محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830042920
«سلحشور»؛ الگوی هنرمند انقلابی
واضح آرشیو وب فارسی:یالثارات: پایگاه خبری انصارحزب الله: سال ۷۰ بود.روزهایی که نمایش «ایوب(ع)» کار «فرج الله سلحشور» روی صحنه رفته بود ودر دل مخاطبان متدین تئاتر، جایی برای خود باز کرده بود. هر کسی که به پای تماشای آن نمایش می نشست، نمی توانست که خود را از شعاع تاثیر نمایش به دور نگه دارد. «ایوب(ع)» بعدها به مجموعه ای تلویزیونی تبدیل شد و سازنده اش رسما و به درستی، به روی سکویی ایستاد که جای هر کسی نبود: «کارگردانی آثار دینی تلویزیونی»! حاج فرج الله، با تحصیل معارف اسلامی، مقید کردن خود به باورهای الهی، هنرش را از صافی تعهد عبور داد و تا پایان عمر با برکتش،به تعهد و رسالت دینی که عهده دار آن بود، آگاهانه و هشیار، وفادار ماند و پای فشرد. به دلیل همین وفاداری و پای فشاری اش برباورهای الهی، تصمیم گرفته بود تنها به قصه های قرآنی جان و دل مشغول دارد و حاصل هنر و هنرمندی اش، جزرنگ قرآنی نپذیرد. چنین بود که؛ او و آثارش از حدیث نفس و تمنیات نفسانی به دور بود و بوی تعلقات دنیوی نمی داد! او هیچگاه به مانند هنرمندان مدعی روشنفکری، خود را از مردم و باورهای مردمش جدا ندانست.به سادگی زندگی کرد و به سادگی با دردها و رنجها و شادی های هموطنانش زندگی کرد. از اداهای رایج در جامعه هنری مبرا بود. مثلا میان اندیشه سیاسی و اندیشه فرهنگی خط تمایزی متصور نبود. هنرمند مسلمان را الزاما هنرمندی سیاسی می دانست و تلاش نمی کرد به بهانه اجل بودن شأن فرهنگ از ساحت سیاست، چشم بر رخدادهای جهان سیاست ببندد و «حق» و «حقیقت» و «عدالت ورزی» را بی اعتنایی کند! یکی از ویژگی های سلحشور، ایستادن بر قله انقلابی بودن و موضعگیری های صریح و فارغ از مصلحت اندیشی های زبونانه بود. خوب به یاد دارم که وقتی نسبت به واقعیت فساد در صحنه سینمای کشور، لب به اعتراض گشود،چه کسانی و با چه طرز تفکری، نظر وی را به کلیت سینمای ایران نسبت دادند تا اهالی سینمای ایران را در برابرش به صف کنند و واقعیتی را ، چنین، به انکار آیند. با این حال، سلحشور با احترام گذاشتن به هنرمندان اصیل و اخلاق مدار، همچنان وجود مفسدان آلوده کننده فضای سینمای کشور را هدف نکوهش قرار داد. هنگامی که مجموعه «یوسف پیامبر(ع)» را نوشت و کارگردانی کرد، برخی از رسانه ها و به اصطلاح هنرمندان، تلاش کردند که این کار دینی و تاثیرگذار را نادیده بگیرند. اما نیت پاک سازندگان و محتوای غنی ، «یوسف پیامبر(ع)» را به اولین مجموعه تلویزیونی ایران، با مخاطب چند ده میلیونی بدل کرد، به گونه ای که جهان اسلام، نام سلحشور را به نیکی به خاطر سپرد. فرج الله سلحشور در حالی از میان ما رفت که قصد داشت مجموعه ۷۲ قسمتی «حضرت موسی (ع)» را به تصویر بکشد. مجموعه ای که قطعا به دلیل بهره گیری از تجربیات ساخت «یوسف پیامبر(ع)» یکی از بهترین آثار او با مخاطب چند ده میلیونی می شد! یادش همیشه جاری است! پژمان کریمی منبع:کیهان
یکشنبه ، ۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یالثارات]
[مشاهده در: www.yalasarat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها