تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836552352
به بهانه سالروز رحلت آیت‌الله سید مهدی عبادی خاندان عبادی اسوه تقوا و ساده‌زیستی در عمل
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه سالروز رحلت آیت‌الله سید مهدی عبادی
خاندان عبادی اسوه تقوا و ساده‌زیستی در عمل
هفت اسفند یازدهمین سالگرد رحلت بزرگ مردی از خاندان جلیله عبادی است که ساده‌زیستی و تواضع در تمام دوران زندگی، ایشان را به یکی از اسوه‌های علم و اخلاق تبدیل کرده بود.
به گزارش خبرگزاری فارس از خوسف، هفتم اسفندماه، یازدهمین سالگرد رحلت بزرگ مردی از خاندان جلیله عبادی است که ساده‌زیستی و تواضع در تمام دوران زندگی، ایشان را به یکی از اسوه‌های علم و اخلاق تبدیل کرده بود. خاندانی که ساده‌زیستی، معنویت، زهد، قناعت، تواضع و پارسایی آن‌ها در عمل ثابت شده است. این تواضع و فروتنی ایشان می‌تواند برای همه ما درس بزرگ اخلاق باشد و این یعنی مصداق بارز حدیث شریفی که می‌فرماید «مردم را با عمل خود - نه با زبان خود - به کارهای نیک دعوت کنید». خاندانی که خدمت به مردم در زندگی ایشان جلوه‌گر است و بسیاری از جوانان این خطه به ایشان عشق می‌ورزند و محبوب دل‌های مردم این سرزمین هستند. خاندان عبادی منشاء خدمات بزرگ معنوی و اجتماعی به اسلام و انقلاب و مردم شرق کشور در استان‌های سیستان و خراسان بزرگ بوده و هستند. آیت‌الله سید مهدی عبادی در سال 1315 ه.ش در خانواده‌ای روحانی در خراسان به‌‌دنیا آمد. پدرش حجت‌الاسلام آقا سید حیدر در تمامی دوران تحصیل به تبلیغ پرداخت و در عین حال برای امرار معاش به شغل کشاورزی مشغول بود و حوزه علمیه خوسف را تأسیس کرد. مادرش نیز نوه مرحوم آیت‌الله حاج میرزا علی خوسفی بود. آیت‌الله عبادی بعدها در مصاحبه‌ای زندگی خانواده پدری‌اش را این‌گونه توضیح داده است: «اینجانب در میان خانواده‌اى مذهبى و دینى چشم به دنیا گشودم. از ناحیه پدر و مادر به دو خانواده روحانى و درعین حال کشاورز و تولیدکننده منتسب هستم همچنین افتخار سیادت موسوى را ـ که منتهى به حضرت ابراهیم مجاب‌بن‌محمد عابدین موسی‌بن‌جعفر می‌باشد و مزار شریف ایشان در رواق حضرت سیدالشهدا(ع) در کربلاى معلى است ـ دارم. پدر بزرگوارم در طول عمر خود همواره به تحصیل و اقامه نماز جماعت و تبلیغ و کشاورزى اشتغال داشته، ایشان بر این عقیده بودند که تمام فرزندانش باید روحانى باشند و از این رو، دو برادر دیگرم آقایان: حجت‌الاسلام سید احمد عبادى، عالم شهر خوسف و حجت‌الاسلام حاج سید علیرضا عبادى، نماینده مردم شهرستان بیرجند و نهبندان در مجلس شوراى اسلامى(دوره پنجم و هفتم) هستند و دو داماد ایشان هم روحانى‌اند که یکى امام جماعت مسجدى است و دیگرى هم در سازمان عقیدتى ـ سیاسى ارتش جمهورى اسلامى مسئولیت دارد. از آثار وجودى حضرت والد، تربیت فضلا و علمایى است که در مدرسه علمیه‌اى که در شهر خوسف تأسیس فرمودند انجام می‌گرفت و آغاز طلبگى اینجانب و یکى از برادران نیز در همان مدرسه بوده است. آیت‌الله عبادی دوران ابتدایی را در دبستان «ابن‌حسام خوسفی» گذراند و پس از طی دوران ابتدایی وارد حوزه علمیه خوسف شد. پس از دو سال به بیرجند رفت و در مدرسه «معصومیه» به تحصیل پرداخت. بعد از دو سال اقامت در این شهر به مشهد مقدس عزیمت کرد و مدت 13سال در حوزه علمیه این شهر به تحصیل پرداخت. ایشان کیفیت این دوره زندگی‌اش را این‌گونه بیان می‌کند: «اینجانب از 6 سالگى به تحصیل در دبستان ابن حسام خوسفى (شاعر معروف محل) پرداختم و پس از طى دوره ابتدایى در مدرسه علمیه شهر خوسف به مدت دو سال و سپس در مدرسه علمیه معصومیه شهرستان بیرجند به مدت دو سال، 13 سال در حوزه علمیه مشهد مقدس، حدود سه سال در نجف اشرف و 15 سال در حوزه علمیه مقدس قم به تحصیل و تدریس اشتغال داشتم و از محضر علما استفاده نمودم و پس از استفاده از محضر ادبا و اساتید ادبیات در مشهد مقدس از محضر عالمانى چون آیات عظام: حاج میرزا احمد مدرس یزدى، حاج شیخ هاشم قزوینى، حاج تسلیم مجتبى قزوینى، میرزا جواد آقاتهرانى، وحید خراسانى و آقاى میلانى نیز بهره بردم و آنگاه به نجف اشرف مشرف شدم و ما چهار نفر - که دو نفر آنان الان از مدرسان حوزه علمیه مشهد و یک نفر آن‌ها هم از مدرسان قم هستند - در امتحان ورودى در بیت حضرت آیت‌الله‌العظمى خویى شرکت کردیم و امتحان این چهار نفر مورد توجه بسیار خوب حوزه علمیه نجف قرار گرفت». «در ضمن تحصیل به ویژه در زمان اقامت در مشهد و قم به امر تبلیغات در شهرهاى مختلف ایران و خارج کشور مثل کویت اشتغال داشتم و بعد از ترک منبر، از سوى حضرت آیت‌الله‌العظمى وحید خراسانى به کویت سفر کردم که تا بعد از پیروزى انقلاب ادامه داشت و در مدت اقامت در حوزه‌هاى آن کشور به امر تدریس تا سطح عالى در حوزه‌هاى سه‌گانه اشتغال داشتم». آیت‌الله عبادی همزمان با آغاز نهضت امام خمینی(ره) به صف مبارزان پیوست و در صحنه‌های مختلف انقلاب حاضر بود و در وقایع نقاط مختلف کشور، به‌ویژه سیستان و بلوچستان سهم مهمی داشت. ایراد سخنرانی آیت‌الله عبادی به دستور آیت‌الله خامنه‌ای وی در آن هنگام که برخی از روحانیون سیاسی ممنوع‌المنبر و ممنوع‌الخروج بودند، به دستور آیت‌الله خامنه‌ای به ایراد سخنرانی در مسجد گوهرشاد مشهد پرداخت و زمینه را برای فعالیت دیگر خطبا و سخنرانان در آنجا آماده کرد.
بعد از انقلاب در سال 1359 به مدت 14 سال از طرف امام خمینی(ره) به امامت جمعه زاهدان و نماینده ایشان در سیستان و بلوچستان منصوب شد. وی در آن خطه به وحدت شیعه و سنی همت گماشت و به مبارزه با ضد انقلابیون پرداخت. ایشان از طرف مردم استان سیستان و بلوچستان در دوره اول و دوم مجلس خبرگان رهبری حضور داشت و سرانجام از طرف آیت‌الله خامنه‌ای به‌عنوان امام جمعه مشهد مقدس در سال 1372 منصوب شد و به عنوان نماینده مردم استان خراسان در سومین دوره مجلس خبرگان رهبری حضور یافت. آیت‌الله سیدمهدی عبادی نماینده دوره سوم مجلس خبرگان رهبری وی که نماینده استان خراسان در سومین مجلس خبرگان رهبری نیز بود، 21 بهمن ماه 1383 در جاده فیض‌آباد به تربت‌حیدریه در شهرستان مه‌ولات پس از برخورد اتومبیل حامل وی با یک پیکان به شدت صدمه دید و پس از بستری شدن در بیمارستان تربت‌حیدریه و انتقال وی به بیمارستان امام رضا(ع) در مشهد، هفتم اسفندماه همان سال در سن 69 سالگی به سبب عارضه قلبی دار فانی را وداع گفت. صدور پیام تسلیت رهبر انقلاب به مناسبت رحلت آیت‌الله عبادی پس از رحلت ایشان مقام معظم رهبری در بخشی از پیام تسلیت خود چنین گفتند: «این عالم خدمتگزار که شهادت دو جوان برومندش در جبهه‌های دفاع مقدس را صبورانه و شکرگزارانه تحمل می‌کرد، خود از دیرباز در شمار مبارزان راه اسلام و خدمتگزاران به ملت بود و سال‌های متمادی پرچم ارشاد و هدایت مردم و جوانان را در سنگر امامت جمعه در مشهد و زاهدان بر دوش داشتند، خدمات با ارزش این روحانی پرتلاش فراموش نشدنی است.(سیدعلی خامنه‌ای، 8اسفند 1383) مرحوم آیت‌الله سیدمهدی عبادی (ابوالشهیدین)، امام جمعه فقید مشهد از معدود مردان خداست که در عین زهد و تقوا، عالمی عامل و اسوه مردم‌داری بودند. حتی امروز نیز که سال‌ها از عروج ملکوتی‌اش می‌گذرد، جلوی هرکس نامش را می‌بریم، بی‌درنگ و قبل از هر چیز، از محبوبیت کم‌نظیرش در میان مردم سخن می‌گوید. حسن سیستانی که از سال 1372 به مدت 10 سال محافظت از آیت‌الله عبادی را برعهده داشته است، در تشریح ویژگی‌های مدیریتی آیت‌الله عبادی می‌گوید: ایشان آشنای درد مردم بود و هیچ‌گاه خود را از آن‌ها جدا نمی‌دانست، به حرف‌هایشان خوب و بادقت گوش می‌داد، به آحاد مردم به ویژه جوانان و اقشار محروم احترام می‌گذاشت و مردم نیز در انتخابات مجلس خبرگان با رأی بالای خود و نیز در تشییع جنازه ایشان که از باشکوه‌ترین تشییع‌ها بود، اوج ارادت خود را به این مرد خدا نشان دادند. مردم را سرمایه اسلام و انقلاب می‌دانستند ایشان در سفر به شهرستان‌ها ابتدا به زیارت مزار شهدا می‌رفتند؛ مگر اینکه مردم منتظرشان باشند. برای ایراد خطبه‌ها با مسئولان و کارشناسان مشورت می‌کردند که خطبه را متناسب با نیاز مخاطب ارائه کنند. زمانی که در بیت یا دفتر حضور داشتند، اغلب تلفن‌ها را خودشان جواب می‌دادند و می‌گفتند: «می‌خواهم مردم به زحمت نیفتند» ایشان مردم را سرمایه اسلام و انقلاب می‌دانستند که هرچه به آنان خدمت شود، حقشان ادا نشده است. هرگاه فرصتی دست می‌داد به مناطق محروم و حاشیه شهر و یا بازدید سرزده از خانواده شهدا و جانبازان می‌رفتند. برای حرف و حضور مردم احترام خاصی قائل بودند. همیشه دغدغه داشتند مردم از زمانه و مقتضیات آن به ویژه به لحاظ سیاسی و مذهبی آگاه باشند. حتی وقتی می‌خواستند مراسم سالگرد فرزندانشان را در زاهدان برگزار کنند، زمان مجلس را طوری تنظیم می‌کردند که با ساعات کاری مردم تداخل نداشته باشد و برایشان سبب زحمت نشود. سیستانی با بیان اینکه اخلاص ایشان از دیگر مواردی بود که سبب جذب مردم می‌شد، گفت: ایشان از علما و طلاب می‌خواستند با مطالعات به‌روز، برای افزایش آگاهی‌های مردم از تعالیم اسلام تلاش کنند؛ بیشتر با مردم، تعامل، بحث و مشاوره داشته باشند. همچنین هرجا کوتاهی‌ای می‌دیدند طبق سیره نبوی بنا را بر ناآگاهی فرد می‌گذاشتند و گذشت می‌کردند. به نقش جوان در سازندگی جامعه اعتقاد قلبی داشتند ایشان برای مناسک مذهبی اهمیت ویژه‌ای قائل بودند. نسبت به امر به معروف و نهی از منکر بسیار تأکید داشته و معتقد بودند منکر، تنها در ظواهر نیست. بسیار مطالعه می‌کرده و مقید بودند مطالب سخنرانی‌هایشان برای مردم مفید باشد. علاقه خاصی به امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب داشتند و فرمایشات ایشان همیشه سرلوحه عملشان بود و در ملاقات‌های عمومی نیز بسیار مردم را به پشتیبانی ولایت فقیه سفارش می‌کردند. وی تصریح کرد: آیت‌الله عبادی همیشه مسئولان را به ایجاد زمینه کار و اشتغال برای جوانان توصیه می‌کرد. جوانان را به رعایت نظم و تقوا و حضور در مساجد و هیئت مذهبی سفارش می‌کرد. به نقش جوان در سازندگی جامعه اعتقاد قلبی داشتند و در برنامه‌های خود به دیدارهای جوانان اولویت داده و می‌گفتند جوانان به همراهی ما نیاز دارند، در مدارس و دبیرستان‌ها عیناً شاهد ارادت جوانان و دقتشان نسبت به سخنان ایشان بودم. سبک زندگی این عالم گرانقدر ایشان توجهی به دنیا نداشتند، بسیار اهل تقوا بودند و به رعایت آن سفارش داشتند؛ به سازندگی و ارشاد مردم همت داشتند، اهل انفاق بودند، با حداقل امکانات زندگی می‌کردند، هرجا دعوت می‌شدند به دور از هرگونه تشریفات حضور می‌یافتند، به شدت مخالف اسراف بودند، دوست داشتند در حد اقشار محروم زندگی کنند. حتی زمانی که می‌خواستند عکس ایشان را برای انتخابات چاپ کنند، می‌گفتند عکس سیاه و سفید چاپ کنید تا با حداقل هزینه باشد. از مارک خارجی پرهیز کرده و می‌گفت منفعت این‌ها به دشمن می‌رسد اگر بنا بود لباس یا پارچه‌ای تهیه کنند، همیشه تولیدات ایرانی را انتخاب می‌کردند و می‌گفتند باید تولید ملی را با خرید داخلی حمایت کنیم. از خوراکی و نوشیدنی‌های مارک خارجی نیز پرهیز می‌کردند و می‌گفتند منفعت این‌ها به دشمن می‌رسد. آیت‌الله عبادی نسبت به رعایت حق‌الناس و به ویژه مسائل راهنمایی و رانندگی، حساسیت داشتند و بسیار انسان خوش‌قولی بودند؛ اگر جایی وعده دیدار یا سخنرانی داشتند و با ورود مسئولان عالی‌رتبه کشوری همزمان می‌شد، ابتدا اجازه می‌گرفتند و می‌گفتند بگویید اگر مانعی ندارد، ما برویم استقبال، بعد بیاییم جلسه شما. هوش سرشارش همیشه او را از دیگران متمایز می‌کرد حجت‌الاسلام سیدمحمدمهدی اسدی، همسر خواهر آیت‌الله عبادی که از دوران کودکی با او همراه بوده است نیز می‌گوید: «هوش سرشارش او را از دیگران متمایز می‌کرد و در کلاس‌های درس همواره از دیگر شاگردان جلوتر بود. از جمله در مدتی که در مشهد و در محضر آیت‌الله میلانی بود، از شاگردان ممتاز به شمار می‌آمد». پس از فوت آیت‌الله میلانی، آقای عبادی به اتفاق تعدادی از فضلا به نجف مشرف شدند و در آنجا نیز آن قدر ممتاز بود که مورد توجه همه بزرگان بود که برای نمونه می‌توان به این مورد اشاره کرد: در کلاس درس مراجع، مرسوم بود که پس از طرح یک پرسش از طلاب، امتحان می‌گرفتند؛ در کلاس درس آیت‌الله خویی، آقای عبادی موردی را مطرح کردند و چون بحث تخصصی‌تر شد، آیت‌الله خویی ما را به منزلشان دعوت کردند و در آنجا مباحثه علمی سنگینی با آقای عبادی داشتند و وقتی اطمینان پیدا کردند که از بار علمی قابل قبولی برخوردارند، سفارشات ارزنده‌ای به وی کردند و از آن پس از آقای عبادی در مواقعی به عنوان مشاور، نظراتی می‌گرفتند و برای اشکال‌یابی هم به وی دستوراتی می‌دادند. پس از خروج علما از نجف به دلیل فشارهای صدام، ایشان نیز به قم آمدند و از زمانی که در محضر امام راحل(ره) رسیدند، همواره ارادت خاصی به ایشان داشتند. زمانی که بحث اعدام امام(ره) مطرح شد، آقای عبادی با جمعی از علمای مشهد به خدمت مراجع رسیده و اطلاعیه‌ای را صادر کردند که موجب تداوم این اعتراضات و در نهایت پشیمانی رژیم شاه از این تصمیم شد. پس از پیروزی انقلاب هم در محضر امام(ره) بودند و عاشقانه به مردم و انقلاب خدمت می‌کردند و همین خدمت خالصانه وی موجب شد تا امام(ره)، وی را برای حل اختلاف موجود در منطقه‌ای در کهکیلویه و بویراحمد، با سمت امامت جمعه به آنجا بفرستند. اهتمام به افزایش دانش ادبی و فقهی طلاب هفته‌ای یک یا دو جلسه برگزار می‌کردند و طلاب بیرجند و قاین را گردهم جمع می‌کردند که این اقدام موجب ایجاد یک وحدت رویه رفتاری در حرکت‌های بعدی می‌شد. در این جلسات آموزش خطابه هم می‌دادند. از دیگر برنامه‌های این جلسات این بود که آقای عبادی خطبه‌ای از نهج‌البلاغه را تجزیه و تحلیل می‌کردند و سپس امتحانی هم از شاگردان می‌گرفتند؛ اما غایت اصلی این جلسات بالا بردن دانش ادبی و فقهی شاگردان و تبیین دستورات نهج‌البلاغه برای خدمت به مردم بود. پس از بازگشت از نجف و پیروزی انقلاب، به درخواست آیت‌الله کفعمی به زاهدان رفتند و در مدت حضورشان در این شهر منشأ خیر و برکات فراوانی بودند که از آن جمله می‌توان به ساخت مصلی و حوزه علمیه‌ای در این شهر اشاره کرد. در زمان جذب طلاب، مصاحبه‌های خاصی انجام می‌شد و آقای عبادی با وسواس طلاب را انتخاب می‌کرد و کلاس‌هایی را تا سطح مقدمه خارج در این حوزه علمیه برگزار می‌کرد. ایشان عقیده داشتند که طلاب باید به لحاظ علمی، منبری و خطابه قوی بوده و جاذبه‌های شخصیتی داشته باشند و همین دقت نظر ایشان سبب شد تا امروز ما شاهد حضور شاگردان این حوزه علمیه در مناصب عالی باشیم و تعداد زیادی از آنان کسانی هستند که در آینده به وزنه‌های فقهی و علوم دینی مبدل خواهند شد. محبوبیت در میان علمای اهل تسنن آقای عبادی در بین علمای اهل تسنن منطقه نیز مورد احترام بودند و حتی منتقدان نیز با دید بزرگواری به وی احترام می‌گذاشتند. رمز این موفقیت آقای عبادی در این بود که تلاش می‌کرد تا ابتدا همان منتقدان را جذب کند و چون به لحاظ علمی هیچ‌کس نمی‌توانست با وی رقابت کند، دیدگاه‌های علمی و فقهی وی را می‌پذیرفتند و از سوی دیگر چون می‌دیدند که وی با وجود این همه دانش و بزرگی به لحاظ اخلاقی متواضع‌تر از آنان است، باور داشتند که وی به آنچه می‌گوید عمل می‌کند. آیت‌الله عبادی مقید بودند به تمام شهرهای استان سیستان و بلوچستان سفر کنند و با علمای تشیع و اهل تسنن جلساتی داشته باشند که در تمام این جلسات وقتی مباحث علمی و دیدگاه‌های گوناگون مطرح می‌شد، وی نیز نظر خود را بیان می‌کرد و پس از ساعت‌ها تجزیه و تحلیل می‌دیدند که بهترین نظر همان نظری است که آقای عبادی گفته است؛ لذا به جرأت می‌توانم بگویم که تمام علمای اهل تسنن منطقه، ایشان را از صمیم قلب دوست داشتند و احترام ویژه‌ای برای او قایل بودند و نظر وی را به عنوان نظری جامع می‌پذیرفتند. رؤسای جمهور و وزیران و استاندارانی که با آقای عبادی آشنا بودند، همواره دیدگاه‌های وی را به عنوان فردی دلسوز و خیرخواه مدنظر داشتند و در بیشتر موارد نتیجه اقداماتی را که بر اساس نظر وی انجام داده بودند، به وی اعلام می‌کردند. برای نمونه ذکر این نکته خالی از لطف نخواهد بود که یکی از مسئولان عالی رتبه کشور درباره آیت‌الله عبادی می‌گفت: ما کمتر عالمی داریم که در هر حوزه‌ای صاحب‌نظر باشد و در هر جلسه‌ای به تناسب موضوع جلسه حرفی برای گفتن داشته باشد و یا نظری بدهد که کارشناسان آن حوزه، آن را قبول نداشته باشند. مگر خون فرزندان من از خون شهدای کربلا رنگین‌تر است؟ ایشان به همه سر می‌زد و درد دل‌های همه را می‌شنید، اما در مقابل هیچ‌گاه برای کسی درد دل نمی‌کرد تا مبادا سبب رنجش خاطر کسی شود. حتی زمانی که در مراسم شهادت یکی از فرزندانشان، یکی از دوستان، وی را در آغوش گرفته و زاری می‌کرد، آن فرد را از خود جدا و پس از آن که او را آرام کرد، بیان داشت: «مگر خون فرزندان من از خون شهدای کربلا رنگین‌تر است که بخواهیم این‌گونه ماتم‌زده باشیم، در حالی که شهادت بالاترین فیضی است که نصیب یک فرد می‌شود؛ پس جایی برای این همه ناله و شیون نیست». آیت‌الله عبادی ادعا نمی‌کرد، ولی در عمل مردم‌دار بود مهدی رجب‌پور، مسئول روابط عمومی و هماهنگی برنامه‌های آیت‌الله عبادی نیز گفت: بنده از سال 1379 از طریق کانون فرهنگی جوادالائمه(ع) با ایشان آشنا شدم و از سال 1380 به مدت سه سال در دفتر ایشان فعالیت داشتم. ایشان عالمی عامل بود و هرچه به دیگران می‌گفت، ابتدا خودش آن را انجام می‌داد. بزرگ‌ترین ویژگی ایشان که اکنون حلقه مفقوده مدیریت مسئولان ماست، مردم‌داری به معنای واقعی است. بسیاری سیاست‌مداران و مدیران ادعای مردم‌داری دارند، اما در عمل این‌گونه نیستند. آیت‌الله عبادی ادعا نمی‌کرد، ولی در عمل این‌گونه بود. بر نظارت مردمی بسیار تأکید داشتند. همیشه بین یک جلسه مردمی و یک جلسه تشکیلاتی، جلسه مردم را ترجیح می‌دادند. پس از فوتشان نیز با وصیتی که درباره خاکسپاری در بهشت رضا(ع) داشتند، این مردمی‌بودن را حفظ کردند. با وجود مشکلات زیادی که داشتند، بسیار خوش‌برخورد و صبور بودند؛ به گونه‌ای که حتی نزدیک‌ترین افراد هم از مشکلاتشان خبر نداشتند. همچنین نسبت به احیا و بزرگداشت ایام فاطمیه(س) بسیار تأکید داشتند. به معنای واقعی ساده‌زیست بود و به حداقل‌ها بسنده می‌کرد ایشان با اینکه برای ارتقاء دنیوی موقعیت‌های بسیاری داشتند؛ اما هرگز وارد نشدند. به معنای واقعی ساده‌زیست بودند و شاید یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ایشان، همین اعتقاد به سبک زندگی اسلامی و زندگی بر طبق آن بود. با اینکه چه به لحاظ شخصیت حقوقی و چه حقیقی، می‌توانستند بهترین خانه، ماشین اسکورت و لباس را داشته باشند؛ ولی به حداقل‌ها بسنده می‌کردند و اهل تجملات نبودند. میان ما و ایشان عاطفه پدر و فرزندی حاکم بود. یک روز در کانون بودم که خواهرم با من تماس گرفت و گفت زودتر به خانه بیا. پرسیدم چه شده؟ گفت آیت‌الله عبادی به عیادت پدر آمده‌اند. هرگاه می‌شنیدند کسی از سفر زیارتی آمده، بدون کارت دعوت رسمی و قید و بندهایی از این دست، به دیدنش می‌رفتند. همچنین به شدت به نظم مقید بودند؛ به حدی که ما کارهای خود را با ایشان تنظیم می‌کردیم و یک بار به یاد ندارم از برنامه‌ای عقب بوده باشند. آیت‌الله سید مهدی عبادی مجذوب ولایت بود ایشان مجذوب ولایت بودند و همه چیزشان را در این مسیر فدا کردند. در موضع‌گیری‌ها، سخنرانی‌ها، خطبه‌ها و هرجایی از رهبر معظم انقلاب با عنوان «مقام منیع ولایت و مرجعیت» نام می‌بردند. همواره حامی حوزه‌های علمیه بود و جوانان را برای ورود به حوزه تشویق می‌کرد. آیت‌الله عبادی همواره حامی حوزه‌های علمیه بوده و جوانان را تشویق می‌کردند وارد حوزه شوند. این نشانه بصیرت ایشان بود که از همان زمان به پرورش نیروهای جوان و نخبه حوزوی اهتمام داشتند. مسئولان، بیشتر به جوان نگاه ابزاری دارند، در حالی که جوان، هویت و احترام می‌خواهد؛ آیت‌الله عبادی پول و امکاناتی نداشت که در اختیار جوانان بگذارد، ولی بسیار به آنان احترام می‌کرد و علاقه و ارتباط تنگاتنگی با این قشر داشت. تعداد نفرات جلسات برایشان مهم نبود؛ کافی بود بداند جایی چند جوان هستند، حضور می‌یافتند و جوانان آن‌قدر انرژی می‌گرفتند که اگر کمک مالی می‌شد، اینقدر خوشحال نمی‌شدند. هرگاه جوانی نزدشان می‌آمد و ایشان نمی‌تواستند مشکلش را حل کنند، با همه وجود غصه‌دار می‌شدند و می‌گفتند حیف این جوانان که ما قدرشان را نمی‌دانیم و نمی‌توانیم از حضورشان استفاده کنیم. خاطره‌ای به یاد ماندنی پیش از برگزاری مراسم تشییع به دلیل حجم بالای تماس‌ها تلاش می‌کردم تا حد امکان پاسخگوی تلفن دفتر باشم. یکی از تماس‌گیرندگان، از برنامه تشییع جنازه و خاکسپاری سئوال کرد، جوابش را دادم و گفتم مراسم فلان ساعت از میدان 15 خرداد آغاز می‌شود. اما دیدم باز از جزئیات سئوال می‌کند و آدرس دقیق می‌خواهد. من در حالی که متعجب بودم، گفتم آقا آدرس مشخص و واضح است. جواب داد من نابینا هستم و از بیرجند می‌خواهم بیایم؛ برای همین می‌خواهم آدرس دقیق داشته باشم. خیلی منقلب شدم که آیت‌الله عبادی چه شخصیت والایی داشته که یک فرد نابینا از راه دور این‌گونه خود را برای حضور در مراسم تشییعش مقید می‌داند. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
94/12/07 - 03:04
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها