واضح آرشیو وب فارسی:فیمنا: به گزارش پایگاه خبری فضای مجازی ایران فیمنا؛ شبکه های اجتماعی در چند ساله اخیر نقش بسزایی در جنبش های مدنی و اجتماعی داشته اند. اگرچه در دوران گذشته، خط دهی ها و هماهنگی های بسیاری از حرکت های اجتماعی در ملاقات ها و جمع های خاص به صورت حضوری انجام می گرفت، اما امروزه بسیاری از این جریان سازی ها بیش از همه چیز […]به گزارش پایگاه خبری فضای مجازی ایران فیمنا؛ شبکه های اجتماعی در چند ساله اخیر نقش بسزایی در جنبش های مدنی و اجتماعی داشته اند. اگرچه در دوران گذشته، خط دهی ها و هماهنگی های بسیاری از حرکت های اجتماعی در ملاقات ها و جمع های خاص به صورت حضوری انجام می گرفت، اما امروزه بسیاری از این جریان سازی ها بیش از همه چیز در بستر شبکه های اجتماعی شکل می گیرد. از آنجا که مردم به خصوص قشر جوان که در تحولات اجتماعی نقش برجسته ای دارند و فعالیت های گسترده ای در این شبکه ها انجام می دهند، تمرکز بسیاری از سیاستمداران و رهبران جنبش ها به شبکه های اجتماعی معطوف شده است. شکل گیری کمپین های اینترنتی مختلف با هشتگ های خاص، ایجاد موج های رسانه ای با هماهنگی های از پیش تعیین شده در این شبکه ها، تبلیغ چهره های مختلف در انتخابات ها، رساندن پیام معترضان و ایفای نقش در اعتراضات کشورهای مختلف از جمله کارکردهای مهم این شبکه هاست که دولت های مختلف سعی در مدیریت و جهت دهی به آن دارند. اگر بخواهیم نگاهی نسبتا جامع به نقش این سرویس ها در طی سالهای گذشته در اتفاقات اجتماعی داشته باشیم، می توانیم در یک نوع دسته بندی به موارد زیر اشاره کنیم: انتخابات ها بسیاری از کاندیداهای انتخابات ها پیش از شروع زمان رسمی تبلیغات اقدام به سازماندهی حامیان خود در شبکه های اجتماعی می کنند، چرا که از تأثیر حضور فعال در این شبکه ها آگاه هستند. در واقع در بسیاری از مواقع حضور فعال حامیان یک کاندیدا در شبکه های اجتماعی نشان دهنده نقش و تاثیر کاندیدای مورد نظر در روند انتخابات است. در ایران شاید انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ نمونه ای از حضور پررنگ کاندیداها در این عرصه بود. با نزدیک شدن به روز انتخابات، تقابل های بین حامیان شدیدتر می شد و کاندیدایی که از این قائله عقب می ماند کمتر می توانست توجه مردم به خصوص قشر دانشجو و جوان را به خود جلب کند. همچنین در انتخابات های بعدی نیز برخی کاندیداها تمرکز ویژه ای بر این موضوع داشتند. همچنین معمولا از اوباما به عنوان رییس جمهوری نام می برند که کمپین های انتخاباتی وی توانستند با شناخت خوب از رفتار کاربران، از شبکه های اجتماعی استفاده مناسبی برای کسب پیروزی کاندیدای خود کنند. کمپین انتخاباتی اوباما در سال ۲۰۱۲ بر روی کاهش نرخ بیکاری تأکید می کرد و در تبلیغات آن گفته شده بود که نرخ بیکاری را به ۷٫۹ می رساند. موضوعی که بین کاربران این شبکه ها بازتاب ویژه ای داشت. همچنین وی با حضور در مقر اصلی فیسبوک، اقدام به پرسش و پاسخ با جوانان حاضر و همچنین ارتباط از طریق چت و فیسبوک با دیگر جوانان کرد. شبکه های اجتماعی در روزهای نزدیک به انتخابات علاوه بر جنبه خبری، از این جهت نیز برای کاربران مهم هستند که دیگر بیش از میتینگ های تبلیغاتی و جلسات حضوری که در آنها بحث های داغ سیاسی در می گیرد و این شبکه ها بستر مناسبی برای این مباحث شده اند. اعتراضات هنگامی که تحرکات مدنی و اجتماعی جنبه ی نارضایتی به خود می گیرد، تبدیل به اعتراضاتی می شود که امروزه معمولا پیش از آنکه در خیابان ها بروز و ظهور پیدا کند، در شبکه های اجتماعی مقدمات آن چیده می شود. در واقع گاهی خود مردم و جمع های سازماندهی نشده اقدام به ایجاد موج های اعتراضی مختلف در این شبکه ها کرده اند و سپس این اعتراضات به خیابان ها کشیده شده و گاهی هم عده ای با نیات خاص پشت پرده ی این تحرکات هستند. از جمله این اعتراضات، اعتراضات و آشوب های انگلستان در سال ۲۰۱۱ بود. این اعتراضات به دنبال قتل یک جوان سیاهپوست به نام مارک دوگان توسط پلیس لندن آغاز شد و گسترش یافت. در این اتفاقات پلیس بریتانیا اعتقاد داشت که توییتر و فیسبوک و کاربرانی که در این شبکه ها فعال بودند در تحریک مردم موثر بوده اند. در پی این اتفاقات پلیس انگلیس دو مرد جوان را به جرم تحریک به شورش از طریق شبکه های اجتماعی به چهار سال زندان محکوم کرد. همچنین آنها تصمیم گرفتند به نظارت دقیق تر مانع نقش آفرینی شبکه های اجتماعی در اوقات ناآرامی ها بشوند. همچنین جنبش وال استریت در امریکا نیز با بهره گیری از شبکه های اجتماعی توانست اعتراضات خود را گسترده تر کند. کاربران با پیگیری صفحه توییتر @OccupyWallStNYC در آن روزها، آخرین اتفاقات را پیگیری می کردند و همچنین با انتشار ویدئوبلاگ ها، مطالب و هشتگ های مخصوص نقش به سزایی در این اعتراضات ایفا کردند. آنها شعار «وال استریت را اشغال کنید» را به یکی از اصلی ترین هشتگ های خود در فضای مجازی تبدیل کرده بودند و تا حدود زیادی از ظرفیت این شبکه ها استفاده کردند. به علاوه، در انقلاب های چند سال اخیر در کشورهای اسلامی، به ویژه کشور مصر، شبکه های اجتماعی نقش به سزایی در ایجاد موج های مردمی و ساماندهی این اعتراضات داشتند. در ابتدای انقلاب مصر، گروهی از جوانان مصری حامی دموکراسی به نام ۶ آوریل فراخوانی را در فیسبوک منتشر کرد که در ۲۵ ژانویه تظاهراتی علیه تبعیضات و سیاستهای ظالمانه برگزار کنند و آن روز، روز خشم ملت نام گرفت و اولین شعله های انقلاب مصر پدیدار شد. دولت ترکیه نیز مدتی پیش سایت توئیتر را مسدود کرد و علت آن را جلوگیری از پخش عکسهای مربوط به بمب گذاری داعش عنوان کرد که البته با اعتراض شهروندان آن روبرو شده بود. همچنین سابقه مسدود کردن شبکه های اجتماعی در ترکیه در مواقع خاص پیش از این هم وجود دارد. همچنین مالکان این شبکه های اجتماعی که اغلب همکاری های پنهان و آشکار با سیاستمداران امریکایی و اسرائیلی دارند در وقایع مختلف سعی در جلب نظر آنها دارند. از جمله این وقایع می توان به وقایع فتنه ۸۸ اشاره کرد که دشمنان با استفاده از شبکه های اجتماعی همچون توییتر و فیسبوک سعی در آلوده کردن فضای کشور داشتند و این میان همکاری برخی از این شبکه ها با آنها نیز مشهود بود. کمپین های دیگر علاوه بر اتفاقات سیاسی، گروه ها با مقاصد مختلف اقدام به ایجاد کمپین های گوناگون می کنند. جدای کمپین های تبلیغاتی می توان به کمپین های تأثیرگذاری اشاره کرد که در این سالها نمود بیشتری در بین جامعه داشته است. از جمله این کمپین ها در داخل کشور می توان به کمپین های اینستاگرامی «من عاشق محمدم (ص)»، «من یمنی هستم»، کمپین مربوط به شهدای غواص با هشتگ معروف «پیامی آورده اند»، « من عاشق مبارزه با صهیونیست ها هستم» و غیره اشاره کرد که بازتاب گسترده ای در شبکه های اجتماعی داشته اند. / گرداب
چهارشنبه ، ۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فیمنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]