واضح آرشیو وب فارسی:نسیم صبا: معلم جوان فسایی 34 ماه برای نوشتن قرآن به خط نستعلیق وقت گذاشت قرآن به زندگی مان برکت داد به گزارش نسیم صبا:حدود 34 ماه، 138 هفته و 1038 روز؛ از عمر 39 ساله فهیمه کنعانی را باید خاص نامید. لحظه هایی ناب و به یادماندنی که شاید برای هرکسی پیش نیاید؛ روزها، هفته ها و ماه هایی که او به کتابت قرآن کریم گذرانده است. حاصل این تلاش، حالا قرآنی است به خط نستعلیق در قطع A3 ، با 509 صفحه و 9 کیلو وزن، قرآن دست نویسی که در سابقه این معلم آموزش و پرورش مثل نقطه ای نورانی می درخشد و هنوز هم بعد از گذشت یک سال و هفت ماه از پایان کتابت آن، فهیمه کنعانی غرق در حس آرامشی است که در طول این کار در دل او به وجود آمده است؛ آرامشی که به قول خودش از برکات انس با قرآن است. برای این که با این بانوی قرآن نویس بیشتر آشنا شوید، با ما به شهرستان فسا در استان فارس بیایید؛ به خانه گرم این معلم جوان که مدت هاست با نور قرآن روشن است. خانه ای که قرآن دست نویس مادر خانواده در گوشه ای از آن مثل یک گنج نگهداری می شود. انس با قرآن از روزگار کودکی «قرآن همیشه و همه جا با من بوده ؛ از کودکی تا همین امروز که یک مادرم، یک مادر شاغل.» این را فهیمه کنعانی می گوید، همان ابتدای گفت وگو. وقتی از او می خواهیم خودش را معرفی کند و بعد ادامه می دهد: «من از بچگی با قرآن بزرگ شده ام. اول مثل خیلی از بچه های دیگر سوره های کوچک قرآن را حفظ می کردم، بعد کم کم وقتی با قرائت آشنا شدم، علاقه ام به خواندن قرآن بیشتر شد . پدرو مادرم هم وقتی این علاقه مرا می دیدند، من را در کلاس های مختلف آموزش قرآن ثبت نام می کردند. با این که شهر ما کوچک بود و امکانات زیادی نداشت، اما همه تلاش شان این بود من در این زمینه پیشرفت کنم.» همراهی ای که به عقیده خانم کنعانی ریشه تمام موفقیت های امروز اوست: «مدت هاست به این نتیجه رسیده ام که اگر پدرومادرها همان قدر که برای ثبت نام بچه هایشان در کلاس های زبان و ریاضی و... وقت می گذارند، برای کلاس قرآن هم وقت می گذاشتند، بچه های موفق تری تحویل جامعه می دادند. متاسفانه بعضی وقت ها ما فراموش می کنیم نزدیکی با قرآن ستون و پایه موفقیت ما مسلمان ها در زندگی است و اگر کسی در این زمینه موفق باشد، در بقیه مراحل هم موفق خواهد بود.» حفظ و قرائت قرآن با این که برای فهیمه شش ساله از حمد و آیه الکرسی شروع شد، اما به همین جا خلاصه نشد و ادامه پیدا کرد، فهیمه بخش زیادی از اوقات فراغتش را به فراگیری و تلاوت قرآن سپری کرد و در دوران جوانی به یکی از قاریان ممتاز قرآن و داوران مسابقات مختلف قرآنی در سطح استان فارس و کشور تبدیل شد. این اما همه ماجرا نبود، فهیمه کنعانی همان قدر که تشنه آموختن کلام خدا بود، علاقه زیادی هم به آموزش آن داشت و همین علاقه بهانه حضور او در دار القرآن و بیت الاحزان شهرستان فسا بود. بهانه ای که باعث شد او بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه در رشته زبان و ادبیات فارسی، به جای این که در شغلی متناسب با رشته تحصیلی اش مشغول به کار شود، به علاقه ای بپردازد که از کودکی در دلش ریشه دوانده بود؛ تدریس قرآن: «بعد از پایان تحصیلاتم وقتی به مرحله انتخاب شغل رسیدم، دیدم دلم با قرآن است، با خودم گفتم چرا جز این کاری را انتخاب کنم؟! به همین دلیل از همان موقع جذب کانون های قرآن شدم و بعد از مدتی هم به عنوان معلم قرآن در آموزش و پرورش مشغول به کار شدم.» اتفاقی که آن را مدیون لطف خداوند می داند: «فکر می کنم این که به یک نفر در زندگی اش این فرصت داده شود در راه آموزش کتاب خدا قدم بردارد، هرچند این قدم کوچک باشد، فقط لطف خود خداوند است.» لطفی که این معلم آموزش و پرورش برکت های آن را در زوایای مختلف زندگی اش می بیند: «انس با قرآن، انسان را صبور می کند، به او آرامش می دهد و توان مقاومت در برابر سختی ها و مشکلات زندگی را بالا می برد. همه اینها در مجموع باعث می شود یک نفر در زندگی خانوادگی و کاری اش با تکیه به این صفات، موفق تر باشد. آثار قرآن در زندگی من هم آن قدر زیاد است که معتقدم برکت این زندگی از قرآن است.» کتابت قرآن به خط نستعلیق اما نقطه عطف زندگی این معلم قرآن، کتابت کلام خداست. قرآنی که او در فاصله شهریور 1390 تا تیر 1393 نوشته است. اتفاقی که ریشه در دو علاقه قدیمی او دارد: علاقه به قرآن و خوش نویسی. به این ترتیب این بانوی هنرمند، با ترکیب این دو، به فکر کتابت قرآن افتاد: «تمرین خوشنویسی را از همان کودکی شروع کردم، آموزش خاصی برای این کار ندیدم و در آن دوران در هیچ کلاسی شرکت نکردم، اما به خاطر علاقه ای که به خط داشتم، سعی کردم فوت و فن های این کار را با تمرین یاد بگیرم. بعدها وقتی درسم تمام شد، در کلاس های خوشنویسی شرکت کردم و الان مدرک ممتاز خوشنویسی را از انجمن خوشنویسان گرفته ام.» با پایان دوره ممتاز خوشنویسی، فهیمه کنعانی به فکر یک آرزوی قدیمی افتاد؛ آرزویی که از خیلی سال پیش جایی گوشه ذهنش وجود داشت؛ کتابت قرآن به خط نستعلیق: «همیشه دوست داشتم وقتی مهارت زیادی در خوشنویسی پیدا کردم، حداقل یک جزء قرآن را کتابت کنم، آن موقع اصلا به فکرم هم نرسیده بود که قرآن را به طور کامل بنویسم، اما وقتی این موضوع را با همسرم در میان گذاشتم، از این ایده استقبال زیادی کرد و پیشنهاد داد کتابت کل قرآن را شروع کنم.» به این ترتیب فهیمه کنعانی در شهریور 1390 مصادف با رمضان المبارک 1432، کار نوشتن قرآن به خط نستعلیق را از جزء اول شروع کرد و بعد از 1038 روز در تیر 1393 و شعبان المعظم 1435 با پایان جزء سی ام آن را به پایان رساند. بهترین روزهای زندگی ام اما حکایت این 1038 روز بین تمام روزهای زندگی این معلم جوان حکایتی است جدا؛ حکایت روزهایی که او همیشه وضو گرفت: «در روزهایی که مشغول نوشتن قرآن بودم، چون مرتب دست روی کتاب خدا می گذاشتم، همیشه وضو داشتم. درحقیقت این چندماه، بهترین دوران زندگی ام بود، با این که بعضی وقت ها روزی 5 ـ 6 ساعت برای این کار وقت می گذاشتم، اما نه تنها خسته نمی شدم، بلکه آرامشی که از این کار می گرفتم زندگی ام را تحت تاثیر قرار داده بود. در آن روزها بیشتر اوقات، وقتی از سرکار به خانه برمی گشتم و به درس و مشق بچه ها می رسیدم، مشغول نوشتن می شدم، از آن طرف همسرم هم واقعا در این مسیر همراهم بود تا جایی که معتقدم اگر همراهی همسرم نبود شاید هیچ وقت نمی توانستم به این هدف برسم.» این حرکت زیبای قرآنی ـ هنری بعد از اتمام، مورد تجلیل حجت الاسلام والمسلمین علی طهماسبی، امام جمعه فسا هم قرار گرفت. فهیمه کنعانی در این باره می گوید: «وقتی کار خوشنویسی قرآن تمام شد، متن های نوشته شده، سه بار توسط اساتید فن بازخوانی شد و مورد تایید قرار گرفت، حتی امام جمعه و رئیس آموزش و پرورش شهرستان فسا نسبت به این کار علاقه نشان دادند و پیشنهاد شد آن را به موزه اهدا کنم، اما به احترام تمام لحظه هایی که با این قرآن گذرانده بودم و علاقه خاطری که به آن داشتم، تصمیم گرفتم آن را برای مدتی در خانه نگه دارم.» گنجی کنج خانه ما این قرآن دستنویس، حالا مدت هاست پیچیده در ترمه ای ظریف و قدیمی، جایی اختصاصی در کنج خانه خانم کنعانی دارد؛ «وقتی مشغول نوشتن قرآن بودم، چون می ترسیدم در میانه راه، سعادت ادامه آن را از دست بدهم و کار نیمه تمام بماند، به اقوام و دوستان درباره این کار چیزی نگفته بودم، اما وقتی کار تمام شد و خبر آن بین اقوام و آشناها پیچید همه از این موضوع استقبال کردند، هنوز هم خیلی ها وقتی به خانه ما می آیند اول سراغ این قرآن را می گیرند.» مینا مولایی
شنبه ، ۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نسیم صبا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]