واضح آرشیو وب فارسی:جهان بین نیوز: اسفند، دیر می آید و زود می رود، نه آغازش را می فهمی و نه پایانش را اما ماهی دوست داشتنی است. اسفند در کنار انبوه کارهای عقب مانده و عقب افتاده مان اما نوید سال نو و عید و سرور و شادی می دهد. ای کاش در آستانه فرارسیدن ایام سال نو برای آنکه دل های مان هم تغییری کند فکری کنیم.به گزارش جهانبین نیوز به نقل از پ ایگاه خبری تحلیلی کیار بیدار از نیمه های بهمن و درست از نیمه زمستان بوی عید به مشام می رسد. عید اتفاقی زیبا، شیرین، دوست داشتنی و به یادماندنی. عید اتفاق نیست بلکه عید یک رسم است، یک مرام است و یک آئین است که سالیان سال و با آغاز بهار همه مردمان جهان آن را گرامی داشته اند اما ایرانیان که فر و شکوه عید و سال نو را بیش از دیگران درک کرده اند این مراسم جهانی و این سنت پسندیده را به شکلی زیبا تر ارج می نهند و برپا می دارند. مراسم نوروز در ایران محدورد به روز یک از فروردین ماه نیست که ایرانیان به پیشواز این خجسته روز و به گرامی داشت این آئین نیکو همه ساله و از نیمه های زمستان با تمیز کردن خانه ها، شستن و نظافت لوازم منزل، دور ریختن لوازم مستهلک و غیرقابل استفاده، خرید لباس، نقل، شیرینی، میوه و... فرارسیدن سال نو و در صدر آن نوروز را جشن می گیرند و در این ایام شاد و مسرورند. یکی از زیبایی های فرارسیدن نوروز رسم زیبای خانه تکانی است که تقریبا همه چیز خانه طی این مراسم تمیز و پاکیزه می شود. ایرانیان به پاکی، تمیزی، شادی، نور و زیبایی هم چون نیاکان خود معتقدند و با ورود اسلام به ایران این اعتقاد ریشه های قدسی نیز یافته است و نه تنها اسلام با این آئین مخالفتی ندارد که آنرا تقویت نیز نموده است. سال نو که می آید همه چیز آثاری از سرور و شادی و خوشحالی می یابد و نوروز طراوت و شادابی خود را به دیگران هم هدیه می دهد. فرارسیدن نوروز نوید تولد و آغازی دوباره است که همه چیز و همه کس را شاد و خوشحال و بشاش و مسرور می کند اما با همه این آثار دلپذیر و زیبا نباید توجه مان را از کانون همه خوبی ها و مهربانی ها دور کنیم. دل، این جایگاه مهر و مهربانی با گذشت زمان ممکن است پر شود از کینه توزی ها، حسادت ها، نامهربانی ها، دلخوری ها و خستگی ها. غرور و تکبر و کاهلی و تنبلی و حسد و بخل و فساد و... رذایل اخلاقی هستند که در وجود پاک الهی انسان جایگاهی ندارند اما گدشت زمان، مشکلات پیش رو، ناملایمات روزگار و... باعث می شود انسان ذات اقدس و الهی خود را فراموش کند و روزمره شود. یکی از آثار روزمرگی بی توجهی به زیبایی ها، مهربانی ها، خوبی ها و خصلت های نیکوی انسانی است که شاید یکی از بهترین زمان هایی که باید برای فرار از روزمرگی ها و بدی ها آن را مغتنم بشماریم ایام پایان سال باشد. فصل خانه تکانی زمان خوبی است که دل های مان را هم از بدی ها خالی کنیم و پر کنیم از خوبی ها و کارهای خوب و پسندیده و نیکو. در واپسین روزهای سال ۱۳۹۴هستیم، هر روز که از صبح آغاز می شود و به شب می رسانیمش هدیه است از هدایای الهی اما ای کاش این هدیه را در راهی مثبت و مفید فایده صرف کنیم. ای کاش در این روزهای پایانی سال با خود عهدی ببندیم که در سال آینده تغییری داشته باشیم در راستای بهتر شدن، در راستای بندگی خدا، در راستای رشد و تعالی خود و دیگران، در راستای بهبود آنچه مدر قبالش مسئولیم. بیایید در این روزهای آخر سال هم خانه های مان را بتکانیم و هم دل های مان را... . مهدی بهزادی تشنیزی انتهای پیام1026ج /۵۸۰ک
چهارشنبه ، ۱۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جهان بین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]