واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>سلامت جنسی>بلوغ سیری آرام و مرحله به مرحله است که از نگرانی های بزرگ والدین است زیرا آنها هم باید مراقب کودک شان باشند که این مراحل را با سلامت طی کنند و هم در مورد دخالت و نوع برخورد با این مساله دچار سوالات و اما و اگرهای بیشماری هستند.به گزارش شفا آنلاین ، یکی از مهمترین مسائل کودکان که از بدو تولد تا بلوغ با آن مواجه هستند، بلوغ است. سیری آرام و مرحله به مرحله که از نگرانی های بزرگ والدین است زیرا آنها هم باید مراقب کودک شان باشند که این مراحل را با سلامت طی کنند و هم در مورد دخالت و نوع برخورد با این مساله دچار سوالات و اما و اگرهای بیشماری هستند. در مورد رشد روانی جنسی کودکان از دکتر سمیه اسلامی روانشناس کمک می خواهیم و او می گوید: نوزاد زمانی که چشم به دنیا باز می کند با خود شور و شعف می آورد و برای اینکه این نشاط تداوم یابد والدین باید به نکاتی توجه کنند، مواردی که جزیی از مراحل رشدی است و اگر به آنها توجه دقیق و درستی شود بخشی از بحران ها را از بین می برد. این روانشناس در ادامه توضیح می دهد: روانشناسان برجسته برای نوزادی که به دنیا می آید از لحظه تولد تا زمان بلوغ 5مرحله رشد روانی جنسی قائل شده اند که اطلاع از آنها کمک بزرگی به والدین برای مواجهه درست با فرزندان شان است. این مراحل عبارتند از: 1. اولین مرحله را دهانی نامیده اند که در واقع از بدو تولد تا 2سالگی است. مرحله لذت، تجربه، زنده ماندن، کنجکاوی و.. است. محبت و توجه به کودک، نوازش، تغذیه به موقع در آن بسیار مهم است. مکیدن سینه مادر و آرامش در زمان شیرخوردن در احساس امنیت کودک بسیار موثر است و اگر نیاز به محبت تامین نشود نوزاد در بزرگسالی آسیب دیده و شاید بیشتر به فکر خوردن یا مکیدن انگشت باشد. 2. مرحله دوم را مقعدی می نامند و کودک از نگه داشتن فضولات بدن خود لذت می برد و در واقع کودک به دنبال کسب استقلال و خودمختارگری است و به زبان بی زبانی می خواهد بگوید مال من است و به شما ربطی ندارد اما اصرارهای بیش از حد بزرگ ترها برای استفاده کودک از سرویس بهداشتی منجر به مبارزه و لجبازی کودک می شود و به مرور باعث پرخاشگری و حتی خست در کودک می شود که گویی به زور می خواهند وسایل من را بگیرند. پس بهتر است با صبوری، دادن جایزه های کوچک یا درست کردن کیسه جایزه در سرویس کودک را ترغیب کنیم که خود را نگه ندارد. این مرحله تقریبا تا 3سالگی طول می کشد. 3. مرحله سوم حدودا از 3سالگی شروع می شود که به آن مرحله تناسلی می گویند. در این مرحله معمولا کودکان به دنبال کنجکاوی در مورد جنسیت خود هستند بیشتر با خود بازی می کنند و این در واقع برای کسب ثبات جنسیت است اما متاسفانه والدین به دلیل عدم آگاهی با کودک برخورد می کنند؛ مثلا تهدید یا دعوا و در بسیاری از موارد حتی تنبیه بدنی. گروهی فکر می کنند که کودک شان خودارضایی میکند ولی باید بدانیم که این مرحله ای از رشد است و با توجه و بازی با کودک و بی اعتنایی و حواس پرتی به رفتار کودک بعد از مدتی برطرف می شود. 4. مرحله چهارم مرحله نهفتگی است. در این مرحله به دلیل ورود کودک به مدرسه و علاقه به بازی و همچنین سرگرم شدن با دوستان و توجه به معلم و کتاب و یادگیری بحرانی از نوع جنسی به شرط مراقبت و کنترل کودک ایجاد نمی شود. به کودک خود آموزش دهید که بدن تو خصوصی است و مراقب بدن خودت باش. کنترل همبازی ها و دوستان و تا حد مقدور اجازه ندادن برای رفتن به منزل دوست چرا که ما اطلاعات شاید کاملی نداریم وحتی اگر هم دوستان و خانواده را بشناسیم باز هم احتیاط شرط عقل است. 5. مرحله پنجم برای دختران حدود 10-11 سالگی و برای پسران از 12-13 سالگی شروع می شود. وظیفه والدین آگاهی پیداکردن از این دوران است و نحوه برخورد، تغییرات هورمونی و فیزیکی، حالات روانی و ویژگی های این سن. باید بدانیم این مراحل با تامل وصبوری، آگاهی و تشویق و تنبیه به موقع و کمک گرفتن از مشاوران به سادگی و سلامت سپری می شود و کسی که باید روی آن کار شود و نیاز به آموزش و آگاهی دارد، ما والدین هستیم. چراکه بیشتر مواقع عامل و ریشه مشکلات فرزندان مان در خود ما است. نی نی سایت در مورد رشد روانی جنسی کودکان از دکتر سمیه اسلامی روانشناس کمک می خواهیم و او می گوید: نوزاد زمانی که چشم به دنیا باز می کند با خود شور و شعف می آورد و برای اینکه این نشاط تداوم یابد والدین باید به نکاتی توجه کنند، مواردی که جزیی از مراحل رشدی است و اگر به آنها توجه دقیق و درستی شود بخشی از بحران ها را از بین می برد. این روانشناس در ادامه توضیح می دهد: روانشناسان برجسته برای نوزادی که به دنیا می آید از لحظه تولد تا زمان بلوغ 5مرحله رشد روانی جنسی قائل شده اند که اطلاع از آنها کمک بزرگی به والدین برای مواجهه درست با فرزندان شان است. این مراحل عبارتند از: 1. اولین مرحله را دهانی نامیده اند که در واقع از بدو تولد تا 2سالگی است. مرحله لذت، تجربه، زنده ماندن، کنجکاوی و.. است. محبت و توجه به کودک، نوازش، تغذیه به موقع در آن بسیار مهم است. مکیدن سینه مادر و آرامش در زمان شیرخوردن در احساس امنیت کودک بسیار موثر است و اگر نیاز به محبت تامین نشود نوزاد در بزرگسالی آسیب دیده و شاید بیشتر به فکر خوردن یا مکیدن انگشت باشد. 2. مرحله دوم را مقعدی می نامند و کودک از نگه داشتن فضولات بدن خود لذت می برد و در واقع کودک به دنبال کسب استقلال و خودمختارگری است و به زبان بی زبانی می خواهد بگوید مال من است و به شما ربطی ندارد اما اصرارهای بیش از حد بزرگ ترها برای استفاده کودک از سرویس بهداشتی منجر به مبارزه و لجبازی کودک می شود و به مرور باعث پرخاشگری و حتی خست در کودک می شود که گویی به زور می خواهند وسایل من را بگیرند. پس بهتر است با صبوری، دادن جایزه های کوچک یا درست کردن کیسه جایزه در سرویس کودک را ترغیب کنیم که خود را نگه ندارد. این مرحله تقریبا تا 3سالگی طول می کشد. 3. مرحله سوم حدودا از 3سالگی شروع می شود که به آن مرحله تناسلی می گویند. در این مرحله معمولا کودکان به دنبال کنجکاوی در مورد جنسیت خود هستند بیشتر با خود بازی می کنند و این در واقع برای کسب ثبات جنسیت است اما متاسفانه والدین به دلیل عدم آگاهی با کودک برخورد می کنند؛ مثلا تهدید یا دعوا و در بسیاری از موارد حتی تنبیه بدنی. گروهی فکر می کنند که کودک شان خودارضایی میکند ولی باید بدانیم که این مرحله ای از رشد است و با توجه و بازی با کودک و بی اعتنایی و حواس پرتی به رفتار کودک بعد از مدتی برطرف می شود. 4. مرحله چهارم مرحله نهفتگی است. در این مرحله به دلیل ورود کودک به مدرسه و علاقه به بازی و همچنین سرگرم شدن با دوستان و توجه به معلم و کتاب و یادگیری بحرانی از نوع جنسی به شرط مراقبت و کنترل کودک ایجاد نمی شود. به کودک خود آموزش دهید که بدن تو خصوصی است و مراقب بدن خودت باش. کنترل همبازی ها و دوستان و تا حد مقدور اجازه ندادن برای رفتن به منزل دوست چرا که ما اطلاعات شاید کاملی نداریم وحتی اگر هم دوستان و خانواده را بشناسیم باز هم احتیاط شرط عقل است. 5. مرحله پنجم برای دختران حدود 10-11 سالگی و برای پسران از 12-13 سالگی شروع می شود. وظیفه والدین آگاهی پیداکردن از این دوران است و نحوه برخورد، تغییرات هورمونی و فیزیکی، حالات روانی و ویژگی های این سن. باید بدانیم این مراحل با تامل وصبوری، آگاهی و تشویق و تنبیه به موقع و کمک گرفتن از مشاوران به سادگی و سلامت سپری می شود و کسی که باید روی آن کار شود و نیاز به آموزش و آگاهی دارد، ما والدین هستیم. چراکه بیشتر مواقع عامل و ریشه مشکلات فرزندان مان در خود ما است. نی نی سایت
شنبه ، ۱۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]