واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: ازبکستان یکی از کشورهای آسیای مرکزی و پایتخت آن تاشکند است. 90 درصد مردم ازبکستان، مسلمان و بیشتر سنی و پیرو مکتب حنفی هستند. اسلام بیش از هزار سال است به وسیله اعراب وارد این سرزمین شده است. شهرهای بخارا و سمرقند از قرن 3 هجری به بعد به عنوان دو مرکز مهم تدریس علوم اسلامی شناخته شدند.
در روزهای تسلط کمونیست در این سرزمین، اقدامات دولت کمونیست مبنی بر نابودی اسلام به جایی نرسید و مردم ازبکستان اعتقادات خود را حفظ کردند. رسم و رسوم مردم ازبک به واسطه موقعیت منحصر به فرد این کشور در جاده ابریشم، شکل گرفته و هنر، فلسفه و اعتقادات مذهبی اسلامی، مردم این سرزمین را در مسیر شکوفایی قرار داده است. زندگی در کنار چند نسل ازبکها برای خانواده ارزش بسیاری قائل هستند و معمولا تا چند نسل از افراد یک خانواده کنار یکدیگر زندگی میکنند. یکی از مهمترین ویژگیهای آنها نیز احترام به بزرگترهاست. جوانترها پیش از خود براحتی و آسایش بزرگترهای فامیل اهمیت میدهند و به آنها بیاحترامی نمیکنند. مراسم چای و رایحه خوش این مراسم بسیار رسمی است و با ورود مهمان، پذیرایی از او انجام میشود. در این مراسم ابتدا درون فنجانی از جنس سرامیک چای دم کشیده ریخته و دوباره به قوری برگردانده میشود. این کار سه بار انجام میشود تا عطر آن در فضا بپیچد. بار چهارم، چای به درون فنجان مهمان ریخته و با شیرینی سنتی مقابل او گذاشته میشود. فضای معنوی در کنار جشن و شادی بزرگترین اعیاد در ازبکستان، عید فطر و عید قربان است. مردم این دو عید را سه شبانهروز جشن میگیرند و لباسهای نو میپوشند. این کشور قبل از ورود به ماه رمضان فضای معنوی خاصی پیدا میکند. مردم در این روزها به دیدن اقوام و بویژه بزرگترها میروند. در ایام ماه رمضان نیز برنامهها و عبادات مخصوصی در مساجد برگزار میکنند. یکی دیگر از سنتهای عید فطر در آنجا این است که نوعروسان در این روز، در منزل خود مهمانی میدهند و خویشاوندان و همسایگان را دعوت میکنند. روزی برای دوستی و برادری نوروز یکی دیگر از مراسمی است که مردم ازبک به آن بسیار اهمیت میدهند. آنها با برگزاری جشنهای بزرگ و بازارهای محلی، عید نوروز را که همزمان با شروع بهار است، جشن میگیرند. این عید از زمان استقلال ازبکستان، به روز ملی دوستی، اتحاد و برادری میان تمام مردم ازبک تبدیل شده است. محله روابط اجتماعی میان مردم اشکال سنتی متعددی دارد و محلهها یکی از مواردی است که میتوان به آن اشاره کرد. محله در واقع به اجتماع همسایهها در یک محل میگویند. این شکل از ارتباط مردم از هزار سال پیش تاکنون در ازبکستان وجود دارد. محلهها بیشتر مواقع، مشکلات خاص خود را با کمک بزرگترها بویژه مردها حل میکنند و هر زمان که منطقه زندگیشان به عملیات ساخت و ساز نیاز داشته یا فردی از محلهشان گرفتاری داشته باشد، همه به فکر چاره میافتند. منبع:centralasiacultures مترجم: نادیا زکالوند جامجم
پنج شنبه 6 اسفند 1394 ساعت 02:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]