واضح آرشیو وب فارسی:همدان پیام: گوناگون هنرمندی که بیش از 60 سال خاک صحنه خورد، هیجان ها آفرید، اشک ولبخندها بر لبان و چشمان تماشاگران نشاند، هستی اش را به پای عشق و علاقه اش ریخت و ساکت و آرام با مویی سپید و دستانی لرزان در اتاقی ساده، بیماری را تحمل کرد و سر انجام در آخرین روزهای سال در میان هیاهوی مردم برای عید، در خانه کوچک و قدیمی اش، آرام چشم بست و برای همیشه خاموش شد. غلامرضا خورشیدی در سال 1320 در ملایر خیابان محمدی سابق دیده به جهان گشود و شاید اگر ناملایمات زندگی کمتر به او رو می کرد و روزگار بیشتر روی خوشش را به او نشان می داد شاید هنوز هم مانند بسیاری از هم سن و سالانش سرپا و سلامت بود. او که سال های آخر عمرش را در اتاقی ساکت و دنج با پنجره ای رو به کوچه که شاید تنها مونسش همین پنجره و صدای بازی و همهمه بچه هایی بود که از آن شنیده می شد، زندگی کرد در همان خانه نیز علاوه بر غم از دست دادن همسرش غم بزرگی را تاب آورد که سهم عظیمی از یکجا نشینی استاد داشت و آن هم عزادار شدن او برای مرگ پسر هنرمندش بود که در اوج ناباوری پدر را تنها گذاشت و رفت و امروز این تنهایی تمام شد. این پیشکسوت تئاتر استان در سن 20 سالگی به شغل شریف معلمی پرداخت اما علاقه خاص او به هنر از همان دوران نوجوانی، شغل اصلی او شد و معلمی شغل دوم و سرانجام عشق به هنر باعث شد غلامرضا در کنار اساتید بزرگ آن زمان فعالیت هنری را آغاز کند و بیش از 60 سال علاوه بر کارگردانی، نویسندگی و بازیگری در تئاتر، سینما و سریال شاگردان زیادی را تربیت کند. خورشیدی آخرین بار حدود یک سال پیش به روی صحنه رفت و نمایش مصایب آقا و خانم کاف" را کارگردانی کرد و همیشه با حسرت از دوری به تئاتر سخن می گفت و چقدر غم بی مهری برخی دوستان و مسئولان در صدایش شنیده می شد. خورشیدی نخستین بار به صورت رسمی در نمایش "کوره شاه" به کارگردانی مرحوم شیبانی حضور داشته و بیشتر از 100 نمایشنامه، حدود شش فیلم سینمایی و چند سریال در کارنامه هنری پربار خود دارد. استاد 3 دوره در جشنواره تئاتر فجر با نمایش هایی چون حنابندان، عروسی ملایری ها، سربار، خرج بران حضور داشت و سه لوح تقدیر و 3 دیپلم افتخار از جشنواره کسب کرد. وی که با وجود شرایط سخت هیچ وقت تئاتر را رها نکرده بود و می گفت که هنر تئاتر بسیار جذاب و گیرا است کسی که با عشق و علاقه وارد این حرفه می شود به این هنر وابسته می شود و دیگر نمی تواند از آن جدا شود و اگر این عشق نباشد با وجود مشکلات فراوان نمی توانی دوام بیاوری. او گفته بود هنرمندان همیشه تنها بوده اند و هنوز هم در کنار هنرمند هیچ کس نیست و این خواسته او به عنوان یک پیشکسوت بود که هنر از طرف مسئولان حمایت شود، چرا که هنر تنهاست. خورشیدی ظهر پنجشنبه 13 اسفندماه بر اثر سکته قلبی برای همیشه آرام گرفت و ظهر جمعه بر دستان هنرمندان و اقشار مختلف مردم در آرامگاه ابدیش به خاک سپرده شد.
شنبه ، ۱۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همدان پیام]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]