واضح آرشیو وب فارسی:مهر: در همایش تحجر و اسلام آمریکایی مطرح شد؛
نفوذ عامل جدایی روحانیت از سیاست/دشمن به دنبال تفسیر غلط از حکومت
شناسهٔ خبر: 3571586 - پنجشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۴ - ۰۸:۳۱
استانها > خراسان رضوی
مشهد- نقش دشمنان و حکومت های استبدادی و نفوذ آنها در حوزه های علمیه و جدایی روحانیت از سیاست عنوان محور های گفت و گو در میزگرد تخصصی همایش تحجر و اسلام آمریکایی شامگاه چهارشنبه در مشهد بود. به گزارش خبرنگار مهر، شامگاه چهارشنبه میزگرد تخصصی همایش بین المللی تحجر و اسلام آمریکایی با موضوع نقش تفرقه افکنان شیعه و سنی در جلوگیری از گسترش اسلام ناب در تالار شهر مشهد برگزار شد. علما در صف مبارزه با استبداد در میزگرد تحجر و اسلام آمریکایی یک پژوهشگر تاریخ اظهار کرد: در تاریخ معاصر هر زمان که استعمار در ایران وارد شده همیشه با هوشیاری و مقاومت علما مواجه شده است و آنچه در ایران اتفاق افتاده است از دو سده گذشته تاکنون قابل مقایسه با هیچ جای دنیا نیست. محمدحسن رجبی دوانی افزود: در تاریخ ایران هر گاه دولت ها و حکومت ها از استعمار روس و انگلیس شکست می خوردند مقاومت مردم به رهبری علما آغاز می شد و این اتفاق در هیچ جای دنیا رخ نداده است. وی با اشاره به قاعده «نفی سبیل» و راه نداشتن کفار بر مومنان گفت: عزت مسلمانان باید حفظ شود و جنبش های ضد استعماری که علما را در اول صفوف این جنبش ها قرار می داده است بر پایه همین قاعده است. ماموریت نفوذ ایجاد فاصله بین روحانیت و مردم است رئیس روابط بین الملل خاتم الاوصیا(ع) نیز بیان کرد: مقاومت روحانیت اصیل در طول تاریخ همواره از عالمان دینی که در کنار عرفان به مردم مبارزه هم آموختند پیشگامانی برای مقابله با جبهه استعمار و استبداد و استکبار ساخته است. حجت الاسلام محمد براتی ادامه داد: حکومت های استبدادی گذشته از مبارزه با حوزه های علمیه برای محو آن ها از صحنه کشور ناامید می شدند چرا که مردمی بودن، انقلابی و اجتماعی بودن روحیه روحانیت باعث می شد که آن ها پشتوانه عظیم مردمی را برای خود حفظ کنند. وی با اشاره به اینکه حکومت های استبدادی پس از ناامیدی از حذف حوزه های علمیه راه نفوذ را آغاز کردند، تصریح کرد: این نفوذ ماموریت داشت تا بین مردم و حوزه های علمیه فاصله بیندازد. رئیس روابط بین الملل خاتم الاوصیا(ع) خاطرنشان کرد: یکی از راه های نفوذ این بود که روحانیت را حامل پیام های دینی و مقدس برای مردم جلوه دهد و با ایجاد هاله قداست حول روحانیت و مراجع و از طرف دیگر تفسیر غلط از سیاست و حکومت در اذهان جامعه بین این دو موضوع را فاصله انداخته و این دو مقوله را در تقابل با یکدیگر بدانند. وی افزود: نفوذ سیاست را جریانی معرفی کرده بود که منجر به دروغ، مکر، زور، اجبار، ظلم و بی عدالتی می شود و با روحانیتی که باید پرچمدار قداست دین باشد یک جا جمع نمی شود و این مهم ترین مرحله نفوذ استعمارگران به بدنه حوزه های علمیه است. حجت الاسلام براتی با بیان اینکه نفوذ و جدایی سیاست از دین پدیده ای به نام روحانیت سکولار را به وجود آورد و گفت: روحانیت سکولار فارغ از اتفاقات اجتماع صرفا در بحث ها و درس های طلبگی خود محصور شده و در درس هایش باب امر به معروف و نهی از منکر را تعطیل کند و از بحث حکومت دینی کاملا فاصله بگیرد. تصوف القاء کننده جدایی روحانیت از سیاست بود عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد نیز اظهار کرد: در تاریخ اسلام و تشیع یکی از معضلات و مشکلات جدی ورود جریانات انحرافی فکری است که در مراحل ابتدایی به عنوان گفتمان رقیب و دشمن با اسلام و تشیع مواجه شدند. هادی وکیلی افزود: اما وقتی که ناتوانی این جریان اثبات شد در بخشی از آن ها تغییر رفتاری رخ داد و جریان های جدیدی در جهان تشیع ایجاد شد که گاهی به نام تشیع و به کام دشمن عمل می کرد. وی ادامه داد: یهود تا وقتی توانست مقابل اسلام ایستاد اما وقتی مجبور به شکست و تسلیم شد تغییر مسیر داد و این بار راه مسلمانی در پیش گرفت و راوی احادیث نبوی شد و به نام مسلمان و اسلام ادبیات اسرائیلیات را باز تولید کرد و قبل از هر حرفشان «قال رسول الله» گذاشتند. عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه متاسفانه با این جریان به طور جدی برخورد نشد، خاطرنشان کرد: این گفتمان به سمتی رفت که توانست در بخشی از بدنه اسلام کند و این دقیقا همان نفوذ فرهنگی است که هنوز هم در آثار ما دیده می شود. وی با بیان اینکه جریان دیگر که به این مضمون نزدیک تر است و در درون شیعه رشد می کند اما با مبانی شیعه فاصله دارد، جریان «تصوف» است و ابراز کرد: تصوف بازتولید اندیشه های هندی و یونانی و نوعی از عرفان مسیحی است که به نام تصوف در بدنه مسلمانان و شیعیان رشد پیدا می کند و سعادت درونی و تمرکز در خانقاه ها مهم ترین سخن این جریان در قرن سوم و چهارم است. وکیلی با اشاره به اینکه گفتمان تصوف مورد اعتراض علمای شیعه قرار می گیرد، افزود: در آثار شیخ مفید هیچ گاه رویکرد انزوا و صوفی منشانه دیده نمی شود. وی ادامه داد: اگر شیعه گفتمان عقل گرایی را در تهاجم فرهنگی اومانیسم ها ارائه می کند به آثاری متکی می شود که عالمان شیعی نگاه جامع نگرانه خود را در آن هاارائه کردند و جامعیت آن ۱۴۰۰ سال در آثار علمای شیعی حفظ شده است. عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه جریان تصوف القاء کننده جدایی روحانیت از سیاست بود و خاطرنشان کرد: گفتمان قالب شیعی گفتمان ورود به عرصه سیاست به طور جدی و رهبری علیه استعمار و استبداد است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]