واضح آرشیو وب فارسی:مازند مجلس: انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و پنجمین دوره مجلس خبرگان، درحالی برگزار شد که هیچ حوزه ای رای گیری به صورت الکترونیک برگزار نشد. هرچند که یک دوره و در ۱۴ حوزه رای گیری، تجربه انتخابات الکترونیک وجود داردمازند مجلس : بعد از ظهر جمعه ۷ اسفند؛ یک حوزه رای گیری در کریمخان متولد سال ۷۶، ۱۸ ساله است و برای نخستین بار باید رای بدهد؛ رای اولی. صفحه موبایلش روشن است و از روی آن اسامی را در برگه رای می نویسد. او از نسل دیجیتال است. نسلی که بیشتر عادت به تایپ کردن دارد تا قلم دست گرفتن. هرچند که هنوز هم مدارس هوشمند نشده اند، اما سرگرمی های دهه هفتادی ها، به طور افسارگسیخته ای با آن چیزی که دهه شصتی ها و نسل های قبل تر داشتند، متفاوت است. پس نباید انتظار داشت که سرصبر بنشینند و در حوزه انتخابیه ای مثل تهران، ۴۶ نام را در دو برگ رای جداگانه بنویسد. می پرسم: «راحتی؟» لبخندی می زند می گوید: «نه!» خنده اش را پی می گیرم و می گویم: «خب پس چرا اصلا آمدی رای بدی؟» با خنده پررنگ تر می گوید: «خیلی ها گفتن بریم رای بدیم. تا حالا هم رای نداده ام. می خواستم تجربه کنم.» پرسیدم: «پس چرا ناراحتی؟» به دو برگه رای اشاره کرد و به شیوه همه دهه هفتادی ها سرخوشانه، به شوخی گفت: «من اینقدر اسم تو برگه امتحان ننوشتم، اما حالا باید ۴۶ تا اسم بنویسم! خیلی وقت گیر بود.» و بعد پی گرفت: «اگر می شد سلکت آل، کپی و پیست (select all, copy & paste) می کردیم خیلی راحتتر بود!» انتظار خنده دست جمعی باید داشته باشید. پر بیراه هم نمی گفت؛ نسل جدید انقدر به اینترنت و دیجیتال وابسته شده که دنبال هر میانبری برای سریعتر انجام شدن کارهایش دارد. پس راضی کردنش به اینکه یک روز تعطیل را وقت بگذارد تا به افرادی رای بدهد، خیلی سخت است. مخصوصا که نباید انتظار داشت بینش سیاسی عمیق و آینده نگری هم به الزام رای دادن داشته باشد. پیش از ظهر جمعه ۷ اسفند؛ یک حوزه رای گیری در نارمک خانم مسنی است. به گمان ۱۴ سال پیش هم او را دیده ام. برای یک انتخابات ریاست جمهوری در همین مدرسه، داخل صف بود. مدرسه آن روزها حیاط بزرگی داشت، اما اقبال به یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری که اتفاقا رییس جمهور هم بود، آنقدر پررنگ بود که بسیاری را مجاب به حضور در انتخابات کرد و خیلی ها در صف منتظر ماندند تا رای بدهند. اما در سال ۸۰، او باید یک نام را در برگ رای می نوشت و خلاص. نمی دانم خودش نوشت یا برایش نوشتند. اما امروز برگه ای در دست داشت با تعدادی اسم. دنبال کسی می گشت تا برایش در برگه های رای بنویسد. و البته هرکسی این کار برای این خانم مسن بکند، حتما ایثار کرده یا به لیستی که هواداری می کند، بسیار متعهد است؛ نوشتن ۴۶ اسم به خودی خود وقت گیر است و حوصله می خواهد. پیرزن، زیرلب غرولند می کرد: «چرا باید این همه اسم نوشت؟» توضیح دادم که باید در دو انتخابات شرکت کند. گفت: «نمی شد کاری می کردند که راحتتر بشه انتخاب کرد؟» گفتم: «می شد، ایشالله انتخابات بعدی!» نگاه عاقل اندر سفیهی کرد و برگه هایش را برد تا در صندوق بیندازد. مردم در حیات مدرسه صف بسته اند، البته انتظار اینکه شلوغ باشد نداشتم. صبح اول وقت است. آنقدر صف طولانی بود و کند حرکت می کرد که برخی از مراجعان حاضر نشدند دقایقی را تحمل کنند تا در صف بایستند و رای بدهند؛ «کی حوصله داره ۴۶ تا اسم بنویسه؟!» برخی از حاضران در صف هم غر می زدند؛ «چرا سریعتر جلو نمی روند؟ مگر چه کار می خواهند بکنند؟» و یا بعضی از آنهایی که مشغول نوشتن بودند می گفتند؛ «هیچ جای دنیا ۴۶ اسم را دستی نمی نویسند.» به غرغرکن ها باید حق داد. نوشتن نام ۴۶ نفر در دو برگ رای، کار راحتی نیست. زمان بر است و احتمال اشتباه هم زیاد است. اما چاره ای نیست، باید فعلا به روش قدیمی رای داد. سه ماه پیش، رویای انتخابات الکترونیک همیشه و چند ماه پیش از انتخابات، وزارت کشور (در هر دولتی؛ اصلاحات، مهرورز، اعتدال) برنامه رای گیری الکترونیک را به شورای نگهبان ارائه می کند، اما با کش و قوس ها فراوان، عاقبت رای گیری و رای شماری به همان شیوه سنتی گذشته انجام می شود. از تابستان ۹۴ هم طرح وزارت کشور برای انتخابات الکترونیک به شورای نگهبان رفت و در نهایت هم اتفاقی که باید نیفتاد و انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و پنجمین دوره خبرگان رهبری به سیاق قبل برگزار شد. این درحالی است که معاون سیاسی وزیر کشور پیش از این گفته بود رای گیری الکترونیک، سلامت انتخابات را تضمین می کند. با این حال و درحالی که در کشورهای همسایه ایران هم انتخابات الکترونیک پذیرفته شده است، اما به دلیل اختلافات کارشناسی وزارت کشور و شورای نگهبان انتخابات به صورت الکترونیک برگزار نشد. قائم مقام و سخنگوی وزارت کشور در هفته آخر بهمن ماه دراین باره گفته بود: برای برگزاری انتخابات الکترونیک همه کارهای لازم از طرف وزارت کشور انجام شد و سخت افزار ها نیز به تایید شورای نگهبان رسید. ما آمادگی این را داشتیم که در یک سوم حوزه ها انتخابات به صورت کاملا الکترونیک برگزار شود، با این وجود در مورد نرم افزار ها با شورای نگهبان به بحث های کار شناسی خوردیم و شورای نگهبان به لحاظ بحث پیش آمده با برگزاری انتخابات الکترونیک موافقت نکرد، بنابراین در این دوره انتخابات به صورت کاملا الکترونیکی برگزار نمی شود. امیری گفت: چون شورای نگهبان به موجب قانون اساسی در انتخابات مجلس، ریاست جمهوری، خبرگان و همه پرسی در کلیه مراحل انتخابات ناظر است و ما به عنوان مجری باید موافقت شورای نگهبان را جلب می کردیم و شورای نگهبان هم به دلایلی که قبلا گفته شد با برگزاری این انتخابات موافقت نکرد بنابراین برگزاری انتخاباتی کاملا الکترونیک در این دوره عملا منتفی است. نکته اینجاست که انتخابات ۲۵ مرحله دارد که به گفته سخنگوی وزارت کشور، ۲۳ فرآیند آن الکترونیکی انجام می شود: مراحلی که با الکترونیکی شدن آن موافقت نشد؛ تنها در مورد جایگزین کردن صندوق های الکترونیکی به جای صندوق های دستی و شمارش الکترونیکی آرا بود و به جز این دو مرحله، مابقی به صورت الکترونیکی برگزار می شود. به هرحال در این دوره هم اصلی ترین بخش انتخابات الکترونیکی برگزار نشد.
چهارشنبه ، ۱۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مازند مجلس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]