واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: آقاي رئيسجمهور! بهجاي سركشيهاي نمادين، زندگي معلولان را ارتقا دهيد
بر اساس خبرهاي رسيده دولت تدبير و اميد تنها به 300 هزار نفر از جمعيت 3 ميليون نفري معلولان در كشور عيدي داده است كه رقم آن هم به ميزان يك ماه مستمري يعني50هزار تومان است.
نویسنده : محمدرضا هاديلو
بر اساس خبرهاي رسيده دولت تدبير و اميد تنها به 300 هزار نفر از جمعيت 3 ميليون نفري معلولان در كشور عيدي داده است كه رقم آن هم به ميزان يك ماه مستمري يعني50هزار تومان است. اين در شرايطي است كه جمعيت انبوهي از معلولان در آستانه سال نو با مشكلات عديدهاي دست به گريبان هستند و هنوز هم هيچگونه تسهيلاتي از طرف مراكز حمايتي دريافت نكردهاند. اين كوتاهيها و بيتوجهيها تا آنجا پيش رفته كه روز گذشته رئيس انجمن دفاع از حقوق معلولان ايران ضمن انتقاد از عدم توجه رئيسجمهور به مشكلات معلولان در جامعه، از ايشان درخواست كرده به جاي سركشي نمادين و سمبليك از مراكز نگهداري معلولان و سالمندان در شب عيد، با نگاهي واقعي به زندگي معلولان اقداماتي را انجام دهد كه باعث ارتقاي سطح زندگي اين قشر از جامعه شود.
در حال حاضر 600 ميليون معلول در دنيا زندگي ميكنند كه 80 درصد اين افراد در كشورهاي جهان سوم و در حال توسعه هستند و يك سوم معلولان جهان را كودكان و نوجوانان تشكيل ميدهند.
همچنين بر اساس آمار سازمان جهاني بهداشت حدود 10 درصد جمعيت جهان داراي معلوليت هستند كه 2/4 درصد آنها معلوليت متوسط و شديد دارند.
در همين راستا و بر مبناي سرشماري سال 90 در ايران كه جزو آمار رسمي به شمار ميآيد، مشخص شد بالغ بر يك ميليون نفر معلول در كشور زندگي ميكنند كه 133 هزار نفر آنها در استان تهران ساكن هستند اما آمارهاي غيررسمي، تعداد معلولان را بيش از اينها و بالاي 3ميليون نفر برآورد ميكنند. بر اساس آخرين آمارها در كشور ما روزانه 165 نفر و سالانه 60هزار نفر به جمعيت معلولان اضافه ميشود و كارشناسان معتقدند اگر شرايط به همين منوال پيش برود در سال 2020 از جمعيت 94 ميليون نفري ايران 7/5 ميليون نفر معلول خواهند بود.
وزارت رفاه هيچ كاري نكرده
از آمار معلولان كه بگذريم به مشكلات تك تك آنها ميرسيم. به جز اشتغال و مسكن و هزينه دارو و درمان و نگهداريها كه بيشترين فشار را بر دوش آنها وارد كرده است، هر معلول در رفت و آمدهاي روزمره خود نيز با مشكلاتي مواجه است كه بارزترين و مهمترين آنها مناسب نبودن خيابانها و كوچهها، حمل و نقل شهري و معضل دسترسي است. همچنين هزينههاي سنگين تردد در سطح شهر نيز براي يك معلول طاقتفرسا شده است.
حالا و با نزديك شدن به سال نو گويي دردهاي معلولان يكي پس از ديگري سر بر ميآورند و ناله آنها را به هوا ميكشند و هيهات كه گوش شنوايي براي شنيدنشان وجود ندارد.
در همين رابطه رئيس انجمن دفاع از حقوق معلولان ايران با بيان اينكه سفره عيد معلولان در آستانه سال نو خالي از تدبير دولت است و عدم آشنايي وزير رفاه با مشكلات واقعي معلولان باعث شده اين مشكلات همچنان باقي بماند، گفت: «با آنكه مسئولان كشوري و رئيسجمهور در خصوص تدبير دولت در زمينههاي مختلف بينالمللي، اقتصادي و علمي سخن ميگويند اما متأسفانه شاهد هستيم كه سفره عيد معلولان در آستانه سال نو خالي از تدبير دولت است و هيچگونه خدماتي به معلولان در آستانه سال نو ارائه نميشود.»
عليهمت محمودنژاد با ابراز اميدواري از اينكه مسئولان مربوطه در اين زمينه پاسخگو باشند، به عملكرد علي ربيعي وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي انتقاد كرد و ادامه داد: «از زمان حضور وي در اين وزارتخانه هيچگونه اقدام مؤثري براي معلولان انجام نشده است كه اميدواريم شخص رئيسجمهور در اين زمينه تدبيري را اتخاذ كند.»
معلولان ماندهاند و خودشان
دكتر غلامرضا مقدم، جامعهشناس با بيان اينكه در شرايط موجود صرفاً معلولاني فرصت حضور در صحنه و اجتماع را دارند كه از ظرفيتهاي بالاي اراده و توان جسمي و اقتصادي برخوردارند و افرادي كه در اين زمينهها داراي ضعف باشند، همچنان در خانه محبوس ميشوند و به دور از اجتماع و مردم شهرشان ايام ميگذرانند، از اين رو مسئولان و همه سازمانها بار سنگيني را بر دوش دارند، گفت: «در مرور قوانين مربوط به معلولان هيچ كم و كاستي مشاهده نميشود. در قانون اساسي اصول 21، 28 و 29 پيشبينيهاي لازم را براي معلولان داشته و از ارديبهشت سال 1383 نيز مصوبه مجلس شوراي اسلامي با موضوع قانون جامع حمايت از معلولان تصويب شده است.»
وي ادامه داد: «در سال 2006 نيز كنوانسيون جامع حقوق معلولان در مجمع عمومي سازمانهاي ملل تصويب شد كه در روز اول 132 كشور به آن پيوستند. هدف از اين كنوانسيون حمايت از حقوق معلولان و رسيدگي به مشكلات اجتماعي آنان است و جمهوري اسلامي ايران نيز طي سالهاي اخير و به استناد مصوبه مجلس شوراي اسلامي به اين كنوانسيون ملحق شده است. با اين حال مشكلاتي كه دست و پاي معلولان را بسته است نشان ميدهد در اجراي قوانين كوتاهي ميشود و سازمانها و مسئولان مربوطه اصلاً خود را موظف به پاسخگويي به اين قشر نميدانند.»
به هر حال بازگو كردن مشكلات معلولان شايد از يك سو يادآوري به متوليان، مديران و سران كشور باشد تا از ظرفيتهاي متعدد اين قشر عظيم در همراهي و همكاري و اداره جامعه استفاده كنند و از سوي دگر به معلولان بفهماند در اين آشفتهبازار بايد به خودشان متكي شوند تا در همه عرصههاي اجتماعي، فرهنگي، هنري، سياسي و اقتصادي جامعه جايي بيابند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۳۹۴ - ۲۰:۱۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]