعتدال خارج نشد. طبیعی است که از محیط و شرایط پیرامونی تأثیر می پذیرفت، اما مستقیماً در پی ایجاد تغییر و تحول اجتماعی نبود و کارکردهای سیاسی ـ اجتماعی آثارش، در واقع، پیامدهای خلق آثار ادبی اش بودند، نه انگیزه خلق آنها. از لحاظ او، ادبیات نه پدیده ای تشریفاتی و تفننی بود و نه تریبون تبلیغاتی یا فرصتی برای صادرکردن بیانیه سیاسی. به همین علت، نه به سوی تنزه طلبی و برج عاج نشینی روی آورد و نه به سوی کارهای صرفاً سیاسی. او بر بلندای هنر ایستاد و سیاست و رویدادهای جانبی آن را رصد کرد. همین بر کرانه راندن نیز باعث شد که رفتارش در قلمرو هنر و ادبیات، رفتاری وحدت بخش و متعادل کننده باشد. او علاوه بر هنر نویسندگی، به هنر زندگی نیز آراسته بود. او که پس از عبور از کوره راه های سنت، در برهه زمانی مناسبی قدم به عرصه عمومی گذاشته بود و در موقعیت شغلی و اجتماعی مناسبی نیز قرار داشت، می کوشید تا هم در سبک زندگی شخصی و هم از طریق خلق آثار هنری، زخم های کهنه ناشی از آسیب های اجتماعی ـ فرهنگی جامعه را شناسایی کند و آنها را التیام بخشد. او با تدبیر و به تدریج، لایه های خاکستری سنت را کنار می زد و فرصت های کوچک ولی مهمی را به ویژه برای زنان جامعه فراهم می آورد برای اینکه بتوانند هویت گمشده خود را بازیابند و روی پای خود بایستند. او در همان حال که مشغول کاویدن خاکسترها و التیام زخم های کهنه بود، می کوشید تا الگوی روزآمد و شایسته برای زن و مرد ایرانی را نیز در قالب شخصیت های داستانی خویش بسازد و به آنان ارایه نماید. او هم با الزامات مدرنیته آشنایی داشت و هم با وضع موجود جامعه ایرانی. بنابراین، سعی می کرد تا گره ها را باز کند و راه رسیدن به وضع مطلوب را نشان بدهد، راه رسیدن به آزادی، آگاهی و مسئولیت شناسی را. یادش بخیر و یادگارهایش ماندگار باد.
دوشنبه ، ۱۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها