واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان آنلاین: ورزشکار جوانی که در اقدامی جنون آمیز زن مورد علاقه خود را به همراه جنین سه ماه اش با ٢٤ ضربه چاقو کشته بود، در دادگاه جنایی به قصاص محکوم شد. این پسر که در زندان تحصیل کرده و کشتی گیر شده است، با گریه از اولیای دم و قضات دادگاه تقاضای بخشش می کرد. ماجرا به ٤ سال پیش بر می گردد. روز ٢٥ اسفند سال ٩٠ به کارآگاهان پلیس شهر قدس خبر وقوع یک جنایت رسید. آنها بلافاصله موضوع را در دستور کار خود قرار دادند و با حضور در محل حادثه به تحقیق در این رابطه پرداختند. ماموران پلیس پس از حضورشان در محل که یک مجتمع مسکونی بود، با جسد غرق به خون زن جوانی روبه رو شدند. این زن آن قدر با چاقو ضربه خورده بود که به طرز هولناکی جان باخته بود. همان جا پسر جوانی که با چاقو این زن را قربانی خشم ترسناک خود کرده بود، از سوی پلیس بازداشت شد. در ادامه از پزشکی قانونی خبر رسید که زن جوان باردار بوده و جنین سه ماهه اش نیز در این جنایت کشته شده است. بنابراین متهم تحت بازجویی قرار گرفت. این پسر ٣٠ ساله در همان بازجویی های نخست به جنایت اعتراف کرد و گفت: «مدت زیادی می شد که با فریبا در ارتباط بودم. فریبا ازدواج کرده بود و به همراه شوهر و پسر کوچکش در همسایگی ما زندگی می کرد. اما من مجرد بودم که در همین رفت و آمدهای فریبا به خانه ما و سر زدن به مادرم، با او آشنا شدم. بعد از آن ارتباط ما بیشتر شد و من عاشقش شدم. اما پس از گذشت مدتی به اصرار خواهر و برادرم تصمیم گرفتم از این زن جدا شوم. اما او دست بردار نبود. تا این که روز حادثه باز هم سر این موضوع با او درگیر شدم که نمی دانم چه شد با چاقو چندین ضربه به او زدم. خیلی عصبانی بودم و کنترلی بر رفتارهایم نداشتم.» با اعترافات این پسر، پرونده وی برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. این پسر صبح دیروز در مقابل هیأت قضائی قرار گرفت و محاکمه شد. در ابتدای این جلسه پس از قرائت کیفرخواست پدر و مادر قربانی در جایگاه قرار گرفتند و درخواست قصاص متهم را کردند. در ادامه شوهر مقتول نیز از طرف پسر کوچکش تقاضای قصاص کرد. پس از آن متهم در جایگاه ایستاد. او درباره تفهیم اتهامش به قضات گفت: «تمام اتهاماتم را قبول دارم؛ ولی باور کنید قصد کشتن این زن را نداشتم. در آن لحظه جنون به من دست داده بود.» او ادامه داد: «من و فریبا یک سال و نیم بود که با هم در ارتباط بودیم. آن زمان من نفر اول ورزش جودو بودم و در رشته حقوق درس می خواندم. سرم همیشه در کتاب و ورزش بود و اصلا اهل خلاف نبودم. حتی قلیان هم نمی کشیدم. از آنجا که عاشق دخترخاله ام بودم و نتوانستم با او ازدواج کنم، تصمیم گرفته بودم دیگر با هیچ دختری ازدواج نکنم و با کار کردن خرج دو خواهر و مادر بیمارم را تأمین کنم. چون پدرم خیلی سال پیش فوت کرده بود. تا این که فریبا را دیدم و وسوسه شدم با او ارتباط برقرار کنم. من عاشق فریبا شده بودم که خانواده ام این موضوع را فهمیدند و از من خواستند که این ارتباط را قطع کنم. من هم قبول کردم و از آنجا که رابطه ما اشتباه بود، تصمیم به قطع این ارتباط گرفتم. ولی وقتی موضوع را با فریبا در میان گذاشتم او گفت دوست ندارد این ارتباط قطع شود. فریبا همیشه به خانه ما می آمد و وقتی من اعتراض می کردم، می گفت به خاطر دیدار مادرم به آنجا می آید. هرچه سعی می کردم این رابطه را قطع کنم فایده ای نداشت. تا این که روز حادثه سر همین موضوع با برادرم درگیر شدم. همان لحظه فریبا پس از شنیدن صدای درگیری به خانه ما آمد و من بیشتر عصبانی شدم. او را بیرون کردم و درنهایت به خانه اش رفتم و بدون هیچ حرفی به او چاقو زدم. تازه بعد از قتل بود که متوجه شدم فریبا باردار است و فرزند مرا در شکمش دارد. نمی دانم چرا این کار را کردم. انگیزه ام تنها عصبانیت بیش از حد بود.» این مرد در ادامه صحبت هایش درحالی که اشک می ریخت، گفت: «من در این مدت توبه کردم و در زندان درسم را ادامه دادم. همچنین کشتی هم می گرفتم و نفر اول این ورزش شدم. برای همین از خانواده فریبا می خواهم مرا ببخشند. ولی اگر هم نبخشند این حقشان است و من حتی سهم دیه ام را هم می بخشم تا آنها راحت تر بتوانند مرا قصاص کنند.» در ادامه این مرد با گریه به پای خانواده اولیای دم افتاد تا او را ببخشند؛ ولی آنها راضی نشدند. در پایان نیز هیأت قضائی وارد شور شدند و این پسر را به قصاص محکوم کردند. منبع: روزنامه شهروند
چهارشنبه ، ۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]